Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Επικαιρότητα

Μερικές εικόνες στο μυαλό μας από έναν καιρό που παίζει ανάμεσα σε χειμώνα - καλοκαίρι

alogo.1
Όλο και πιο κοντά ερχόμαστε, ώρα την ώρα, μέρα τη μέρα... Με εικόνες όμορφες στο μυαλό μας ή στην καρδιά μας, όπως αυτή εδώ όπου φίλη μας Ευαγγελία έχει κατεβάσει να ποτίσει το άλογο της στο ποτάμι. Στην Άνδρο βεβαίως, βεβαίως...

vroxeri.mera.1
Αλλού ο καιρός είναι ο βροχερός. Ιδιόμορφα βροχερός και κατά περιοχές. Βρέχει, σταματάει, βρέχει. Καμιά σταθερότητα... Και οι μετεωρολόγοι να συναγωνίζονται ποιος θα πέσει πιο πολύ έξω στις προβλέψεις του. Παρακολουθούμε ψύχραιμα.

pilea.thess1
Και μετά πάμε λίγο βόρεια, στην Πυλαία Θεσσαλονίκης, εκεί που η ζωή είναι ακόμα απλή και όμορφη. Εκεί όπου μια αυλή δίνει την αίσθηση ότι έχει πολύ αγάπη και ανθρωπιά με τα λουλούδια της και τον υπέροχο διάκοσμο της...

pilea.thess2
Άμα έχεις φαντασία μπορείς πραγματικά να αλλάξεις ένα μικρό ακάλυπτο χώρο σε μικρό παράδεισο. Και όπως βλέπετε στη φωτογραφία δεν χρειάζονται πολλά πράγματα. Διάθεση για δημιουργία μόνο. Αυτό ίσως είναι αρκετό.

pilea.thess3
Δες τον ίδιο κήπο και από μια άλλη πλευρά του. Τι όμορφο που δείχνει το πιθάρι κάπου εκεί ανάμεσα στις άλλες γλάστρες, έστω και σαν διακόσμηση. Είπαμε, λίγο παραπάνω φαντασία χρειάζεται και όλα μπορούν να γίνουν.

pilea.thess4
Αυτή είναι η προέκταση του. Εδώ πραγματικά μπορεί να διακρίνει κανείς πόσο μικρός είναι ο χώρος, αλλά αυτό δεν εμποδίζει από το να διαμορφωθεί σε έναν υπέροχο και μοναδικό τόπο. Ας είναι καλά όσοι εργάστηκαν γι' αυτό.

vroxeri.mera.2
Κάπου, μικρά όμορφα λουλούδια θα κάνουν την καρδιά μας να χαίρεται κυριακάτικα... Με τέτοιες μικρές χαρές γεμίζουμε τις μπαταρίες μας, αντί να περιμένουμε τα μεγάλα και άπιαστα να συμβούν στη ζωή μας. Και παρά τις δυσκολίες είμαστε καλά.

alogo.2
Σαν το όμορφο αυτό άλογο στις όχθες του μικρού ποταμού με τα τρεχούμενα νερά. Μια εικόνα που κρατήσουμε βαθιά μέσα μας μέχρι να περπατήσουμε στα μέρη αυτά. Ίσως αύριο τέτοια ώρα είμαστε ήδη εκεί κοντά στους φίλους μας.

Λίγο πριν δούμε από κοντά την Άνδρο, ας την απολαύσουμε στα χωριά της, στο Βουνί...

vuni1
Οι μέρες περνάνε... Και όταν έχεις πολλά να κάνεις, περνάνε όμορφα. Και πραγματικά το είδαμε στην πράξη αυτή την εβδομάδα, καθώς είχαμε ένα πολύ πλούσιο πνευματικό τραπέζι στρωμένο μπροστά μας, από την επίσκεψη του επισκόπου περιοχής.

vuni2
Δες, Σάββατο σήμερα... Ότι ο καιρός φεύγει γρήγορα το ξέρουμε, το έχουμε δει στη ζωή, στην πράξη. Καμιά φορά βέβαια έχουμε την αίσθηση ότι "κολλάει". Ίσως φταίνε οι περιστάσεις, η αναμονή για μια προγραμματισμένη έξοδο...

vuni3
Αλλά εμείς δεν νιώσαμε ούτε στιγμή έτσι... Είχαμε βέβαια πάντα παρέα τις όμορφες φωτογραφίες που μας έστειλαν φίλοι από το νησί της Άνδρου και ήταν σαν να το γνωρίζαμε όλο και περισσότερο. Δείτε λίγο πίσω στο χρονολόγιο αυτού του Site και θα καταλάβετε τι λέμε.

vuni4
Για μας κάθε μέρα ήταν διαφορετική... Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε, περιμένοντας να περάσει ο καιρός για το ταξίδι μας εκεί που θα αρχίσει να υλοποιείται από Δευτέρα. ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ είναι μερικά λίγκ που θα σας θυμίσουν πράγματα.

vuni5
Έτσι πορευτήκαμε, έτσι ροκανίσαμε τον καιρό... Οι σημερινές φωτογραφίες είναι από το χωριό Βουνί, προσεγμένο όμορφο, όπως άλλωστε και όλα τα χωριά που έχουμε δει ώς τώρα. Σπίτια γεμάτα αγάπη, από ανθρώπους που τα ζουν και τα προσέχουν.

vuni6
Συχνά στα φρεσκοβαμμένα με ασβέστη ή πλαστικό χρώμα πια, σπίτια μπορεί αν διακρίνουμε κάποιες πέτρες χωμένες στο πλάι του τοίχου που λειτουργούν ως σκαλοπάτια προκειμένου να τα χρησιμοποιούν οι ντόπιοι στις καθημερνές ενασχολήσεις τους.

vuni7
Και πάντα θα υπάρχει μια ταράτσα με λίγο υπερυψωμένο παραπέτι για να μαζεύει τα νερά. Νερά που σε εποχές λειψυδρίας. είναι μάλλον πολύ χρήσιμα. Και πάνω στην ταράτσα μια καμινάδα που μπορεί να βγάζει τον καπνό από το τζάκι του σπιτιού.

vuni8
Κρατάμε εικόνες όμορφες όπως αυτή με τα διάφορα μικρά δέντρα ή θαμνοειδή φυτά. Οι φίλοι που μας έστειλαν τις φωτογραφίες λένε πως εδώ ευδοκιμεί και χόρτο που πλέκουν την ψάθα για τις καρέκλες,. Μάλλον έχουμε να μάθουμε πολλά όταν πάμε εκεί...

Να μείνουμε και σήμερα στο Πήλιο, 80 χιλιόμετρα από το Βόλο, στην Αγία Κυριακή

agia.kiriaki1
Το ότι μας αρέσουν τα ταξίδια, το ξέρετε. Και καθώς οι φίλοι μας προμηθεύουν, ως καλοί συνεργάτες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, φωτογραφίες, και ταξιδεύουμε κι εμείς μαζί τους. Μετά λοιπόν το Πουρί του Πηλίου, σήμερα θα σας πάμε στην Αγία Κυριακή.

agia.kiriaki2
Η Αγία Κυριακή είναι παραδοσιακός οικισμός της τοπικής κοινότητας και δημοτικής ενότητας Τρικερίου, του δήμου, Νοτίου Πηλίου, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Μαγνησίας, στην περιφέρεια Θεσσαλίας.

agia.kiriaki3
Όπως μάθαμε στην έρευνα που κάνμε πρίν το πρόγραμμα Καλλικράτης και το σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στην επαρχία Βόλου του νομού Μαγνησίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Θεσσαλίας. Και όλα εκεί όπως μπορείτε να δείτε και από τις φωτογραφίες είναι υπέροχα.

agia.kiriaki4
Η Αγία Κυριακή καταχωρήθηκε επίσημα ως οικισμός το 1883 και, μέχρι το 1942, υπαγόταν εναλλάξ μεταξύ των τότε νομών Μαγνησίας και Λαρίσης. Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010, αποσπάστηκε ο οικισμός από την κοινότητα Τρικερίου και προσαρτήθηκε στο δήμο Νοτίου Πηλίου.

agia.kiriaki5
Απίστευτη ομορφιά! Αυτή η γαλήνη της θάλασσας, οι βάρκες στο μόλο του μικρού υποτυπώδους λιμανιού, όλα προσθέτουν κάτι στη φυσική ομορφιά του Πηλίου. Η εξέλιξη του πληθυσμού της Αγίας Κυριακής έχει ως εξής: κάτοικοι 350 (1961), 269 (1971), 305 (2001), 199 (2011).

agia.kiriaki6
Η Αγία Κυριακή είναι από τα ομορφότερα παραθαλάσσια χωριά της Ελλάδας. Το σκηνικό συνθέτουν οι βάρκες και τα ιστιοφόρα στο λιμανάκι, οι απλοί άνθρωποι, τα μπακάλικα που εξυπηρετούν τους ντόπιους, οι ταβέρνες με τις μικρές αυτοσχέδιες επιγραφές, οι μυρωδιές από τη ρίγανη και το φασκόμηλο, η αυθεντική και όχι η τουριστική ζωή.

agia.kiriaki7
Εδώ θα μείνουμε για σήμερα... Την καταπράσινη κληματαριά που μπλέκεται με την ανθισμένη βουκαμβίλια και κάνει ένα πραγματικά μοναδικό τοπίο. Μπάνιο, ξεκούραση, ότι ακριβώς μπορεί να ζητάει ένας δραστήριο άνθρωπος στις μέρες μας...

Πάμε λίγο πιο βόρεια σήμερα, στο χωριό Πουρί του Πηλίου, να δούμε το Αιγαίο αλλιώς...

puri2
Το Πουρί το λένε και το "μπαλκόνι του Πηλίου" προσφέρει θέα μοναδική στο ανατολικό Πήλιο, το Αιγαίο μα και τη Χαλκιδική. Βρίσκεται σε υψόμετρο 400 μ ,63 χλμ από το Βόλο και προβάλλει μέσα από ένα δάσος από καστανιές και ελιές.

puri3
Είναι σχετικά απομονωμένο στο τέρμα του ασφαλτόδρομου που φεύγει από τη Ζαγορά και γι' αυτό θεωρείται το τελευταίο βορεινό πηλιορείτικο χωριό. Στα μισά της διαδρομής από τη Ζαγορά βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Ράσοβας.

puri4
Χωρίζεται στον πάνω και στον κάτω μαχαλά. Από τον κάτω μαχαλά θα βρείτε τον δρόμο για τις παραλίες, ενώ στον πάνω κάποια μαγαζιά, ταβέρνες και την πλατεία με την εξαιρετική θέα.

puri5
Προτιμήστε να πάτε καλοκαιρινό σούρουπο όταν αρχίζουν σιγά - σιγά να φαίνονται τα φώτα του Χορευτού αλλά και της Χαλκιδικής. Κολύμπι στην παραλία Ελίτσας (3 χλμ) και Οβρυού.

pezodromos
Από το Πουρί ξεκινάει το μονοπάτι για την ανεξερεύνητο Βόρειο Πήλιο έως το Βένετο και τα Κανάλια. Εάν έχετε όρεξη για περπάτημα, και νομίζετε ότι μπορείτε να τους συναγωνιστείτε, οι ντόπιοι θα χαρούν να σας συνοδεύσουν.

Δεύτερο σημείωμα για το εσωτερικό ενός παραδοσιακού σπιτιού - ξενώνα στην Άνδρο

esoteriko1
Είπαμε όσο πλησιάζουν οι μέρες να πάμε για λίγες μέρες ξεκούρασης και γνωριμίας με το νησί και της Άνδρου και τους ανθρώπους του, θα πληθαίνουν τα δημοσιεύματα εδώ... Συνεχίζουμε λοιπόν την ξενάγηση στον εσωτερικό χώρο...

esoteriko2
Και για να σας βάλλουμε λίγο στο κλίμα ας θυμηθούμε δυο δημοσιεύματα που έχουμε κάνει ήδη, τις προηγούμενες μέρες ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ακόμα ένα από τη Χώρα της Άνδρου, λίγο πιο ταξιδιάρικο, ΕΔΩ. Συνδέονται έτσι τα πράγματα, μεταξύ τους.

esoteriko3
Θα μείνουμε λίγο να παρατηρούμε αυτές τις εσοχές στο πετρόχτιστους τοίχους... Τα χωρίσματα έχουν γίνει με πέτρα δουλεμένη στο χέρι. Και οι άνθρωποι που έχουν τον ξενώνα έχουν φροντίσει να το διακοσμήσουν λιτά και όμορφα.

esoteriko4
Ακόμα και αυτή η φωτογραφία που μοιάζει αρτίστικη, καθώς το φως του ήλιου που μπαίνει από το παράθυρο είναι πολύ δυνατό και κάνει τις αντανακλάσεις τους, διατηρεί αυτή την ξεχωριστή ομορφιά του. Δε βρίσκετε;

esoteriko5
Προσέξτε αυτό το έπιπλο και τον καθρέφτη, χαρακτηριστικά έπιπλα μιας άλλη εποχής... Ακόμα και οι μικρές φωτογραφίες στον τοίχο έχουν τον δικό τους τρόπο που έχπουν τοποθετηθεί. Για το ζευγάρι δεξιά, ούτε λόγος...

esoteriko6
Το δωμάτιο από ψηλά... Μια πιο συνολική εικόνα του χώρου όπως έχουν τοπθετηθεί τα έπιπλα. Γεμάτο το δωμάτιο με ξεχωριστά και χρήσιμα πράγματα, όπως ήταν κάποτε τα αρχοντικά προς τέρψη τόσο των ιδιοκτητών τους, όσο και των επισκεπτών τους.

esoteriko7
Δείτε προσεκτικά κι αυτή γωνιά, παρακαλώ. Και παρατηρήστε το πιάνω δεξιά στη φωτογραφία. Φυσικά είναι ένα αρχοντικό όπου τα κορίτσια τους θα έπρπε να γνωρίζουν πιάνο και γαλλικά. Φρόντιζαν και για τους ανάλογους δασκάλους.

esoteriko8
Αλλά γίνεται να μην είχε τζάκι; Δεν γίνεται. Το καλοκαίρι λοιπόν που δεν χρησιμοποιούνταν οι άνθρωποι που είχαν διάθεση για ζωή εκμεταλλεύονταν το χώρο με αξεσουάρ ομορφιάς. Καθετί είχε το σκοπό του. Τίποτα δεν είναι τοποθετημένο τυχαία.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA