Η σχέση μου με την αδελφή μου Μαλάμω, ήταν και παραμένει πάρα πολύ όμορφη, πάντα…
Είχα καιρό να την δω από κοντά, την αδελφή μου Μαλάμω. Και είναι από τα άδικα της υπόθεσης, αφού μένουμε στην ίδια πόλη, την Αθήνα, όπου είναι ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας. Εκείνη είναι με τον άνδρα της και τα παιδιά της, κοντά στους Θρακομακεδόνες κι εγώ στον Κολωνό. Αλλά την Πέμπτη που μας πέρασε, το απογευματάκι, πήγαμε μια βόλτα σπίτι της, να τη δούμε.
Είχα μιλήσει την προηγούμενη με την αδελφή μου Στασούλα που μένει στο χωριό και μου είπε ότι πέρασε μια μικρή περιπέτεια με την υγεία της… Ευτυχώς την βρήκαμε καλά, όλο το πρόβλημα είχε περάσει πια, αλλά δεν μου είπαν λέει τίποτα "για να μην ανησυχήσω". Μα, αν δεν ανησυχήσει κανείς όταν υπάρχει πρόβλημα, τότε πότε θα ανησυχήσει;
Με την Μαλάμω πάντα είχαμε μια όμορφη, καθαρή σχέση αγάπης, ως αδελφοί. Της χρωστώ ότι με μεγάλωσε σαν παιδί (αν και η ίδια ήταν παιδί… Δεκαπέντε χρόνια, έχουμε διαφορά…) Εκείνα τα χρόνια ο πατέρας μου, ως αγγειοπλάστης, έλλειπε από το χωριό, από τον Μάιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο. Και η μάνα μου, ήταν άνδρας και μητέρα σε πέντε παιδιά, στο σπίτι.
Αυτό είναι το σπίτι στο χωριό Θραψανό, όπως το φωτογράφισε πρόσφατα η αδελφή μου Στασούλα. Θυμάστε, δείτε ΕΔΩ, πρόσφατα δημοσίευσα ένα άρθρο στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, όταν πήγε και άνοιξε για να τα αερίσει. Και το σπίτι μου και της Μαλάμως για τη Στασούλα, θα παραμείνουν πάντα το πατρικό μας σπίτι με ότι αναμνήσεις όμορφες κουβαλάει στη μνήμη της.
Το πατρικό μας το κληρονομήσαμε, εγώ και εκείνη με το σκεπτικό να έχουμε κάτι στο χωριό, εμείς που λείπουμε. Και έχουμε έτσι ένα ισχυρό λόγο για επιστροφή, κάποτε. Το σπίτι ήταν ενιαίο με τις αποθήκες του. Κι εμείς το φτιάξαμε, χωρίς μέχρι στιγμής να το χωρίσουμε για πρακτικούς λόγους. Θα το κάνουμε κάποια στιγμή, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.
Πάντα, όταν συζητούσαμε, η Μαλάμω ήθελα να μείνουμε εκεί… Υπάρχει καλή θέληση, αγάπη, σεβασμός από τον έναν στον άλλον, όλα τα προβλήματα (αν υπήρχαν…) θα λύνονταν. Και είναι βέβαιο ότι θα ήμασταν καλοί γείτονες. Μακάρι να τα καταφέρουμε, κάποτε. Δεν εξαρτάται από εμάς, γι’ αυτό προτιμούμε τις πιο προσγειωμένες δηλώσεις. Και μόνο που ξέρουμε ότι υπάρχει ένα απάγκιο εκεί, είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Να και η οικογένεια της Στασούλας ΕΔΩ.
Σχόλια (0)