Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να βλέπεις την ανατολή του ήλιου δίπλα στη θάλασσα. Είχα αυτή την εμπειρία σήμερα το πρωί στην παραλία της Ιερισσσού, στο τρίτο πόδι της Χαλκιδικής… Ήρθαμε από χθες στην αδελφό της Χάρις, τον Γιάννη και είναι πανέμορφα εδώ…


Ξεκινήσαμε ένα μεγάλο για τα τοπικά δεδομένα, ταξίδι. Από την Κασσάνδρα στην Ιερισσό. Απογευματάκι φύγαμε, μετά το μπάνιο μας και το μεσημεριανό φαγητό με τον Αντρέ και την Έλενα… Γύρω στις 6 φύγαμε, αλλά με εκδρομικό στιλ, χωρίς καμιά βιασύνη… Κι έτσι απολαύσαμε ολόκληρο, ανάμεσα σε καταπράσινα τοπία…


Φτάσαμε γύρω στις 8:30 και οι άνθρωποι εδώ είναι πολύ περιποιητικοί… Περπατήσαμε λίγο στην τεράστια αμμουδιά που είναι μπροστά στην πόρτα τους και μετά καθίσαμε παρέα, προληπτικά μέσα σε μια μεγάλη κουνουπιέρα να απολαύσουμε την παρέα μας. Ο Γιάννης, ο οικοδεσπότης έχει πολύ χιούμορ και καθετί το αντιμετωπίζει με έξυπνο τρόπο…


Με το φίλο μου, τον Άρη, κάναμε την πρωινή μας βόλτα… Ω! Ήταν πραγματικά ξεχωριστή… Το είδαμε στις φωτογραφίες που τράβηξα με το κινητό μου καθώς ο ήλιος πρόβαλε μέσα από τα νερά… Δεν ήταν ακόμα τόσο δυνατός και μου επέτρεψε να το κάνω… Κι εγώ το εκμεταλλεύτηκα στο έπακρον παίρνοντας πλάνα από όλες τις γωνίες.


Το πιο εντυπωσιακό; Την ίδια ώρα που ο ήλιος ανέβαινε, το φεγγάρι αγωνίζονταν να κρατηθεί στο… θρόνο του… Το είδα και δεν ήταν δυνατόν να το αφήσω να περάσει έτσι… Το κράτησα στη μνήμη μου μ’ αυτή τη φωτογραφία. Δεν το ζω κάθε μέρα ένα τέτοιο πρωϊνό και δεν θα άφηνα με τίποτα να μου ξεφύγει…


Ο Άρης λέει ότι φυσά ένα ελαφρύ δυτικό αεράκι… Προσπαθώ να παροσανατολιστώ… Δεν είναι εύκολο. Είμαστε στην ερημιά του κόσμου, ναι υπάρχει ένας τέτοιος τόπος στη Χαλικδική… Ψηλά, όχι πολύ μακριά είναι το βουνό Χολομώντας που εκτίνεται καταπράσινο…  Κι απέναντι μας, το Άγιος Όρος, η προέκταση του τρίτου ποδιού της Χαλκιδικής.


Νιώθω υπέροχα… Γράφω αυτές τις σημειώσεις μου καθώς σηκώνεται σιγά – σιγά η μέρα… Ο Άρης φρόντισε να φτιάξει ένα διπλό ελληνικό καφέ… Σηκώθηκε κι αυτός νωρίς σήμερα και απολαμβάνει την ομορφιά. Τα κορίτσια κοιμούνται ακόμα… Κι εδώ, δε λείπει το κελάηδημα των πουλιών που μπλέκεται όμορφα με τον ήχο από τα μικρά κυματάκια… Η θάλασσα είναι λάδι.