Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Επικαιρότητα

Εκτύπωση

Με τη φίλη μας Εριφύλη στο σπίτι της στο χωριό Αλαδινού, λίγο έξω από την Άνδρο…

erifili1
Τα καταφέραμε να πάμε στο σπίτι της αδελφής μας και φίλης μας, Εριφύλης στο χωριό Αλαδινού πολύ κοντά στον Άνδρο. Και φυσικά φωτογραφηθήκαμε μαζί τους, με τον Λεωνίδα και την Δήμητρα...

erifili2
Ίδιο σκηνικό κι εγώ μαζί τους. Το σπίτι της Εριφύλης έχει παντού σημάδια από το καλλιτεχνικό ανήσυχο πνεύμα της, που αν και κοντεύει τα 90 είναι ένα αθώο καλοσυνάτο παιδί, στην ψυχή της.

erifili3
Με τη Σούλα παρέα, ανάμεσα στα λουλούδια της Εριφύλης στην αυλή της... Ολόκληρη ένα χαμόγελο, φιλόξενη είχε γεμίσει ένα τραπέζι πράγματα και μας περίμενε με πολύ αγάπη...

erifili4
Η Εριφύλη περνά εδώ τα καλοκαίρια της και τους χειμώνες της στην Αθήνα. Μοιράζεται τη ζωή της ανάμεσα στις δυο αγάπες της. Χαίρεται για τα λουλούδια στον κήπο της και δικαιολογημένα.

erifili5
Έχει φτιάξει με τη βοήθεια του Τζίμη, ενός καλού φίλου που τη φροντίζει, ένα πολύ όμορφο κήπο τόσο σε λουλούδια όσο και σε κηπευτικά. Είχαμε τη δυνατότητα στην επίσκεψη μας να τον δούμε.

erifili6
Περιηγηθήκαμε αρκετά στον κήπο της πριν καθίσουμε στην αυλή της να πιούμε μια τοπική ρακή. Η Σούλα διάλεξε αυτό το υπέροχο λουλούδι για να φωτογραφηθεί. Δεν ξέρω πώς το λένε, αλλά δεν είναι φανταστικό;

erifili7
Και μια ματιά στο κήπο της, στα κρεμμύδια της. Τράβηξα πολλές φωτογραφίες που, για τεχνικούς λόγους δεν είναι δυνατόν να τις δούμε όλες εδώ... Μια γεύση μόνο θέλουμε να πάρουμε.
Εκτύπωση

Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα, από το να είσαι παρέα με καλούς φίλους, ακριβούς...

me.filus1
Είμαστε τώρα τρεις μέρες γεμάτες στο νησί της Άνδρου, καλεσμένοι να μοιραστούμε στιγμές με καλούς φίλους μας και δε χορταίνουμε να γευόμαστε τους καρπούς μιας πολύ όμορφης ανθρώπινης σχέσης... Εδώ φωτογραφημένοι στην πηγή της Σάριζα, στο χωριό που μένουμε, στα Αποίκια.

me.filus2
Το υλικό από φωτογραφίες που έχουμε πάρει είναι πάρα πολύ. Δεν ξέραμε πώς να το ταξινομήσουμε για να σας το δείξουμε. Αποφάσισα να κάνω ένα γενικό πασπαρτού με τους ανθρώπους που μοιραζόμαστε τη ζωή μας και μετά να το δούμε πιο ειδικά. Εδώ με τον Λεωνίδα και την Δήμητρα.

me.filus3
Με τον φίλο μου Λεωνίδα Τριανταφυλλάκη στην υπεραινόβια ελιά του, μέσα στον κήπο του. Τέτοιες ελιές θα βρεις πολλές στο νησί της Άνδρου. Το διαπιστώνουμε καθώς κάθε μέρα οι φίλοι μας έχουν ετοιμάσει κάτι για μας, εξαιρετικό.

me.filus4
Από την υπέροχη βραδιά που περάσαμε στο σπίτι της Ευαγγελίας και του Μανώλη. Το σπίτι τους είναι η προσωποποίηση της παράδοσης. Η Σούλα με την Ευαγγελία είχαν την ευκαιρία να φωτογραφηθούν δίπλα στην παλιά πιατοθήκη που παίζει μια χαρά το ρόλο της.

me.filus5
Σας τρέχουμε λίγο γρήγορα την ιστορία επειδή στο σημερινό σημείωμα θα επικεντρωθούμε πιο πολύ στους ανθρώπους, μιας και αυτοί έχουν τον πρώτο ρόλο στη ζωή μας. Εδώ είμαστε στο μονοπάτι που κατεβαίνουμε από την πηγή στα Αηδόνια... Τόσες πηγές, τρεχούμενο νερό...

me.filus6
Η Σούλα με την Δήμητρα στην πηγή της Σάριζα στα Αποίκια. Το νερό της είναι εξαιρετικό, θα το βρείτε αν το ψάξετε, εμφιαλωμένο. Εδώ βρίσκεται το εργοστάσιο, η μονάδα παραγωγής και προώθησης του. Πάνω από έντεκα, μετρήσαμε, στην Άνδρο.

me.filus7
Η βραδιά που περάσαμε με τους φίλους μας Μανώλη και Ευαγγελία θα μας μείνει αξέχαστη. Το σπίτι τους ένας μικρός επίγειος παράδεισος. Θα χρειαστούμε ένα ξεχωριστό σημείωμα μόνο γι' αυτό, αλλά θα το κάνουμε πολύ σύντομα. Αξίζει.

me.filus8
Με τον φίλο μου Μανώλη, στην αυλή του σπιτιού του. Τον παρακολουθούσα να αφηγείται ιστορίες, με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο και τον χαιρόμουν. Η φωτογραφία που δείχνει να είμαι κρεμασμένος από τα χείλη του, λέει την αλήθεια...
Εκτύπωση

Με το ξημέρωμα αρχίζει η ζωή... Και η ζωή, εδώ στην Άνδρο, είναι πολύ όμορφη, ξεχωριστή!

ximeroma.andros1
Έτσι κάνω πάντα στα μέρη που αγαπώ και πηγαίνω... Μ' αρέσει να ξυπνάω νωρίς, πριν ακόμα η μέρα χαράξει και να παρακολουθώ το ξεκίνημα της με την ανατολή του ήλιου. Ψαχνω να δω από που βγαίνει ο ήλιος και τον παρακολουθώ μέχρι να μην μπορώ, πια.

ximeroma.andros2
Αυτό έκανα και χθες καθώς ξύπνησα πρώτη μέρα στο νησί της Άνδρου... Όλες οι φωτογραφίες που βλέπετε σήμερα στην ανάρτηση μου έχουν μια διαφορά περίπου 10 λεπτά η μια από την άλλη. Ξεκινούν με την πρώτη καθώς γλυκοχαράζει και κλιμακώνονται.

ximeroma.andros3
Το... παρατηρητήριο μου είναι το ίδιο με κάποιες πολύ μικρές παραλλαγές. Μόνο ο ουρανός αλλάζει. Άλλοτε ο ήλιος τρεμοπαίζει πίσω από τα σύννεφα κι άλλοτε καταφέρνει να τα αφήσει πίσω του και να λάμψει η απαράμιλλη ομορφιά του...

ximeroma.andros4
Αυτό μάλλον μπορείτε να το διακρίνετε με την πρώτη ματιά. Ξέρω πως πολλοί από σας δεν χαλαλίζετε τον ύπνο σας για μια τέτοια εικόνα. Δικαίωμα σας. Αλλά και δικαίωμα μου να το κάνω. Η ελεύθερη βούληση δόθηκε με απλοχεριά στους ανθρώπους, από τον Δημιουργό.

ximeroma.andros5
Το ζήτημα είναι να κάνουμε καλή χρήση... Και να εκτιμούμε μερικά πράγαματα ως μοναδικά και όχι ως αυτονόητα, όπως το να ζούμε, να αναπνέουμε, να γνωρίσουμε από κοντά νέους ανθρώπους, να δημιουργούμε νέες εικόνες για τον εαυτό μας.

ximeroma.andros6
Για μένα αυτά τα πρωινά θα μείνουν πάντα χαραγμένα στην καρδιά μου. Εκτιμώ καθετί που είναι φτιαγμένο για να τέρπει τον άνθρωπο. και η ανατολή του ήλιου είναι μια υπόσχεση για μια όμορφη μέρα με σχέδια και όνειρα που προσπαθούμε να υλοποιήσουμε.

ximeroma.andros7
Και ήταν όντως μια πολύ όμορφη μέρα... Θα τα δείτε όλα όσα ζήσαμε στις αναρτήσεις των επόμενων ημερών... Βήμα - βήμα, όπως ακριβώς τα καταγράψαμε στη μνήμη μας και στην καρδιά μας, ώστε να είμαστε σε θέση να τα διηγούμαστε σε ανθρώπους με προβατοειδή καρδιά.

ximeroma.andros8
Είπα πολλά για εννιά φωτογραφίες που καταγράφουν την ανατολή του ήλιου στην πρώτη μέρα μας στην όμορφη Άνδρο; Αν είναι έτσι συγχωρήστε το μου. Ήθελα απλά να τα μοιραστώ μαζί σας. Σας υποσχέθηκα ότι θα μοιραστώ μαζί σας κάθε στιγμή. Ξεκίνησα με την πιο όμορφη.

ximeroma.andros9

Εκτύπωση

Από την Άνδρο το πρώτο σημείωμα με αγάπη... Το ταξίδι μας ήταν καλό, η θάλασσα γαλήνια...

taxidi1

Έτσι γαλήνια και όμορφη ήταν η θάλασσα στο χθεσινό ταξίδι μας στην Άνδρο. Όλη η διαδρομή από την Αθήνα στη Ραφήνα κι από εκεί με το πλοίο ΘΕΟΛΟΓΟΣ Π. ήταν καλή. Ακούγαμε ότι στην Αθήνα είχε έντονες βροχοπτώσεις, μα εμείς δεν είδαμε τίποτα στη διαδρομή μας.

spiti1
Εδώ σ' αυτό το σπίτι, στα Αποίκια έξι χιλιόμετρα από τη Χώρα, φιλοξενούμαστε. Χαρακτηριστικό Ανδριώτικο σπίτι, φτιαγμένο για να ενοικιάζεται με όλες τις σύγχρονες ανέσεις και τα κομφόρ του. Στην αυλή του έγραψα αυτό το πρώτο σημείωμα από το νησί.

taxidi2
Αυτό είναι το λιμάνι της Άνδρου. Ονομάζεται Γαύριο και είναι ένα παραθαλάσσιο χωριό στα βορειοδυτικά της Άνδρου. Εκεί υπάρχει το κυριότερο λιμάνι του νησιού. Περιβάλλεται από την παραλία Χάρακα. Η ώρα είναι 7:30 το απόγευμα, δυο ώρες από Ραφήνα.

spiti2
Η εικόνα από το μπαλκόνι μας. Πανόραμα! Τα Αποίκια έχουν αρκετό πράσινο για κυκλαδονήσια και η θάλασσα φαίνεται στο βάθος. Από σήμερα θα έχουμε την ευκαιρία να τη γνωρίσουμε καλύτερα. Και σεις μαζί μας, καθώς θα σας δίνουμε καθημερινά φωτογραφικό υλικό.

taxidi3
Το καράβι μας προσπαθεί να δέσει στο φυσικό λιμάνι του Γαυρίου. Είναι ένα τουριστικό μέρος για την Άνδρο καθώς σε απόσταση 2-3 χιλιομέτρων υπάρχουν δυο από τις πιο ωραίες παραλίες του νησιού, η παραλία του Αγίου Πέτρου και η Χρυσή Ακτή (ή Χρυσή Άμμος ή Ψιλή Άμμος).

spiti3
Θέλω να δώσω κάτι από την ομορφιά του τόπου που μένουμε... Μια πρώτη γεύση. Γιατί θα ακολουθήσουν κι άλλες. Η μέρα, ξημέρωσε όμορφη. Φυσά ένα αεράκι δροσερό. Οι διαδρομές είναι σχετικά μικρές και οι δρόμοι βατοί. Θέλουμε να γνωρίσουμε όλο το νησί.

taxidi4
Το Γαύριο απέχει από τη Χώρα 32 χλμ. και από το Μπατσί 8 χλμ. Το παλιό όνομα του ήταν Υδρούσα. Την περίοδο 1835-1912 ανήκε στο δήμο Γαυρίου. Το 1997, με τη σύσταση του Δήμου Υδρούσας έγινε έδρα του δήμου, ενώ το 2010 στα πλαίσια του Προγράμματος Καλλικράτης προσαρτήθηκε στο Δήμο Άνδρου. Ζουν εκεί, 932 κάτοικοι.

spiti4
Σε πολύ κοντινή απόσταση από το σπίτι που μένουμε εμείς, είναι το σπίτι του Λεωνίδα και της Δήμητρας Τριανταφυλλάκη. Πολύ φιλόξενοι άνθρωποι. Ήρθαν στη Χώρα με το αυτοκίνητο τους, να μας παραλάβουν και να μας οδηγήσουν στον ξενώνα μας και χθες φάγαμε μαζί.

Εκτύπωση

Και ήρθε η πολυπόθητη ώρα για το ταξίδι μας στην Άνδρο. Φεύγουμε το απόγευμα, στις 5:30...

kalosorisma1
Αυτά είναι τα υπέροχα μ' αυτούς τους ανθρώπους! Για τους φίλους μας στην Άνδρο λέω που πριν πάμε μας στέλνουν αυτές τις φωτογραφίες για να ανοίξουν με πολύ αγάπη το δρόμο, προκειμένου σήμερα το απόγευμα να βρεθούμε κοντά τους.

kalosorisma2
Λουλούδια λοιπόν, όμορφα φυσικά από το μικρό τους κήπο, αλλά και τηλέφωνα για τις τελευταίες λεπτομέρειες. Πώς θα βρεθούμε όταν πάμε, πώς θα πάμε από το λιμάνι του Γαυρίου στη Χώρα και πού θα μας περιμένει ο Λεωνίδας για να μας πάει στη Χαρίκλεια.

kalosorisma3
Καθετί κοντά τους είναι όμορφο. Ακόμα κι αυτός ο μικρός σκαντζόχοιρος που η Ευαγγελία συνέλαβε έξω από τη φωλίτσα του μας γέμισε με χαρά καθώς περιεργαζόμαστε αυτό το ξεχωριστό ζωάκι. Κι αν εξαιρέσεις τα αγκάθια του, έχει μια γλύκα εξαιρετική.

kalosorisma4
Ή αυτή η ξεφουντωμένη αγκινάρα που είναι στο τέλος της πια, καθώς η εποχή της πέρασε και το καλοκαίρι με όλες τις αναποδιές του, είναι μπροστά μας. Αλλά εμείς είμαστε διατεθειμένοι να περάσουμε καλά, κοντά στους φίλους μας και αδελφούς μας.

kalosorisma5
Έτσι όμορφα, σαν αυτά τα δυο μικρά γατάκια που έχουν βρει απάγκιο στην αγκαλιά της μητέρας τους. Ανδρειώτικη φωτογραφία που αποτυπώνει μια άλλη πλευρά της αγάπης που είναι απλόχερη, ακόμα και στα μικρά κατοικίδια ζώα...

pilio.170618
Να κλείσουμε αυτό το σημείωμα καθώς είμαστε στο δρόμο για την Άνδρο την ώρα που το διαβάζετε με μια φωτογραφία από το Πήλιο, Μπορεί ο καιρός να είναι συννεφιασμένος όπως ήταν χθες και προχθές, αλλά τίποτα δεν μας εγγυάται ότι αύριο δεν θα είναι αλλιώς.

Περισσότερα Άρθρα...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA