Όλο και πιο κοντά ερχόμαστε, ώρα την ώρα, μέρα τη μέρα... Με εικόνες όμορφες στο μυαλό μας ή στην καρδιά μας, όπως αυτή εδώ όπου φίλη μας Ευαγγελία έχει κατεβάσει να ποτίσει το άλογο της στο ποτάμι. Στην Άνδρο βεβαίως, βεβαίως...


Αλλού ο καιρός είναι ο βροχερός. Ιδιόμορφα βροχερός και κατά περιοχές. Βρέχει, σταματάει, βρέχει. Καμιά σταθερότητα... Και οι μετεωρολόγοι να συναγωνίζονται ποιος θα πέσει πιο πολύ έξω στις προβλέψεις του. Παρακολουθούμε ψύχραιμα.


Και μετά πάμε λίγο βόρεια, στην Πυλαία Θεσσαλονίκης, εκεί που η ζωή είναι ακόμα απλή και όμορφη. Εκεί όπου μια αυλή δίνει την αίσθηση ότι έχει πολύ αγάπη και ανθρωπιά με τα λουλούδια της και τον υπέροχο διάκοσμο της...


Άμα έχεις φαντασία μπορείς πραγματικά να αλλάξεις ένα μικρό ακάλυπτο χώρο σε μικρό παράδεισο. Και όπως βλέπετε στη φωτογραφία δεν χρειάζονται πολλά πράγματα. Διάθεση για δημιουργία μόνο. Αυτό ίσως είναι αρκετό.


Δες τον ίδιο κήπο και από μια άλλη πλευρά του. Τι όμορφο που δείχνει το πιθάρι κάπου εκεί ανάμεσα στις άλλες γλάστρες, έστω και σαν διακόσμηση. Είπαμε, λίγο παραπάνω φαντασία χρειάζεται και όλα μπορούν να γίνουν.


Αυτή είναι η προέκταση του. Εδώ πραγματικά μπορεί να διακρίνει κανείς πόσο μικρός είναι ο χώρος, αλλά αυτό δεν εμποδίζει από το να διαμορφωθεί σε έναν υπέροχο και μοναδικό τόπο. Ας είναι καλά όσοι εργάστηκαν γι' αυτό.


Κάπου, μικρά όμορφα λουλούδια θα κάνουν την καρδιά μας να χαίρεται κυριακάτικα... Με τέτοιες μικρές χαρές γεμίζουμε τις μπαταρίες μας, αντί να περιμένουμε τα μεγάλα και άπιαστα να συμβούν στη ζωή μας. Και παρά τις δυσκολίες είμαστε καλά.


Σαν το όμορφο αυτό άλογο στις όχθες του μικρού ποταμού με τα τρεχούμενα νερά. Μια εικόνα που κρατήσουμε βαθιά μέσα μας μέχρι να περπατήσουμε στα μέρη αυτά. Ίσως αύριο τέτοια ώρα είμαστε ήδη εκεί κοντά στους φίλους μας.