Βόλτα στη νοτισμένη Πάρνηθα… Ήταν δύσκολη η πρόσβαση μετά τη βροχή του Σαββάτου…
Αποφάσισα χθες Σάββατο 8/11/2014 να βγω μια βόλτα στην Πάρνηθα… Είναι ένα μέρος στο ύψος των Θρακομακεδόνων, στους πρόποδες της, που πολύ μου αρέσει, για περίπατο…
Το μονοπάτι κοντεύει να κλείσει από την πυκνή βλάστηση… Δυστυχώς, δεν περπατούν πια οι άνθρωποι της Αθήνας. Έτσι το μονοπάτι σιγά – σιγά γίνεται όλο και πιο αδιάβατο…
Η αλήθεια είναι πως, καθώς ο καιρός χθες ήταν βροχερός, μάλλον δεν ενδεικνύονταν για ότι τόλμησα εγώ… Μπορεί εκείνη τη στιγμή, λίγο μετά τη μία το μεσημέρι να μην έβρεχε, αλλά όπου κι αν ακουμπούσες ήταν βρεγμένα…
Παρ’ ότι ήταν υπέροχα και μοναδικά, δεν μπορούσα να καθίσω πολύ… Όπου κι αν ακουμπούσες ήταν ήδη βρεγμένο και ο… δεμένος καιρός με την ψιλή αλλά σταθερή ψιχάλα έδειχνε τις διαθέσεις του… Δεν ήταν φρόνιμο να μείνω…
Τράβηξα όμως με το κινητό μου τηλέφωνο, μερικά πλάνα από την άγρια φύση, φυτά που είχαν πάνω τους ακόμα τις σταγόνες της βροχής… Τι ομορφιά απίθανη! Η καρδιά μου τρεμόπαιζε…
Δεν πρόλαβα να βρω κούμαρα να φάω αν και βρήκα, όπως βλέπετε κουμαριές… Είχα όλη τη διάθεση να μείνω, είχα και το χρόνο στη διάθεση μου, αλλά η απαλή, σιγανή βροχή που έπεφτε δεν βοηθούσε ιδιαίτερα…
Έκανα μερικές βαθιές εισπνοές… Η γη όταν είναι βρεγμένη είναι φανταστική. Μυρίζει υπέροχα, μοναδικά… Όσοι ζουν στην περιφέρεια κι έχουν δίπλα τους εκτάσεις χωματένιες, μπορούν να αντιληφθούν τι εννοώ…
Πήρα το δρόμο της επιστροφής από πιο ασφαλή χωματόδρομους… Υπάρχουν και τέτοιοι, ξέρετε, δυο βήματα από την Αθήνα… Μόνο που πρέπει να διαθέτεις μέσο για να φτάσεις ως εκεί… Έδωσα την υπόσχεση στον εαυτό μου να έρθω σύντομα ξανά…
Σχόλια (1)