Ας τον υποδεχτούμε τον καινούριο μήνα με ένα πολύ όμορφο τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού από το δίσκο του “Το Καλεντάρι”.

Ο Ιούλης είναι ο καλύτερος μήνας του καλοκαιριού,λένε όσοι ζουν μακριά από την Αθήνα, και έχουν τους λόγους τους. Κατ' αρχήν μπορεί να έχει τις μεγαλύτερες ζέστες τα μεσημέρια, αλλά το βράδυ έχει μια δροσιά μοναδική. Ήδη από χθες διαγκωνίζεται για να διώξει τον Ιούνη. Και τα κατάφερε. Οι μέρες εδώ είναι όντως πιο ζεστές. Και όσο πιο πολύ ζέστες έχει, τόσο πιο δυνατά “τραγουδούν” τα τζιτζίκια στα δέντρα

Για μας που αυτή η αλλαγή μας βρίσκει σε διακοπές, ο Ιούλης είναι υπέροχος. Η θάλασσα μας καλεί προκλητικά στην δροσερή αύρα της, ενώ η μεσημεριανή σιέστα στο δεύτερο όροφο της Στασούλας είναι το κάτι άλλο.

Οι μέρες είναι όμορφες. Νοιώθω ελεύθερος. Ξυρίζομαι κάθε τρεις με τέσσερις μέρες. Δεν υπάρχει καμιά ανάγκη ή υποχρέωση να το κάνω νωρίτερα. Το πρόσωπο αγριεύει στη θωριά των άλλων, μα ξέρω πως είναι πιο ήρεμο, αισθάνομαι πιο γαληνεμένος στη ραστώνη των καλοκαιρινών διακοπών.

Γράφω πολύ και συχνά, μα αυτό εγώ δεν το θεωρώ δουλειά, για να με κουράζει. Το αντίθετο θα έλεγα συμβαίνει. Βγάζω τα σώψυχά μου κι αυτό με κάνει να αισθάνομαι ακόμα πιο λεύτερος.

Δεν κοιτάζω ημερολόγια, δεν μετράω μέρες, ακούω πως “γυρίζει” ο μήνας σήμερα και σαν από ένστικτο κοίταξα την ατζέντα στο κινητό μου. Τις περισσότερες φορές δεν έχω ούτε ρολόι στο χέρι μου. Θέλω να μην έχω καμιά εξάρτηση, κανένα “πρέπει”. Τρώω όταν πεινάσω, αν και η Στασούλα φροντίζει να μη νιώσω ποτέ αυτό το συναίσθημα. Πάμε βόλτες με παρέα τη Στασούλα ή τον Λάμπρο στα χωράφια ή στην καφετερία του Αρκαλοχωρίου Sport Cafe. Έτσι, χωρίς πρόγραμμα. Αυθόρμητα.

Κι ο Λάμπρος έχει βρει παιδιά της ηλικίας του, αγόρια και κορίτσια και περνάει καλά. 11 – 12 Ιουλίου σχεδιάζουν ένα πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στο χωριό στο γηπεδάκι 5Χ5 και σκέπτεται να πάρει μέρος κι αυτός με τους φίλους του. Τερματοφύλακας στους “Πλέιμπόι”.