Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Σκαμπανεβάσματα έχει ο Μάρτης... Εμείς, θα πάμε λίγο ανάποδα... Αν και σήμερα είναι άνοιξη

Posted in Επικαιρότητα

xionismeni.karditsa1.140221
Από σήμερα και τυπικά, περνάμε στην άνοιξη, αφήνοντας πίσω μας, ημερολογιακά τουλάχιστον, το χειμώνα... Αλλά είναι έτσι τα πράγματα; Στην πραγματικότητα αυτό που ζούμε έχει πολύ παγωνιά και φίλοι μας χθες από τη βόρειο Ελλάδα μας έλεγαν ότι χιόνιζε πάλι ή έριχνε χαλάζι...

xionismeni.karditsa2.140221
Ας επιχειρήσουμε, λοιπόν, άλλο ένα δημοσίευμα με χιόνια, όχι τωρινά, αλλά από τον χιονιά που είχαμε το πρώτο δεκαπενθήμερο του Φλεβάρη... Οι φωτογραφίες είναι από τότε... Μερικά πράγματα τα κρατάμε, μέχρι να έρθει η ώρα τους για δημοσίευση. Και να που ήρθε.

xionismeni.karditsa3.140221
Από οπτική άποψη, αυτές οι εικόνες είναι πανέμορφες. Και γίνονται ακόμα πιο εξαιρετικές, όταν ξέρουμε πως τραβήχτηκαν, ειδικά για το Site αυτό... Στην πραγματικότητα αυτή είναι η μια πλευρά... Η άλλη είναι το κρύο που νιώθει κανείς και η παγωνιά που το συνοδεύει.

xionismeni.karditsa4.140221
Θυμάστε πόσες αναρτήσεις έκανα εκείνες τις μέρες; Σχεδόν ένα ολόκληρο δεκαήμερο. Και βεβαίως, επειδή οι αναρτήσεις έχει προγραμματιστεί στην πρώτη σελίδα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ να κρατάμε τις τελευταίες 7, αυτές έχουμε μεταφερθεί λίγο πιο κάτω... Με λίγη υπομονή, θα τις βρείτε. Αρκεί να το ψάξετε λίγο... Αν, φυσικά ενδιαφέρεστε να τις ξαναδείτε...

xionismeni.karditsa5.140221
Κατά ένα παράξενο τρόπο, από παιδί μου άρεσε το χιόνι. Ίσως γιατί στην Κρήτη και το χωριό που γεννήθηκα, το Θραψανό, δεν το βλέπαμε και πολύ συχνά. Έτσι ως σπάνιο γεγονός, αγαπούσαμε πολύ να παίζουμε μ' αυτό, όσο εκείνο δεν είχε παγώσει και προσφέρονταν... Ναι, ήταν μεγάλη η χαρά μας.

xionismeni.karditsa6.140221
Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο που μερικά πράγματα μας συνοδεύουν στη ζωή μας... Το ίδιο νιώθω και τώρα που έχω μεγαλώσει... λίγο και τουλάχιστον στην όψη, δεν είμαι πια παιδί... Περιμένοντας λοιπόν να δούμε την άνοιξη, ας απολαύσουμε λίγα χιόνια ακόμα.

Οι τοπικοί φορείς και ο Δήμος Μινώα, κάνουν όμορφες δράσεις και κρατούν καθαρό το χωριό…

Posted in Επικαιρότητα

kathriotita.thrapsano1.170321
Το δημοσίευμα το έκανε ο Nikos Meladakis το έκανε στο Facebook, συνοδεύοντας το με αυτό το σχόλιο: Καθαρισμός στο ΘΡΑΨΑΝΟ, ευχαριστούμε τον δήμαρχο μας Μανώλης Φραγκάκης αλλά και τους αντιδημάρχους Manolis Smyrnakis και Αραβιάκη Κωστή και όλο το προσωπικό καθαριότητας του Δήμου μας, για τον καθαρισμό όλου του χωριού μας.

kathriotita.thrapsano2.170321
Και μείς χαρήκαμε που είδαμε πάρα πολλές φωτογραφίες στη συγκεκριμένη ανάρτηση, από αυτή τη δράση που τιμάει το χωριό μας, επειδή αν και σε δύσκολους καιρούς, παραπέμπει σε πολιτισμό... Διότι τι άλλο μπορεί να είναι η καθαριότητα, από αυτό; Όλους μας τιμά ένα καθαρό χωριό!

kathriotita.thrapsano3.170321
Οι φωτογραφίες που διαλέξαμε γι' αυτό το δημοσίευμα είναι συμπτωματικές και απλά θέλουν να δείξουν πως όταν οι άνθρωποι αντιληφθούν το κοινό καλό και συντονιστούν σωστά, τότε ασφαλώς θα προκύψουν τα καλύτερα αποτελέσματα. Κι εδώ μπορούμε να το δούμε πολύ καθαρά.

kathriotita.thrapsano4.170321
Είναι ξεκάθαρο ότι χρησιμοποιήθηκε ο μηχανισμός του Δήμου και μπράβο τους... Από τα αυτοκίνητα, μέχρι τους εργαζόμενους στην καθαριότητα. Ελπίζουμε να βοήθησαν και οι κάτοικοι με την εθελοντική προσφορά τους. Επειδή τέτοιες καλές πρωτοβουλίες, προφανώς και χρειάζονται ευρύτερη στήριξη.

kathriotita.thrapsano5.170321
Για μας, που έχουμε δυο χρόνια τώρα να πάμε να το δούμε από κοντά, όπως και το σπίτι που έχουμε αφήσει πίσω μας, όλη αυτή η προσπάθεια για την καθαριότητα ήταν κάτι πολύ όμορφο. Έτσι το είδαμε και έτσι του δίνουμε χώρο προβολής στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

kathriotita.thrapsano6.170321
Μακάρι παρόμοιες και άλλες πρωτοβουλίες που έχουν στόχο της αναβάθμιση του χωριού μας, να ήταν στις προτεραιότητες όλων. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει, αξίζει να τονίσουμε αυτή την όμορφη θετική πλευρά της κίνησης... Μπορεί να υποκινηθούμε και για άλλα όμορφα πράγματα, με εθελοντική προσφορά.

Χωρίς καμιά διάκριση, οι γιορτασμοί για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821...

Posted in Δημοσιογραφικά

agelopulu
Tην ώρα που έχουμε 3.465 νέα κρούσματα και 7.252 νεκρούς, την ώρα που χάσαμε τις ζωές μας, τις δουλειές μας, την ελπίδα μας, που νέοι κάθονται μαντρωμένοι και μαραζωμένοι στα σπίτια τους, χωρίς όνειρα και ελπίδα, σκάει μύτη και η Γιάννα μεταμορφωμένη Μπουμπουλίνα να μας τρελάνει! Φανταστείτε τα λούσα και τα μεγαλεία που θα έκανε υπό κανονικές συνθήκες! Το σχόλιο, από την δικηγόρο κ. Καλομοίρη Κατερίνα, στο Facebook...

agelopulu1
Ο καλός μας φίλος Dimitris Rozakis που αγαπά πολύ τη Μάνη και τον τόπο του, δημοσίευσε και τις δύο αυτές φωτογραφίες στη σελίδα του στο Facebook, αναφέροντας πως η κ. Αγγελοπούλου πήγε στη Μάνη με παραδοσιακό μανιάτικο γιλέκο και ζώνη, από το Εθνογραφικό και Λαογραφικό Μουσείου Χρισσού, του Ηλία Δαραδήμου, για τη συμμετοχή της στις επετειακές εκδηλώσεις της 17ης Μαρτίου 1821, στην Αρεόπολη Μάνης.

vimagazino.epetiakoΣτο εξώφυλλο του ΒΗΜΑgazino που κυκλοφορεί μαζί με το ΒΗΜΑ της Κυριακής, πρωταγωνιστούν ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε ρόλο Ιωάννη Μακρυγιάννη, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ως Μαντώ Μαυρογένους, ο Βαλντίμιρ Πούτιν έγινε Νικηταράς, ο Μακρόν Καποδίστριας, ο Μπόρις Τζόνσον Λόρδος Μπάιρον, ο Ντράγκι Μιαούλης και ο Μπάιντεν Κολοκοτρώνης. Στο ρόλο της Μπουμπουλίνας είναι η Γιάννα Αγγελοπούλου.

Πηγή έμπνευσης είναι οι ήρωες της επανάστασης του '21 των οποίων αλλοιώθηκαν τα πρόσωπα καθώς αντικαταστάθηκαν με αυτά προσωπικοτήτων από την Ευρώπη του σήμερα.

Δεν ξέρουμε αν τελικά κυκλοφορήσει μαζί με την εφημερίδα την Κυριακή, επειδή μόλις ανέβασαν το διαφημιστικό βίντεο στο διαδίκτυο, ξεσηκώθηκε θύελλα διαμαρτυριών. Και από το Μαξίμου.

efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 20/03/2021

Είναι εντυπωσιακό πως έχουν καταφέρει οι άνθρωποι να γεμίζουν τη ζωή τους με ανούσια πράγματα και ταυτόχρονα να πιστεύουν ότι κάνουν κάτι πολύ σοβαρό κι αξιοπρόσεκτο.

Αρνούνται να αποδεχτούν την πρωτόγνωρη πραγματικότητα που βιώνουμε και είναι «δεμένοι» με τα ήθη και έθιμα που σε άλλες εποχές μπορεί να «δουλεύουν» μια χαρά, αλλά σήμερα, όλα αυτά πάνε κόντρα με τη λογική.

Δείτε, ας πούμε, τους προγραμματισμένους γιορτασμούς για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Είχαν προγραμματίσει να κάνουν πράγματα, οι άνθρωποι. Έφτιαξαν και ειδική επιτροπή να συντονίσει τις εκδηλώσεις και τοποθέτησαν πρόεδρο την έμπειρη από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 κ. Γιάννα Αγγελοπούλου. Προσωπική πρωθυπουργική επιλογή.

Αλλά η ζωή ήθελε να εξελιχθούν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Η δοκιμασία ολόκληρου του πλανήτη από τον φονικό ιό Covid-19, έδειξαν πως δεν πάνε μαζί κοινωνική αποστασιοποίηση και γιορτασμοί.

Ωστόσο υπάρχουν άνθρωποι που ζουν ανάμεσα μας και ανησυχούν σχετικά με την παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Θα γίνει ή θα αναβληθεί κι αυτή; Και τα σόου που είχαν ετοιμάσει; Και ο πρίγκιπας Κάρολος της Αγγλίας με τον πρόεδρο της γαλλικής δημοκρατίας κ. Μακρόν που θα ντύνονταν τσολιάδες και θα παρέλασαν έφιπποι στο Σύνταγμα; Ερωτήματα, εγείρονται…

Όλα αυτά, προφανώς θα ξεκαθαριστούν και θα ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες. Ακούγονται σκέψεις για… τηλεοπτική παρέλαση, χωρίς φυσικό κοινό και άλλα πολλά που δεν έχει νόημα να τα παραθέσω εδώ… Τα ΜΜΕ θα φροντίσουν να σας τα δώσουν τόσο αναλυτικά!
episimansis.neo
Και στο μεταξύ, όσο πλησιάζουμε στην 25η Μαρτίου, όλο και θα πληθαίνουν τα δημοσιεύματα στο διαδίκτυο που θα αναφέρονται σε εκδηλώσεις που αφορούν τόπους, όπως την Μάνη, όπου έχουν τον πατριωτισμό, ιδιαίτερα αναπτυγμένο.

Προκλητικές φωτογραφίες ξεσηκώνουν και σπέρνουν πολύ περισσότερο τον διχασμό, αντί για την ενότητα που είναι το ζητούμενο, σ’ αυτούς τους κρίσιμους καιρούς…

Ίσως θα έπρεπε να είμαστε όλοι μας πιο προσεκτικοί, ήρεμοι και ψύχραιμοι.. Με τη στάση μας και τη συμπεριφορά μας επιτρέπουμε στον φανατισμό να μας τοποθετεί στο ένα ή στο άλλο στρατόπεδο.

Κάποιοι βάζουν το επιχείρημα ότι θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει η ιστορία. Ας το δεχτούμε, με την προϋπόθεση ότι η ιστορία θα έπρεπε να μας κάνει να μαθαίνουμε, αντί να την επικαλούμαστε με τυπολατρική αντίληψη σε κάποια γεγονότα.

Οι πρόγονοι μας, ας μην το ξεχνάμε, αγωνίστηκαν για μια ελεύθερη Ελλάδα και για ανθρώπους που θα είναι και θα αισθάνονται ελεύθεροι να την κατοικούν. Θα μπορούσε κάποιος με σιγουριά να πει και να μας πείσει με επιχειρήματα, ότι αυτό συμβαίνει σήμερα;

Όχι γιατί το ψέμα θα φαινόταν από μακριά, όση προσπάθεια και αν κατέβαλε. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική… Στα χρόνια της σκληρής λιτότητα που προηγήθηκαν της πανδημίας και ήταν αυτό ακριβώς για τους πολλούς και της οικονομικής ευμάρειας για τους λίγους, αυτό έγινε πολύ πιο ξεκάθαρο.

Περιζωσμένοι με τόσα πράγματα που μας κρατούν δέσμιους και όχι μόνο εμάς που συνέβη να γεννηθούμε στην Ελλάδα, είναι για γέλια να ακούς πως τιμούμε τον αγώνα των προγόνων μας με εκδηλώσεις, όπως αυτές που έχουμε δει ως τώρα, με συλλεκτικά νομίσματα από τις τράπεζες, με επετειακά λογότυπα πάνω στα προϊόντα των χορηγών και με επικίνδυνες μαζώξεις.

Και ευτυχώς που υπάρχει και αυτή η έξαρση της πανδημίας, ώστε να υποχρεωθούν να είναι λίγο πιο προσεκτικοί στις κινήσεις τους και κυρίως στις υπερβολές τους. Καταλαβαίνουμε ότι ως άνθρωποι, έχουμε την ανάγκη να κρατηθούμε από κάποιες σταθερές και να νιώσουμε ότι το μέλλον που έχουμε μπροστά μας θα είναι καλύτερο. Όχι μόνο ως Έλληνες, αλλά και ως ανθρωπότητα! Ας το ψάξουμε λίγο καλύτερα το πράγμα… Και ίσως το βρούμε!

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 20/3/2021 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".
  • Δείε ΕΔΩ την τσάντα της κ. Αγγελοπούλου, στην αγορά. Μπορείτε να την προμηθευτείτε... Κι ΕΔΩ, διαβάσαμε ότι κοστίζει μόλις... 380 ευρώ...

Λουλούδια στην πόλη! Κάνουν κι αυτά την προσπάθεια τους να ανθίσουν. Τα καταφέρνουν!

Posted in Επικαιρότητα

anixi.stin.poli1.170321
Χθεσινές φωτογραφίες από την πόλη που ζω, την Αθήνα. Δείχνουν σε τι κατάσταση είναι τα πράγματα αυτόν τον καιρό. Και ας ξεκινήσουμε από τις νεραντζιές που ο δυνατός αέρας των τελευταίων ημερών τις έκανε να χάσουν πολλά από τα νεραντζιά τους και να γεμίσουν το πεζοδρόμιο και κάτω από αυτό, το δρόμο.

anixi.stin.poli2.170321
Στην είσοδο μιας πολυκατοικίας είδα αυτό το υπέροχο θαμνοειδές λουλούδι με τα άσπρα άνθη. Στρογγυλό σαν μπάλα, ξεχώριζε μέσα στο γκρίζο των πολυκατοικιών… Μ’ άρεσε και το κράτησα στο φακό του κινητού μου για να το μοιραστώ μαζί σας. Κάπως έτσι κινήθηκα και στις επόμενες φωτογραφίες…

anixi.stin.poli3.170321
Ίδιο, θαμνοειδές φυτό… Μόνο που αντί για λευκά, αυτό έχει κόκκινα άνθη. Μια πανδαισία χρωμάτων που ομορφαίνει της ζωή μας. Το γεγονός ότι αναδεικνύεται κάθε τί γύρω μας, όσο διαφορετικό κι αν είναι, αυτό με τρελαίνει με την καλή έννοια. Και προσθέτει στον καμβά του καλλιτέχνη – Δημιουργού.

anixi.stin.poli4.170321
Να και η τριανταφυλλιά! Τα κίτρινα τριαντάφυλλα της βάζουν έναν ακόμα τόνο στη γενικότερη ομορφιά. Και δεν είναι μόνα τους. Στον μικρό κηπάκο ή την πρασιά, ίσως να είναι καλύτερα να τη γράφω, μπορεί κανείς να διακρίνει κι άλλα λουλούδια κι άλλο πράσινο. Το παλεύουν οι άνθρωποι... Θέλουν να φτιάξουν λίγο πιο όμορφο το περιβάλλον που ζουν.

anixi.stin.poli5.170321
Ακόμα κι αυτή η μικρή καλαμωτή, έχει την ομορφιά της και γι’ αυτό ακριβώς θέλησα να την κρατήσω στις φωτογραφίες που θα μοιραζόμουν μαζί σας… Και νομίζω πως τα σχόλια που αποκόμισα από το Facebook, όπου «ανέβηκαν» ήταν καλά… Οπότε ο στόχος, από μια μεριά, επετεύχθη…

anixi.stin.poli6.170321
Πρωινό Τετάρτης. Έμοιαζε, αλλά δεν ήταν ίδιο με τις προηγούμενες μέρες. Σε λίγο θα είχαμε μια ακόμα θεραπεία. Με θετικές σκέψεις, εκτιμώντας πως είμαστε καλά μέσα μας, όλα γύρω μας μπορούν να γίνουν, να τα βλέπουμε και να τα ζούμε καλύτερα. Από εμάς εξαρτάται, όπως και να το κάνουμε.

Είτε του αρέσει είτε όχι, του καιρού με τα σκαμπανεβάσματα του, η άνοιξη είναι ήδη εδώ...

Posted in Επικαιρότητα

luludi.vunu1.120321
Ο καιρός κάνει τα παιχνιδάκια του... Πότε ήλιος με ζέστη και πότε κρύο και παγωνιά... Και μπορεί να ξανανάψαμε θέρμανση σπίτι, αλλά η άνοιξη είναι εκεί έξω και μας περιμένει. Μας το υπενθύμισαν οι υπέροχες φωτογραφίες με αγριολούλουδα, που συνάντησε ο φίλος μας ο Πέτρος, στο δάσος που κινείται.

luludi.vunu2.120321
Μάρτης είναι αυτός... Με μια απόσταση από το τυπικό πέρασμα στην εποχή της άνοιξης... Αλλά αυτό δεν λέει και πολλά πράγματα. Οι εικόνες, εκεί έξω, μας λένε πως η φύση έχει πάρει το δρόμο της αναγέννησης. Δείτε τι υπέροχα που είναι αυτά τα αγριολούλουδα!

luludi.vunu3.120321
Κρατάμε όλη αυτή την ανεπανάληπτη ομορφιά της άγριας φύσης... Και ας μη μας διαφεύγει ότι, εδώ δεν έχει μοχθήσει σε τίποτα ο άνθρωπος. Το μόνο που έκανε ο Πέτρος, ήταν να σκύψει και να κατεβάσει τη φωτογραφική μηχανή του κινητού του τηλεφώνου στο ύψος του φυτού. Και τον ευχαριστούμε γι' αυτό.

luludi.vunu4.120321
Δες τε κι αυτή την υπέροχη φωτογραφία! Σε πρώτο πλανο τα ανθισμένα λουλούδια και μετά το βουνό και  λίγο πιο πίσω, τα χιόνια στη βουνοκορφή... Αποτυπώνει πλήρως την πραγματικότητα που ζούμε. Και αναγνωρίζουμε όλη αυτή την πολυπλοκότητα που έχουμε μπροστά μας και που βιώνουμε καθημερινά.

luludi.vunu5.120321
Θα μπορούσε να είναι και ένας πίνακας ζωγραφικής, φιλοτεχνημένος από τον καλύτερο καλλιτέχνη που ξέρουμε... Και είναι, αν το δεις λίγο διαφορετικά. Εμείς τουλάχιστον που εκτιμούμε τη δημιουργία Του, μπορούμε να το αντιληφθούμε, σε κάθε στιγμή της ζωής μας.

luludi.vunu6.120321
Έτσι θέλουμε να πορευτούμε σήμερα, άλλη μια δύσκολη μέρα στη ζωή μας... Με αισιόδοξες σκέψεις και με την ελπίδα και την πίστη, πως θα έρεθει μια μέρα που ότι ζούμε σήμερα, θα είναι ένα μακρινό παρελθόν. Και οι θύμησες του, ούτε καν θα μας έρχονται στο νου μας.

Καμιά φορά καταγράφουμε και την άμεση επικαιρότητα όπως τη ζούμε στο μικρόκοσμο μας

Posted in Επικαιρότητα

lagana1150321
Χθες αισθανθήκαμε την ανάγκη να λειτουργήσουμε λίγο ως... δημοσιογράφοι! Να θυμηθούμε δηλαδή τι μπορεί να σημαίνει να καλύπτει κανείς την άμεση επικαιρότητα. Αν κι εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πάνε πολλά χρόνια που αυτό δεν μας ενδιαφέρει, είπαμε να το δοκιμάσουμε...

lagana2.150321
Το ερέθισμα μας το έδωσε και ο φίλος μας Παναγιώτης, συγκάτοικος στη πολυκατοικία που μένουμε, που έκανε ακριβώς την ίδια δουλειά, αλλά με στόχο, φαντάζομαι, να προμηθευτεί για την οικογένεια του, τα χρειαζούμενα... Ο «φούρνος του Δρίτσα» που κατέγραψε είναι πάνω στην Λένορμαν, απέναντι ακριβώς από την πλατεία Αγίου Κωνσταντίνου, στον Κολωνό.

lagana3.150321
Αλλά οι ουρές για την προμήθεια μιας λαγάνας, το ψωμί που κατά την παράδοση οι άνθρωποι τρώνε μόνο χθες, εκτός κι αν περισσέψει κάτι και για σήμερα, ήταν ίδιες σε όλους τους φούρνους της γειτονιάς. Εδώ είναι ένας φούρνος στις οδούς Χειμάρρας και Δράμας στα Σεπόλια, με είσοδο από τη Δράμας.

thalasina2.150321
Κι εδώ είναι ένα ιχθυοπωλείο με ιστορία, για όσους είναι παλιοί κάτοικοι στην περιοχή, στον Άγιο Μελέτη, την πλατεία των Σεπολίων. Κι εδώ ο κόσμος περίμενε υπομονετικά να ψωνίσει θαλασσινά. Την τελευταία στιγμή, φυσικά. Κλασσικός Έλληνας! Ο Πάνος έφτασε από τον Κολωνό εκεί...

lagana4.150321
Αν έψαχνες μια λέξη για να χαρακτηρίσεις τη χθεσινή μέρα, αυτή θα ήταν "ουρές". Και ευτυχώς που δεν επαληθεύτηκε η ΕΜΥ στις προβλέψεις της για κακό καιρό. Τουλάχιστον μέχρι το μεσημέρι είχε έναν ήλιο, άλλο πράγμα, στον τόπο που μένω τον Κολωνό. Και ούτε ο αέρας είχε τα μποφόρ που πρόβλεπαν οι μετεωρολόγοι... Από το απόγευμα, βέβαια, όλα άλλαξαν...

thalasina1.150321
Δουλειές με... φούντες είχε και το καινούριο μαγαζί "Dory" που άνοιξε δίπλα στην Εθνική Τράπεζα της Λένορμαν, στην πλατεία Αγίου Κωνσταντίνου, στον Κολωνό. "Τσιμπημένες" λίγο οι τιμές του, λόγω της ημέρας, αλλά μπορούσες εκτός από φρέσκο να το πάρεις και έτοιμο, μαγειρεμένο για το σπίτι.

Την αγάπη μας στην Άνδρο, το νησί της καρδιά μας με τους υπέροχους ανθρώπους της...

Posted in Γενικά

anixiatiki.andros1.130321
Από την Άνδρο μας έρχονται αυτές οι φωτογραφίες... Όλo αγάπη από ανθρώπους που εκτιμούμε πολύ. Και τους είμαστε ευγνώμονες που μας σκέφτονται, αυτές της δύσκολες μέρες της πανδημίας και μας δίνουν την ευκαιρία να "ταξιδέψουμε" μέσα από τα όμορφα στιγμιότυπα που μας στέλνουν.

anixiatiki.andros2.130321
"Μυρίζει" άνοιξη όλο αυτό κι ας συνεχίζει να κάνει ο καιρός τα σκέρτσα του... Μας έχει συνηθίσει πια σ' αυτά τα παιχνίδια του ο Μάρτης. Τα λουλούδια αρχίζουν να συνέρχονται από τον χιονιά και οι φωτεινές αχτίνες του ήλιου είναι μια βέβαιη προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο.

anixiatiki.andros3.130321
Τα φυτά είναι από τον κήπο της Ευαγγελίας... Εδώ το κίτρινο κρινάκι δίνει ένα χαρακτηριστικό και ιδιαίτερο τόνο δίπλα στο λίγο πράσινο της γλάστρας. Αυτή είναι η ομορφιά της φύσης. Και η φίλη μας μένει μέσα στη φύση. Έχουμε προσωπική άποψη, αφού μας έχει φιλοξενήσει.

anixiatiki.andros4.130321
Αλλά σε έναν όμορφο τόπο όλα τα χρώματα έχουν τη θέση τους. Δείτε τι όμορφα που δένουν το λευκό και το μωβ, ανάμεσα στο μπόλικο πράσινο! Χαίρεσαι και απολαμβάνεις να τα βλέπεις. Αυτή είναι η φύση της Άνδρου. Κι όσο προχωρά ο καιρός και ζεσταίνει, θα γίνεται ακόμα πιο όμορφη.

anixiatiki.andros5.130321
Φυσικά στην Άνδρο θα συναντήσεις και τέτοιες εικόνες. Με αγελάδες που βόσκουν ήσυχα με τα μικρά τους στις μικρές καταπράσινες κοιλάδες. Εικόνες που για μας τους ανθρώπους της πόλης φαντάζουν πραράξενες, εκεί θεωρούνται φυσιολογικές. Και είναι, αν το σκεφτείς λίγο περισσότερο.

anixiatiki.andros6.130321
Πάπιες στη θάλασσα! Θα τις δείτε πολύ συχνά στο νησί να παίζουν πλάι στο κύμα. Να μπαίνουν μέσα στα νερά και να επιστρέφουν στον ήλιο να ζεστάνουν το σώμα τους. Δεν έχουν βέβαια και μεγάλο πρόβλημα αν το νερό είναι γλυκό ή αρμυρό. Γι' αυτές είναι το ίδιο!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA