Σεπτέμβρης σήμερα. Και, όπως λένε, των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν
Η λαϊκή παροιμία μιλάει για φαϊ... Εδώ πρόκειται για... καυσόξυλα. Και τα δύο όμως έχουν ένα κοινό σημείο, την προνοητικότητα. Η Ολυμπία, πήγε στο Μουχτάρο να πάρει ξύλα από το φίλο μας τον Γιάννη, που λόγω των έργων του αεροδρομίου φαίνεται να έχει αρκετά...
Το χωριό Μουχτάρο ή Ευαγγελισμός, όπως είναι γνωστό σήμερα, είναι πολύ κοντά στο χωριό μου Θραψανό. Αλλά η Ολυμπία ήρθε από τις Αγιές Παρασκιές, σχεδόν 20 χιλιόμετρα μακριά, προκειμένου να κάνει τις προμήθειες της για τον φετινό χειμώνα. Και τα ελαιόδεντρα έχουν πολύ καλό ξύλο.
Τη βλέπουμε εδώ να προσπαθεί να ξεδιαλέξει αυτά που θα πάρει. και κοντά της είναι το φορτηγάκι που θα γεμίσει. Ίσως ένα δρομολόγιο δεν αρκεί για τον χειμώνα, αλλά έκανε την αρχή κι αυτό έχει σημασία. Και δες τώρα, να δουλεύεις μέσα στη ζέστη για τον... χειμώνα!
Η αλήθεια είναι ότι ο Γιάννης έχει κάνει καλή δουλειά. Πρόλαβε τουλάχιστον, γιατί από ότι μας λένε η εταιρεία που φτιάχνει το αεροδρόμιο, δεν επιτρέπει πια στους ανθρώπους που ανήκουν τα ελαιόδεντρα, να πάνε να τα κόψουν και να τα πάρουν σπίτι για καυσόξυλα.
Παράλογο δεν ακούγεται; Κάποιοι ιδιοκτήτες δεν έχουν πάρει ακόμα τις αποζημιώσεις τους, αφού εκεί θα γίνει ο νέος διεθνής αεροδιάδρομος του Καστελίου που πρόκειται να αντικαταστήσει το "Νίκος Καζαντζάκης" του Ηρακλείου. Και ο καθένας αντιλαμβάνεται τη γκρίνια και τη δυσαρέσκεια που υπάρχει.
Το φορτηγάκι της Ολυμπίας θα γεμίσει με τα ξύλα που θα πάρει, αλλά κουράστηκαν. Ο Γιάννης την επόμενη μέρα δεν σηκώθηκε από το κρεβάτι του. Μήπως άραγε είναι μαθημένος αυτός σε τέτοιες σκληρές δουλειές; Όχι, αλλά τουλάχιστον πήρε μια προσωρινή ανάσα.
