Μια από τις μέρες που καθίσαμε στο Θραψανό, είπα να κάνω μια βόλτα στου Μπουρμά. Σας θυμίζω ΕΔΩ τη διαδρομή που έκανα με τα πόδια, απολαμβάνοντας την, καθώς ξεκίνησα από το πρώην δημαρχείο του χωριού, κατεβαίνοντας στα Βονιανά κι από εκεί ανέβηκα στις ελιές μου.


Προσπάθησα να αποτυπώσω, σε φωτογραφίες, όλα αυτά που έζησα. Οι ελιές δεν είναι σε άσχημη κατάσταση, αν και ακαλλιέργητες δυο χρόνια. Και δεν έχουν καρπό για φέτος, όπως και πέρσι δεν είχαν. Όμως, με λίγη φροντίδα και λίπανση, οι άνθρωποι που ξέρουν, λένε ότι θα αποδώσουν.


Είμαι αποφασισμένος να βρω ανθρώπους που θα βοηθήσουν και θα βοηθηθούν και οι ίδιοι, καθώς σκέφτομαι να τις δώσω μισακιές. Ήδη το συζητάω... Και στο χωρίο, όσο βρισκόμουν, ασχολήθηκα με αυτό. Τις επόμενες μέρες, θα ξέρω. Και ελπίζω οι συζητήσεις μου, να δώσουν καρπό.


Ξέρετε δεν πρόκειται για το κέρδος, αν και στους καιρούς που ζούμε, όλα θα πρέπει να τα λαβαίνει κανείς υπόψη του, μιας και το συγκεκριμένο κτήμα δεν είναι το μόνο. Είναι ακόμη άλλα τρία λιόφυτα, η κληρονομιά από τον πατέρα μου. Άρα και οι λόγοι ακουμπούν το συναίσθημα.


Αν το δεις ξεκομμένα, από οικονομική άποψη, ίσως και να μην έχει ενδιαφέρον, αλλά για κάποιον που δεν ζει εκεί και δεν μπορεί να βάλει προσωπική εργασία, αλλά πληρώνει μεροκάματα, όπως έκανα εγώ μέχρι τώρα, τοπράγμα το βλέπεις αλλιώς. Ωστόσο ξέρεις τις ελιές σου, όπως και το λάδι σου. Είναι καθαρό. Μπορείς να το εμπιστευτείς.


Αγαπώ όλη αυτή τη φυσική ομορφιά... Κι έχω βιώματα από την καλλιέργεια και το μάζεμα των ελιών που θα αρχίσει σε λίγο, τον Νοέμβριο, στο χωριό. Αλλά δεν θα μείνω σ' αυτό. Αν χρειαστεί να επιστρέψω εκεί, θέλω να είναι "ζωντανές". Χρειάζομαι, όπως όλοι οι άνθρωποι, τον ευλογημένο καρπό τους.


Ωστόσο θέλουν λίγη δουλειά στην παρούσα φάση. Η καλλιέργεια τους και η φροντίδα τους είναι που θα κάνει τα δέντρα να πάρουν πάνω τους και να φορτωθούν. Να αλλάξει αυτή η εικόνα. Κι αντί γι' αυτό το άδειο να γεμίσουν καρπό. Έχει συμβεί να τις δω κι έτσι... Οπότε μπορεί να ξανασυμβεί.

«Διότι ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος εκδηλώνει πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή». Ιωάννης 3:16


«Ο Θεός είναι αγάπη» 1 Ιωάννη 4:8

«Ο ΘΕΟΣ είναι αγάπη». Ο Ιεχωβά Θεός είναι στοργικός όχι απλώς με τον τρόπο που είναι σοφός, δίκαιος και δυνατός. Επιπλέον, αυτός ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ. Είναι η ενσάρκωση, η προσωποποίηση της ΑΓΑΠΗΣ. Ο Ιεχωβά Θεός έχει δείξει ΑΓΑΠΗ για τα ανθρώπινα πλάσματα εδώ στη γη!

Αυτή αντανακλάται στην τέλεια ομορφιά και λειτουργικότητα των ματιών μας, στο θαύμα του δυνατού σκελετού μας, στη δύναμη των μυών μας, και στην ευαισθησία της αφής μας.

Έχουμε λόγους να λέμε με την καρδιά μας κι εμείς τα λόγια με τα οποία εκδήλωσε τα τρυφερά του αισθήματα ο ψαλμωδός: «Σε εξυμνώ επειδή είμαι πλασμένος με τρόπο θαυμαστό που εμπνέει δέος. Τα έργα σου είναι θαυμαστά, το ξέρω πολύ καλά αυτό». Ψαλμός 139:14.

Κοιτάζω τα μαγευτικά βουνά, τα ήσυχα ποταμάκια με τα καθαρά νερά, τους αγρούς με τα ανοιξιάτικα λουλούδια, και τα πανοραμικά ηλιοβασιλέματα και θυμάμαι τα λόγια του Ψαλμωδού: «Πόσα είναι τα έργα σου, Ιεχωβά! Έφτιαξες τα πάντα με σοφία. Η γη είναι γεμάτη από όσα δημιούργησες». Ψαλμός 104:24

Οι εκδηλώσεις αγάπης του Θεού δεν έπαψαν όταν τα πρώτα ανθρώπινα πλάσματα στασίασαν. Ο Ιεχωβά έδειξε αγάπη επιτρέποντας σ’ εκείνο το ζευγάρι να κάνει παιδιά που θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την προμήθεια του Ιεχωβά μέσω του υποσχεμένου «σπέρματος». Γένεση 3:15.

Αργότερα, είπε στον Νώε να φτιάξει μια κιβωτό για να διατηρηθεί η ανθρώπινη φυλή και άλλα γήινα πλάσματα. Γένεση 6:13-21.

Έπειτα, έδειξε μεγάλη αγάπη για τον Αβραάμ, που έγινε γνωστός ως φίλος τού Ιεχωβά. Γένεση 18:19, Ησαΐας 41:8 Η απελευθέρωση των απογόνων τού Αβραάμ από τη δουλεία στην Αίγυπτο, ήταν μια ακόμα εκδήλωση αγάπης του Θεού, όπως διαβάζουμε στο εδάφιο: «αλλά επειδή ο Ιεχωβά σε αγάπησε και επειδή τήρησε τον όρκο που είχε δώσει στους προπάτορές σου, γι’ αυτό και σε έβγαλε ο Ιεχωβά με κραταιό χέρι, ώστε να σε απολυτρώσει από τον τόπο της δουλείας, από την εξουσία του Φαραώ, του βασιλιά της Αιγύπτου». Δευτερονόμιο 7:8.

Η μεγαλύτερη εκδήλωση αγάπης του Ιεχωβά ήταν μια πραγματικά θυσιαστική αγάπη. Προετοιμάζοντας αυτήν την εκδήλωση, ο Θεός μετέφερε τη ζωή του μονογενή του Γιου από την πνευματική ύπαρξη στον ουρανό στη μήτρα της Ιουδαίας παρθένας Μαρίας.

Η Γραφή δείχνει ότι ο ουράνιος Πατέρας μας έχει αισθήματα συμπόνιας. Στο εδάφιο Ησαΐας 63:9 διαβάζουμε σχετικά με το λαό του Ισραήλ: «Σε όλες τις στενοχώριες τους αυτός στενοχωριόταν. Και ο προσωπικός του αγγελιοφόρος τούς έσωζε. Με την αγάπη του και τη συμπόνια του αυτός τους εξαγόρασε, και τους σήκωνε και τους βάσταζε όλες τις παλιές ημέρες».

Πόσο περισσότερο πρέπει να θλιβόταν ο Ιεχωβά όταν άκουγε και έβλεπε τις ‘δυνατές κραυγές και τα δάκρυα’ του Ιησού. Εβραίους 5:7 Ο Ιησούς προσευχήθηκε με αυτόν τον τρόπο στον κήπο της Γεθσημανή. Φυλακίστηκε, αντιμετώπισε μια παρωδία δίκης, τον χτύπησαν και τον μαστίγωσαν, και του έβαλαν ένα αγκάθινο στεφάνι στο κεφάλι.

Ο στοργικός Πατέρας του τα παρατηρούσε όλα αυτά. Είδε επίσης τον Ιησού να παραπατάει κάτω από το βάρος του ξύλου της εκτέλεσης και παρατηρούσε καθώς κάρφωναν τελικά το Γιο του πάνω σε εκείνο το ξύλο. Ο Θεός θα μπορούσε να αποτρέψει το μαρτύριο του αγαπημένου του Γιου. Παρ’ όλα αυτά, ο Ιεχωβά επέτρεψε να υποφέρει ο Ιησούς τόσο πολύ. Αφού ο Θεός έχει αισθήματα, το να γίνει αυτόπτης μάρτυρας αυτών των γεγονότων ήταν χωρίς αμφιβολία η μεγαλύτερη οδύνη που είχε ή θα έχει ποτέ.

Αν λάβουμε υπόψη μας όλα τα προηγούμενα, μπορούμε να καταλάβουμε πόσο μεγάλο νόημα έχουν τα λόγια που ο Ιησούς είπε στον Νικόδημο: «Διότι ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος εκδηλώνει πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή». Ιωάννης 3:16

Παρόμοια σημασία έχουν και τα λόγια του Ιωάννη, του αγαπημένου αποστόλου του Ιησού: «Από αυτό φανερώθηκε η αγάπη του Θεού στην περίπτωσή μας, από το ότι ο Θεός έστειλε τον μονογενή του Γιο στον κόσμο ώστε να αποκτήσουμε ζωή μέσω αυτού. Η αγάπη συνίσταται στο εξής: Δεν αγαπήσαμε εμείς τον Θεό, αλλά εκείνος αγάπησε εμάς και έστειλε τον Γιο του ως εξιλαστήρια θυσία για τις αμαρτίες μας». 1 Ιωάννου 4:9-10

Ο απόστολος Παύλος, στα εδάφια Ρωμαίους 5:6-8, τόνισε τη μεγάλη αγάπη του Ιεχωβά Θεού λέγοντας: «Διότι πράγματι, ενώ εμείς ήμασταν ακόμη αδύναμοι, ο Χριστός πέθανε για ασεβείς ανθρώπους στον προσδιορισμένο καιρό. Διότι μετά δυσκολίας θα πέθαινε κανείς για έναν δίκαιο, αν και για έναν αγαθό ίσως τολμήσει κανείς να πεθάνει. Αλλά ο Θεός συστήνει τη δική του αγάπη σε εμάς με το ότι, ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για εμάς».

Σίγουρα, το να στείλει τον μονογενή του Γιο στη γη, να υποφέρει, και να πεθάνει μ’ έναν τρομερά ατιμωτικό θάνατο, ήταν η μεγαλύτερη εκδήλωση αγάπης του Ιεχωβά Θεού.

Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Κανείς δεν έχει αγάπη μεγαλύτερη από αυτήν, από το να παραδώσει τη ζωή του για χάρη των φίλων του». Ιωάννης 15:13.

Είναι αλήθεια ότι, στη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, υπήρξαν μερικοί που θυσίασαν τη ζωή τους για άλλους. Αλλά η δική τους ζωή ήταν απλώς μια ζωή που είχε όρια· αργά ή γρήγορα θα πέθαιναν οπωσδήποτε. Ο Ιησούς Χριστός, όμως, ήταν ένας τέλειος άνθρωπος που είχε το δικαίωμα της ζωής. Δεν αντιμετώπιζε την προοπτική του κληρονομημένου θανάτου όπως συνέβαινε και συμβαίνει με όλους τους άλλους ανθρώπους· ούτε μπορούσε κάποιος να πάρει τη ζωή του Ιησού με τη βία χωρίς να το επιτρέψει ο ίδιος. Ιωάννης 10:18, Εβραίους 7:26.

Θυμάμαι τα λόγια του: «Ή νομίζεις ότι δεν μπορώ να παρακαλέσω τον Πατέρα μου να μου στείλει αυτή τη στιγμή περισσότερες από 12 λεγεώνες αγγέλων;» Ματθαίος 26:53.

«Γι’ αυτό με αγαπάει ο Πατέρας, επειδή παραδίδω τη ζωή μου, για να τη λάβω πάλι. Κανείς δεν την αφαιρεί από εμένα, αλλά εγώ την παραδίδω από μόνος μου. Έχω εξουσία να την παραδώσω και έχω εξουσία να τη λάβω πάλι. Αυτή την εντολή έλαβα από τον Πατέρα μου». Ιωάννης 10:17-18.

Ο Ιησούς άφησε μια ένδοξη ύπαρξη ως πνευματικό πλάσμα στον ουρανό όπου είχε ζήσει ως ο στενός σύντροφος και συνεργάτης του παγκόσμιου Κυρίαρχου και Βασιλιά της αιωνιότητας. Και όμως, ο Ιησούς από ανιδιοτελή αγάπη έκανε αυτό που μας αναφέρει ο απόστολος Παύλος: «ο οποίος, αν και υπήρχε με μορφή Θεού, δεν διανοήθηκε κάποια αρπαγή, δηλαδή το να είναι ίσος με τον Θεό. Όχι! Αλλά άδειασε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου και έγινε άνθρωπος. Μάλιστα, όταν ήρθε ως άνθρωπος, ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου, ναι, θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού». Φιλιππησίους 2:6-8.

Αυτή ήταν μια εκδήλωση αγάπης. Έρχεται όμως, δεύτερη μόνο αν συγκριθεί με αυτήν του Ιεχωβά Θεού, του ουράνιου Πατέρα του. Τα προφητικά λόγια του Ησαΐα στο κεφάλαιο 53 δίνουν μαρτυρία για όλα αυτά που υπέφερε ο Ιησούς: «Ήταν καταφρονημένος και οι άνθρωποι τον απέφευγαν, προορισμένος για πόνους και εξοικειωμένος με την αρρώστια.

Ήταν σαν να κρυβόταν από εμάς το πρόσωπό του. Ήταν καταφρονημένος, και τον θεωρήσαμε μηδαμινό. Ναι, πράγματι, αυτός βάσταξε τις αρρώστιες μας και επιφορτίστηκε τους πόνους μας. Αλλά εμείς νομίζαμε ότι τον είχε πλήξει, τον είχε χτυπήσει και τον είχε ταλαιπωρήσει ο Θεός. Αυτός όμως τρυπήθηκε με δόρυ για την παράβασή μας· συντρίφτηκε για τα σφάλματά μας.

Υπέστη την τιμωρία για να έχουμε εμείς ειρήνη, και λόγω των πληγών του γιατρευτήκαμε. Γι’ αυτόν τον λόγο θα του δώσω μερίδα ανάμεσα στους πολλούς, και θα διαμοιράσει τα λάφυρα με τους κραταιούς, επειδή έχυσε τη ζωή του μέχρι θανάτου και συγκαταλέχθηκε ανάμεσα στους παραβάτες· βάσταξε την αμαρτία πολλών και μεσολάβησε για τους παραβάτες». Ησαΐας 53:3-5· 12.

Σίγουρα, η υπομονή που έδειξε ο Ιησούς στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. ήταν η μεγαλύτερη εκδήλωση ανιδιοτελούς αγάπης που έγινε ποτέ από κάποιον άνθρωπο, και έρχεται δεύτερη, όπως είπα και προηγουμένως, μόνο αν συγκριθεί με αυτήν του Ιεχωβά Θεού. Και τι έξοχα πράγματα πέτυχε για εμάς με το θάνατό του!

Άνοιξε το δρόμο ώστε 144.000 από αυτούς που ακολουθούν τα βήματά του να γίνουν βασιλείς και ιερείς και να βασιλέψουν μαζί του χίλια χρόνια. Επιπρόσθετα, ο ‘πολύς όχλος’ των ‘άλλων προβάτων’ ωφελείται σήμερα από τη θυσία του Χριστού και μπορεί να ελπίζει ότι θα επιζήσει από το τέλος αυτού του παλιού συστήματος πραγμάτων.

Αυτά τα άτομα θα είναι οι πρώτοι που θα απολαύσουν τις ευλογίες ενός επίγειου παράδεισου. Χωρίς αμφιβολία, θα υπάρξουν επίσης δισεκατομμύρια άνθρωποι που θα αναστηθούν σαν αποτέλεσμα της πράξης του Ιησού. Και αυτοί επίσης θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ατελείωτη ζωή στον επίγειο Παράδεισο.

Είναι ασφαλώς πολύ κατάλληλο να δείχνω εκτίμηση για όλα όσα ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός έχει κάνει για εμένα με αυτές τις πιο μεγάλες από όλες τις εκδηλώσεις αγάπης. Τους χρωστώ αυτήν την εκτίμηση και για να ωφεληθώ πραγματικά πλήρως, πρέπει να εκδηλώνω αυτήν την εκτίμηση.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

Α. Ο Θεός δείχνει έλεος και συμπόνια.

Αγαπάει την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

Ο Ιεχωβά περνούσε μπροστά του και διακήρυττε: «Ιεχωβά, Ιεχωβά, Θεός ελεήμων και συμπονετικός, μακρόθυμος και γεμάτος όσια αγάπη και αλήθεια». Έξοδος 34:6.

«Διότι ο Ιεχωβά αγαπάει τη δικαιοσύνη και δεν θα εγκαταλείψει τους οσίους του. Αυτοί θα διαφυλαχτούν για πάντα· αλλά οι απόγονοι των πονηρών θα εξαλειφθούν». Ψαλμός 37:28.

Β. Είναι συγχωρητικός.

«Διότι εσύ, Ιεχωβά, είσαι αγαθός και πρόθυμος να συγχωρείς· είσαι γεμάτος όσια αγάπη προς όλους όσους σε επικαλούνται». Ψαλμός 86:5.

Γ. Είναι υπομονετικός μαζί μας.

«Ο Ιεχωβά δεν αργοπορεί όσον αφορά την υπόσχεσή του, όπως νομίζουν μερικοί, αλλά είναι μακρόθυμος μαζί σας επειδή δεν θέλει να καταστραφεί κανείς αλλά όλοι να φτάσουν σε μετάνοια». 2 Πέτρου 3:9.

Δ. Είναι όσιος σε εμάς.

«Ποιος δεν θα σε φοβηθεί, Ιεχωβά, και δεν θα δοξάσει το όνομά σου, εφόσον εσύ είσαι ο μόνος όσιος; Όλα τα έθνη θα έρθουν και θα προσφέρουν λατρεία ενώπιον σου, επειδή φανερώθηκαν τα δίκαια διατάγματά σου». Αποκάλυψη 15:4.

Έτσι, μ' αυτόν τον καιρό, αποχαιρετίσαμε το Θραψανό. Έβρεχε δυνατά εκείνο το πρωί, ο ουρανός μαυρισμένος λίγο αργότερα, γεμάτος "απειλές" που δεν υλοποιήθηκαν. Μόνο κρύο έκανε και στο Ηράκλειο και κυρίως εδώ, στην Αθήνα. Μπορεί να συνέβαλε και η κούραση σ' αυτό, αλλά μας φάνηκε κρύα η Αθήνα.


Οι φωτογραφίες αυτές είναι τραβηγμένες, την ώρα που έβρεχε. Οι δροσοσταλίδες της, είναι ακόμα πάνω στα φύλλα της βουκαμβίλιας... Εστίασα το φακό μου πάνω τους. Μου άρεσε, έτσι βρεγμένο καθώς ήταν. Και πήρα μερικές εικόνες όμορφες ακόμα μαζί μου, λίγο πριν πάμε για μεσημεριανό φαγητό στη Στασούλα.


Όπως αυτή, της εξωτερικής αυλής από τη μεριά του σπιτιού, του τοίχου του θείου Μιχάλη. Ήταν ωραίο να είσαι κάτω από τη κεραμοσκεπή και να ακούς τις σταγόνες της βροχής να πέφτουν πάνω στο πλέξι γκλας. Έχει μια υπέροχη ομορφιά αυτός ο ήχος στα αυτιά μου...


Ύστερα, αρχίσαμε να φορτώνουμε το αυτοκίνητο. Τελικά λέγαμε πως θα πάρουμε λίγα πράγματα στην επιστροφή μας, αλλά γέμισε όπως και όταν πηγαίναμε. Με τον καιρό αντιλαμβάνεσαι τι πράγματα μπορεί να είναι πιο χρήσιμα εδώ και τι εκεί. Σε ένα σπίτι, κατά βάση καλοκαιρινό...


Φτάσαμε έγκαιρα στο KNOSSOS PALLAS, παρά το γεγονός ότι από το χωριό ως το Ηράκλειο, κάναμε δυο στάσεις για να δούμε φίλους και να πάρουμε δώρα που μας είχαν ετοιμάσει. Μόνο τον Δημήτρη δεν καταφέραμε να δούμε, αν και το θέλαμε πολύ. Ας είναι. Θα γίνει, οπωσδήποτε, την επόμενη φορά...

Πόσο άδικος μπορεί να είναι ο κόσμος που ζούμε; Άλλους συνανθρώπους μας, τους διέλυσε η κρίση, τους οδήγησε βίαια στη φτωχοποίηση και τώρα περιμένουν το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης για να ζήσουν. Κι αυτό, αν δεν κάνουν κάποιες ενέργειες, κινδυνεύουν να το χάσουν.


Κι άλλοι προκλητικά, χρόνια τώρα, λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα, καταχρώμενοι τη θέση ευθύνης του υπουργού που κατείχαν για κάποιο χρονικό διάστημα. Χρόνια τώρα ο κ. Παπαντωνίου και η σύζυγός του πηγαινοέρχονταν στα ανακριτικά γραφεία. Αυτή τη φορά μάλλον ήταν η τελευταία.


Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ παρουσίασε το θέμα κάπως έτσι... Πολύ προωθημένο την ώρα που άλλες "μεγάλες" εφημερίδες "αγνόησαν" προκλητικά την είδηση της προφυλάκισης του ζεύγους στον Κορυδαλλό. Ή για ξεκάρφωμα έβαλαν ένα μονοστηλάκι. Από αυτόν τον Τύπο καλούμαστε να ενημερωθούμε.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/10/2018

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης καλύπτει τις ανάγκες ή κάποιες ανάγκες συνανθρώπων που έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από τις πολιτικές της λιτότητας και των μνημονίων. Αυτούς στόχευσαν τα μέτρα, αυτούς φτωχοποίησαν άμεσα, εκείνοι είναι που κινδυνεύουν από την αστάθεια αυτού του συστήματος πραγμάτων.

Θα μου πεις, είναι δυνατόν σε μια χώρα που θέλει να λέγεται αξιοπρεπής, να υπάρχουν άνθρωποι που ζουν από τέτοιου είδους επιδόματα; Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν και μάλιστα πολλοί, ανάμεσα μας. Μόνο που έχουν την αξιοπρέπεια να μην μιλούν για τον εαυτό τους και να τραβούν το κάρο των βασάνων τους, μόνοι τους, αδιαμαρτύρητα και χωρίς μιζέρια.

Σ' αυτούς τους ανθρώπους που αξίζει να τους βγάζουμε το καπέλο και είμαστε αλληλέγγυοι στα όσα πρωτόγνωρα περνάνε, είναι αφιερωμένο αυτό το κομμάτι. Με χαμηλούς τόνους, ταπεινά και κόντρα στις εθνικιστικές εξάρσεις των ημερών, αλλά και σε εντυπωσιακές δηλώσεις τύπου προφύλακισης για τον Γιάννο Παπαντωνίου, κατηγορούθμενο για μίζες από τα εξοπλιστικά προγράμματα.

Η είδηση λοιπόν που εντοπίσαμε λέει: Από την 1η Νοεμβρίου θα εφαρμόζεται το μέτρο της διακοπής του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης για όσους δικαιούχους των νοικοκυριών που το λαμβάνουν δεν έχουν εγγραφεί στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ.

Η επαναχορήγηση του επιδόματος θα γίνεται και πάλι μόνο με την προϋπόθεση ότι όλα τα ενήλικα - άνεργα μέλη ενός νοικοκυριού θα έχουν εγγραφεί στον ΟΑΕΔ.

Οι ενδιαφερόμενοι έχουν μόνο λίγες μέρες στη διάθεσή τους, δηλαδή μέχρι τις 31 Οκτωβρίου, για να προσέλθουν στις αρμόδιες υπηρεσίας του ΟΑΕΔ και να εγγραφούν στα μητρώα ανέργων.

Συγκεκριμένα, σε νέες αιτήσεις ΚΕΑ που εγκρίνονται ή τροποποιούνται, εάν είχε δηλωθεί η ένδειξη στο εργασιακό status ως «Άνεργος/η», τότε θα ισχύουν αυτές οι τρεις περιπτώσεις:

Εάν μέσα στο χρονικό περιθώριο ο δικαιούχος ή ο υποψήφιος δικαιούχος ΚΕΑ (και τα άνεργα μέλη του νοικοκυριού) κατέχουν κάρτα ανεργίας, τότε δεν χρειάζεται καμία ενέργεια από τον δικαιούχο προκειμένου να επισκεφθούν τα Κέντρα Κοινότητας, διότι αυτόματα ο ΟΑΕΔ θα ενημερώσει το σύστημα του ΚΕΑ.

Εάν δεν κατέχει ο δικαιούχος ή ο υποψήφιος δικαιούχος ΚΕΑ (και τα άνεργα μέλη του νοικοκυριού) την κάρτα ανεργίας, τότε η αίτηση ανακαλείται αυτομάτως (διακόπτεται αυτομάτως το επίδομα ΚΕΑ). Τότε σε αυτήν την περίπτωση το νοικοκυριό έχει δικαίωμα επανυποβολής αίτησης από τον επόμενο μήνα από αυτόν κατά τον οποίο εκπληρώθηκε η υποχρέωση από το σύνολο (όλων) των υπόχρεων για εγγραφή όσων μετέχουν στην αίτηση.

Εάν ο δικαιούχος ή ο υποψήφιος δικαιούχος ΚΕΑ (και τα άνεργα μέλη του νοικοκυριού) ενώ δηλώνουν άνεργοι στην αίτηση για το ΚΕΑ, αλλά δεν είναι δυνατή η εγγραφή τους λόγω των προϋποθέσεων που θέτει ο ΟΑΕΔ, τότε θα πρέπει να επισκεφθούν τα ΚΠΑ2 του ΟΑΕΔ προκειμένου να τους δοθεί βεβαίωση η οποία θα αναγράφει το λόγο απόρριψης εγγραφής στο μητρώο ανέργων. Την βεβαίωση αυτή θα πρέπει απαραιτήτως να προσκομιστεί από τον δικαιούχο στο γραφείο ΚΕΑ του Δήμου.

Ενθαρρυντικά είναι όλα αυτά. Φυσικά και οι άνθρωποι αυτοί από τη μεριά τους πρέπει να κάνουν το μέρος τους. Να ενημερώνονται για όλα όσα τους αφορούν, ώστε να είναι σε θέση να κάνουν χρήση των όποιων προνομίων τους παρέχει η Πολιτεία.

Εδώ μας έφτασαν οι πολιτικοί με τις πολιτικές τους ίσως και να μην έχουμε άλλη επιλογή και αν και διαφωνούμε με τη επιδοματική λογική ωστόσο ξέρουμε ότι κάποιους συνανθρώπους μας, ευάλωτους και χτυπημένους από τα όσα έχουμε ζήσει στο πετσί μας όλα αυτά τα τελευταία εννιά χρόνια, τους καλύπτει…

Μακάρι να βρίσκονταν ο τρόπος, να ερχόταν η ανάπτυξη, να άνοιγαν οι δουλειές και να μπορούσαν με αξιοπρέπεια, όπως πριν από την κρίση που ήταν στην παραγωγή να αντιμετωπίσουν την όποια κατάσταση. Θα περιμένουμε να το δούμε, αν και αποτελούν υποσχέσεις πολιτικών που καθόλου δεν εμπιστευόμαστε το λόγο τους. Και θα συνεχίσουμε να ελπίζουμε σε Εκείνον που δεν μπορεί να πει ψέματα και που υπόσχεται καλύτερες μέρες μιας πραγματικής ζωής.

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο 27/10/2018 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ σας έχω ήδη βάλει ένα δημοσίευμα που αφορούσε το παραδοσιακό επτάζυμο ή εφτάζυμο ψωμί. Δείτε το ΕΔΩ. Χθες όμως είχαμε την τύχη να επισκεφτούμε το εργαστήρι του Γιάννη Μανουσάκη στο Καστέλλι και να δούμε από κοντά, όλη τη διαδικασία, για  το πώς φτιάχνεται παραδοσιακά το ψωμί.


Ο Γιάννης είναι ένα καταπληκτικό παιδί! Και καθώς περάσαμε αρκετή ώρα εκεί, παρακολουθώντας από την ώρα που έβαλε το αλεύρι Ζέας στη ξύλινη σκάφη, μέχρι που το έκανε ζύμη, μου έδωσε την ευκαιρία να τον βοηθήσω, κάπως, στην ολοκλήρωση της δουλειάς του.


Άναψε τον ξυλόφουρνο, καθώς ζύμωνε ακόμα, για να μπορέσει να ζεσταθεί στη θερμοκρασία που χρειάζονταν, ώστε να ψήσει την αρχή το ψωμί και στη συνέχεια τα παξιμάδια... Με κλαδιά ελιών από το κλάδεμα του χειμώνα που προμηθεύεται από φίλους του. Έτσι εξηγείται η νοστιμιά τους.


Ο ίδιος κάθισε σε ένα σοφρά, έτσι νομίζω λένε αυτή την ειδική ξύλινη κατασκευή, όπου έφτιαχνε τα ψωμιά. Κι εδώ ήταν ο ρόλος ο δικός μου. Του προμήθευα σε μικρά κομμάτια τη ζύμη που είχε ωριμάσει μέσα στη σκάφη, ώστε να φτιάχνει τα ψωμιά και να τα αφήνει μέσα στις κουβέρτες να ξεκουραστούν.


Κάποια στιγμή ήρθε και η Σούλα... Με τον Γιάννη είχαν πάντα μια ξεχωριστή σχέση αγάπης και αλληλοσεβασμού. Και νομίζω ότι, αυτό φαίνεται και στη φωτογραφία. Σταμάτησε λίγο από τη δουλειά. Μια φωτογραφία με τη γιαγιά Σούλα, έχει πάντα μια ξεχωριστή αξία.


Ο Γιάννης στο εργαστήριο του. Κοντά του η γυναίκα του, Μάρτα. Κουβεντιάσαμε πολύ, καθώς περάσαμε αρκετές ώρες μαζί. Και είχα την ευκαιρία να τους γνωρίσω καλύτερα. Μου άρεσαν, σαν ζευγάρι. Κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να είναι ευτυχισμένοι. Μπράβο τους!


Μείναμε ως το τέλος. Είδα πως το φουρνίζουν, δεν είναι και τόσο απλό. Ολόκληρη επιστήμη είναι και ο ίδιος χρειάστηκε χρόνο για να μάθει να βάζει στη σωστή απόσταση τα ψωμιά ώστε, όπως έλεγε "να αναπνέουν". Χωρίς βιασύνη, προσεκτικά, όπως αρμόζει στις λεπτές δουλειές.


Δες τον ξυλόφουρνο στο εσωτερικό του, τι όμορφα που έχουν μπει τα ψωμιά και με τι τάξη για να ψηθούν. Φεύγοντας μας έδωσε ο Γιάννης ένα ψωμί, αληθινό, από αυτά που δεν βρίσκεις εύκολα στο φούρνο της γειτονιάς. Επειδή εκεί επιδιώκοντας το κέρδος έχουν διαλύσει την ποιότητα.

Το υποσχεθήκαμε χθες, καθώς σας παρουσιάσαμε τα κάπως μεγαλύτερα αγγεία στον εξωτερικό χώρο του αγγειοπλαστείου του Νίκου Πλουμάκη, στη διακλάδωση των Ζοφόρων. Ας μπούμε σήμερα στο εσωτερικό χώρο των εκθεμάτων, αφού πρώτα δούμε τον ίδιο τον μάστορα την ώρα που δουλεύει..


Η απόλυτη ομορφιά! Χρωματισμένα και ψημένα μικρά ή... μεγαλύτερα αντικείμενα με χρώματα, που έχουν ψηθεί και είναι ανεξίτηλα. Παραστάσεις μινωικές, ότι δηλαδή θα ήθελε να πάρει ο τουρίστας φεύγοντας από το νησί για τον τόπο του. Τα μεγέθη τα κάνουν να διαφέρουν και στην τιμή.


Η Σούλα δεν χόρταινε να τα βλέπει. Τα σήκωνε πιο ψηλά να ξεχωρίσουν και να τα δει. Ήθελε να πάρει και για μας, στο σπίτι αλλά και για να κάνει δώρα στους φίλους μας. Δείτε με τι τάξη τα έχουν τοποθετήσει στους πάγκους, ώστε να είναι έτοιμα προς διάθεση.


Σε ποιον δεν αρέσουν τέτοια όμορφα είδη αγγειοπλαστικής. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως μικτά καθώς είναι μεταφέρονται εύκολα και λειτουργούν διακοσμητικά σε όποιο χώρο αποφασίσουμε να τα τοποθετήσουμε. Μερικά μπορείς και να τα χρησιμοποιήσεις και στην πραγματική ζωή.


Τράβηξα αρκετά πλάνα μέσα από την έκθεση. Ο χώρος, άλλωστε, είναι πολύ μεγάλος και μπορεί να διακρίνει κανείς το μεγάλο όγκο των εκθεμάτων που είναι προς πώληση. Το ωραίο είναι ότι οι τιμές τους δεν είναι απλησίαστες. Το αντίθετο μάλιστα, πολύ λογικές.


Φωτιστικά διάφορα... Με την πρώτη ματιά νομίζεις πως είναι... κεντημένα στο χέρι...Χειροποίητα είναι, βεβαίως. Με πολύ λεπτοδουλειά από τη μεριά του τεχνίτη - κατασκευαστή. Αυτή το μοναδικό έργο τέχνης θα πάρεις. Αυτό θα πας στον τόπο σου. Αυτό που δεν μπορείς να βρεις εύκολα, αλλού.


Άλλη μια πλευρά στο εσωτερικό του αγγειοπλαστείου που λειτουργεί ως έκθεση και πωλητήριο. Κάτω δεξιά τα αντικείμενα μοιάζουν μ' αυτό της πρώτης φωτογραφίας, αυτά δηλαδή που έκανε στον τροχό του, ο Νίκος την ώρα που πήγαμε εμείς να ψωνίσουμε τα πράγματα μας.


Τελευταία φωτογραφία γι' αυτό το μικρό αφιέρωμα σχετικά το διαφορετικό κάπως αγγειοπλαστείο του Νίκου, με τα μικρά ξεχωριστά αντικείμενα που αξίζει κανείς να επισκεφτεί σαν φτάσει στο Θραψανό για οποιαδήποτε αιτία και αφορμή... Κρατήστε το σαν σημείωση, παρακαλώ.