"Κλείσαμε" το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος". Και τώρα, πιεστήριο!

ilektikos175

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 175, το φύλλο που κυκλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, η Διοίκηση του. Την Παρασκευή 27/12/2024 πήρα ύλη για το νέο τεύχος. Και χθες το μεσημέρα κατά τη μία πήγαμε στο τυπογραφείο κάναμε τις τελευταίες "πινελλιές" και την "κλείσαμε".

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176.  Και παρότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και χθες το μεσιμέρι, ώρα 13:00 πήγαμε εκεί και την "κλείσαμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο... Εδώ όμως θα τη δείτε σε λίγες ώρες, κατά το μεσημέρι...

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Επικαιρότητα

Μια μικρή βόλτα στην άδεια πλατεία του Αγίου Κωνσταντίνου, στον Κολωνό, που μοιάζει κάπως

pl.agiu.kvnstantinu1.180420
Ύστερα από τόσες μέρες εγκλεισμού στα σπίτια μας, το να βγεις για λίγο έξω, με όλους τους τύπους και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, στην πλατεία της γειτονιάς που μένουμε, του Αγίου Κωνσταντίνου ή Σωτήρη Πέτρουλα (έχει δυο ονόματα…) μοιάζει και είναι κάτι πολύ σημαντικό. Χρειάστηκε να το κάνω χθες, λίγο πριν από το μεσημέρι και ήταν μια εμπειρία μοναδική, η άδεια πλατεία.

pl.agiu.kvnstantinu2.180420
Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση, είναι ότι τα φύλλα από τις μουριές μεγάλωσαν υπερβολικά. Αυτό συμβαίνει όταν χάνεις την αίσθηση του χρόνου. Σαν χθες μου φαίνεται που τις παρακολουθούσα να κιτρινίζουν τα φύλλα τους και να τα χάνουν τελικά, μένοντας μόνο με τα γυμνά κλαδιά τους. Πώς άλλαξαν όλα τόσο γρήγορα;

pl.agiu.kvnstantinu3.180420
Για πότε πέρασε το φθινόπωρο, πότε ήρθε η άνοιξη και πότε θα τις δούμε (όσες είναι καρποφόρες) πραγματικά το ομολογώ, φέτος μου φάνηκε ότι ο καιρός πέρασε σαν αέρας… Εδώ, στην πλατεία, δεν θυμάμαι να είναι καμιά καρποφόρα, αν και η αλήθεια είναι ότι πάντα είχε κόσμο, οπότε δεν είχα τη δυνατότητα να τις ψάξω όπως στο πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνα.

pl.agiu.kvnstantinu4.180420
Αλλά φέτος τα πράγματα άλλαξαν. Το πάντα φιλικό και φιλόξενο πάρκο μας είναι κλειδαμπαρωμένο κι εδώ στην πλατεία με την καραντίνα που υπάρχει, δεν κυκλοφορεί ψυχή, οπότε μάλλον είναι πιο εύκολο για μένα να βρω αν καμιά φτιάχνει ωραία μούρα και να την τρυγήσω το Μάιο που θα είναι ο καιρός τους. Πάντα μου άρεσε να χαρτογραφώ τον τόπο που κινούμαι.

pl.agiu.kvnstantinu5.180420
Από την άλλη, είναι κρίμα κι άδικο (αν δεν υπήρχε η αιτία του εγκλεισμού) να είναι κανείς τέτοιον καιρό μέσα, αντί να βγει, σ’ αυτές τις μικρές οάσεις πρασίνου να αναπνεύσει καθαρό αέρα. Έχουν δυσκολέψει τα πράγματα για όλους μας, ιδιαίτερα για κάποιους από εμάς που είχαμε προσαρμόσει τις ζωές μας, έτσι ώστε ο χρόνος μας να είναι γεμάτος.

pl.agiu.kvnstantinu6.180420
Δοκιμασία λοιπόν σήμερα να φτάνει η θερμοκρασία του 28 βαθμούς Κελσίου, κάτι σαν αρχή καλοκαιριού δηλαδή και να είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας… Σαν σκέψη την θέτω απλά, χωρίς να λέω σε κανέναν, επειδή ούτε και εγώ το κάνω, να βγει έξω αν δεν έχει σοβαρό λόγο. Μη μας παινεύουν άδικα που υπακούμε με αποτέλεσμα να έχουμε όλο και λιγότερα θύματα…

Μοσχοβολιστοί λεμονανθοί και τριαντάφυλλα των φίλων μας από την πανέμορφη Άνδρο...

avli.lui5.090420
Το διαδίκτυο έχει μια μεγάλη αδυναμία σε σχέση με την αληθινή ζωή... Ενώ μπορείς να δεις και να απολαύσεις υπέροχες ομορφιές από όλα τα μέρη του κόσμου, δεν έχεις τη δυνατότητα να μυρίσεις τα άνθη που είναι στην ανθοφορία τους αυτή την εποχή... Ναι, γι' αυτούς τους υπέροχους λεμονανθούς λέμε...

avli.lui4.090420
Στην αυλή του Λούη και της Δήμητρας, στα Αποίκια της Άνδρου, ένα μέρος που μας έκαναν να το αγαπήσουμε πολύ, αφού οι άνθρωποι του άνοιξαν την καρδιά τους και μας καλοδέχτηκαν, σαν φίλοι αγαπημένοι. Τις έχουμε δει καρποφόρες λίγο αργότερα, τον Ιούνιο, αλλά τώρα, νομίζω πως η ομορφιά τους ξεπερνά καθετί ωραίο.

avli.lui3.090420
Αυτή είναι η πιο χαρακτηριστική φωτογραφία του τόπου, με τις πέτρες πίσω τους... Τα Κυκλαδίτικα νησιά έχουν πολύ πέτρα. Κατ' εξαίρεση, η Άνδρος έχει και πολύ πράσινο και πολύ νερό από πηγές που γίνονται ποτάμια και λίμνες... Είναι κάτι το πολύ όμορφο που αξίζει να το δείτε και να το ζήσετε από κοντά, όταν αρθούν οι απαγορεύσεις στις μετακινήσεις.

avli.lui6.090420
Ελπίζω κι εμείς, να τα καταφέρουμε να ξαναπάμε... Το αγαπήσαμε πολύ, αυτό το νησί και τους ανθρώπους του. Μοιράστηκαν τόσα πράγματα μαζί μας και δεν άφησαν μέρος που να μη μας πάνε, για να μας το γνωρίσουμε καλύτερα το νησί τους... Έτσι η Άνδρος, έχει χαρακτηριστεί και όχι τυχαία, νησί της καρδιάς μας.

avli.lui7.090420
Να και τα τριαντάφυλλα, που τώρα σκάνε μύτη... Σε λίγο θα προστεθούν στις απίστευτες μυρωδιές των λεμονανθών και θα δώσουν ακόμη περισσότερη ομορφιά. Ευχαριστούμε που μπήκαν τόσα όμορφα στη ζωή μας και που συνεχίζουν, όλοι αυτοί οι άνθρωποι και όχι μόνο ο Λούης και η Δήμητρα, να είναι φίλοι μας!

Ανοιξιάτικα τοπία από την Άνδρο και τις Σέρρες... Η γη "ξυπνά" από το λήθαργο του χειμώνα

kipos.dimitra1
Καμπανούλες από τον Άνδρο, το νησί της καρδιάς μας... Σ' αυτή την όμορφη κατάσταση είναι σήμερα τα λουλούδια μ' αυτά τα υπέροχα άνθη που μας άρεσαν, καθώς μας τα έστειλαν οι φίλοι μας. Κι εμείς, όπως κάνουμε πάντα, είπαμε να τα μοιραστούμε μαζί σας... Επειδή είναι ωραίο να το κάνουμε αυτό.

anixi.ilias3.090420
Βόρεια, στην Αναστασιά των Σερρών, εκεί στο σπίτι του φίλου μας Ηλία, μπορείς να δεις αυτό το τοπίο... Και καμιά εναλλαγή του καιρού, δεν είναι δυνατόν να μπει φρένο στην ομορφιά της άνοιξης. Κρατήστε, ότι ωραίο μπορείτε να διακρίνετε εδώ, σ' αυτή τη φωτογραφία... Και ξαναδείτε τη, καθώς φέτος όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να μείνουμε μέσα.

anixi.ilias4.090420
Κι εδώ είναι η αυλή του Ηλία. Πανέμορφα ανθισμένη η κερασιά με υποσχέσεις, τον επόμενο μήνα, όταν θα δέσει ο καρπός της. Και μεις ξέρουμε από πρώτο χέρι πόσο όμορφος είναι αυτός ο καρπός, αφού τον έχουμε δοκιμάσει, καθώς έχει φροντίσει γι' αυτό, κατάλληλα, ο φίλος μας... Για να ξέρετε ότι, δεν μιλάμε θεωρητικά.

anixi.ilias5.090420
Αυτό είναι ένα τοπίο, έξω από το χωριό του Ηλία. Εκεί πηγαίνει τα κατσίκια του για να τα βοσκήσουν. Και δείτε το, εκπληκτικό. Την ώρα που είναι ολάνθιστο το μικρό δέντρο αριστερά, στο βάθος το βουνό είναι γεμάτο χιόνια. Μέχρι να σταθεροποιηθεί κάπως η θερμοκρασία και να μην "παίζει" ανάμεσα στους 14 - 25 βαθμούς.

anixi.ilias6.090420
Όπως και να έχει για μας τέτοιες εικόνες σαν αυτή εδώ, θα αποτελούν μια ξεχωριστή περίπτωση. Είναι ωραία να έχεις μπροστά σου όλον αυτόν τον αέρα όταν ξέρεις καλά πως στη πραγματικότητα δεν μπορείς να βγεις έξω από τα όρια του σπιτιού σου, παρά μόνο για συγκεκριμένη αιτία και με άδεια.

kipos.dimitra2
Τέτοιες μαργαρίτες σαν αυτές της Δήμητρας από την Άνδρο επίσης θα συνεχίσουν να ενισχύουν την πεποίθηση μας ότι η άνοιξη είναι εδώ... Και όλος αυτός ο εφιάλτης που ζούμε εδώ και ένα μήνα και δεν ξέρουμε ακόμα πόσο θα κρατήσει, θα περάσει... Να είμαστε όμως καλά, για να ζήσουμε ότι τώρα χάνουμε.

Γιατί η αναίμακτη χειρουργική, είναι η ιδανική επιλογή, την εποχή του κορονοϊού Covid-19;

triantafilopulos1
Ο Δρ. Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος, ορθοπαιδικός χειρουργός, Διευθυντής Ορθοπαιδικής Κλινικής και Διευθυντής του Τμήματος Αναίμακτης Ορθοπαιδικής Χειρουργικής του Ιατρικού Ομίλου Αθηνών, Κλινική Περιστερίου, μιλά για το πόσο σημαντική μπορεί να είναι η αναίμακτη χειρουργική πάντα, αλλά και ιδιαίτερα αυτές τις μέρες του κορονοϊού Covid-19.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες συστήνουν τον άμεσο περιορισμό των μεταγγίσεων στις απολύτως απαραίτητες περιπτώσεις. Αιτία είναι η μείωση της προσφοράς αίματος λόγω των κρουσμάτων της εποχικής γρίπης, αλλά και οι οδηγίες του ΕΟΔΥ και του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας για επαγρύπνηση σχετικά με τη λοίμωξη από τον νέο κορωνοϊό.

Σκοπός είναι η διασφάλιση αποθεμάτων για τα επείγοντα περιστατικά και τους πολυμεταγγιζόμενους ασθενείς. Ωστόσο, και αυτή τη δύσκολη περίοδο δεν παύει η ανάγκη για εγχειρήσεις. Ευτυχώς, η επιστήμη έχει αναπτύξει μεθόδους που επιτρέπουν τη διεξαγωγή χειρουργικών επεμβάσεων με μέτρα διατήρησης του αίματος, χωρίς ανάγκη μεταγγίσεων. Μάλιστα, έχει καταδειχθεί ότι όσοι υποβάλλονται σε αναίμακτη χειρουργική, όπως ονομάζεται, έχουν αποτελέσματα συγκρίσιμα ή καλύτερα εκείνων που λαμβάνουν μεταγγίσεις.

Εκτός από την καλή έκβαση, οι έρευνες έχουν αποδείξει και την οικονομική υπεροχή τους, καθώς το κόστος τους είναι ισοδύναμο ή ακόμα και χαμηλότερο από εκείνο των επεμβάσεων στις οποίες η χορήγηση αλλογενούς αίματος αποτελεί επιλογή.

«Η αναίμακτη χειρουργική επέμβαση οφείλει την ανάπτυξή της στην ανάγκη αντιμετώπισης ασθενών που αρνούνται τις μεταγγίσεις αίματος λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων, και την εξέλιξή της στην ανάγκη εξεύρεσης τρόπων αποφυγής των μολύνσεων, όπως το AIDS. Αν και η μετάγγιση αλλογενούς αίματος, δηλαδή αίματος από δότη, εξακολουθεί να αποτελεί αναπόσπαστη πρακτική σε μεγάλο αριθμό νοσηλευόμενων ασθενών, η καλύτερη κατανόηση των κινδύνων μαζί με έναν αυξανόμενο πληθυσμό ασθενών που επιθυμούν να την αποφύγουν οδήγησαν στην εμφάνιση νέων θεραπευτικών πρακτικών.

Έτσι, δημιουργήθηκε η ανάγκη ανάπτυξης τμημάτων στα νοσοκομεία με αποκλειστικό αντικείμενο την αναίμακτη ιατρική και χειρουργική, τα οποία απαρτίζονται από απολύτως ειδικευμένο προσωπικό. Τα τελευταία δε χρόνια ο αριθμός των ασθενών που την προτιμούν αυξάνεται εκθετικά.

Σ’ αυτό έχει συμβάλει και η έρευνα που δείχνει ότι οι ασθενείς που αρνούνται τις μεταγγίσεις τα πάνε γενικά πολύ καλά μετεγχειρητικά», σημειώνει ο ορθοπαιδικός χειρουργός Δρ. Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος (https://www.ditri.gr/), Διευθυντής Ορθοπαιδικής Κλινικής και Διευθυντής του Τμήματος Αναίμακτης Ορθοπαιδικής Χειρουργικής του Ιατρικού Ομίλου Αθηνών, Κλινική Περιστερίου.

Πρόκειται για μια πολυτροπική, πολυεπιστημονική προσέγγιση για την ασφαλή και αποτελεσματική φροντίδα των ασθενών, χωρίς τη χρήση αλλογενών προϊόντων αίματος. Στηρίζεται σε φαρμακολογικά και τεχνολογικά μέσα, καθώς και σε εξελιγμένες τεχνικές για την παροχή της καλύτερης δυνατής φροντίδας σε όσους προτιμούν ή αρνούνται τη λήψη αίματος από δότη. Οι εναλλακτικές της μετάγγισης αίματος επιλογές είναι πιο αποτελεσματικές όταν χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό και ως μέρος ενός ολοκληρωμένου προγράμματος διαχείρισης του αίματος των ίδιων των ασθενών.

Αυτό περιλαμβάνει τα μέτρα και τις στρατηγικές που πρέπει να υιοθετήσει το ιατρικό προσωπικό κατά τη διάρκεια της προεγχειρητικής, ενδοεγχειρητικής και μετεγχειρητικής φάσης της χειρουργικής επέμβασης.

Οι δύο πρωταρχικοί στόχοι της αναίμακτης χειρουργικής είναι αφενός η διάγνωση και η θεραπεία μιας υπάρχουσας αναιμίας και αφετέρου η ελαχιστοποίηση της απώλειας αίματος κατά τη διάρκεια της εγχείρισης. Το ποσοστό άλλωστε των αναιμικών ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι υψηλό, κυμαινόμενο από 5% έως 75%, ανάλογα με την πληθυσμιακή ομάδα και την υποκείμενη παθολογία, όπως φαίνεται από τα στατιστικά στοιχεία.

«Η διάγνωση της προεγχειρητικής αναιμίας είναι σημαντική για όλους τους ασθενείς, επειδή σχετίζεται με αυξημένη νοσηρότητα, θνησιμότητα και διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο. Γι’ αυτό, όταν υπάρχει χρόνος προγραμματισμού της επέμβασης πρέπει να προηγείται της επέμβασης, προκειμένου να εξασφαλιστεί επαρκής χρόνος για τη θεραπεία της. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να χειρουργηθούν ασθενείς που έχουν υποστεί τραυματισμό και χρήζουν άμεσης επέμβασης», επισημαίνει ο Δρ. Τριανταφυλλόπουλος και συμπληρώνει: «Σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθεί προεγχειρητικά συνθετική ερυθροποιητίνη, ένα φάρμακο το οποίο διεγείρει το μυελό των οστών του ασθενούς, ώστε να παράγει ερυθρά αιμοσφαίρια με ταχύ ρυθμό προκειμένου να αποφευχθεί η μετάγγιση».

Η επίτευξη του δεύτερου στόχου σχετίζεται με τον προεγχειρητικό εντοπισμό των ομάδων με υψηλό κίνδυνο αιμορραγίας. Για παράδειγμα μεγάλες πιθανότητες διατρέχουν ασθενείς με ορισμένες νόσους, εκείνοι που λαμβάνουν συγκεκριμένα φάρμακα ή συμπληρώματα, καθώς και οι ηλικιωμένοι που ακολουθούν αντιπηκτική αγωγή.

Σε αυτές οι κατηγορίες ασθενών καθορίζεται προεγχειρητικά εάν και πότε πρέπει θα σταματήσει η αγωγή ή αν θα υποκατασταθεί με άλλα φάρμακα. Η ενδεχόμενη διεγχειρητική αιμορραγία, μπορεί να αντιμετωπιστεί φαρμακευτικά, αλλά και με εργαλεία καταστολής της (π.χ. ηλεκτροκαυτηρίαση).

Σύμφωνα με τον Δρ. Τριανταφυλλόπουλο, «τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί και άλλοι τρόποι αποφυγής της μετάγγισης. Μεταξύ αυτών είναι και η προεγχειρητική υπερβαρική θεραπεία οξυγόνου. Μέσω αυτής, ενισχύεται η αντιμικροβιακή δραστηριότητα, η λειτουργία των λευκοκυττάρων ενάντια στις λοιμώξεις και προκαλείται αγγειοσύσπαση που επισπεύδει την επούλωση του τραύματος». Η αναίμακτη χειρουργική μπορεί επίσης να συμβάλει στη μείωση του κόστους μιας επέμβασης, δεδομένου ότι ετησίως στην Ευρώπη δαπανώνται εκατομμύρια ευρώ για τις μεταγγίσεις αίματος.

«Παρότι η μετάγγιση αίματος είναι μια ασφαλής διαδικασία στις μέρες μας, κάθε χρόνο αυξάνονται οι μελέτες που καταδεικνύουν την αποτελεσματικότητα της διαχείρισης του αίματος και της αποφυγής των μεταγγίσεων. Δεδομένης της παρούσας μείωσης του διαθέσιμου αίματος προς μετάγγιση λόγω της εποχικής γρίπης και του κορωνοϊού εξαιτίας του φόβου των δοτών για πιθανή έκθεση στους ιούς αυτούς, η αναίμακτη χειρουργική αποτελεί την ιδανική λύση.

Εξάλλου, τόσο ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας όσο και οι κυβερνήσεις πολλών χωρών στηρίζουν τις προσπάθειες διαχείρισης του αίματος των ασθενών.

Σε περιόδους όπως αυτή που αντιμετωπίζουμε, πρέπει να επιστρατευτούν όλα τα μέσα για να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότερες ζωές. Αντί να στερήσουμε, λοιπόν, από τους ανθρώπους τις αναγκαίες χειρουργικές επεμβάσεις εξαιτίας της έλλειψης αίματος, μπορούμε να εφαρμόσουμε ορισμένες στρατηγικές διαχείρισής του.

Ευτυχώς, εμείς στο Τμήμα Αναίμακτης Χειρουργικής της Κλινικής μας, έχουμε ήδη τη γνώση αυτή. Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε οποιοδήποτε έκτακτο ορθοπαιδικό περιστατικό και είμαστε σίγουροι ότι οι ασθενείς μας θα έχουν ταχύτατη ανάρρωση. Κι αυτό γιατί μεταξύ των πλεονεκτημάτων της αναίμακτης χειρουργικής περιλαμβάνεται η μικρότερη πιθανότητα επιπλοκών και λοιμώξεων αλλά και η εξάλειψη των αλλεργικών αντιδράσεων», καταλήγει ο Δρ. Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος.

  • Άρθρο της Σοφίας Νέτα στην διαδικτυακή έκδοση της ATHENS VOICE. Δείτε κι ΕΔΩ το σχετικό το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε.
  • Κι αυτό ΕΔΩ είναι το Site του Δρ. Δημήτρη Τριανατφυλλόπουλου... Μάθαιτε περισσότερα γι' τον γιατρό, αυτόν.

Άγρια λουλούδια του δάσους... Η απαράμιλλη ομορφιά τους, μας ηρεμεί και μας ησυχάζει...

luludia.dasus1.110420
Χρειάζεται να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στο φίλο μας Πέτρο από τη Χαλκίδα, επειδή σχεδόν καθημερινά μας δίνει εικόνες της άγριας φύσης από τα μέρη που κινείται, λόγω της δουλειάς του, μέσα στο δάσος... Μερικά τέτοια αγριολούλουδα θα σας δώσουμε και σήμερα... Βγάζοντας ένα κομμάτι από την καρδιά μας...

paparuna1.110420
Αυτά τα δυο, θα σας δείξουμε σήμερα... Όμορφα, αγνά και φωτογραφημένα όπως ακριβώς τα είδε ο Πέτρος και τα αποτύπωσε στο κινητό του τηλέφωνο. Κι αυτό που μας αρέσει πιο πολύ απ’ όλα, είναι ότι χαμηλώνει το βλέμμα του και αποτυπώνει λεπτομέρειες. Τελικά αυτή είναι η ουσία που χάνουμε εμείς που ζούμε σε μια μεγαλούπολη.

luludia.dasus2.110420
Τέτοιες υπέροχες φωτογραφίες μας ηρεμούν, μας χαλαρώνουν και μας δίνουν τη δύναμη για να μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα, όλοι όσοι δοκιμαζόμαστε ιδιαίτερα αυτές της μέρες της καραντίνας και του υποχρεωτικού εγκλεισμού μας, στα σπίτια μας. Το χρειαζόμαστε πολύ. Το έχουμε ανάγκη...

paparuna2.110420
Τι μπορεί να είναι αυτό που μας δίνει τη δύναμη να υπομείνουμε; Αυτό που εγώ μπορώ να δω είναι η τεράστια δύναμη της δημιουργίας που συνεχίζει να υπάρχει έξω στη φύση. Εκεί όπου η ανθρώπινη παρέμβαση είναι, από μικρή έως καθόλου. Η αναδημιουργία, αυτή είναι η ελπίδα μας. Και η φύση μας το διδάσκει αυτό.

luludia.dasus3.110420
Στο δάσος, λοιπόν, θα τα δεις όλα αυτά... Και είναι ξεκάθαρα στις φωτογραφίες του Πέτρου. Άλλη μια τέτοια υπέροχη φωτογραφία... Η άνοιξη είναι εκεί έξω. Και μας δίνει κουράγιο και δύναμη. Θα τα ξεπεράσουμε όλα. Φτάνει να έχουμε υπάκουη καρδιά και να μην κάνουμε τις δικές αυθαίρετες ερμηνείες που θα οδηγήσουν σε λάθος δρόμο.

luludia.dasus4.110420
Δεν ξέρω αν κατάφερα να σας δώσω λίγη αισιοδοξία, αλλά εγώ την πήρα, καθώς ετοίμαζα αυτές τις λεζάντες που συνοδεύουν το υπέροχο και ξεχωριστό φωτογραφικό υλικό. Και προσπάθησα να σας τη μεταφέρω κι εσάς. Επειδή, σ' αυτόν τον ιστότοπο, έχουμε μάθει να μοιραζόμαστε τις ομορφιές αυτές του κόσμου, όπου τις συναντούμε.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA