Χθες ήταν η πανσέληνος του Μαϊου, το «Φεγγάρι των Λουλουδιών». Και σήμερα φάινεται!

panselinos.likavitos1.050520

Η πανσέληνος του Μαΐου 2025, γνωστή ως «Φεγγάρι των Λουλουδιών» (Flower Moon), θα φτάσει στο αποκορύφωμά της χθες, Δευτέρα, 12 Μαΐου, στις 19:55 ώρα Ελλάδας. Αλλά μπορείτε να την απολαύσετε και σήμερα. Το όνομα αυτό προέρχεται από τους Ινδιάνους της Βόρειας Αμερικής, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν τις διάφορες φάσεις της Σελήνης για να ονοματίσουν τις περιόδους του χρόνου, βασιζόμενοι σε φυσικά φαινόμενα και γεωργικές δραστηριότητες.
panselinos1.lolos.301220

 

Η συγκεκριμένη πανσέληνος αντιστοιχεί στη στιγμή που στη Βόρεια Αμερική ανθίζουν τα λουλούδια με την άνοιξη να είναι σε πλήρη ανάπτυξη, γεγονός που εξηγεί την ονομασία της. Εκτός από το «Φεγγάρι των Λουλουδιών», άλλες παραδοσιακές ονομασίες περιλαμβάνουν την «Πανσέληνο του Κουνελιού», τη «Φεγγάρι της Φύτευσης του Καλαμποκιού»...

panselinos2.lolos.301220

Θα τη δείτε ακόμα και ως την «Πανσέληνο του Γάλακτος». όλες αυτές οι ονομασίες αναφερόνται σε διαφορετικές γεωργικές και φυσικές διαδικασίες που συνδέονται με αυτή την εποχή του χρόνου. Αξιοσημείωτο είναι ότι η πανσέληνος του Μαΐου 2025 θα είναι μια «μικροπανσέληνος» (micromoon), καθώς η Σελήνη θα βρίσκεται στο πιο απομακρυσμένο σημείο της τροχιάς της γύρω από τη Γη, περίπου 405.278 χιλιόμετρα μακριά.

panselinos3.lolos.301220

Αυτή η απόσταση θα κάνει τη Σελήνη να φαίνεται ελαφρώς μικρότερη από το κανονικό, αν και η διαφορά μπορεί να μην είναι εύκολα αντιληπτή με γυμνό μάτι. Θα την απολαύσουμε κι αυτή την πανσέληνο. Μας αρέσει να σηκώνουμε τα μάτια μας στον ουρανό, τέτοιες μοναδικές στιγμές και να απολαμβάνουμε τη δημιουργία, δοξάζοντας τον Δημιουργό! Τα πάντα, τα έφτιαξε με Σοφία...

Φεγγαράδα στη σκιά της Ακρόπολης, στην πιο όμορφη Πανσέληνο του Αυγούστου... Τη ζήσαμε!

Posted in Επικαιρότητα

panselinos.avg.1
Την είδαμε κι αυτή την Πανσέληνο του Αυγούστου, την Πέμπτη που μας πέρασε, στην Ακρόπολη! Κι αυτή τη φορά τη φωτογράφιση της είχε αναλάβει η Σούλα. Πήρε τόσο στα σοβαρά το ρόλο της που ένιωσα την ανάγκη να τη βγάλω κι εγώ μια φωτογραφία την ώρα που έκανε τη δουλειά της.

panselinos.avg.2
Είχε κάνει μια δική της τεχνική… Ζουμάρισε το κινητό της περίπου στο ίδιο σημείο της Ακρόπολης και προσπαθούσε κάθε δυο – τρία λεπτά να τραβά ένα στιγμιότυπο καθώς το πανέμορφο φεγγάρι έβγαινε από πάνω της. Και σωστά, γιατί σε κανένα μισάωρο θα χάνοντας μέσα στα σύννεφα.

panselinos.avg.3
Παρακολουθούσαμε όλη αυτή την ομορφιά από το μικρό μπαλκόνι του 2ου ορόφου του «Thission View», επί τις Αποστόλου Παύλου… Και η Σούλα συνέχισε να καταγράφει με το φακό της, όλη αυτή τη φυσική ομορφιά. Το αποτέλεσμα της δουλειάς της, βλέπετε σήμερα.

panselinos.avg.4
Είχε πολύ ζέστη, όπως όλες τις τελευταίες μέρες, αλλά φύσαγε που και που, ένα δροσερό αεράκι το οποίο έκανε υποφερτή την κατάσταση… Την είδαμε όμως και την απολαύσαμε την Πανσέληνο του Αυγούστου. Κι απ’ ότι ξέρουμε κι άλλοι αδελφοί και φίλοι είχαν κατέβει για την ίδια αιτία στην Ακρόπολη.

panselinos.avg.5
Πανέμορφο φαινόμενο που μπορούσες να το απολαύσεις όσο αυτό ήταν ορατό, επειδή ο συννεφιασμένος ουρανός δεν άφηνε και πολλά περιθώρια. Εννέα και μισή ξεκίνησε να βγαίνει ο μεγάλος δίσκος του, πίσω από την Ακρόπολη. Και μισή ώρα, αργότερα, χάθηκε..

panselinos.avg.6
Από μπαλκόνι μας, έστρεψα το βλέμμα μου κάτω στο πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου. Άξιζε τον κόπο. Οι περιπατητές είχαν σταματήσει και είχαν στρέψει το βλέμμα τους στην Ακρόπολη, ώστε κατέγραφαν με το δικό τους τρόπο την Πανσέληνο… Πάντα μας άρεσε. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Πολλοί εκδράμουν αυτή την περίοδο... Εμείς, ας το κάνουμε με τα μάτια των φίλων μας

Posted in Επικαιρότητα

kanalia1
Η επαρχία είναι ότι καλύτερο αυτές τις μέρες. Και πολλοί επωφελούνται από τις αργίες, για να επισκεφτούν το τόπο τους. Επειδή ο δικός μας ο τόπος, το Θραψανό, είναι κάπως μακριά, ας πάμε στο χωριό του φίλου μου Άρη που είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε (δείτε ΕΔΩ) πέρσι τον Σεπτέμβρη. Με τη βοήθεια φίλων μας...

kanalia2
Αυτή είναι η βρύση με το τρεχούμενο νερό στην πλατεία, όπως και ο πλάτανος στην πρώτη φωτογραφία... Εδώ καθίσαμε πέρσι και φάγαμε για μεσημέρι ένα σουβλάκι... Σίγουρα ο Άριστομένης θα έχει πιεί νερό από αυτή τη βρύση. Δείτε τον ΕΔΩ σε ένα περσινό δημοσίευμα μας, πώς συγκινήθηκε από το πατρικό του.

kanalia3
Και στο βάθος ο κάμπος της Καρδίτσας... Το χωρίο είναι χτισμένο σε υψόμετρο μόλις 350 μέτρων, όπως και το Θραψανό, αλλά όλα αυτά τα μέτρα τα κάνεις απότομα, οπότε νομίζεις ότι βρίσκεσαι κάπου πολύ ψηλά. Δείτε το ΕΔΩ σε ένα ακόμα δημοσίευμα που κάναμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, χειμώνα καιρό...

kanalia4
Δέντρα τεράστια θα συναντήσεις πολλά στο χωριό Κανάλια. Και η δροσιά τους είναι ότι καλύτερο μέσα σ' αυτή τη ζέστη του Αυγούστου. Δες το αυτό. Κοντεύει με τις ρίζες του να σπάσει το μπετόν. Και θα το σπάσει. Τίποτα δεν μπορεί να το αντισταθεί στην ανάπτυξη του...

kanalia5
Μια ακόμα άποψη του χωριού, Κανάλια... Το γνωρίσαμε χάρις στον Αριστομένη και το αγαπήσαμε κι εμείς. Χωριό, χωριό... Πετρόχτιστο με τις κεραμοσκεπείς στέγες του. Ευτυχώς που η πολεοδομία επιβάλει αυτή την τακτική, όταν κάποιος σχεδιάζει να ανακαινίσει το σπίτι του, διατηρώντας τη φυσική ομορφιά του.

kanalia6
Εν Καναλίοις, λοιπόν... Απλή η πινακίδα που έχει τοποθετήσει ο Μορφωτικός Εξωραϊστικός Σύλλογος του χωριού. Φαίνεται ότι ακόμα εδώ υπάρχουν άνθρωποι νέοι στο μυαλό, που αγαπούν τον τόπο τους και επιδιώκουν τα καλύτερα γι' αυτόν. Μπράβο τους! Το κάνουν με πολύ όμορφο τρόπο.

Καρπούζι, ο βασιλιάς των καλοκαιρινών φρούτων! Σας αρέσει στο τραπέζι σας;

Posted in Επικαιρότητα

karpouzi1
Χαλαρά θα το πάμε σήμερα… Γι’ αυτό και διαλέξαμε ένα θέμα πολύ απλό, καθημερινό… Κάτι που όλοι το γνωρίζουμε γιατί όλοι το έχουμε στο τραπέζι μας το καλοκαίρι… Θα μιλήσουμε για το καρπούζι. Από τη μια θα σας δώσουμε πληροφορίες και από την άλλη θα δούμε πώς καλλιεργείται.

karpouzi2
Το καρπούζι ή "υδροπέπων" (επιστ.: Κίτρουλλος ο εριώδης, Citrullus lanatus) είναι ένα φρούτο το οποίο προέρχεται από τη νότια Αφρική. Οι ποικιλίες που καταναλώνονται σήμερα μπορούν να φτάσουν σε βάρος αρκετά κιλά. Το καρπούζι είναι λείο εξωτερικά με χρώμα αποχρώσεις του πράσινου και ενίοτε με εναλλασσόμενες σκούρες και ανοικτές πράσινες ρίγες.

karpouzi3
Ο φλοιός του είναι αρκετά σκληρός, με πάχος περίπου ένα εκατοστό και άσπρο χρώμα στο εσωτερικό. Το κύριο μέρος του καρπουζιού στο εσωτερικό είναι μαλακό, κόκκινο, περιέχει μεγάλο αριθμό μαύρων σπόρων (ή και άσπρων) και περιέχει μεγάλες ποσότητες νερού. Και εδώ πεπόνια!

karpouzi4
Το καρπούζι εμφανίζεται σε ιερογλυφικά της Αρχαίας Αιγύπτου. Τον 10ο αιώνα μ.Χ. καλλιεργείται στην Κίνα και τον 13ο αιώνα εμφανίζεται στην Ευρώπη. Η ελληνική λέξη για τον καρπό είναι «υδροπέπων» (αντίστοιχα στην αγγλική γλώσσα water-melon).

karpouzi5
Η λέξη «καρπούζι» προέρχεται από την αντίστοιχη τουρκική karpuz, η οποία ανάγεται στην περσική xarbuz(a). Στην Κύπρο δε, χρησιμοποιείται και η αραβική ονομασία παττίχα. Στην Ελλάδα ωριμάζει το καλοκαίρι και είναι ένα από τα πιο δροσιστικά καλοκαιρινά φρούτα, ιδανικό για κατανάλωση σε φέτες ή σε φρουτοσαλάτες.

karpouzi6
Μπορεί επίσης να χτυπηθεί στο μπλέντερ και να γίνει γρανίτα ή αναψυκτικό, με ή χωρίς την προσθήκη μικρής ποσότητας αλκοόλ. Κι ακόμα να γίνει και φρουτ-παντς, κόβοντάς το στη μέση, αδειάζοντας το ένα μισό και ξαναγεμίζοντάς το με το αλεσμένο περιεχόμενο συν ένα μπουκάλι βότκα και παγάκια.

Καλοκαιρινά βράδια, με όμορφες παρέες στην αυλή του σπιτιού της αδελφής μου Στασούλας

Posted in Επικαιρότητα

 parea1
Θα προσπαθήσω να σας το δώσω να το αντιληφθείτε, επειδή το έχω ζήσει κι εγώ κι αυτή την πήρα θα χρησιμοποιήσω... Στο σπίτι της αδελφής μου, Στασούλας στο χωριό Θραψανό, μπορείς να δεις μια πολύ όμορφη φιλόξενη γωνιά, όπου οι άνθρωποι μπορούν να ξαποστάσουν, να πάρουν μια ανάσα για ζωή, να συνεχίσουν το ταξίδι.

parea2
Η αυλή της δεν είναι μεγάλη... Είναι τόση, ώστε να χωράει όλη η αγάπη του κόσμου. Και νομίζω αυτό το έχει πάρει από τη μητέρα μας, είναι ικανή να βγάλει στο τραπέζι της ότι έχει και... δεν έχει προκειμένου να ευχαριστήσει τους καλεσμένους της. Σας είπα, μιλάω έχοντας ζήσει τη φιλοξενία της από πρώτο χέρι.

parea3
Αυτό το πετυχαίνει επειδή έχει κοντά της και τον σύζυγο της, τον Αγησίλαο, δεξιά όπως βλέπουμε τη φωτογραφία. Κι εκείνος είναι πάρα πολύ φιλόξενος άνθρωπος. Πίσω από τους άνδρες, οι γλάστρες της Στασούλας. Κομμάτι της ζωής της. Τις περιποιείται και τις φροντίζει με πολύ αγάπη, πάντα.

parea4
Το τραπέζι μπορεί να φτάνει ως την εξώπορτα του σπιτιού της.. Αλλά τι σημασία έχει αυτό; Κι άλλοι που περνάνε, γειτόνοι ή άλλοι περαστικοί, θα κληθούν να πιούν μια ρακή... Γενικότερα οι Κρητικοί είναι πολύ φιλόξενοι κι ας λένε γι' αυτούς, τα μύρια όσα... Η ίδια η ζωή, δίνει τις απαντήσεις...

parea5
Ακόμα κι όταν η ποιότητα της φωτογραφίας δεν είναι η καλύτερη επειδή ίσως και να μη βοηθάει ο φωτισμός, ακόμα και τότε μπορεί κανείς να διακρίνει όλη την ομορφιά της φιλοξενίας... Δείτε το στο χαμόγελο αυτού του μικρού παιδιού που χαίρετε καθώς ξέρει ότι το φωτογραφίζουν.

parea6
Άλλη παρέα, λίγο μεγαλύτερη, ίδιος ο τόπος, η αγάπη, η προσφορά, η φιλοξενία... Αυτή είναι η Στασούλα μας. Εκδηλωτικός άνθρωπος, δείχνει αυτό που αισθάνεται και χαίρεται να το κάνει από την προετοιμασία ακόμα της βραδιά. Καλοκαιρινά βράδια. Αχ, πόσα έχω ζήσει εδώ! Δείτε ΕΔΩ.

Απογευματινή βόλτα στη ζεστή Αθήνα... Το είχαμε ανάγκη, το χρειαζόμαστε και το κάναμε...

Posted in Επικαιρότητα

 athina.apogevmataki1
Ήταν προχθές το απόγευμα, κυριακάτικα, όταν είπαμε να κάνουμε μια βόλτα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας από το Θησείο, ανεβαίνοντας την Αποστόλου Παύλου, συνεχίζοντας την Διονυσίου Αρεοπαγίτη και κατεβαίνοντας από την Αδριανού την Πλάκα μέχρι τη Ρωμαϊκή Αγορά, όπου και κάναμε μια στάση.

athina.apogevmataki2
Είναι υπέροχη το απογευματάκι η Αθήνα... Και όλα ήταν ήρεμα. Τίποτα δεν προμήνυε ότι θα ακολουθούσε τα ξημερώματα η μεγάλη φωτιά που μας αναστάτωσε. Οι άνθρωποι χαλαροί, έκαναν τη βόλτα τους όπως κάθε μέρα. Δεν υπήρχε κάτι ξεχωριστό. Κι εδώ μπορούσαν να κάνουν μια στάση για καφέ και κουβεντούλα.

athina.apogevmataki3
Δείτε τι όμορφα που είναι με φόντο την Ακρόπολη! Είναι μέρα ακόμα, αλλά σε λίγο θα φωτιστεί και θα γίνει ακόμα πιο όμορφη για όλους όσους αγαπούν να τη βλέπουν και να τη μοιράζονται με όμορφες παρέες, κάτω από τον ίσκιο της και την ιστορία της... Πάντα μας άρεσε αυτή η βόλτα. Και την κάνουμε συχνά!

athina.apogevmataki4
Λίγο νωρίτερα στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, ένα από τα ηλεκτρικά πατίνια που έχουν γεμίσει την Αθήνα. Ο κόσμος πάει μπροστά με ένα εντελώς ιδιόμορφο τρόπο. Κάνοντας άλματα πίσω... Η δική μου γενιά μεγάλωσε μ' αυτά τα πατίνια. Όχι βέβαια ηλεκτρικά. Ήταν με δυο ρουλεμάν, πάμφθηνα.

athina.apogevmataki5
Λίγο πιο κάτω ένα ζευγάρι καλλιτεχνών του δρόμου, έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη πολλών περιπατητών που κάθονται απέναντι τους για να τους απολαύσουν. Καθίσαμε κι εμείς, για κανένα δεκάλεπτο, να ξεκουραστούμε από το δρόμο. Και από εκεί είναι η φωτογραφία που βλέπετε. Ψηλά, η λευκή κουκίδα, είναι το φεγγάρι που μεγαλώνει...

Περίπατος στους άδειους δρόμους της Αθήνας, χθες, λίγο πριν το μεσημέρι... Απίστευτο!

Posted in Επικαιρότητα

atthina.avgustos1
Είμαστε παρατηρητικοί... Θες το επάγγελμά, θες ότι κάτι μας κάνει "κλικ" η πόλη που ζούμε ήταν χθες άδεια. Πριν πέντε χρόνια, τέτοιες μέρες, είχα ξανακάνει ένα οδοιπορικό στην άδεια Αθήνα. Δείτε ΕΔΩ όπως το δημοσίευσα τότε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Και μετά παρατηρήστε την Αγίου Μελετίου στο ύψος περίπου της Αχαρνών.

atthina.avgustos2
Κι αυτή είναι η Αχαρνών ακριβώς στη γωνία της Αγίου Μελετίου κατά τις 10:30 το πρωί... Δεν είναι τρομερό; Μόλις ένα αυτοκίνητο κινείται στο οδόστρωμα... Άλλη μια επισήμανση ΕΔΩ, πάντα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, έξι χρόνια πίσω, τέτοιες μέρες του Αυγούστου...

atthina.avgustos3
Αυτή η πλευρά της Αχαρνών είναι από την άλλη πλευρά, αυτή που οδηγεί προς Νέα Φιλαδέλφεια ή Εθνική Οδό... Α, υπάρχει κι ένας άνθρωπος πάνω στο οδόστρωμα που απ' ότι φαίνεται κινείται με άνεση... Ο περσινός Αύγουστος, δείτε ΕΔΩ άλλο ένα δημοσίευμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ στα τέλη Αυγούστου...

atthina.avgustos4
Στη διχάλα της Αιόλου κάτω από τα Notos Galeri. Αριστερά η Σταδίου και στο βάθος Ομόνοια. Δεξιά η Πατησίων! Αναπολούμε με νοσταλγία αυτό ΕΔΩ το περσινό δημοσίευμα... Μόλις είχαν φύγει από την Ελλάδα ύστερα από 15 μέρες διακοπών μαζί μας, η κόρη της Σούλας, Έστερ, με τα κορίτσια της, Βικτόρια και Χλόη...

atthina.avgustos5
Τα ίδια και η Σταδίου ανηφορίζοντας για το Σύνταγμα... Δεν κινείται τίποτα. Μπήκα με άνεση και χωρίς φόβο πάνω στο οδόστρωμα για να τραβήξω τη φωτογραφία... Μέχρι και στις "Επισημάνσεις" για τον Δεκαπενταύγουστο έγραφα, πριν οκτώ χρόνια, με αφορμή μια κινηματογραφική ταινία που είδα και μου άρεσε... Δείτε ΕΔΩ.

atthina.avgustos6
Οδός Αθηνάς, στην αρχή της πλατείας Κοτζιά, προς Μοναστηράκι... Δεξιά μας το παλιό δημαρχείο της Αθήνας... Αυγουστιάτικα δημοσιεύματα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πριν οκτώ χρόνια... Δείτε ΕΔΩ. Κάπως έτσι διερευνούσα την επικαιρότητα τότε. Και τα πάντα θα μπορούσαν να γίνουν είδηση...

Καλοκαίρι! Αύγουστος! Υψηλές θερμοκρασίες… Πολύ δύσκολοι καιροί για όλους μας…

Posted in Τα δικά μου

kalokeri2019.1
Έχω ακόμα πάνω μου τη μυρωδιά και την αλμύρα της θάλασσας από τις λίγες μέρες διακοπών στη φιλοξενία των φίλων μας. Ας είναι καλά! Χωρίς αυτούς μάλλον δεν θα μπορούσαμε, όπως και πολύ συνάνθρωποι μας να κάνουμε ένα διάλειμμα στην καθημερινότητα μας. Και οι μνήμες κατακλύζουν τις σκέψεις μου.

kalokeri2019.2
Είναι κι αυτή η δυνατή ζέστη, οι υψηλές θερμοκρασίες της πόλης που δεν σε αφήνουν να ηρεμήσεις… Ούτε την ημέρα, ούτε και τη νύχτα, την ώρα που χρειαζόμαστε όσο τίποτα άλλο να ξεκουραστούμε και να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Κι αυτό μας αφορά όλους.

kalokeri2019.3
Οι εποχές είναι πραγματικά δύσκολες για όλους μας. Για κάποιους ακόμα δυσκολότερες. Έτσι κι αλλιώς το τι κουβαλάει κανείς στις πλάτες του, το ξέρει καλύτερα ο ίδιος και η οικογένεια του. Και είναι αυτή η αξιοπρέπεια που πολλούς από εμάς μας κάνει να μη μιλάμε και να υπομένουμε σιωπηλά.

kalokeri2019.4
Αυτό το καταλαβαίνω… Εκείνο που με δυσκολεύει, είναι το να βγάζουν, άνθρωποι που δεν το περιμένεις, αυθαίρετα συμπεράσματα… Το γεγονός ότι σ΄ αυτό το Site, από τη δημιουργία του, επιλέξαμε τους χαμηλούς τόνους, δεν είναι καθόλου τυχαίο… Ήταν απολύτως συνειδητή…

kalokeri2019.5
Ασφαλώς δεν θέλουμε να προκαλούμε. Απλά, με τα τεχνικά μέσα που διαθέτουμε, προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε το ταλέντο του Ιεχωβά, σχετικά με τη δημοσιογραφία, ώστε να περιγράψουμε πράγματα που ζήσαμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και ίσως να βοηθήσουν και κάποιους συνανθρώπους μας.

kalokeri2019.6
Αυτή είναι και η αιτία που καμιά φορά, αυτοπροβάλλουμε τον εαυτό μας. Επειδή, με τα προσωπικά δεδομένα τα πράγματα δυσκόλεψαν πολύ γύρω μας. Κυρίως για κάποιους από μας που σεβάστηκαν το ψωμί που έφαγαν από τη δημοσιογραφία. Αυτό ως επισήμανση για τις αναρτήσεις μας, εδώ και στα κοινωνικά δίκτυα.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA