Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Επικαιρότητα

Σπίτι μας πια, με ένα τρέξιμο για να προλάβουμε να κάνουμε όλες τις δουλειές μας...

apoxeret.1
Ξυπνήσαμε όμορφα, ξεκουραστήκαμε από το ταξίδι από τις μικρές διακοπές μας στην υπέροχη Άνδρο με τους μοναδικούς ανθρώπους της... Αλλά μερικές εικόνες θα μείνουν για καιρό καρφωμένες στο μυαλό μας να μας γεμίζουν ενέργεια και να μας δίνουν δύναμη στην καθημερινότητα.

apoxeret.2
Όπως εδώ, στις πηγες Μαινήτων στην Άνδρο... Οι πηγές αυτές βρίσκονται στον παραδοσιακό οικισμό που είναι κτισμένος ανάμεσα στις καρυδιές και τα πλατάνια. Τα νερά τρέχουν από τα στόματα μαρμάρινων λεόντων, στη μικρή σκιερή πλατεία με τις ταβέρνες και τα καφενεία.

apoxeret.3
Ή όπως αυτή με τον τελευταίο καφέ με τους φίλους μας Λεωνίδα και Δήμητρα στη Χώρα της Άνδρου λίγο πριν την αναχώρηση μας για την επιστροφή. Το ήθελαν και εκείνοι και εμείς.  Περάσαμε τόσο όμορφα κοντά τους, όλες αυτές τις μέρες...

apoxeret.4
Λένε ότι το όνομα Μαίνητες προέρχεται από τη λέξη «amoenitas», που σημαίνει χαριτωμένος, ευχάριστος τόπος. Όπως να έχει είναι ένα από τα πιο όμορφα, καταπράσινα χωριά της ΄Ανδρου. Βρίσκονται πολύ κοντά στη Χώρα. Κι μείς κάναμε μια στάση, δυο χιλιόμετρα από τον κεντρικό δρόμο.

apoxeret.5
Ή αυτή η φωτογραφία της Σούλας το προηγούμενο βράδυ στα σκαλιά της Χώρας της Άνδρου καθώς κατεβήκαμε από την κεντρική πλατεία στη θάλασσα να απολαύσουμε αλλον έναν υδροβιότοπο που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στον οικισμό. Αλλά γι' αυτό θα κάνουμε ξεχωριστό σημείωμα.

apoxeret.6
Από το χωριό Μαίνητες ξεκινά η κοιλάδα της Μεσαριάς που καταλήγει στην παραλία του Νημποργειού. Τα νερά τους ποτίζουν πολλά κτήματα των Μαινήτων, της Μεσσαριάς αλλά φτάνουν και μέχρι το Μέσα Χωριό στα Λειβάδια!

apoxeret.7
Κρατάμε όλη αυτή την υπέροχη ομορφιά που ζήσαμε για δέκα μέρες περίπου κοντά στους φίλους μας. Αυτή την όμορφη επίθεση αγάπης, με όλη την καλή σημασία της λέξης. Αυτά μένουν. Και μερικές όμορφες εικόνες που ζήσαμε να μας συντροφεύουν για πάντα...

apoxeret.8
Δίπλα από την Κουμούλο βρίσκεται η πηγή «Φουντάνα», (fontana: πηγή, συντριβάνι) πολύ κοντά η πηγή της Μολυβαριάς, η πηγή του Ζαννάκη (Ανω Μαίνητες), ο Κούμαρος, κ.ά. Μέχρι τον πόλεμο και αργότερα λειτουργούσαν πολλά ελαιοτριβεία (βίδες) και νερόμυλοι.

Επιστρέφουμε σήμερα στη βάση μας γεμάτοι όμορφες αναμνήσεις από ένα νησί πανέμορφο

xariklia1
Μαζεύουμε τα πράγματα μας για την επιστροφή... Δηλαδή όχι αυτή τη στιγμή, αυτή η ώρα με το χάραγμα της μέρας είναι δική μου. Τη απολαμβάνω στη μικρή αυλή της Χαρίκλειας, η Σούλα κοιμάται ακόμα. Παίρνουμε μαζί μας αναμνήσεις...

xariklia2
Όπως αυτή χθες το μεσημέρι στο σπίτι του Ιωσήφ και της Χαρίκλειας που μας φιλοξένησαν τις τελευταίες ημέρες. Το ζητήσαμε να φωτογραφηθούμε μαζί και δεν μας χάλασαν το χατίρι. Μαζί μας και η Άννα που ήρθε να απολαύσουμε όμορφη αδελφική παρέα με την υπηρεσία σταντ.

xariklia3
Και μια φωτογραφία πολύ τρυφερή και ανθρώπινη από ένα μεσημεριανό φαγητό στο σπίτι τους... Με τον Ιωσήφ, ένα πρόβατο του Θεού, κουβεντιάζουμε απολαυστικές συζητήσεις. Θα μας μείνουν κάποιες κουβέντες με πολύ βάθος...

xariklia4
Όπως υπέροχα και μοναδικά περάσαμε με τους αδελφούς μας Λεωνίδα και Δήμητρα... Ο Λεωνίδας δεν έχει βαφτιστεί ακόμα, αλλά είμαι βέβαιος ότι είναι ζήτημα χρόνο. Τέτοια διάθεση προσφοράς είχα χρόνια να δω. Και οι δυο εκπληκτικοί άνθρωποι.

xariklia5
Νά τους κι εδώ σε μια βόλτα που κάναμε μαζί στο Μπατσί, ένα απόγευμα. Χάρη στην αγάπη τους γνωρίσαμε καλά ολόκληρη την Άνδρο. Είχαν προετοιμαστεί με πρόγραμμα και δεν άφηναν πουθενά χαμένο χρόνο. Με διακριτικότητα και χωρίς καμιά καταπίεση.

xariklia6
Κι εδώ στο σπίτι της αγαπημένης μας Εριφύλης, όπου φάγαμε μαζί της μεσημέρι. Μαζί μας στη φωτογραφία δίπλα μου ο Τζίμης, ένας υπέροχος αδελφός μας που γνωρίσαμε εδώ. Αγαπά τη γη και ασχολείται μ' αυτή φροντίζει τους κήπους της Εριφύλης και της Ευαγγελίας.

xariklia7
Η Εριφύλη κάτω από την καλαμωτή της αυλής του σπιτιού της. Κάνει σχέδια πάνω στο πρόσωπο της, αλλά είναι αδύνατο η όποια σκιά και τα παιχνιδίσματα της να κρύψουν τη μεγάλη αγάπη της για τους ανθρώπους. Άνοιξε την ψυχή της για μας και την ευχαριστούμε...

xariklia8
Κράτησα για τελευταίο στη σημερινή ανάρτηση ένα μακρινό πλάνο της Ευαγγελίας στον πανέμορφο κήπο της, έτσι για να πάρετε μια γεύση του μικρού παράδεισου που ζει με το σύζυγο της, Μανώλη. Ευχαριστούμε όλους τους αδελφούς, από την Άνδρο, για την αγάπη τους.

Πήραμε μια μικρή γεύση, του πώς θα είναι ο παράδεισος στο νέο κόσμο του Θεού...

axla1
Είχαμε ακούσει πολλά όμορφα για την Άχλα. Μια πολύ όμορφη παραλία μόλις πέντε λεπτά από τη Χώρα της Άνδρου αν κάμνεις τη διαδρομή με καΐκι ή κότερο. Αλλά εμείς δεν είχαμε, ούτε το ένα ούτε το άλλο, έτσι πήγαμε με το αυτοκίνητο.

axla2
Μαζί με τους φίλους μας Λεωνίδα και Δήμητρα... Και χάρη σ' αυτούς και τα όσα μας είπαν, πέρα από αυτή την υπέροχη δημιουργία που βλέπαμε μπροστά μας, αγαπήσαμε περισσότερο την περιοχή. Και την παραλία και το δάσος με τα πλατάνια λίγο πιο πάνω.

axla3
Μαζί με τον Λεωνίδα περπατάμε στην ξερή, σε πολλά σημεία κοίτη του ποταμού που σχηματίζουν τα νερά των πηγών της Βουρκωτής. Και η Σούλα μας φωτογραφίζει. Δεν το γνωρίζουμε κι αυτό την κάνει ακόμα πιο όμορφη και πιο φυσική μέσα σ' αυτό το υπέροχο τοπίο.

axla4
Στη μέση της διαδρομής, κάποια στιγμή καθίσαμε να ξαποστάσουμε και να πιούμε το καφεδάκι που είχε ετοιμάσει η Δήμητρα και το είχε φέρει μαζί με τα άλλα φαγητά. Τι ευλογία να απολαμβάνεις την παρθένα φύση. Φανταζόμαστε πως έτσι θα είναι τα πράγματα στο νέο κόσμο.

axla5
Γεμάτο μνήμες αυτό το ακατοίκητο πια σπίτι, κελί το λένε οι ντόπιοι έκανε τη φίλη μας Δήμητρα να δακρύσει. Της έφερε μνήμες από τα παιδικά της χρόνια. Εδώ έρχονταν ως παιδί με τους γονείς της, για να μείνουν τα καλοκαίρια και να κάνουν τα μπάνια τους.

axla6
Αχ αυτή η λιγαρια! Υπέροχοι, ανθισμένοι, μοναδικοί. Τόσο μεγάλοι που είχαν δημιουργηθεί μέσα τους, "μυστικά" μονοπάτια που οδηγούσαν ώς τη θάλασσα "κρυμμένα" από τους μη μυημένους. Τα κορίτσια φωτογραφήθηκαν μέσα εκεί. Πίνακας ζωγραφικής, η δημιουργία...

axla7
Να κι ένας τεράστιος πλάτανος στη μέση του πουθενά. Τόσο μεγάλος ήταν, που η Δήμητρα μπόρεσε να μπει μέσα στον κορμό του και να φωτογραφηθεί. Κι όλα αυτά χωρίς τη βοήθεια από κανένα ανθρώπινο χέρι. Δημιουργήθηκαν από μόνα τους... Μα, γίνονται αυτά;

axla8
Πραγματικά περάσαμε όμορφα σ' αυτή την ημερήσια εκδρομή μας. Φάγαμε εκεί, διασκεδάσαμε. Ο Λεωνίδας μπήκε στον κόπο και έκανε ένα βίντεο ως δημοσιογράφος παίρνοντας μου μια συνέντευξη. Δείτε το ΕΔΩ, έχει κάνει πολύ καλή δουλειά, πραγματικά...

Μια ξεχωριστή βόλτα στον υδροβιότοπο της Γυαλιάς στην Άνδρο, με τους φίλους μας...

idroviotopos1
Είχαμε αυτή τη χαρά να περπατήσουμε ένα απόγευμα σ' αυτό το μοναδικό περιβάλλον και να καταγράψουμε μερικά μοναδικά στιγμιότυπα, όπως ακριβώς τα ζήσαμε με τους καλούς μας φίλους, Λεωνίδα και Δήμητρα... Ακολουθήστε μας, παρακαλώ...

idroviotopos2
Το περιβάλλον έχει ένα μοναδικό κάλλος. Εδώ μαζεύονται τα νερά των πηγών από τα Αποίκια και σχηματίζεται ένα ποτάμι όπου μέσα τους μπορείς να διακρίνεις κάθε είδους ζωή. Η Σούλα δεν χόρταινε να φωτογραφίζει τους κύκνους.

idroviotopos3
Σ' αυτά τα υπέροχα μονοπάτια δίπλα στο ποτάμι με τα νερά περπατήσαμε ήσυχα, συζητώντας, απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή. Να όπως εδώ η Σούλα με την Δήμητρα που μάλλον δεν πρόσεξαν ότι τους φωτογράφιζα. Απλές καθημερινές στιγμές, ομορφιάς...

idroviotopos4
Κάτι που μας άρεσε πολύ ήταν οι πάπιες που είδαμε ανάμεσα στις καλαμιές. Εξοικειωμένες με τους ανθρώπους, ήρθαν κοντά μας όταν αισθάνθηκαν την παρουσία μας. Ο Λεωνίδας επέμενε ότι εδώ έχει και μεγάλους κέφαλους.

idroviotopos5
Κάθε βήμα μας και μια ομορφιά. Κατέγραψα με το κινητό μου πάρα πολλές που ανέβασα από εκεί στα κοινωνικά δίκτυα και τις απόλαυσαν και οι φίλοι μου. Εδώ, δυστυχώε, όπως κάνω κάθε μέρα δεν θα δημοσιεύσω περισσότερες από οκτώ φωτογραφίες.

idroviotopos6
Δεν μποτεί να μη σας αγγίζει το παιχνίδισμα αυτών των πανέμορφων πτηνών που ήρθαν κοντά μας έτσι όμορφα. Δεν είχαμε προνοήσει να τους φέρουμε κάτι να φάνε, αλλά ο Λεωνίδας είχε τον τρόπο τους να τις φέρει κοντά μας.

idroviotopos7
Θα μπορούσατε να το φανταστείτε ότι αυτή η ομορφιά είναι τραβηγμένη από την Άνδρο; Μερικοί ακούνε Κυκλάδες και φαντάζονται κάτι ξερονήσια, όπου υπάρχειν ουρανός πέτρα, ήλιος και θάλασσα. Άντε και μπόλικος αέρας. Αλλά δεν είναι έτσι.

idroviotopos8
Η Άνδρος τα έχει όλα. Και ήλιο και πράσινο και πολλά τρεχούμενα νερά από τις πηγές της. Και φυσικά πολύ πλούσια πανίδα. αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι έχει υπέροχους ανθρώπους, πολύ φιλόξενους, απλούς, καταδεχτικούς...

Αν μένεις στα Αποίκια και δεν πας στην Πυθάρα, είναι πραγματικά άδικο... Εμείς το κάναμε

pithara1
Το είδαμε μόλις φτάσαμε στα Αποίκια. Οι πινακίδες είναι τοποθετημένες σε εμφανή σημεία και το μονοπάτι που οδηγεί ως εκεί είναι καλοδιατηρημένο, όπως και όλα τα μονοπάτια που περπατήσαμε, είναι φροντισμένα.

pithara2
Η ρεματιά της Πυθάρας βρίσκεται στα Αποίκια, σε απόσταση δέκα λεπτών από τον δρόμο, μέσω ενός ομαλού μονοπατιού γεμάτο βλάστηση. Η διαδρομή σε προδιαθέτει για την ομορφιά που θα αντικρίσεις στον «Νεραϊδότοπο», όπως τον αποκαλεί η λαϊκή παράδοση.

pithara3
Τα άφθονα νερά της τρέχουν ορμητικά, ακόμα και σε εποχές σαν αυτές, και δημιουργούν έναν εκπληκτικό βιότοπο μέσα στο καταπράσινο τοπίο σχηματίζοντας καταρράκτες και λίμνες όπου αφθονεί η υδρόβια ζωή.

pithara4
Οι πηγές είναι στο όρος Πέταλο, στην περιοχή Ευρουσιές, και οι εκβολές είναι στην παραλία Γιάλια. Είναι ένα μικρό οικοσύστημα για πολλά πουλιά, αμφίβια και παράλληλα για σπάνια είδη φυτών και αγριολούλουδων που φυτρώνουν σε όλο το μήκος της ρεματιάς.

pithara5
Η Πυθάρα χρησιμοποιείται για την άρδευση των χωραφιών ενώ από το 1863 μέχρι το 1936 τα νερά της κινούσαν το μεγαλύτερο νερόμυλο των Βαλκανίων, τη «Φάμπρικα» λίγο πιο κάτω στο χωριό των Στενιών.

pithara6
Τόσο πράσινο νησί και με τόσες πηγές στην Κυκλάδες, σαν την Άνδρο, δεν νομίζω να υπάρχει άλλο. Το ζήσαμε, το περπατήσαμε, είδαμε από πρώτο χέρι καθώς επωφεληθήκαμε από τις ολιγοήμερες διακοπές μας εδώ κοντά σε φίλους αξιόλογους...

pithara7
Για μας ήταν ωραία όλη αυτή η δροσιά στη διάρκεια μιας ζεστής καλοκαιρινής μέρας. Σ' αυτόν τον βαθύ ίσκιο των πλατανιών και πάνω σ' αυτούς τους βράχους μπορέσαμε να καθίσουμε, να ξεκουραστούμε, να ξαποστάσουμε.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA