Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Καλώς μας ήρθες Ιούλη

Posted in Τα δικά μου

Ας τον υποδεχτούμε τον καινούριο μήνα με ένα πολύ όμορφο τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού από το δίσκο του “Το Καλεντάρι”.

Ο Ιούλης είναι ο καλύτερος μήνας του καλοκαιριού,λένε όσοι ζουν μακριά από την Αθήνα, και έχουν τους λόγους τους. Κατ' αρχήν μπορεί να έχει τις μεγαλύτερες ζέστες τα μεσημέρια, αλλά το βράδυ έχει μια δροσιά μοναδική. Ήδη από χθες διαγκωνίζεται για να διώξει τον Ιούνη. Και τα κατάφερε. Οι μέρες εδώ είναι όντως πιο ζεστές. Και όσο πιο πολύ ζέστες έχει, τόσο πιο δυνατά “τραγουδούν” τα τζιτζίκια στα δέντρα

Για μας που αυτή η αλλαγή μας βρίσκει σε διακοπές, ο Ιούλης είναι υπέροχος. Η θάλασσα μας καλεί προκλητικά στην δροσερή αύρα της, ενώ η μεσημεριανή σιέστα στο δεύτερο όροφο της Στασούλας είναι το κάτι άλλο.

Οι μέρες είναι όμορφες. Νοιώθω ελεύθερος. Ξυρίζομαι κάθε τρεις με τέσσερις μέρες. Δεν υπάρχει καμιά ανάγκη ή υποχρέωση να το κάνω νωρίτερα. Το πρόσωπο αγριεύει στη θωριά των άλλων, μα ξέρω πως είναι πιο ήρεμο, αισθάνομαι πιο γαληνεμένος στη ραστώνη των καλοκαιρινών διακοπών.

Γράφω πολύ και συχνά, μα αυτό εγώ δεν το θεωρώ δουλειά, για να με κουράζει. Το αντίθετο θα έλεγα συμβαίνει. Βγάζω τα σώψυχά μου κι αυτό με κάνει να αισθάνομαι ακόμα πιο λεύτερος.

Δεν κοιτάζω ημερολόγια, δεν μετράω μέρες, ακούω πως “γυρίζει” ο μήνας σήμερα και σαν από ένστικτο κοίταξα την ατζέντα στο κινητό μου. Τις περισσότερες φορές δεν έχω ούτε ρολόι στο χέρι μου. Θέλω να μην έχω καμιά εξάρτηση, κανένα “πρέπει”. Τρώω όταν πεινάσω, αν και η Στασούλα φροντίζει να μη νιώσω ποτέ αυτό το συναίσθημα. Πάμε βόλτες με παρέα τη Στασούλα ή τον Λάμπρο στα χωράφια ή στην καφετερία του Αρκαλοχωρίου Sport Cafe. Έτσι, χωρίς πρόγραμμα. Αυθόρμητα.

Κι ο Λάμπρος έχει βρει παιδιά της ηλικίας του, αγόρια και κορίτσια και περνάει καλά. 11 – 12 Ιουλίου σχεδιάζουν ένα πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στο χωριό στο γηπεδάκι 5Χ5 και σκέπτεται να πάρει μέρος κι αυτός με τους φίλους του. Τερματοφύλακας στους “Πλέιμπόι”.

Πώς δεν δόθηκαν τα χρήματα για τους Παλαιστίνιους

Posted in Επικαιρότητα

Σήμερα Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010 και ώρα 13:30, θα παραδοθούν στο Υπ. Εξωτερικών και στον αρμόδιο Υφυπουργό κ. Κουβέλη τα χρήματα του ερανικού ποσού του Τηλεμαραθωνίου που πραγματοποίησαν οι 11 φορείς (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, UNICEF, ΤΕΕ, ΥΠΕΡΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ – ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΕΝΑΕ, ΚΕΔΚΕ, ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΘΗΝΩΝ, ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ, Δ.Σ.Α, ΓΣΕΒΕΕ, )

Το συνολικό ποσό του τηλεμαραθωνίου που συγκεντρώθηκε για τον Παλαιστινιακό Λαό της Λωρίδας της Γάζας και θα παραδοθεί στο Υπ.Εξωτερικών ανέρχεται στο ποσό των 1.214.213,39 Ευρώ.

Η ανταπόκριση των συμπολιτών μας και ειδικότερα της νέας γενιάς ήταν συγκινητική και ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Οι φορείς μας παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες, έγκαιρης και έγκυρης διάθεσης του ερανικού ποσού στον Παλαιστινιακό Λαό της Λωρίδας της Γάζας, αυτό δεν έγινε εφικτό λόγω των ειδικών συνθηκών που επικρατούν στη περιοχή και κυρίως λόγω του απαράδεκτου αποκλεισμού που έχει επιβληθεί από το Ισραήλ.

Ωστόσο οι προσπάθειες και οι δράσεις μας για την ενίσχυση και βοήθεια προς τον Παλαιστινιακό Λαό θα συνεχιστούν, ενώ σε συνεργασία με το Υπ. Εξωτερικών θα διασφαλιστεί απολύτως, ότι τα χρήματα του τηλεμαραθωνίου μας θα διατεθούν και θα φθάσουν στον Παλαιστινιακό Λαό της Λωρίδας της Γάζας.

Αυτό έλεγε το δελτίο Τύπου που εξέδωσε χθες η ΓΣΕΕ. Και για να πω την αλήθεια το χάρηκα. Επιτέλους, είπα, ασχολούνται και με δράσεις που αφορούν πραγματικά προβλήματα... Ωστόσο μερικές ώρες ώρες μετά τα παιδιά από το γραφείο Τύπου έστειλαν καμιά 20ριά διορθωτικά e-mail για να πουν πως τα χρήματα θα δοθούν σε άλλη ημέρα και ώρα. Ιδού τι έγραφαν:

ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ - ΑΝΑΒΟΛΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΟΣΟΥ ΤΗΛΕΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ της ΛΩΡΙΔΑΣ της ΓΑΖΑΣ

Αναβάλλεται η προγραμματισμένη για την ΤΕΤΑΡΤΗ 30/6/2010 παράδοση του χρηματικού ποσού του Τηλεμαραθωνίου στο Υπ.Εξωτερικών, η οποία θα γίνει της αμέσως επόμενες μέρες, για την οποία θα ενημερωθείτε έγκαιρα.

Ποιος σας έβιασε ρε παλικάρια να πάρετε μια τόσο σημαντική πρωτοβουλία; Και ποιος σας τραβά τώρα πίσω τα γκέμια; Αναμένουμε εξηγήσεις...

Μ' αρέσει πολύ να ζω έτσι...

Posted in Τα δικά μου

Η λίμνη της Λειβάδας στο χωριό, γαλήνια. Στο βάθος τα Λασηθιώτικα βουνά...

Οι ρυθμοί στις διακοπές είναι σαφώς διαφορετικοί. Χωρίς ωράρια, χωρίς υποχρεώσεις, με απεριόριστο χρόνο για να ξεκουραστώ... Τώρα πώς εννοεί κανείς την ξεκούραση είναι μια άλλη ιστορία...

Για μένα, πάντως, ξεκούραση είναι να παρακολουθώ όσα συμβαίνουν γύρω μου με καθαρό μάτι και να καταγράφω στιγμές. Ύστερα μ' αρέσει να τις μοιράζομαι με άλλους ανθρώπους που διαβάζουν και παρακολουθούν αυτή την ιστοσελίδα.

Κάποιους που είναι τακτικοί αναγνώστες τους ξέρω κι ας έχουν επιλέξει να στέκονται διακριτικά δίπλα μου, χωρίς να σχολιάζουν. Δικαίωμά τους...

Αλλά εμένα αυτό το μοίρασμα μ' αρέσει. Ο γιος μου, ο Λάμπρος, που με βλέπει να γράφω μου λέει: “Πάλι, στον υπολογιστή;” Αλλά η κόρη μου στην Αθήνα, η Ειρήνη, λέει ότι μαθαίνει τα νέα μέσα από δω.

Αυτό θα 'θελα να κάνω όταν τελειώσω τις υποχρεώσεις μου με τη δουλειά: Να αποσυρθώ στην επαρχία και να ζήσω ήρεμα τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου συμμετέχοντας σε δράσεις που εγώ θα επιλέξω πότε και πώς θα τις κάνω.

Βέβαια οι αλλαγές γύρω μας είναι σαρωτικές και όσα σχεδιάζαμε μέχρι χθες δεν είμαι σίγουρος αν ισχύουν αύριο. Αλλά το όνειρο είναι όνειρο. Και δεν θα απεμπολίσουμε αυτό το δικαίωμα.

