Έχετε αναρωτηθεί ποτέ «τι σημαίνει για εμένα η Αγάπη του Θεού;». Αν όχι, κάντε το, σήμερα...

«Διότι ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος εκδηλώνει πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή». Ιωάννης 3:16


«Ο Θεός είναι αγάπη» 1 Ιωάννη 4:8

«Ο ΘΕΟΣ είναι αγάπη». Ο Ιεχωβά Θεός είναι στοργικός όχι απλώς με τον τρόπο που είναι σοφός, δίκαιος και δυνατός. Επιπλέον, αυτός ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ. Είναι η ενσάρκωση, η προσωποποίηση της ΑΓΑΠΗΣ. Ο Ιεχωβά Θεός έχει δείξει ΑΓΑΠΗ για τα ανθρώπινα πλάσματα εδώ στη γη!

Αυτή αντανακλάται στην τέλεια ομορφιά και λειτουργικότητα των ματιών μας, στο θαύμα του δυνατού σκελετού μας, στη δύναμη των μυών μας, και στην ευαισθησία της αφής μας.

Έχουμε λόγους να λέμε με την καρδιά μας κι εμείς τα λόγια με τα οποία εκδήλωσε τα τρυφερά του αισθήματα ο ψαλμωδός: «Σε εξυμνώ επειδή είμαι πλασμένος με τρόπο θαυμαστό που εμπνέει δέος. Τα έργα σου είναι θαυμαστά, το ξέρω πολύ καλά αυτό». Ψαλμός 139:14.

Κοιτάζω τα μαγευτικά βουνά, τα ήσυχα ποταμάκια με τα καθαρά νερά, τους αγρούς με τα ανοιξιάτικα λουλούδια, και τα πανοραμικά ηλιοβασιλέματα και θυμάμαι τα λόγια του Ψαλμωδού: «Πόσα είναι τα έργα σου, Ιεχωβά! Έφτιαξες τα πάντα με σοφία. Η γη είναι γεμάτη από όσα δημιούργησες». Ψαλμός 104:24

Οι εκδηλώσεις αγάπης του Θεού δεν έπαψαν όταν τα πρώτα ανθρώπινα πλάσματα στασίασαν. Ο Ιεχωβά έδειξε αγάπη επιτρέποντας σ’ εκείνο το ζευγάρι να κάνει παιδιά που θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την προμήθεια του Ιεχωβά μέσω του υποσχεμένου «σπέρματος». Γένεση 3:15.

Αργότερα, είπε στον Νώε να φτιάξει μια κιβωτό για να διατηρηθεί η ανθρώπινη φυλή και άλλα γήινα πλάσματα. Γένεση 6:13-21.

Έπειτα, έδειξε μεγάλη αγάπη για τον Αβραάμ, που έγινε γνωστός ως φίλος τού Ιεχωβά. Γένεση 18:19, Ησαΐας 41:8 Η απελευθέρωση των απογόνων τού Αβραάμ από τη δουλεία στην Αίγυπτο, ήταν μια ακόμα εκδήλωση αγάπης του Θεού, όπως διαβάζουμε στο εδάφιο: «αλλά επειδή ο Ιεχωβά σε αγάπησε και επειδή τήρησε τον όρκο που είχε δώσει στους προπάτορές σου, γι’ αυτό και σε έβγαλε ο Ιεχωβά με κραταιό χέρι, ώστε να σε απολυτρώσει από τον τόπο της δουλείας, από την εξουσία του Φαραώ, του βασιλιά της Αιγύπτου». Δευτερονόμιο 7:8.

Η μεγαλύτερη εκδήλωση αγάπης του Ιεχωβά ήταν μια πραγματικά θυσιαστική αγάπη. Προετοιμάζοντας αυτήν την εκδήλωση, ο Θεός μετέφερε τη ζωή του μονογενή του Γιου από την πνευματική ύπαρξη στον ουρανό στη μήτρα της Ιουδαίας παρθένας Μαρίας.

Η Γραφή δείχνει ότι ο ουράνιος Πατέρας μας έχει αισθήματα συμπόνιας. Στο εδάφιο Ησαΐας 63:9 διαβάζουμε σχετικά με το λαό του Ισραήλ: «Σε όλες τις στενοχώριες τους αυτός στενοχωριόταν. Και ο προσωπικός του αγγελιοφόρος τούς έσωζε. Με την αγάπη του και τη συμπόνια του αυτός τους εξαγόρασε, και τους σήκωνε και τους βάσταζε όλες τις παλιές ημέρες».

Πόσο περισσότερο πρέπει να θλιβόταν ο Ιεχωβά όταν άκουγε και έβλεπε τις ‘δυνατές κραυγές και τα δάκρυα’ του Ιησού. Εβραίους 5:7 Ο Ιησούς προσευχήθηκε με αυτόν τον τρόπο στον κήπο της Γεθσημανή. Φυλακίστηκε, αντιμετώπισε μια παρωδία δίκης, τον χτύπησαν και τον μαστίγωσαν, και του έβαλαν ένα αγκάθινο στεφάνι στο κεφάλι.

Ο στοργικός Πατέρας του τα παρατηρούσε όλα αυτά. Είδε επίσης τον Ιησού να παραπατάει κάτω από το βάρος του ξύλου της εκτέλεσης και παρατηρούσε καθώς κάρφωναν τελικά το Γιο του πάνω σε εκείνο το ξύλο. Ο Θεός θα μπορούσε να αποτρέψει το μαρτύριο του αγαπημένου του Γιου. Παρ’ όλα αυτά, ο Ιεχωβά επέτρεψε να υποφέρει ο Ιησούς τόσο πολύ. Αφού ο Θεός έχει αισθήματα, το να γίνει αυτόπτης μάρτυρας αυτών των γεγονότων ήταν χωρίς αμφιβολία η μεγαλύτερη οδύνη που είχε ή θα έχει ποτέ.

Αν λάβουμε υπόψη μας όλα τα προηγούμενα, μπορούμε να καταλάβουμε πόσο μεγάλο νόημα έχουν τα λόγια που ο Ιησούς είπε στον Νικόδημο: «Διότι ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος εκδηλώνει πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή». Ιωάννης 3:16

Παρόμοια σημασία έχουν και τα λόγια του Ιωάννη, του αγαπημένου αποστόλου του Ιησού: «Από αυτό φανερώθηκε η αγάπη του Θεού στην περίπτωσή μας, από το ότι ο Θεός έστειλε τον μονογενή του Γιο στον κόσμο ώστε να αποκτήσουμε ζωή μέσω αυτού. Η αγάπη συνίσταται στο εξής: Δεν αγαπήσαμε εμείς τον Θεό, αλλά εκείνος αγάπησε εμάς και έστειλε τον Γιο του ως εξιλαστήρια θυσία για τις αμαρτίες μας». 1 Ιωάννου 4:9-10

Ο απόστολος Παύλος, στα εδάφια Ρωμαίους 5:6-8, τόνισε τη μεγάλη αγάπη του Ιεχωβά Θεού λέγοντας: «Διότι πράγματι, ενώ εμείς ήμασταν ακόμη αδύναμοι, ο Χριστός πέθανε για ασεβείς ανθρώπους στον προσδιορισμένο καιρό. Διότι μετά δυσκολίας θα πέθαινε κανείς για έναν δίκαιο, αν και για έναν αγαθό ίσως τολμήσει κανείς να πεθάνει. Αλλά ο Θεός συστήνει τη δική του αγάπη σε εμάς με το ότι, ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για εμάς».

Σίγουρα, το να στείλει τον μονογενή του Γιο στη γη, να υποφέρει, και να πεθάνει μ’ έναν τρομερά ατιμωτικό θάνατο, ήταν η μεγαλύτερη εκδήλωση αγάπης του Ιεχωβά Θεού.

Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Κανείς δεν έχει αγάπη μεγαλύτερη από αυτήν, από το να παραδώσει τη ζωή του για χάρη των φίλων του». Ιωάννης 15:13.

Είναι αλήθεια ότι, στη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, υπήρξαν μερικοί που θυσίασαν τη ζωή τους για άλλους. Αλλά η δική τους ζωή ήταν απλώς μια ζωή που είχε όρια· αργά ή γρήγορα θα πέθαιναν οπωσδήποτε. Ο Ιησούς Χριστός, όμως, ήταν ένας τέλειος άνθρωπος που είχε το δικαίωμα της ζωής. Δεν αντιμετώπιζε την προοπτική του κληρονομημένου θανάτου όπως συνέβαινε και συμβαίνει με όλους τους άλλους ανθρώπους· ούτε μπορούσε κάποιος να πάρει τη ζωή του Ιησού με τη βία χωρίς να το επιτρέψει ο ίδιος. Ιωάννης 10:18, Εβραίους 7:26.

Θυμάμαι τα λόγια του: «Ή νομίζεις ότι δεν μπορώ να παρακαλέσω τον Πατέρα μου να μου στείλει αυτή τη στιγμή περισσότερες από 12 λεγεώνες αγγέλων;» Ματθαίος 26:53.

«Γι’ αυτό με αγαπάει ο Πατέρας, επειδή παραδίδω τη ζωή μου, για να τη λάβω πάλι. Κανείς δεν την αφαιρεί από εμένα, αλλά εγώ την παραδίδω από μόνος μου. Έχω εξουσία να την παραδώσω και έχω εξουσία να τη λάβω πάλι. Αυτή την εντολή έλαβα από τον Πατέρα μου». Ιωάννης 10:17-18.

Ο Ιησούς άφησε μια ένδοξη ύπαρξη ως πνευματικό πλάσμα στον ουρανό όπου είχε ζήσει ως ο στενός σύντροφος και συνεργάτης του παγκόσμιου Κυρίαρχου και Βασιλιά της αιωνιότητας. Και όμως, ο Ιησούς από ανιδιοτελή αγάπη έκανε αυτό που μας αναφέρει ο απόστολος Παύλος: «ο οποίος, αν και υπήρχε με μορφή Θεού, δεν διανοήθηκε κάποια αρπαγή, δηλαδή το να είναι ίσος με τον Θεό. Όχι! Αλλά άδειασε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου και έγινε άνθρωπος. Μάλιστα, όταν ήρθε ως άνθρωπος, ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου, ναι, θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού». Φιλιππησίους 2:6-8.

Αυτή ήταν μια εκδήλωση αγάπης. Έρχεται όμως, δεύτερη μόνο αν συγκριθεί με αυτήν του Ιεχωβά Θεού, του ουράνιου Πατέρα του. Τα προφητικά λόγια του Ησαΐα στο κεφάλαιο 53 δίνουν μαρτυρία για όλα αυτά που υπέφερε ο Ιησούς: «Ήταν καταφρονημένος και οι άνθρωποι τον απέφευγαν, προορισμένος για πόνους και εξοικειωμένος με την αρρώστια.

Ήταν σαν να κρυβόταν από εμάς το πρόσωπό του. Ήταν καταφρονημένος, και τον θεωρήσαμε μηδαμινό. Ναι, πράγματι, αυτός βάσταξε τις αρρώστιες μας και επιφορτίστηκε τους πόνους μας. Αλλά εμείς νομίζαμε ότι τον είχε πλήξει, τον είχε χτυπήσει και τον είχε ταλαιπωρήσει ο Θεός. Αυτός όμως τρυπήθηκε με δόρυ για την παράβασή μας· συντρίφτηκε για τα σφάλματά μας.

Υπέστη την τιμωρία για να έχουμε εμείς ειρήνη, και λόγω των πληγών του γιατρευτήκαμε. Γι’ αυτόν τον λόγο θα του δώσω μερίδα ανάμεσα στους πολλούς, και θα διαμοιράσει τα λάφυρα με τους κραταιούς, επειδή έχυσε τη ζωή του μέχρι θανάτου και συγκαταλέχθηκε ανάμεσα στους παραβάτες· βάσταξε την αμαρτία πολλών και μεσολάβησε για τους παραβάτες». Ησαΐας 53:3-5· 12.

Σίγουρα, η υπομονή που έδειξε ο Ιησούς στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. ήταν η μεγαλύτερη εκδήλωση ανιδιοτελούς αγάπης που έγινε ποτέ από κάποιον άνθρωπο, και έρχεται δεύτερη, όπως είπα και προηγουμένως, μόνο αν συγκριθεί με αυτήν του Ιεχωβά Θεού. Και τι έξοχα πράγματα πέτυχε για εμάς με το θάνατό του!

Άνοιξε το δρόμο ώστε 144.000 από αυτούς που ακολουθούν τα βήματά του να γίνουν βασιλείς και ιερείς και να βασιλέψουν μαζί του χίλια χρόνια. Επιπρόσθετα, ο ‘πολύς όχλος’ των ‘άλλων προβάτων’ ωφελείται σήμερα από τη θυσία του Χριστού και μπορεί να ελπίζει ότι θα επιζήσει από το τέλος αυτού του παλιού συστήματος πραγμάτων.

Αυτά τα άτομα θα είναι οι πρώτοι που θα απολαύσουν τις ευλογίες ενός επίγειου παράδεισου. Χωρίς αμφιβολία, θα υπάρξουν επίσης δισεκατομμύρια άνθρωποι που θα αναστηθούν σαν αποτέλεσμα της πράξης του Ιησού. Και αυτοί επίσης θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ατελείωτη ζωή στον επίγειο Παράδεισο.

Είναι ασφαλώς πολύ κατάλληλο να δείχνω εκτίμηση για όλα όσα ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός έχει κάνει για εμένα με αυτές τις πιο μεγάλες από όλες τις εκδηλώσεις αγάπης. Τους χρωστώ αυτήν την εκτίμηση και για να ωφεληθώ πραγματικά πλήρως, πρέπει να εκδηλώνω αυτήν την εκτίμηση.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

Α. Ο Θεός δείχνει έλεος και συμπόνια.

Αγαπάει την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

Ο Ιεχωβά περνούσε μπροστά του και διακήρυττε: «Ιεχωβά, Ιεχωβά, Θεός ελεήμων και συμπονετικός, μακρόθυμος και γεμάτος όσια αγάπη και αλήθεια». Έξοδος 34:6.

«Διότι ο Ιεχωβά αγαπάει τη δικαιοσύνη και δεν θα εγκαταλείψει τους οσίους του. Αυτοί θα διαφυλαχτούν για πάντα· αλλά οι απόγονοι των πονηρών θα εξαλειφθούν». Ψαλμός 37:28.

Β. Είναι συγχωρητικός.

«Διότι εσύ, Ιεχωβά, είσαι αγαθός και πρόθυμος να συγχωρείς· είσαι γεμάτος όσια αγάπη προς όλους όσους σε επικαλούνται». Ψαλμός 86:5.

Γ. Είναι υπομονετικός μαζί μας.

«Ο Ιεχωβά δεν αργοπορεί όσον αφορά την υπόσχεσή του, όπως νομίζουν μερικοί, αλλά είναι μακρόθυμος μαζί σας επειδή δεν θέλει να καταστραφεί κανείς αλλά όλοι να φτάσουν σε μετάνοια». 2 Πέτρου 3:9.

Δ. Είναι όσιος σε εμάς.

«Ποιος δεν θα σε φοβηθεί, Ιεχωβά, και δεν θα δοξάσει το όνομά σου, εφόσον εσύ είσαι ο μόνος όσιος; Όλα τα έθνη θα έρθουν και θα προσφέρουν λατρεία ενώπιον σου, επειδή φανερώθηκαν τα δίκαια διατάγματά σου». Αποκάλυψη 15:4.