Τι λένε οι κυριακάτικες εφημερίδες
Πάρτε μια γεύση από τις κυριακάτικες εφημερίδες. Το βίντεο είναι από το site αλλά άλλη είναι η αίσθηση να τις πιάσετε στο χέρι σας και να τις διαβάστε. Στο περίπτερο λοιπόν...
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Θραψανού σε συνεργασία με τo Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής, τη Βρετανική Σχολή Αθηνών, το Υπουργείο Πολιτισμού την υποστήριξη της ΔΗΝΕΠΟΚ (Δ/νση Νεώτερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς) τη συμμετοχή των Αγγειοπλαστών του Θραψανού, διοργανώνει σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων εστιασμένων στην Κρητική παραδοσιακή κεραμική και τον πολιτισμό της Κρήτης, με την στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης υπό την αιγίδα του Δήμου Μινώα Πεδιάδας. Δείτε το σημερινό πρόγραμμα ΕΔΩ.
Πάρτε μια γεύση από τις κυριακάτικες εφημερίδες. Το βίντεο είναι από το site αλλά άλλη είναι η αίσθηση να τις πιάσετε στο χέρι σας και να τις διαβάστε. Στο περίπτερο λοιπόν...
οfficial site: http://www.kingsofmykonos.com.au/
Είδος: Κωμωδία
Γλώσσα: Αγγλικά, Ελληνικά
Χώρα: Αυστραλία, Ελλάδα
Εταιρεία Διανομής: Odeon
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 03/06/2010
Η ταινία περιγράφει την ιστορία του Ελληνοαυστραλού Στηβ (Νικ Γιαννόπουλος) που έρχεται στη Μύκονο παρέα με τον κολλητό του Φρανκ (Βινς Κολόσιμο), για να παραλάβει την κληρονομιά που του αφήνει ένας “άγνωστος” σε αυτόν θείος: μία ολόκληρη παραλία (το Paradise beach) και μια ταβέρνα στην Μύκονο!!!
Πιστεύοντας ότι επιτέλους θα λύσει το πρόβλημα της ζωής του, καταφτάνει στο νησί, αγνοώντας την ελληνική νοοτροπία και κουβαλώντας την “αφέλεια” του μετανάστη. Εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπος με συγγενείς και τοπικούς παράγοντες, που θα προσπαθήσουν να τον εξαπατήσουν και να του βάλουν “τρικλοποδιές”.
Η Εφορία του ζητάει να πληρώσει ως φόρο κληρονομιάς ένα εκατομμύριο ευρώ και σιγά -σιγά θα ανακαλύψει πως αν δεν αποδεχθεί τις τοπικές “συνήθειες” και τη “βοήθεια” που του προσφέρεται από τους ντόπιους, δεν θα καταφέρει να αγγίξει τη δελεαστική κληρονομιά ...
Η γοητευτική τραγουδίστρια Ζωή (Ζέτα Μακρυπούλια), ο πλούσιος τοπικός μεγαλοπαράγοντας Μιχάλης (Αλεξ Δημητριάδης), ο Ελληνας “κλασσικός” ταβερνιάρης Τζίμη ( Δημήτρης Σταρόβας), η γυναίκα του Βούλα (Γαλήνη Τσεβά) , ο γυναικοκατακτητής με την “απολλώνια” ομορφιά Πιερλουίτζι (Κέβιν Σόρμπο) , η Μις Ιτάλια Ένζα (Κοσίμα Κόππολα) , ο τοπικός αστυνομικός (Μάνος Γαβράς) και πολλές ακόμη “προσωπικότητες “ του νησιού μπλέκονται με διάφορους τρόπους στην ιστορία δημιουργώντας ξεκαρδιστικές καταστάσεις και ανατροπές.
Πραγματικά καλοκαιρινό σινεμά...
Ο Χάρης Κατσιβαρδάς με τον καθηγητής Κώστα Ζουράρη σε μια αναμνηστική φωτογραφία. Η δημοσιογραφική επιτυχία του "Κρέοντα" στο 19 τεύχος του.
Το ωραίο με τον «Κρέοντα» είναι ότι υπάρχει μια συνεργασία σε ένα πολύ καλό επίπεδο με τα παιδιά που έχουν την ευθύνη της έκδοσης του. Κι αυτή τη φορά, πρέπει να το πω αυτό, ο Χάρης βοήθησε σημαντικά στην έκδοση της εφημερίδας. Τα είπαμε τηλεφωνικά και ότι συμφωνήσαμε έγινε στους χρόνους που βάλαμε. Ο χάρης μάλιστα είχε και μια μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία. Πήρε συνέντευξη από τον καθηγητή Ζουράρη. Μια συνέντευξη - ποταμό, πάνω από 2.000 λέξεις που «πιάνει» όλη τη σελίδα 3. Αξίζει να τη διαβάσετε. Όταν συζητούν αυτοί οι δυο άνθρωποι κάτι σηνατικό και σπουδαίο έχουν να πουν.
Αυτή τη φορά όμως λειτουργήσαμε λίγο... ανάποδα. Το ουζάκι το ήπιαμε όταν βρεθήκαμε για να δούμε έτοιμο το φύλλο για να το... ξεπροβοδίσουμε προς το πιεστήριο αφού πρώτα κάναμε μερικές παρατηρήσεις και διορθώσεις.
Στο PDF που δημοσιεύω με το υλικό από την εφημερίδα ΔΕΝ έχουν περάσει οι παρατηρήσεις, αλλά αυτό δεν είναι και τόσο σημαντικό. Το σπουδαίο είναι ότι δεν υπάρχουν στο τελικό που θα γίνει στο χαρτί.
Αξίζει να σημειώσω την καλή διάθεση του γραφίστα Νίκου, στο τυπογραφείο Σανιδά με το οποίο συνεργαζόμαστε και το γεγονός ότι αυτή τη φορά σε χρόνο ρεκόρ έκανε... παπάδες στο σχεδιασμό.
Είναι η μόνη εφημερίδα που τη δουλεύω με όρεξη και με καλή διάθεση, χωρίς άγχος αν και όπως γίνεται με όλες τις εκδόσεις το κυνήγι του χρόνου έχει μπει πια για τα καλά στη ζωή μας και νομίζω ότι έχει να κάνει με τη γενικότερη κατάσταση.
Η επόμενη έκδοση θα γίνει το Σεπτέμβρη και όπως δείχνουν τα πράγματα θα είναι άκρως προεκλογική λόγω των επερχόμενων δημοτικών εκλογών.
Στον προθάλαμο αναμονής της ορθοδοντικού κ. Άννας. Τραβηγμένη εν αγνοία μου από τον Λάμπρο...
Μετρά λίγο ανάποδα ο χρόνος μέχρι την αναχώρησή μας από την Αθήνα για τις φετινές καλοκαιρινές διακοπές στην Κρήτη. Κι όπως έγραφα και σε ένα προχθεσινό σημείωμά μου εδώ, κάθε ώρα που περνά προσπαθώ να μαζέψω τις εκκρεμότητες.
Γενικότερα πάντως όλα πήγαν καλά και σύμφωνα με τους σχεδιασμούς. Και οι δουλειές έγιναν, όλα σε τρελούς ρυθμούς βέβαια. Αλλά, εδώ που τα λέμε, δε θυμάμαι να λειτούργησα και χαλαρά τόσα χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά.
Πιο πολύ το χάρηκα που τα κατάφερα και έδωσα τον «ΚΡΕΟΝΤΑ», ενώ η «ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ» ελάχιστες εκκρεμότητες έχει ελάχιστες που κι αυτές θα κλείσουν μέχρι το βράδυ. Έτσι θα ρίξουν απλά μια ματιά τα μέλη της Συντακτικής Επιτροπής από Δευτέρα και αμέσως μετά θα φύγει για πιεστήριο.
Φυσικά, ανάμεσα στις εκκρεμότητες είναι ακόμη ένα κάρο πράγματα, που περιμένουν να πάρουν σειρά. Όπως οι εφημερίδες που είδα σήμερα και έκανα αποδελτίωση, η επίσκεψη στην ορθοδοντικό του του Λάμπρου, το κομμάτι στη στήλη «Στιγμές», στη «ΦΩΝΗ», η μετάβασή μου το μεσημέρι στην «Κ» για να κλείσω το σαββατιάτικο «Σημειωματάριο» της Ελένης Μπίστικα...
Πίεση ώς το παρά πέντε... Αλλά το σημαντικό είναι ότι «έφυγε» ο μεγάλος όγκος της δουλειάς. Και πολύ το χαίρομαι. Γιατί θα μπορέσω να χαλαρώσω λίγο στην Κρήτη και να το απολαύσω.
Απόγευμα Παρασκευής και ήδη όλα είναι καλύτερα. Ο Λάμπρος έχει να πάει, το βράδυ, σε ένα πάρτι φίλης και συμμαθήτριας του. Κι εγώ έχω πια την πολυτέλεια να ξαπλώσω λίγο να ξαποστάσω...
Τόσα χρόνια στη δουλειά δικούνται να ελπίζουν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 19/06/2010
Καθώς η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει στη Βουλή το Νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό, που κατά τα λεγόμενα όσων γνωρίζουν περιέχει πολλές ανατροπές σύμφωνα με το περιεχόμενο του Μνημονίου της τρόικας, καλό είναι να θυμόμαστε πώς «γεννήθηκε» αυτός ο θεσμός. Διότι είναι προφανές ότι δεν υπήρχε πάντα.
Τα πρώτα δειλά βήματα έγιναν λίγο μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Η ληξιαρχική πράξη γέννησης ήταν ο Νόμος που ψηφίστηκε τον Ιούνιο του 1992 και αφορούσε την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων με ευθύνη της πολιτείας.
Πριν δηλαδή από έναν αιώνα, αναγνωριζόταν για πρώτη φορά η κοινωνική ασφάλιση ως υποχρέωση της πολιτείας. Στα χαρτιά βέβαια με το Νόμο 6268/1922 «περί υποχρεωτικής ασφάλισης των εργατών και ιδιωτικών υπαλλήλων» θεωρητικά κάλυπτε όσους δεν εργάζονταν αυτοτελώς και προσδιόριζε ότι αυτοί ήταν «οι υπάλληλοι, εργάται και υπηρέται αμφοτέρων των φύλων, οι παρέχοντες τας υπηρεσίας αυτών εν αντιμισθία».
Αντικείμενο της ασφάλισης ήταν «η χορηγία συντάξεως εν περιπτώσει ατυχήματος εκ βιαίου συμβάντος εν τη εργασία ή ένεκα ταύτης, όπερ επιφέρει ανικανότητα προς εργασία, ολικήν ή μερικήν, πρόσκαιρον ή διαρκή ή εν περιπτώσει ανικανότητος προς εργασίαν λόγω γήρατος ή πολυχρονίου εργασίας ή ανικανότητας λόγω νόσου σωματικής ή πνευματικής».
Σύνταξη δεν δικαιούνταν πλέον μόνο οι άμεσα ασφαλισμένοι, αλλά ακόμα «η χήρα συζύγου και τα τέκνα ασφαλισμένου». Κι όχι μόνο αυτοί, αλλά «ελλείψει τούτων χορηγείται εις αδελφούς, αδελφάς και γονείς και ελλείψει και τούτων εις ανάπηρον πάππον και μάμμην».
Σύμφωνα μ’ αυτό το Νόμο : Η εργατική ασφάλεια ενεργείται από τα Ταμεία σύνταξης των επιχειρήσεων και τα κρατικά Ταμεία. Η λειτουργία των ταμείων υπόκειται στον έλεγχο της πολιτείας. Οι συντάξεις παρέχονται «περιοδικώς κατά μήνα» και είναι προπληρωτέες.
Μια δεκαετία αργότερα ψηφίζεται ο Νόμος «περί κοινωνικών ασφαλίσεων» (6298/1934). Το επόμενο βήμα, εν μέσω περιπετειών, θα γίνει ένα χρόνο μετά με την καθιέρωση της υποχρεωτικής ασφάλισης όλων των μισθωτών στο ΙΚΑ. Αυτός είναι και ο πρώτος φορέας γενικευμένης κοινωνικής ασφάλισης. Την ίδια περίοδο προωθούνται ρυθμίσεις για την ίδρυση φορέων κύριας ασφάλισης (Ταμείο Ασφάλισης Εμπόρων, Ταμείο Επαγγελματιών και Βιοτεχνών) που θ’ αρχίσουν να λειτουργούν λίγο αργότερα.
Ο τρίτος μεγάλος σταθμός θα έρθει μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (ΑΝ 1846/51) όταν ρυθμίζονται οι χορηγήσεις παροχών του ΙΚΑ. Με τις διατάξεις του και το παρεμφερές συμπληρωματικό νομοθετικό πλαίσιο που ακολούθησε θα λειτουργεί το ίδρυμα τις δύο επόμενες δεκαετίες.
Το 1978 νομοθετείται νέο ασφαλιστικό πλαίσιο. Βελτιώνονται οι παροχές και εισέρχεται η μέθοδος προσδιορισμού του συντάξιμου χρόνου με εξαγορά τους εκ των υστέρων και θέσπιση της 35ετίας στον ιδιωτικό τομέα. Στο δημόσιο ίσχυε από τότε που έγινε η μονιμότητα, το 1911.
Στο μεταξύ, με την ασφαλιστική κάλυψη των αγροτών, με την ίδρυση του ΟΓΑ (1961), η επέκταση της ασφαλιστικής κάλυψης είναι πλέον ορατή για όλους τους εργαζόμενους.
Φυσικά τίποτα δεν έγινε εύκολα. Η μεγαλοεργοδοσία της εποχής «πολεμούσε» τα μέτρα. Πίστευαν και το διακήρυσσαν με σοβαρότητα ότι «οι εργάτες θα συνηθίσουν στην οκνηρία, αν δεν έχουν την έγνοια για το μέλλον» εφόσον αυτό, υποτίθεται, εξασφαλιζόταν με την ασφάλιση.
Τα ιδεολογήματά τους ήταν αστεία, του τύπου ότι «η υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση ήταν μια απαράδεκτη επέμβαση στην ελευθερία της αγοράς και των συναλλαγών» όπως την καθόριζαν οι κλασικοί οικονομικοί δάσκαλοι Ρικάρντο, Σμιθ και Λοκ.
Φλας μπακ έναν αιώνα πίσω. Γιατί; Διότι τώρα όλες αυτές οι κατακτήσεις κατεδαφίζονται. Χάσαμε την μπάλα ή ακολουθούμε τις οδηγίες του Μνημονίου του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας; Ότι πουν αυτοί. Διότι κάποιοι πρέπει να πληρώσουν. Και ο στόχος είναι απλός και εύκολος, οι εργαζόμενοι. Τόσο, που οι οικονομολόγοι είναι άχρηστοι πια. Θα τους αφήσουμε να ολοκληρώσουν το θεάρεστο έργο τους;
Ξανά στους δρόμους οι εργαζόμενοι. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την αντίσταση...
Στη σημερινή συνεδρίαση η Ε. Επιτροπή της ΓΣΕΕ αποφάσισε την πραγματοποίηση 24ωρης ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ για την ΤΡΙΤΗ 29/6/2010 με αιτήματα:
1. Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τις εργασιακές σχέσεις
2. Ασφαλιστικό
3. ΕΓΣΣΕ
Οι εργαζόμενοι κλιμακώνουν τις αντιδράσεις και τις κινητοποιήσεις τους για να αποκρούσουν τις αντεργατικές, αντιασφαλιστικές Νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης και την αδιάλλακτη και αρνητική στάση των εργοδοτών για την ΕΓΣΣΕ.
Το κάνανε παλιότερα σε πιο συχνό χρόνο, το κάνουν και τώρα. Σήμερα καμιά 10ριά σπαμ έχουν “χτυπήσει” τα σχόλια της σελίδας... Και δεν έχω καταλάβει γιατί το κάνουν αυτό. Τι επιδιώκουν; Πού στοχεύουν; Γιατί να... επιτίθενται έτσι σε μια χρηστική εφαρμογή που απλά κάνει τη ζωή μας καλύτερη;
Μάλλον δεν θα το καταλάβω ποτέ. Δείτε τα σχόλια που γράφουν για να καταλάβετε. Τα μάζεψα εδώ γιατί “μπήκα” έγκαιρα στο σύστημα και τα κατέβασα. Δεν έχει νόημα να μείνουν. Κρατούν χώρο και δεν λένε και απολύτως τίποτα. Δείτε και μόνοι σας.
“I link and http://www.dogsmartway.com dog clothing[/url]”-11:50, “welcome to and http://www.wotlkgold.org wow gold[/url] OR http://www.ffgil-store.com Final Fantasy XI GIL[/url]”, “I think or http://www.lowxx.com wow gold[/url] or http://www.sunglassesite.com/faq.html replica sunglasses[/url]”-11:53 , “if r http://www.lowxx.com wow gold[/url] or [ http://www.guy4mesos.com/contactus.asp]maple story mesos[/url]”. “welcome to [url=http://www.wlkgame.com]wow gold[/url], [url=http://www.wotlkgolds.com]wow gold[/url]”-11:56 , “welcome to http://www.levelvip.com wow power leveling[/url] and http://www.lowxx.com]wow gold[/url] OR”-11:57 , “We always http://www.wotlkgold.org wow gold[/url] and http://www.superpowerleveling.comwow power leveling[/url] or”-11:58 , “we offer http://www.lowxx.com wow gold[/url] and http://www.last-chaos-gold.comlast chaos gold[/url] and”-11:59 , “we provide a http://www.wotlkgolds.com/wow-gold.asp world of warcraft gold[/url] or http://www.levelvip.com wow power leveling[/url] and”-12:01 , “The World Leading http://www.lowxx.com wow gold[/url] or http://www.last-chaos-money.com last chaos money[/url] and”-12:03 , “you can get http://www.wlkgame.com wow gold[/url] or http://www.wotlk-powerleveling.com wow power leveling[/url] and-12:03 ”, “We are sell http://www.wlkgame.com wow gold[/url] and [url=http://www.superpowerleveling.com]wow power leveling[/url] and-12:04 ”.
Και όλα αυτά μέσα σε ένα τέταρτο. Από τις 11:50 έως τις 12:11. Ωστόσο πρέπει να παραδεχθούμε ότι τα αληθινά σχόλια έχουν “ζωντανέψει” το Site. Όταν εσείς φυσικά ως αναγνώστες θελήσετε να συμμετάσχετε πιο ενεργά σ' αυτή την υπόθεση. Έτσι το Site έχει όλες τις αρετές του Blog, προστατευμένο όμως και πιο σίγουρο ώς Site.
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.
Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!
Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...
Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου... Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!