Μ' αρέσει που είμαι εδώ στον τόπο που γεννήθηκα, που γράφω κλασικά σε χειρόγραφο τις σημειώσεις μου για να τις δακτυλογραφήσω μετά, μ' αρέσει που ρουφώ την κάθε στιγμή μοναδικά, σαν να 'ναι η τελευταία.

Ακούω μεγάλους ανθρώπους, τις ιστορίες τους, θυμάμαι τα μέρη που έκανα τις δικές μου παιδικές αταξίες, ξαναζώ πράγματα που είχαν “στριμωχτεί” αναγκαστικά στο πίσω μέρος του μυαλού μου κι αυτό νοιώθω να είναι ιδιαίτερα εξαιρετικό.

Μα δεν σε κουράζει όλο αυτό;” μου λένε άνθρωποι που μ' αγαπούν. Μπορεί και να κουράζει. Αλλά είναι μια άλλου είδους κούραση... Το μεσημέρι θα “πέσω” μια ώρα να κοιμηθώ και θα νιώσω καλύτερα κι ο βραδινός ύπνος θα 'ναι καθαρός, χωρίς παράξενα όνειρα που ζητούν ερμηνείες.

Αυτή η ζωή μ' αρέσει... Για να δω, θα τα καταφέρω να τη ζήσω κάποτε, περισσότερο από ένα μήνα; Ελπίζω. Γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Και γιατί, τελικά, αντί να χάνεις το χρόνο σου μπροστά στην τηλεόραση βλέποντας χαζά σίριαλ, είναι καλύτερα να κάνει θετικές σκέψεις. Αυτό κάνω...

  • Δείτε πόσο εντυπωσιακό μπορεί είναι ένα συντριβάνι στο Ντουμπάι πατώντας ΕΔΩ. Από ένα e-mail που μου έστειλε η κόρη μου Ειρήνη. Ευχαριστώ Ειρηνούλα!

Ο φόβος, ο τρόμος και το κακό...

Posted in Επικαιρότητα

Μια διαφορετική ματιά στη ζωή. Από το μποστάνι της Στασούλας, ήλιοι...

Μέχρι τώρα νόμιζα πως πιο αδικημένοι των νέων μέτρων, που επιβάλει το Δ. Ν. Τ. Και η Ε. Ε. Και επιβάλλει η κυβέρνηση, ήταν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Συζητώντας εδώ, με ανθρώπους επαγγελματίες διαπίστωσα ότι τα ίδια, αν όχι μεγαλύτερα προβλήματα, βιώνουν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες. Δεν υπάρχει πιο σκληρό από το να ακούς να διηγούνται πόσο χάλια κινείται η αγορά. Και όλοι περιμένουν τα μέτρα με την απελευθέρωση των απολύσεων για να διώξουν κόσμο χωρίς αποζημίωση.

Απασχολούν ή υποαπασχολούν ένα ή δύο άτομα στη δούλεψή τους και σκέφτονται, από τώρα, πώς από το Σεπτέμβρη θα απομακρύνουν οπωσδήποτε τον ένα από τους δύο ή και τους δύο... Θα δουλέψουν οι ίδιοι λένε ή θα βάλουν στην παραγωγή μέλη των οικογενειών τους που μέχρι σήμερα είχαν την πολυτέλεια να απέχουν από την εργασία. Δεν γίνεται αλλιώς, λένε, δεν έχουν άλλοι επιλογή.

Αυτό το... μέλλον ξαναβγαίνει από τα συρτάρια σαν απειλή. Ενοχλεί το αύριο, έτσι όπως εξελίσσεται. Κι αυτό το γκρί χρώμα της απαισιοδοξίας το διαισθάνεται η αγορά και παραμένει “παγωμένη”. Αυξάνονται οι ακάλυπτες επιταγές και ανακυκλώνεται το χρέος των νοικοκυριών.

Τι στο διάολο τις θέλω τις συζητήσεις για την οικονομία εδώ; Σου τραβούν με δύναμη τις κουρτίνες της ηρεμίας που μάλλον μοιάζει να είναι επίπλαστη και όχι πραγματική.

Το ψήφισμα της απεργιακής συγκέντρωσης

Posted in Επικαιρότητα

Από τη σημερινή απεργιακή κινητοποίηση στο κέντρο της Αθήνας...

Εμείς οι απεργοί που συγκεντρωθήκαμε σήμερα 29/6/2010 στο Πεδίον Άρεως, εκφράζοντας την οργή και αγανάκτηση μας για τα Κυβερνητικά μέτρα και αφού ακούσαμε τους ομιλητές εγκρίναμε το παρακάτω ψήφισμα:

Κυβέρνηση – Τρόικα δανειστών και Εργοδότες προωθούν και υλοποιούν το πιο σκληρό και άδικο πακέτο μέτρων, κατά των εργαζόμενων, των συνταξιούχων και των ανέργων ενώ οι έχοντες και κατέχοντες μένουν πάλι στο απυρόβλητο. Αυτοί που ευθύνονται και δημιούργησαν τη κρίση όχι μόνο δεν θα πληρώσουν, αλλά θα κερδίσουν απ’ αυτή πολλά περισσότερα από πριν.

Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ο ακραίος Νεοφιλελευθερισμός των Ευρωπαίων ηγετών, προωθεί πολιτικές για να σαρώσει και να ακυρώσει, όσα με αγώνες και θυσίες έχουν κατακτήσει τα τελευταία 100 χρόνια εργαζόμενοι και κοινωνίες, αδιαφορώντας παντελώς για τη φτώχεια και την εξαθλίωση των λαών.

Η στείρα «δογματική» και καταστροφική νέοσυντηρητικη Ευρωπαϊκή πολιτική, της δραστικής μείωσης των ελλειμμάτων και της αφαίρεσης πόρων απ’ την πραγματική οικονομία έχει δραματικές επιπτώσεις στα εισοδήματα, στα δικαιώματα εργαζομένων και συνταξιούχων αλλά κυρίως στην απασχόληση και την ανάπτυξη.

Στοχοποιούνται και εκτελούνται τα Κοινωνικά δικαιώματα και γίνονται θυσία στο βωμό μιας αβέβαιης σταθερότητας της οικονομίας αλλά μιας βέβαιης ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ του κοινωνικού ιστού!

Οι εργαζόμενοι απαιτούν και διεκδικούν, η Κυβέρνηση να εγκαταλείψει αυτή την πολιτική, να απορρίψει τις απαράδεκτες εκβιαστικές απαιτήσεις των τοκογλύφων δανειστών της Τρόικας και να ακούσει τη φωνή της κοινωνίας. Τα ελλείμματα, την κρίση και τα χρέη να τα πληρώσουν αυτοί που τα δημιούργησαν, αυτοί που λεηλάτησαν τον δημόσιο πλούτο, την περιουσία των Ασφαλιστικών Ταμείων και καταστρέψανε τη χώρα. Αρνούμαστε να πληρώσουν τα σπασμένα οι εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι και οι απλοί πολίτες του μόχθου ενώ οι ΕΝΟΧΟΙ Τραπεζίτες, Βιομήχανοι, Χρηματιστές προνομιούχοι, μένουν στο απυρόβλητο!

Γι’ αυτό τα Συνδικάτα είναι στους δρόμους του αγώνα την Τρίτη 29 Ιουνίου.

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ & ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

Α) ΝΑ ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ

Οι Συντάξεις και η Κοινωνική ασφάλιση είναι οι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΣ κατακτήσεις των εργαζομένων. Αντιδρούμε και αντιπαλεύουμε τις Ασφαλιστικές ανατροπές που επιφέρουν εξοντωτικές αυξήσεις ορίων ηλικίας, δραστικές περικοπές των κύριων και επικουρικών συντάξεων και ουσιαστικά την ακύρωση του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης. Ιδιαίτερα στις γυναίκες, στους Νέους και στους εργαζόμενους στα Β.Α.Ε. οι ανατροπές είναι εξοντωτικές, απαράδεκτες και σκληρά αντικοινωνικές και απάνθρωπες .

Όσο μένει στο απυρόβλητο η ΤΕΡΑΣΤΙΑ εισφοροδιαφυγή, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία οι βεβαιωμένες και ανείσπρακτες οφειλές, οι χαριστικές διαγραφές και ρυθμίσεις χρεών μεγαλοεργολάβων, μεγαλοοφειλετών, ποδοσφαιρικών και μπασκετικών Ανώνυμων Εταιρειών κ.λπ., τόσο τα οικονομικά ελλείμματα και τα αδιέξοδα των Ασφ. Ταμείων θα διευρύνονται! Οι αντεργατικές και αντικοινωνικές περικοπές δεν λύνουν το πρόβλημα ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ του Ασφαλιστικού συστήματος!

Είναι πλέον ολοφάνερο ότι το πρόβλημα του Ασφαλιστικού συστήματος είναι πρόβλημα ΠΟΡΩΝ – ΕΣΟΔΩΝ και όχι πρόβλημα ΠΑΡΟΧΩΝ και ΥΨΗΛΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ. Είναι ένας μύθος που σκόπιμα καλλιεργείται για να δικαιολογηθούν οι περικοπές των ασφαλιστικών παροχών για να καταργηθούν τα κοινωνικά δικαιώματα.

Απορρίπτουμε ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ τις προωθούμενες αλλαγές – ανατροπές – του ασφαλιστικού συστήματος και απαιτούμε να ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΘΕΙ αυτό το Νομοσχέδιο!

Να μην κατεδαφιστεί η Κοινωνική Ασφάλιση στη χώρα μας.

Β) ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – ΟΜΕΔ ( Οργανισμός Μεσολάβησης Διαιτησίας )

Σε εποχή κρίσης, περιοριστικής οικονομικής πολιτικής και ύφεσης, οι απολύσεις και η ανεργία αυξάνονται ανησυχητικά και τορπιλίζουν την κοινωνική συνοχή! Ιδίως στη Νέα Γενιά και στους μεγαλύτερους σε ηλικία, η κατάσταση γίνεται εφιαλτική! Με δεδομένες τις ελεγκτικές ανεπάρκειες των επιθεωρήσεων εργασίας το «ατιμώρητο» ουσιαστικά των εργοδοτών αλλά και την έλλειψη κάθε «κοινωνικού δικτύου» προστασίας για τους ανέργους, οι συνθήκες εργασίας και τα δικαιώματα των εργαζομένων συνθλίβονται κυριολεκτικά! Οι μεγαλοεργοδότες αποθρασύνονται καθημερινά καταπατώντας βάναυσα κάθε εργατικό δικαίωμα. Οι εργαζόμενοι τα ΧΑΝΟΥΝ όλα, οι Εργοδότες τα ΠΑΙΡΝΟΥΝ όλα.

Εκφράζουμε τη ΡΙΖΙΚΗ ΔΙΑΦΩΝΙΑ μας στις προωθούμενες αλλαγές για τις εργασιακές σχέσεις. Αυτές οι αλλαγές αν εφαρμοστούν θα οδηγήσουν σε εργασιακές σχέσεις χείριστης μορφής και θα μας γυρίσουν αιώνες πίσω γι’ αυτό κάτι τέτοιο δεν είμαστε διατεθειμένοι να το επιτρέψουμε!

Εκφράζουμε τη ΡΙΖΙΚΗ ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΜΑΣ στις απολύσεις, δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι θα αντιδράσουμε και θα πετύχουμε την απόκρουση τους.

Ο ΟΜΕΔ (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας) παίζει καταλυτικό ρόλο για τη στήριξη των συνδικαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων που εξασφαλίζει της ΣΣΕ και τα οικονομικά δικαιώματα των εργαζομένων. Το τελευταίο καταφύγιο και η ασπίδα των συνδικάτων για να αποσπαστούν ελάχιστες οικονομικές αυξήσεις των μελών μας μπροστά στην αδιαλλαξία των εργοδοτών. Ο θεσμός του ΟΜΕΔ έχει λειτουργήσει ΑΡΙΣΤΑ επί 20 χρόνια και έχει αναγνωρισθεί απ’ όλους ως ο πλέον πετυχημένος Θεσμός, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ συμφιλίωσης και συμφωνίας προς όφελος και των δύο μερών.

Κατά κοινή ομολογία δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος τροποποίησης ή αλλαγής του ρόλου του ΟΜΕΔ και πολύ περισσότερο βέβαια σκέψη ή πρόταση για κατάργηση. Γι’ αυτό καταγγέλλουμε την κυβέρνηση και τον Υπουργό Εργασίας που προωθούν την ακύρωση και ουσιαστικά την κατάργηση του ΟΜΕΔ! εκπληρώνοντας έτσι την απαίτηση του ΣΕΒ και των μεγαλοξενοδόχων! Ο κρυφός τους στόχος όμως παραμένει η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ των ΣΣΕ. Απαράδεκτη – ανεπίτρεπτη προσπάθεια που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ και ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να γίνει πράξη. Δεν θα επιτρέψουμε την κατάργηση του βασικού και θεμελιώδους δικαιώματος των εργαζομένων και των συνδικάτων και δεν θα αφήσουμε εκτεθειμένο και εγκαταλελημένο τον απλό εργαζόμενο στις διαθέσεις των εργοδοτών. Γιατί αυτό θέλουν οι εργοδότες να «διαπραγματεύονται» και να θεσπίζουν ΑΤΟΜΙΚΕΣ «συμβάσεις» δηλαδή ατομικούς μισθούς, χωρίς δικαιώματα, χωρίς τα «ενοχλητικά» συνδικάτα και τη συλλογική έκφραση των εργαζομένων!

Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι αυτό δεν θα το επιτρέψουμε! Αυτό δεν πρέπει να ΨΗΦΙΣΘΕΙ, γιατί κανένας δεν έχει το πολιτικό και ηθικό δικαίωμα να καταργήσει την ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση της Ελληνικής Βουλής και τον Νόμο, για το ρόλο το σκοπό και την λειτουργία του ΟΜΕΔ.

Γ) Η ΕΓΣΣΕ σε στασιμότητα και αδιέξοδο

Η στείρα άρνηση και η αδιαλλαξία των εργοδοτών και κυρίως του ΣΕΒ έχουν παγώσει τις συζητήσεις και τις διαδικασίες για τη νέα ΕΓΣΣΕ.

Τα προβλήματα της οικονομίας και η αβάντα της Τρόικας των δανειστών, έχουν αποθρασύνει τους Βιομήχανους οι οποίοι αρνούνται να αποδεχθούν οποιαδήποτε λελογισμένη και δίκαιη αύξηση αποδοχών των εργαζομένων, ούτε καν των χαμηλόμισθων και των πλέον οικονομικά αδυνάτων! Το πάγωμα των διαδικασιών της ΕΓΣΣΕ έχει ως συνέπεια να μένουν πίσω οι κλαδικές και επιχειρησιακές ΣΣΕ τη στιγμή μάλιστα που ο πληθωρισμός αυξάνεται και τρέχει με ρυθμό 5% μειώνοντας δραματικά την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων ενώ αυξάνει προκλητικά τα κέρδη των καρτέλ της αγοράς!

Η δικαιολογία και η επίκληση του προβλήματος ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής Οικονομίας είναι αστείο και αστήρικτο επιχείρημα το οποίο καταρρίπτεται από την ίδια σκληρή πραγματικότητα όχι μόνο δικών μας εκτιμήσεων και μελετών αλλά και διεθνών οργανισμών, που επιβεβαιώνουν ότι ελαχιστότατη επίπτωση έχει το εργατικό κόστος στην ανταγωνιστικότητα των προϊόντων και υπηρεσιών στην Ελληνική Οικονομία και ότι δεν ευθύνονται οι μισθοί και οι συντάξεις γι’ αυτήν, αλλά κυρίως η δομή και η οργάνωση των επιχειρήσεων.

Άλλα είναι τα προβλήματα και οι αιτίες έλλειψης ανταγωνιστικότητας, που δυστυχώς δεν αντιμετωπίζονται ενώ τις επιπτώσεις της, της πληρώνουν και πάλι οι εργαζόμενοι με την μείωση της απασχόλησης και των θέσεων εργασίας!

Με την απεργιακή μας κινητοποίηση απαντάμε στους εργοδότες ΤΕΡΜΑ τα τερτίπια οι καθυστερήσεις και οι ΑΡΝΗΣΕΙΣ! Ελάτε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τα Συνδικάτα, αλλιώς θα ‘μαστε κάθε μέρα ΑΠΕΝΑΝΤΙ σας!

Εδώ και τώρα να προχωρήσουν και να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις για υπογραφή ικανοποιητικής ΕΓΣΣΕ που θα αναγνωρίζει και θα σέβεται τα δικαιώματα και τις απαιτήσεις των εργαζομένων.

Με Ενότητα και Αγώνα προωθούμε τα αιτήματα μας δίπλα και ΜΑΖΙ με την κοινωνία και ΟΧΙ ενάντια της! Αντίπαλος μας είναι τα προβλήματα και οι Νεοφιλελεύθερες πολιτικές και όχι οι πολίτες και η κοινωνία που είναι σύμμαχοι και συμπάσχοντες με μας.

Η απεργία και τα αιτήματα μας απευθύνονται προς την κυβέρνηση και τους εργοδότες απ’ τους οποίους ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να σεβαστούν και να ικανοποιήσουν τα Εργασιακά, Ασφαλιστικά και Οικονομικά μας δικαιώματα.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μπορούμε - ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ είμαστε πιο ΔΥΝΑΤΟΙ!

Στέλνουμε απεργιακό μήνυμα σε Κυβέρνηση – Τρόικα και Εργοδότες ότι οι εργαζόμενοι και η κοινωνία αντιδρούν κινητοποιούνται – απεργούν και διεκδικούν:

  • Αυξήσεις και όχι μειώσεις μισθών

  • Πάγωμα τιμών και όχι μισθών

  • Δουλειές και όχι Ανεργία

  • Συντάξεις και όχι επιδόματα «ελεημοσύνης»

  • Δικαιώματα και όχι μόνο Υποχρεώσεις

  • Κοινωνία των Πολιτών και όχι των κερδοσκόπων και των Αγορών

  • Δικαίωμα στην εργασία και όχι στις απολύσεις.

  • Ευρώπη των Λαών και όχι των Τραπεζιτών και των Αγορών

Όλοι ΜΑΖΙ στην Απεργία και τα Συλλαλητήρια των Συνδικάτων!

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ !

Η Απεργιακή Συγκέντρωση ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ

Απεργούμε όλοι σήμερα!

Posted in Επικαιρότητα

Δια χειρός Στάθη Σταυρόπουλου, από την χθεσινή "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ"...

Και επειδή δεν ξέρω αν είναι καλή η ποιότητα της φωτογραφίας και αν διαβάζεται αριστερά πάνω το κείμενο που συνοδεύει το σκίτσο, δείτε εδώ:

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

* Για την αξιοπρέπειά μας.

* Επειδή είμαστε ελεύθεροι και θέλουν να μας ξανακάνουν σκλάβους.

* Για την τιμή των γερόντων μας -αυτών που έχτισαν αυτή τη χώρα απ' τον Πόλεμο κι ύστερα- και για το μέλλον των παιδιών μας.

Απεργούμε!

* Επειδή μας έκλεψαν.

* Και διότι συνεχίζουν να μας κλέβουν.

* Και επειδή θα συνεχίσουν να μας κλέβουν.

* Επειδή πήγαν να μας φορτώσουν την ενοχή κι επειδή μας διέσυραν διεθνώς.

* Επειδή με το Μνημόνιο εγκαθίδρυσαν τη Δικτατορία των Τραπεζιτών και του Διεθνούς Κεφαλαίου, επειδή με το Μνημόνιο έθεσαν τη χώρα υπό την Κατοχή ξένου Διευθυντηρίου, επειδή με το Μνημόνιο υποθήκευσαν την περιουσία της χώρας κι επειδή πλέον η πατρίδα βρίσκεται σε κίνδυνο, απεργούμε!

Απεργούμε!

* Διότι χθες έσφαξαν τις συντάξεις, σήμερα σφάζουν και παγώνουν τους μισθούς, αύριο θα μας ζητήσουν κι άλλες (ανθρωπο)θυσίες.

* Απεργούμε, διότι έχουν κάνει κοινωνικό πραξικόπημα.

* Επειδή καταστρέφουν τη μητρότητα, επειδή στερούν από τους νέους και τις νέες την προοπτική της προκοπής και της δημιουργίας οικογένειας.

* Επειδή δεν δίνουν δίφραγκο για την Παιδεία του λαού και την Υγεία. Απεργούμε.

* Επειδή κόβουν τα φτερά της χώρας και την οδηγούν στην υπανάπτυξη και την υποτέλεια κι επειδή μας είπαν ψέματα. Απεργούμε.

* Επειδή συνεχίζουν να μας λένε ψέματα, επειδή θα συνεχίσουν να μας εξαπατούν, επειδή η διαφθορά, η σπατάλη και η διαπλοκή εξακολουθούν να θεριεύουν.

* Για όλα αυτά, και τόσα άλλα, που ο καθένας μας ως πρόσωπο κι όλοι μαζί ως τάξεις έχουμε υποστεί απ' αυτά τα ανδρείκελα των πλουσίων και Δυνατών, απεργούμε.

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ! Για να πάρουμε τη ζωή μας πίσω...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA