Αθήνα, Αύγουστος 2013. Πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα στον Κολωνό, απόγευμα Παρασκευής. Ερημιά... Μια τέτοια εικόνα συναντάς παντού τέτοιες μέρες...

Ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει ποτέ... Οι στοίχοι του εκπληκτικοί. Τέτοιες ώρες όπου η μοναξια περισσεύει τραγούδια σαν αυτό της Χάρις Αλεξίου δίνουν μια διέξοδο... Ας το τολμήσουμε...

Λειωμένο παγωτό... Ένα άκρως επίκαιρο τραγούδι αφιεωμένο σε όσους παιρνούν τον Αύγουστο τους στην Αθήνα...

Αποκλείεται να έχουν φύγει όλοι από την πόλη... Πού να πάνε και κυρίως με τι μέσο; Στην κατάσταση που μας έχουν φέρει κάθε ευρώ είναι υπολογίσιμο, προκειμένου να καλύψουν πραγματικές ανάγκες, πρώτες...

Τότε, πού πήγαν όλοι; Αναρωτιούνται όσοι έμειναν πίσω... Η Αθήνα είναι άδεια. Το βλέπεις με μια βόλτα... Η φύση της δουλειάς μου που βρίσκεται στο κέντρο με κάνει να κινούμαι... Προσπαθώ λοιπόν να ερμηνεύσω το φαινόμενο...

Ούτε μέσα είναι... Οι ζέστες δεν ενδείκνυται για να είναι κανείς κλεισμένος στο διαμέρισμα του. Χρειάζεται αιρκοντίσιον κι αυτό κοστίζει... Είπαμε, ζούμε στην εποχή όπου όλα πρέπει να τα σκέφτεσαι...

Ούτε στα πάρκα κυκλοφορεί... Στο όμορφο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα που μ' αρέσει συχνά να κάνω τη βόλτα μου τα απογεύματα, μπορεί κανείς να το διαπιστώσει εύκολα αυτό. Λίγοι το επιλέγουν για μια κάποια φυσική δροσιά...

Ακόμα και στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα στον Κολωνό η κίνηση είναι υποτονική. Την περασμένη Παρασκευή είναι τραβηγμένη η φωτογραφία που βλέπετε στην κορυφή του δημοσιεύματος. Ήταν τόσο άδεια που η φίλη μου η Δήμητρα αναρωτήθηκε όταν την είδε δημοσιευμένη στο Facebook, αν λείπουν και οι τσιγγάνοι. Ευτυχώς, αυτοί ήταν εκεί, οπότε ηρέμησε και η ίδια και έφυγε για διακοπές στη Μυτιλήνη...

Κάπως έτσι, υποτονικά, κινείται ο Αύγουστος... Ευτυχώς αυτοί που μας κυβερνούν είναι ευφάνταστοι και δεν αφήνουν ευκαιρία να πάει χαμένη. Καθημερινά έχουμε και μια νέα έκπληξη. Βεβαίως δεν είναι πάντα ευχάριστη, αλλά μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας... Έτσι δεν είναι;

Στα ΝΕΑ έχουν αναλάβει εργολαβικά το θέμα του 902 και της πώλησης του, τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού. Η πώληση του σε μια οφσόρ εταιρία, που της δίνει τη δυνατότητα να μην αποκαλύψει ποτέ τα νέα αφεντικά της, τροφοδοτεί τα σενάρια... Κι ένας ατέλειωτος κύκλος δημοσιευμάτων καλύπτει την καθημερινή ειδησεογραφία, δίνοντας τροφή για πολιτικά κουτσομολιά, λες κι αυτό είναι το θέμα... Το ζήτημα είναι ότι απολύονται όλοι οι εργαζόμενοι, προκειμένου να πωληθεί “καθαρός” από βάρη... Κι αυτό όλοι το κάνουν γαργάρα...

Και σαν μην έφτανε αυτό, ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις όπου επώνυμα, εργαζόμενοι σ' αυτά τα μέσα που πωλούνται, επιτίθενται σ' αυτούς που τους υπερασπίζονται...

Τι άλλο θα δούμε ακόμα; Πόση ψυχραιμία χρειάζεται να έχουμε για να αντέξουμε τη ζέστη του Αυγούστου στη μεγαλούπολη της Αθήνας;

Θαρρώ πως ο φετινός Αύγουστος, μέχρι αυτή την ώρα τουλάχιστον, είναι ο πιο ζεστός ή έτσι μου φαίνεται; Περνάει όμως... Και καμιά μέρα δεν είναι όπως η προηγούμενη...

• Τη διαβάσατε αυτή την είδηση; Θεέ μου, είναι συγκλονιστική!
• Δείτε κι ΕΔΩ την ίδια είδηση κι από μια άλλη σκοπιά...
  
• Πόσο αξίζει η ζωή; Δείτε ΕΔΩ.
• Όλη μέρα τα κοινωνικά δίκτυα πήραν φωτιά για το θέμα. Δείτε κι αυτό ΕΔΩ, ξεχωρίζει...