Ήταν μια μέρα μνήμης η περασμένη Κυριακή για μας, που συμμετείχαμε στην εκδρομή στη Λίμνη Μουσών… Θυμηθήκαμε τους αγώνες που έδωσαν αδελφοί μας πίσω από τα σίδερα ενάντια στο σύστημα… Και φυσικά φεύγοντας πήραν αυτά τα αναμνηστικά καπελάκια που είχαν ετοιμαστεί.


Δόθηκε η ευκαιρία στα μέλη των οικογενειών μας και στους φίλους μας να πάρουν μια γεύση από το κλίμα που μόνο εκείνοι μπορούσαν, λόγω ειδικών εμπειριών, να φτιάξουν… Να εξοικειώσουν τα παιδιά τους με την ιστορία μας τους αγώνες μας και τις νίκες μας ενάντια στο σύστημα του Σατανά. Κι αυτό είναι το αναμνηστικό στυλό που πήραμε όλοι μας.


«Κανένας από εμάς δεν ήταν μόνος του… Ήμασταν ο Ιεχωβά …Όλοι εμείς τα αδέλφια μαζί… και όλοι τους!!» Τέτοια και άλλα πολλά ακούσαμε στην εκδρομή της Κυριακής, μέσα στην κατάμεστη από αδελφούς και αδελφές αίθουσα. Κι αυτό είναι το πανό καλωσορίσματος. Κάπως έτσι φτιάχτηκε και μας γέμισε όλους χαρά…


Ακολουθούν ως φωτογραφίες σ’ αυτό το δημοσίευμα μερικά πράγματα που μπορεί να μοιάζουν με λεπτομέρειες αλλά σίγουρα βοήθησαν στο να εξελιχθεί πολύ όμορφα η όλη εκδήλωση. Η ιστορία των θρησκευτικών αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα αρχίζει στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου… Ας δούμε μερικά πράγματα γι’ αυτό.


Οι πρώτοι αντιρρησίες που εμφανίστηκαν στην χώρα μας και που απασχόλησαν την διεθνή γνώμη είναι αποκλειστικά Μάρτυρες του Ιεχωβά. Οι τρόποι που χρησιμοποιήθηκαν από τις διάφορες ελληνικές κυβερνήσεις για την αντιμετώπιση των αντιρρησιών ήταν υπερβολικά απάνθρωποι και εξοντωτικοί.


Μακρόνησος, Μπογιάτι, Κοζάνη, Γιάννενα, Λάρισα, Χανιά, Γεντικουλέ, είναι τόποι κράτησης και βασανισμού... Εκτελέσεις, καταδίκες σε θάνατο, ισόβιες καθείρξεις, πολύχρονες φυλακίσεις, άγριοι ξυλοδαρμοί, απομονώσεις, βασανιστήρια σωματικά ψυχολογικά και κάθε είδους, εξορίες και τα παρόμοια, στολίζουν την ιστορία των νέων αυτών που τόλμησαν να ενεργήσουν διαφορετικά από το κατεστημένο, υπακούοντας στη φωνή της συνείδησης τους.


Ο Ιωάννης Τσούκαρης εκτελέστηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1949 για λόγους συνείδησης… Ήταν μόλις 21 ετών.. «Δε φοβήθηκε..Πήγαινε στην εκτέλεση σαν να πήγαινε σε πανηγύρι...» αφηγήθηκε αυτόπτης μάρτυς. Στην τελευταία του επιστολή  πριν εκτελεστεί γράφει μεταξύ άλλων : Η υποθεσίς μου κρέμεται στα χέρια του Ιεχωβά των δυνάμεων.


Και συνέχιζε: Μάθε αδελφέ μου , σήμερα το πρωί με πήγαν στο Μεζούρλο αλλά δε με εκτέλεσαν, μου είπαν ότι πέρασε η ώρα, αλλά είδαν όλοι το θάρρος μου και τους έκανε εντύπωση, δεν ξέρω τώρα αν γίνει αυτό άλλο πρωί, αλλά ας εμπιστευόμεθα και ας δεόμεθα πάντοτε εις αυτόν και ας μη φοβηθούμε ανθρώπους, διότι η Γραφή λέει : Ο φόβος του ανθρώπου στήνει παγίδα ο δε πεποιθώς επί Κυριον είναι εν ασφαλεία.


Ο Γιώργος Ορφανίδης εκτελέστηκε στις 2 Μαρτίου 1949 ως αντιρρησίας συνείδησης. Όταν τον έστησαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα οι στρατιώτες δεν ήθελαν να τον τουφεκίσουν και έριξαν στον αέρα σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα. Τότε ο λοχαγός παίρνει το αυτόματο και τον σκοτώνει ο ίδιος. Υπάρχουν κι άλλα ντοκουμέντα, αλλά θα συνεχίσουμε αύριο…

Η χθεσινή Κυριακή ήταν μια ξεχωριστή μέρα για όλους εμάς που πήραμε μέρος στην εκδρομή στη Λίμνη Μουσών. 7:45 το πρωί με βροχή ήμασταν στο μετρό Αγίου Αντωνίου στο περιστέρι όπου μας περίμεναν αυτά τα δυο πούλμαν.


Εμείς μπήκαμε στο μικρό, το πρώτο. Εδώ υπήρχε η διευθέτηση να πάμε. Διότι όλα ήταν άψογα οργανωμένα και υπήρχαν ήδη καταστάσεις που έλεγαν σε πιο πούλμαν θα έμπαιναν και από ποια σημεία της Αθήνας θα τους έπαιρναν...


Λόγω της συνεχούς βροχόπτωσης υπήρξε μια μικρή καθυστέρηση στο ξεκίνημα... Οι διοργανωτές είχαν μια ανησυχία ως προς το πού θα χωρέσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Αλλά στα πούλμαν η κατάσταση ήταν πολύ όμορφη.


Όταν έφτασαν και οι αδελφοί από τη Θεσσαλονίκη με το πούλμαν ξεκίνησαν όσα είχαν ετοιμάσει οι διοργανωτές... Μια μικρή παρουσίαση, χαιρετισμού σε βίντεο ή e-mail που είχαν στείλει συγκρατούμενοι τους από την Ελλάδα και τον κόσμο.


Μεγάλη συγκίνηση υπήρχε μέσα στην αίθουσα... Πολλοί αδελφοί ανέβηκαν στις καρέκλες για να μπορέσουν να βιντεοσκοπήσουν καλύτερα την εκδήλωση που βρίσκονταν σε εξέλιξη... Και στο μεταξύ χαιρετιούνταν, αγκαλιάζονταν, φιλιούνταν αδελφικά.


Το πανό καλωσορίσματος ήταν εκεί και μας περίμενε... Και το διέκρινες παντού. Υπήρχε πολύ αγάπη στην ατμόσφαιρα. Είτε ανάμεσα σε αυτούς που ήρθαν με τα πούλμαν, είτε με τα αυτοκίνητα τους. Και δεν ήταν λίγοι όλοι αυτοί. Ξεπέρασαν τους 400 με μετριοπαθείς υπολογισμούς.


Εδώ δήλωναν τα ονόματα τους οι αδελφοί που είχαν κάνει φυλακή λόγω ακεραιότητας. Και έπαιρναν τις κάρτες τους που τις φορούσαν. Και τα αναμνηστικά στυλό γι' αυτή την όμορφη εκδήλωση. Και ένα κουτάλι με βανίλια μέσα σε παγωμένο νερό!


Όταν ξέκοψε κάπως η βροχή, εκεί κατά το μεσημέρι όλοι βγήκαμε έξω. Ήταν υπέροχος ο περιβάλλον χώρος και θα ήταν άδικο να μην τον χαρούμε. Εδώ οι αδελφοί μας, μια μικρή ομάδα κράτησε το πανό έξω από την αίθουσα που πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση.


Αυτή όμως η φωτογραφία ήταν η πιο χαρακτηριστική... Ήταν η πρώτη που τραβήξαμε. Μετά άλλαξαν και κατεβήκαμε οι φωτογράφοι πιο χαμηλά κοντά στη Λίμνη απ' όπου πραγματικά ήταν καλύτερα να αποτυπώσει αυτή την όμορφη ομάδα.

 
Αυτή είναι η δημοσιογραφική ταυτότητα του διαδημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού «Ράδιο 5» στη Β’ Πειραιά. Τη βρήκε τυχαία η Σούλα, καθώς έκανε καθαριότητα και μου έφερε μνήμες…


Η δημοσιογραφική ταυτότητα είναι εργαλείο δουλειάς. Εδώ βέβαια είμαι τουλάχιστον 25 χρόνια νεώτερος, αλλά έχω πάντα το ίδιο κέφι και διάθεση για δουλειά… Κι επειπλέον την εμπειρία που δεν είναι και λίγη…

Οι μνήμες έρχονται καμιά φορά τυχαία. Εκεί που δεν τις περιμένεις. Και όταν είναι για όμορφα πράγματα, αξίζει τον κόπο να σε παρασύρει και να ταξιδέψεις μαζί της. Αφήνεσαι λοιπόν…

Είναι προχωρημένη δεκαετία του 1980. Στην κυβέρνηση είναι ακόμα ο Ανδρέας Παπανδρέου και εκείνη την εποχή είχε τοποθετήσει στο υπουργείο Παιδείας τον γιο του, Γιωργάκη, μετέπειτα δυστυχώς πρωθυπουργό της χώρας.

Θεωρούν επιβεβλημένο να ξεφύγουν από το μονοπώλιο της κρατικής ραδιοφωνίας. Για την τηλεόραση δεν γίνεται ακόμα λόγος, αλλά κι αυτό φαίνεται μεγάλο στα μάτια μας εκείνη την εποχή… Το να φύγει η ενημέρωση από τον ασφυκτικό κυβερνητικό έλεγχο, είναι το ζητούμενο.

Έτσι με πομπώδεις εξαγγελίες (όπως κάνουν πάντα οι πολιτικοί…) μιλούν για τη δήθεν ελεύθερη ραδιοφωνία… Δήμαρχος τότε στην Αθήνα ήταν ο Έβερτ. Αρπάζει πρώτος την ευκαιρία και στήνει τον «Αθήνα 9,84FM», τον πρώτο διαδημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό στην Ελλάδα. Ακολουθεί ο Πειραιάς με τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο και το «Κανάλι 1». Κι εδώ το Εργατικό Κέντρο Πειραιά είχε την εβδομαδιαία εκπομπή του που έκανα από τα μικρόφωνα του ζωντανά εγώ. Μόνο που υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα. Και οι δύο δήμαρχοι κινούνται ιδεολογικά στον δεξιό χώρο.

Αποφασίζουν λοιπόν πέντε δήμοι από την Β’ Πειραιά με την καθοδήγηση της αριστεράς, να ενώσουν της δυνάμεις τους και να φτιάξουν το δικό τους, ραδιόφωνο το «Ράδιο 5» με σοβαρό και σαφώς διαφορετικό προσανατολισμό.

Τα στούντιο του «Ράδιο 5» ήταν στο Κερατσίνι, Μικράς Ασίας και Παπαναστασίου. Και η εκπομπή του προγράμματος γινόταν στους 94,4 FM stereo. Αν και η κεραία του ήταν στον Κοκκινόβραχο της Νίκαιας με δύναμη εκπομπής μόλις 1 ΚΒ, επειδή η ατμόσφαιρα ήταν καθαρή ακουγόταν «τζάμι» σε όλο το λεκανοπέδιο Αττικής, μέχρι την Εύβοια.

Εκείνη την εποχή, εγώ εργαζόμουν τα απογεύματα, μετά την ΠΕΤ ΟΤΕ στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά (ΕΚΠ). Δέκα ολόκληρα χρόνια δούλεψα στο Γραφείο Τύπου του ΕΚΠ, σε μια εποχή που το εργατικό κίνημα είχε μια πολύ αξιόλογη δράση… Εκεί έβγαζα ένα μηνιαίο περιοδικό με τη δράση του ΕΚΠ και γνώρισα αξιόλογους ανθρώπους, αλλά και φελλούς.

Πέφτει λοιπόν η ιδέα, το Εργατικό Κέντρο του Πειραιά να κάνει μια εβδομαδιαία ωριαία εργατική εκπομπή από το «Ράδιο 5» και μέσα από εκεί να προβληθούν τα προβλήματα των εργαζομένων με καλεσμένους ζωντανά στο στούντιο προέδρους ή εκπροσώπους συνδικάτων. Η ιδέα μου άρεσε, αλλά δεν είχα καμιά εμπειρία από το ραδιόφωνο.

Τολμούσα όμως, πάντα… Αλλά όταν μπήκα στο στούντιο για την πρώτη ζωντανή δημοσιογραφική εκπομπή είχα πολύ άγχος. Τρεμόπαιζα το στυλό μου κάτω από το τραπέζι κι αυτό αν και δε φαινόταν, ακουγόταν στον αέρα καθώς το «έπιαναν» τα ευαίσθητα πυκνωτικά μικρόφωνο. Φορούσα ακουστικά, όπως κάνουν και τώρα οι παραγωγοί, για να ακούω τι βγαίνει έξω στον αέρα του ραδιοφώνου. Λογικά θα έπρεπε να το ακούσω, αλλά ούτε που το κατάλαβα. Χρειάστηκε να μου το επισημάνει ο ηχολήπτης μας, Νίκος Ρόκος.

Και δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια του: «Νομίζεις ότι σε ακούει όλη η Αθήνα; Κανείς δεν σε ακούει, χαλάρωσε…». Το εφάρμοσα αυτό στην πράξη και άρχισα να το απολαμβάνω. Κάθε εβδομαδιαία εκπομπή γινόταν όλο και καλύτερη. «Δέσαμε» και με τον Κώστα Λάζαρη, έναν υπάλληλο του ΟΤΕ που αγαπούσε πολύ τη μουσική κι έφερνε σε βινύλιο τους δίσκους από τη δισκοθήκη του, απ’ όπου θα έπαιζαν τα τραγούδια. Σήμερα ο Κώστας κάνει μουσικές εκπομπές στο «Μεταδεύτερο» ένα διαδικτυακό ραδιόφωνο…

Και μου άρεσε τόσο ώστε πολύ σύντομα ο διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού, Βαγγέλης Καλογρίδης, μου πρότεινε να κάνω μια κοινωνική εκπομπή. Το δοκίμασα και άρεσε. Έκανα λοιπόν μια δίωρη εκπομπή 9-11 με το τίτλο «Σαββατόβραδο κι είμαι πλάι σου» κι έβγαζα τα εσώψυχα μου. Είχα τους δικούς μου ακροατές, έφτιαξα τη δισκοθήκη μου από βινύλιο, όμορφα ήταν…

Και οι δύο εκπομπές, η εργατική και η κοινωνική, έπαιζαν μέχρι που σταμάτησε ο σταθμός να εκπέμπει, στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Τη συχνότητα του μάλιστα την πούλησε στον Μάκη Τρ=ιανταφυλλόπουλο για να φτιάξει το δικό του ραδιόφωνο που το έλεγε τότε «ΩΧ FM» Τότε ήταν που το ΚΚΕ αποφάσισε να κάνει το δικό του ραδιόφωνο, τον «902 αριστερά στα FM» με κορμό τα στελέχη του «Ράδιο 5». Παρότι δεν υπήρξα ποτέ μέλος του ΚΚΕ, μου πρότειναν να πάω να συνεχίσω να κάνω εκεί την κοινωνική εκπομπή μου.

Δέχτηκα. Και το έκανα για μερικά χρόνια με επιτυχία. Συνέβη όμως κάτι που με έκανε να επανεξετάσω τα πράγματα… Αλλά αυτά θα τα πούμε σε ένα άλλο σημείωμα μας. Είπαμε, μνήμες είναι, με αφορμή μια δημοσιογραφική ταυτότητα…

Ο δίσκος της Γιοβάννας από οπου είναι παρμένο το τραγούδι «Έλα κόρη μου»… Γραμμένο λες για την Εσμεράλδα μου, τη Σμαραγδένια μου, τη μονάκριβη κόρη μου, το Ρόδο του Ισπαχάν που εδώ και 7 χρόνια έφυγε από κοντά μου χωρίς να προλάβω….

Ακολουθεί ένα όμορφο ευαίσθητο κείμενο που έφτασε στο e-mail μας και αφού πικοινωνήσαμε με τον αποστολέα, αποφασίασαμε να το δημοσιεύσουμε διακριτικά για νξα ενθαρρυνθούμε και να αντλήσουμε παρηγοριά, επειδή στους δύσκολους καιρούς που ζούμε ασφαλώς και το χρειαζόμαστε όλοι:

«Στάθηκα σήμερα το πρωΐ μπροστά στο μικρό παραθύρι μου με τα μάτια στραμμένα στο φως του ήλιου και θυμήθηκα, αλήθεια, μήπως ξέχασα ποτέ, θυμήθηκα τα ματάκια σου, τα μικρά σου χεράκια, το γέλιο και το δάκρυ σου… Στάθηκα μπροστά σε ότι έμεινε για να μου θυμίζει ότι υπήρξες, ότι υπάρχεις, ότι ποτέ δεν θα πάψεις να υπάρχεις, όσο υπάρχει πνοή στο στήθος μου και χτύπος στην καρδιά μου όσο θα μετράω τα κουτά και λιγοστά βήματά μου.

Ευχόμουν πριν ακόμα γεννηθείς τα μάτια σου να δουν το αβέβαιο περπάτημα του πελαργού, τα φύλλα που αλλάζουν το χρώμα τους, τους ελιγμούς του τρεχούμενου νερού, τις σταγόνες της βροχής να πέφτουν. Ευχόμουν πριν ακόμα γεννηθείς τα μάτια σου να δουν ουράνια τόξα, ένα κοπάδι χελιδόνια που πετούν στον ουρανό της πόλης.

Ευχόμουν πριν ακόμα γεννηθείς τ’ αυτιά σου ν’ ακούσουν, το κελάρυσμα ενός κρυμμένου ρυακιού, έναν πρωινό κοκκινολαίμη, ένα φτερούγισμα μέσα στους θάμνους του φράχτη, την αλυσίδα μιας άγκυρας που κατεβαίνει, τις φωνές που σβήνουν καθώς ανοίγει η αυλαία. Ευχόμουν πριν ακόμα γεννηθείς ν’ αγγίξεις το μετάξι και την πέτρα που έχει ζεσταθεί από τον ήλιο.

Ευχόμουν πριν ακόμα γεννηθείς να γευτείς το φρέσκο ψωμί, το καθαρό νερό. Ευχόμουν πριν ακόμα γεννηθείς να γνωρίσεις τον Ιεχωβά και την Αγάπη Του. Ευχόμουν πριν ακόμα γεννηθείς…..

Στέκομαι βουβός στην μικρή κάμαρά σου, στο άδειο κρεβατάκι σου, στα ανέγγιχτα σκεπάσματά σου, στα ρούχα σου που στέκουν απέναντί μου για να μου θυμίζουν κι αυτά ότι έφυγες, ότι και σήμερα αφόρετα θα μείνουν γιατί κοιμήθηκες τον ύπνο του θανάτου. Κάθε φορά που ακούω βήματα νομίζω πως θα ανοίξει η πόρτα και θα τρέξεις και πάλι στην αγκαλιά μου.

Εσμεράλδα μου, Σμαραγδένια μου, μονάκριβη κόρη μου, Ρόδο του Ισπαχάν, ήθελα σήμερα ένα τραγούδι να σου αφιερώσω, όχι από εμένα γραμμένο, έστω κι αν γνωρίζω ότι δεν μπορείς να το ακούσεις.

Όμως, θα το κάνω γιατί για εμένα ποτέ δεν έφυγες, πάντοτε ζεις μέσα στην καρδιά μου, και περιμένω, περιμένω, περιμένω με λαχτάρα κι αγωνία τη στιγμή της Ανάστασης, όταν θα ανοίξεις την πόρτα της μικρής κάμαράς σου και θα τρέξεις και πάλι στην αγκαλιά μου από την οποία ποτέ δεν έφυγες. Νάνι, Νάνι…..κλείσ΄ τα φύλλα σου κι η αγκάλη μου δειλινό καλοκαιριού.

Έλα κόρη μου έλα μάτια μου

Έλα κόρη μου
έλα μάτια μου
τραγουδάκι τ΄ αγεριού
κιόλας νύχτωσε
τ΄ άστρο φύτρωσε
στο λιβάδι τ΄ ουρανού.

Κόρη μου γλυκιά κυρά μου
αίμα κι άνθος της καρδιάς μου
κόκκινο γλυκό σου δίνω
της αγάπης μου το μήλο.
Έλα να σε ταξιδέψω
στα μαλλιά σου να σου πλέξω
της αυγής μαργαριτάρι
και χρυσό φλουρί φεγγάρι.

Έλα κόρη μου
έλα μάτια μου
λουλουδάκι τ΄ Απριλιού
κλείσ΄ τα φύλλα σου
κι η αγκάλη μου
δειλινό καλοκαιριού.

Να σε πάω σ΄ άλλους τόπους
πάνω από βουνά κι ανθρώπους
πολιτείες να σου δείξω
και καμπάνες να χτυπήσω.
Να χορέψεις μύριους ήχους
να σου πω χιλιάδες στίχους
κι όταν έρθει το φεγγάρι
την καρδιά μου μαξιλάρι.

Νάνι...

κλείσ΄ τα φύλλα σου
κι η αγκάλη μου
δειλινό καλοκαιριού.

Νάτο ΕΔΩ μελοποιημένο το τραγούδι αυτό της Γιοβάννας που εχει το τίτλο «Ελα κόρη μου». Το O Mio Babbino Caro ήταν το αγαπημένο της νανούρισμα, ακούστε το ΕΔΩ.

Αυτό το πρωτοσέλιδο της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ της 25/5/2017 ήταν η αφορμή να το ψάξουμε λίγο το θέμα με τον ESM. Διότι πρόκειται για έναν όρο που όλα δείχνουν ότι θα τον βλέπουμε από εδώ και πέρα συνεχώς μπροστά μας… Η παραλλαγή βέβαια της εφημερίδας, έχει ένα ενδιαφέρον…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/05/2017

Ποιος είναι τελικά αυτός ο μηχανισμός ESM για τον οποίο γίνεται πολύ λόγος τελευταία, τι θα κάνει και τι δε θα κάνει και πώς συμμετέχει στη συνολική αντιμετώπιση της κρίσης στην ευρωζώνη; Ένα ερώτημα που προκύπτει καθώς προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε το ρόλο του στη διάσωση της ελληνικής οικονομίας, έτσι όπως αυτοί την αντιλαμβάνονται.

Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας είναι το μόνιμο ταμείο διάσωσης το οποίο οι χώρες της ευρωζώνης έχουν από κοινού ιδρύσει με σκοπό τη χρηματοδότηση των προβληματικών κρατών μελών με χρηματικά πακέτα διάσωσης. Είναι το «μόνιμο» ίδρυμα που θα πάρει τη σκυτάλη από το προσωρινό ταμείο που είναι τώρα, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF).

Η έδρα του βρίσκεται στο Λουξεμβούργο. Οι 17 χώρες της ευρωζώνης θα συνεισφέρουν συνολικά € 80 δισεκατομμύρια σε μετρητά στο ταμείο του ESM. Αυτό το ποσό – το οποίο θα καταβληθεί σε δόσεις - θα λειτουργήσει ως το απαραίτητο «μαξιλάρι» όλων εκείνων των χωρών που θα το χρειαστούν πολλές φορές. Συγκεκριμένα, ο ESM είναι σε θέση να δανείσει € 500 δισεκατομμύρια συνολικά. Αυτό το ποσό είναι μεγαλύτερο από το αντίστοιχο που ο EFSF δανείζει την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία.

Ο ESM χρηματοδοτεί τις διασώσεις, όπως συνηθίζουν να τις λένε αυτοί.. Το EFSF θα πρέπει να ολοκληρώσει την εκταμίευση των δανείων εκείνων που έχουν ήδη δεσμευθεί για την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, τις τρεις χώρες της ευρωζώνης οι οποίες βρίσκονται ήδη στα σχέδια διάσωσης.

Υπό τις παρούσες συνθήκες, ο ESM δεν είναι σε θέση να ανακεφαλαιοποιήσει άμεσα τις τράπεζες με την αγορά μετοχών σε αυτές. Αντ 'αυτού, μπορούν να δανείζουν χρήματα στις κυβερνήσεις, έτσι ώστε να μπορούν να εισφέρουν στις δικές τους τράπεζες. Τα δάνεια επέφεραν αύξηση στο δημόσιο χρέος.

Ωστόσο, από τη στιγμή που η ενιαία εποπτική αρχή των πιστωτικών ιδρυμάτων της ζώνης του ευρώ τεθεί σε λειτουργία, ο δρόμος θα ανοίξει για την άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τον ESM και την ελάφρυνση του δημοσίου χρέους. Οι ηγέτες της ευρωζώνης έχουν πει ότι αυτή η δυνατότητα άμεσης ενίσχυσης των τραπεζικών κεφαλαίων, έχει ως στόχο να διασπάσει την «αρνητική αλληλεπίδραση» μεταξύ δημόσιου χρέους και των αδύναμων ενεργητικών των τραπεζικών ισολογισμών.

Προκειμένου μία χώρα να λάβει βοήθεια από το πρόσφατα ανακοινωμένο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της Ε.Κ.Τ. (ΜΟΤ), η οποία θα αγοράσει τα ομόλογά της στη δευτερογενή αγορά προκειμένου να μειωθούν τα δανειακά της κόστη, θα πρέπει πρώτα να ενεργοποιηθεί ο ESM.

Κάθε χρηματοδότηση από τον ESM συνοδεύεται από όρους. Κάθε κράτος - μέλος οφείλει να ζητήσει επίσημα τη συνδρομή του. Μετά από εκτίμηση της κατάστασης από την Ε.Ε. και την Ε.Κ.Τ. (και κατά περίπτωση από το Δ.Ν.Τ.), θα συντάσσεται ένα μνημόνιο συμφωνίας για να κωδικοποιήσει και να εξηγήσει αυτές τις συνθήκες. Τακτικές αποστολές επίβλεψης από την Ε.Ε., την Ε.Κ.Τ. και το Δ.Ν.Τ. (όταν εμπλέκεται) θα παρακολουθεί τον τρόπο λήψης των κεφαλαίων διάσωσης από το αντισυμβαλλόμενο κράτος.

Ο ESM θα επιμείνει να του επιστραφούν τα χρήματα που έχει δώσει στο ακέραιο, ακόμη και αν δεν έχουν επιστραφεί τα οφειλόμενα κεφάλαια στους ιδιώτες πιστωτές του ελλειμματικού κράτους. Θεωρητικά ο ESM μπορεί να πληρώσει μερίσματα στους μετόχους του, δηλαδή στις χώρες εκείνες που έχουν συνεισφέρει χρηματικά στο σχηματισμό του ταμείου.

Τυχόν διαφορές που προκύπτουν από τις δραστηριότητες του ESM θα ρυθμίζονται από το Δικαστήριο της Ε.Ε. Ο πιστωτικός κίνδυνος αθέτησης των υποχρεώσεών του βάσει των ρυθμιστικών όρων για την κεφαλαιουχική επάρκεια, είναι μηδενικός καθώς έτσι θα διευκολυνθεί ο υπολογισμός των τραπεζικών κεφαλαίων σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.

Ο ESM θα βαθμολογηθεί από τους οίκους αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Πιστεύω τώρα, να μάθατε μερικά πράγματα για τον ESM, αχρείαστα να ‘ναι. Και να καταλαβαίνεται, γιατί την προηγούμενη εβδομάδα προβλήθηκε τόσο αυτή η υπόθεση…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις». Και το διαβάζετε πρώτοι εσείς…

Το να κάνουμε όμορφες σκέψεις, θετικές για τη Βασιλεία του Θεόυ και το νέο σύστημα πραγματων όπως η ζωή θα έχιε πραγματικό νόημα, η ανάσταση αγαπημένων μας προσώπων θα παίξει καθοριστικό ρόλο…

Το παράδειγμα του Σολομώντα μάς διδάσκει πόσο επικίνδυνο είναι να κάνουμε τη σκέψη ότι, επειδή γνωρίζουμε την αλήθεια, οι κοσμικές επιρροές δεν θα έχουν επίδραση στη νοοτροπία μας. Όπως η υλική τροφή επηρεάζει το σώμα μας, έτσι και η διανοητική τροφή επηρεάζει τη διάνοιά μας. Αυτά με τα οποία τρέφουμε τη διάνοιά μας διαμορφώνουν τη νοοτροπία μας και τη στάση μας. Επειδή οι εταιρίες το ξέρουν αυτό, ξοδεύουν δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο για να διαφημίζουν τα προϊόντα τους.

Οι επιτυχημένες διαφημίσεις χρησιμοποιούν έξυπνες λέξεις και εικόνες για να έχουν απήχηση στις επιθυμίες και στις φαντασιώσεις του καταναλωτή. Οι διαφημιστές ξέρουν, επίσης, ότι το να δουν οι άνθρωποι κάποια διαφήμιση μία ή δύο φορές δεν αρκεί συνήθως για να τους πείσει να τρέξουν να αγοράσουν το προϊόν. Ωστόσο, η επανειλημμένη επαφή με τη συγκεκριμένη διαφήμιση με την πάροδο του χρόνου κάνει πολλές φορές τους καταναλωτές να σχηματίζουν καλή άποψη για το προϊόν. Η διαφήμιση αποδίδει—αλλιώς κανείς δεν θα επένδυε σε αυτήν. Ασκεί ισχυρή επιρροή στη νοοτροπία και στη στάση του κοινού. Αντιλαμαβνόμαστε λοιπόν ότι δεν είναι ότι καλύτερο καθως δεν προ’ερχεται από τον Θεό, αλλά από τον Διάβολο.

Όπως βλέπουμε στα εδάφια Ιακώβου 1: 14,15 (Αλλά ο καθένας δοκιμάζεται με το να ελκύεται και να δελεάζεται από την ίδια του την επιθυμία.+ ¹⁵Έπειτα η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία·+ και η αμαρτία, αφού επιτελεστεί, γεννάει το θάνατο.+) αυτό μπορεί να γίνει σιγά – σιγά, σταδιακά, ώστε να φτάσουμε στην αμαρτία. Και βλέπουμε ότι ξεκινούν από την επιθυμία. Όταν λοιπόν ονειροπολούμε για τέτοια πράγματα, είναι σαν να κάνουμε πρόβα στην αμαρτία.

Ένα παράδειγμα που μπορεί να μας προξενήσει βλάβη το βλέπουμε στο εδάφιο Αποκάλυψη 20: 1-3 (Και είδα έναν άγγελο να κατεβαίνει από τον ουρανό έχοντας το κλειδί της αβύσσου+ και μια μεγάλη αλυσίδα στο χέρι του. ²Και έπιασε το δράκοντα,+ το αρχικό φίδι,+ ο οποίος είναι ο Διάβολος+ και ο Σατανάς,+ και τον έδεσε για χίλια χρόνια. ³Και τον έριξε στην άβυσσο+ και την έκλεισε και τη σφράγισε από πάνω του, για να μην παροδηγήσει πια αυτός τα έθνη μέχρι να τελειώσουν τα χίλια χρόνια. Έπειτα από αυτά, πρέπει να λυθεί για λίγο καιρό.+) και 10 (Και ο Διάβολος+ που τους παροδηγούσε ρίχτηκε στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού, όπου ήδη ήταν και το θηρίο+ και ο ψευδοπροφήτης·+ και θα βασανίζονται ημέρα και νύχτα στους αιώνες των αιώνων.) Σε λίγο καιρό ο Ιησούς Χριστός θα θέσει υπό περιορισμό τον Σατανά και στη συνέχεια θα τον καταστρέψει.

Δευτερο παράδειγμα αρνητικό είναι η Εύα. Η Γραφή στο εδάφιο Ρωμαίους 5:12 (Γι’ αυτό, όπως μέσω ενός ανθρώπου+ μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος,+ και έτσι ο θάνατος απλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους, επειδή όλοι είχαν αμαρτήσει+—.) αναφέρει ενηργησε η ίδια και πώς επηρεαστήκαμε στη συνέχεια εμείς…

Ένα άλλο προειδοποιητικό παράδειγμα αποτελούν οι άγγελοι. Ορισμένοι από αυτούς υλοποιήθηκαν για να πάρουν γυναίκες και να κάνουν μαζί τους του γνωστούς μας υπερμεγέθεις ανθρώπους που ονομάστηκαν Νεφελίμ. Στο εδάφιο Ιούδας 6 διαβάζουμε «Και τους αγγέλους που δεν κράτησαν την αρχική τους θέση αλλά εγκατέλειψαν την κατοικία που τους άρμοζε,+ τους έχει φυλάξει με αιώνια δεσμά+ σε πυκνό σκοτάδι για την κρίση της μεγάλης ημέρας.+».

Αντιλαμαβανόμαστε πόσο επικίνδυνα είναι όλες αυτές οι κοσμικές φαντασιώσεις. Και ποιες μπορεί να είναι αυτές που ενδεχομένως να αφορούν και εμάς;

Καταρχήν τα υλικά αποκτήματα. Πολλοί δαπανουν πολύ χρόνια για πράγματα που προωθούν τον πλούτο… Κι αυτό έχει να κάνει και με τις μορφές ψυχαγωγίας που επιλέγουμε στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο. Βέβαια το να έχει κανείς χρήματα δεν είναι κακό, κακό είναι αυτό το κάνουμε σκοπό της ζωής μας. Σκεφτείτε τι θυσιάζουν μερικοί άνθρωποι, για να φτάσουν κοντά στο όνειρο τους.

Στο εδάφιο Παροιμίες 18:11 (Τα πολύτιμα πράγματα του πλουσίου είναι η ισχυρή του πόλη,+ και στη φαντασία του αυτά είναι σαν προστατευτικό τείχος.+) βλέπουμε ότι εύκολα μπορεί να συμβεί κάτι απρόβλεπτο και να μην παρέχουν πια τα χρήματα καμιά ασφάλεια. Και στο εδάφιο 1 Τιμόθεο 6: 6-8 (Ασφαλώς είναι μέσο για την απόκτηση μεγάλου κέρδους+ αυτή η θεοσεβής αφοσίωση+ μαζί με αυτάρκεια.+ ⁷Διότι δεν φέραμε τίποτα στον κόσμο ούτε και μπορούμε να πάρουμε μαζί μας τίποτα.+ ⁸Έτσι λοιπόν, έχοντας διατροφή, ενδύματα και στέγη, θα είμαστε ικανοποιημένοι με αυτά.+) διαπιστώνουμε ότι πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με τα απαραίτητα πράγματα.

Οι ανήθικες φαντασιώσεις: Και από πού μπρεί να προκύψουν αυτές; Μέσα από τα μυθιστορήματα, τις τηλεοπτικές σειρές ή τις κινηματογραφικές ταινίες. Και μην σπεύσετε να πείτε με ευκολία ότι εσάς δεν σας επηρεάζουν… Αν δεν προσέξουμε όλη αυτή η ιστορία μπορεί να γίνει και εμμονή.

Το internet μπορεί να μας φέρει στην πορνογραφία και δεν χρειάζεται να ψάξεις και πολύ για τη βρείς. Σε βρίσκουν αυτές οι σελίδες. Όμορφο παραδειγμα για να καταλάβουμε πόσο σοβαρό είναι αυτό το θέμα αποτελεί η λάμψη της ηλεκτροκόλλησης. Με παρόμοιο τρόπο πρέπει να αποστρέφουμε τα μάτια μας από πορνογραφικές εικόνες πριν εθιστούμε,δηλητηριαστεί η καρδιά μας και το κακό φτάσει στη διάνοια μας. Θα πρέπει να θυμόμαστε πάντα τα εδάφια 1 Ιωάννη 2: 16,17 (επειδή το καθετί στον κόσμο+—η επιθυμία της σάρκας+ και η επιθυμία των ματιών+ και η αλαζονική επίδειξη των μέσων διαβίωσης κάποιου+—δεν προέρχεται από τον Πατέρα αλλά προέρχεται από τον κόσμο.+ ¹⁷Και ο κόσμος παρέρχεται καθώς και η επιθυμία του,+ αλλά αυτός που κάνει το θέλημα+ του Θεού παραμένει για πάντα.+).

Ας δούμε πώς μας ωφελουν οι πραγματικότητες της Βασιλείας.

Στο Ματθαίος 6:33 (»Εξακολουθήστε, λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη+ του, και όλα αυτά τα άλλα πράγματα θα σας προστεθούν.+) βλέπουμε τις προτεραιότητες μας, όπως τις θέτει ο Ιησούς.

Τι θα μας βοηθήσει σ’ αυτό; Πρώτα απ’ όλα, ο Ιεχωβά Θεός. Ολόκληρη η δημιουργία γύρω μας το πιστοποιείς αυτό. Έπειτα ο Ιησούς Χριστός. Ολόκληρη η διακονία του και το έργο του στη γη στρέφονταν γύρω από τη Βασιλεία του Θεού. Από τις καταγραφές των ευαγγελιστών βλέπουμε ότι αναφερθηκε περισσότερες από 150 φορές σ’ αυτήν.

Διότι η Βασιλεία του Θεού είναι ηδη μια πραγματικότητα για μας. Δείτε την εκκλησία του Θεού παγκόσμι. Με το έργο διακήρυξης των καλών νέων πολλοί άνθρωποι μαθαίνουν για το σκοπό του Θεού.

Οι μαθητές του Ιησού κατανοούσαν ότι η Βασιλεία ήταν μια πραγματική κυβέρνηση του Θεού, αν και δεν αντιλαμβάνονταν την έκταση της επικράτειάς της. Ο Ναθαναήλ είπε στον Ιησού: «Ραββί, εσύ είσαι ο Γιος του Θεού, εσύ είσαι Βασιλιάς του Ισραήλ». (Ιωα 1:49) Οι μαθητές γνώριζαν τα όσα είχαν προλεχθεί σχετικά με τους “αγίους” στην προφητεία του Δανιήλ. (Δα 7:18, 27) Ο Ιησούς υποσχέθηκε ευθέως στους αποστολικούς ακολούθους του ότι θα κάθονταν σε «θρόνους». (Ματ 19:28)

Ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης επιζήτησαν συγκεκριμένες προνομιακές θέσεις στη Μεσσιανική κυβέρνηση, και ο Ιησούς παραδέχτηκε ότι θα υπήρχαν τέτοιες θέσεις, αλλά δήλωσε ότι η χορήγησή τους εξαρτόταν από τον Πατέρα του, τον Υπέρτατο Κυρίαρχο. (Ματ 20:20-23· Μαρ 10:35-40) Άρα, ενώ οι μαθητές του περιόριζαν λανθασμένα τη Μεσσιανική βασιλική διακυβέρνηση στη γη και ειδικά στον σαρκικό Ισραήλ —έχοντας αυτή την άποψη ακόμη και την ημέρα της ανάληψης του αναστημένου Ιησού (Πρ 1:6)— κατανοούσαν σωστά ότι επρόκειτο για μια κυβερνητική διευθέτηση.—Παράβαλε Ματ 21:5· Μαρ 11:7-10.

Η βασιλική δύναμη του Ιεχωβά όσον αφορά την επίγεια δημιουργία του έγινε ορατά φανερή από τον βασιλικό του Εκπρόσωπο με πολλούς τρόπους. Μέσω του πνεύματος, δηλαδή της ενεργού δύναμης, του Θεού, ο Γιος άσκησε έλεγχο πάνω στον άνεμο και στη θάλασσα, στη βλάστηση, στα ψάρια, ακόμη και στα οργανικά στοιχεία της τροφής, κάνοντας την τροφή να πολλαπλασιαστεί. Αυτά τα δυναμικά έργα έκαναν τους μαθητές του να αναπτύξουν βαθύ σεβασμό για την εξουσία που είχε. (Ματ 14:23-33· Μαρ 4:36-41· 11:12-14, 20-23· Λου 5:4-11· Ιωα 6:5-15)

Ακόμη πιο βαθιά εντύπωση προκάλεσε ο τρόπος με τον οποίο άσκησε τη δύναμη του Θεού στα ανθρώπινα σώματα, θεραπεύοντας διάφορες παθήσεις, από τύφλωση μέχρι λέπρα, και επαναφέροντας νεκρούς στη ζωή. (Ματ 9:35· 20:30-34· Λου 5:12, 13· 7:11-17· Ιωα 11:39-47) Τους θεραπευμένους λεπρούς τούς έστελνε να παρουσιαστούν στο θεϊκά εξουσιοδοτημένο, αλλά σε γενικές γραμμές άπιστο, ιερατείο, ως «μαρτυρία σε αυτούς». (Λου 5:14· 17:14)

Τέλος, κατέδειξε τη δύναμη που είχε ο Θεός να καταβάλλει τα υπερανθρώπινα πνεύματα. Οι δαίμονες αναγνώριζαν την εξουσία με την οποία ήταν περιβεβλημένος ο Ιησούς και, προκειμένου να διακινδυνεύσουν μια καθοριστική δοκιμή της δύναμης που τον στήριζε, συμμορφώνονταν με τις διαταγές που τους έδινε να ελευθερώσουν τα άτομα που κατείχαν. (Ματ 8:28-32· 9:32, 33· παράβαλε Ιακ 2:19.) Εφόσον αυτή η δυναμική εκβολή των δαιμόνων γινόταν μέσω του πνεύματος του Θεού, αυτό σήμαινε ότι η Βασιλεία του Θεού είχε πράγματι «καταφθάσει» τους ακροατές του. —Ματ 12:25-29· παράβαλε Λου 9:42, 43.

Όλα αυτά ήταν αδιάσειστες αποδείξεις για το ότι ο Ιησούς είχε βασιλική εξουσία και για το ότι η εξουσία αυτή δεν προερχόταν από κάποια επίγεια, ανθρώπινη, πολιτική πηγή. (Παράβαλε Ιωα 18:36· Ησ 9:6, 7.) Οι αγγελιοφόροι του φυλακισμένου Ιωάννη του Βαφτιστή, όντας μάρτυρες αυτών των δυναμικών έργων, έλαβαν από τον Ιησού την οδηγία να επιστρέψουν στον Ιωάννη και να του αναφέρουν αυτά που είχαν δει και ακούσει, ως επιβεβαίωση του ότι ο Ιησούς ήταν πράγματι «ο Ερχόμενος». (Ματ 11:2-6· Λου 7:18-23· παράβαλε Ιωα 5:36.)

Οι μαθητές του Ιησού έβλεπαν και άκουγαν τα στοιχεία που αποδείκνυαν την εξουσία της Βασιλείας, τα οποία είχαν επιθυμήσει να δουν οι προφήτες. (Ματ 13:16, 17) Επιπλέον, ο Ιησούς μπορούσε να παραχωρήσει εξουσία στους μαθητές του ώστε αυτοί να ασκούν παρόμοιες δυνάμεις ως διορισμένοι εκπρόσωποί του, προσδίδοντας έτσι ισχύ και βαρύτητα στη διακήρυξή τους: «Η βασιλεία των ουρανών έχει πλησιάσει».—Ματ 10:1, 7, 8· Λου 4:36· 10:8-12, 17

Ο νέος κόσμος που ανφέρεται στο εδάφιο 21:4 90 (Και θα εξαλείψει κάθε δάκρυ+ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια,+ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια.+ Τα παλιά έχουν παρέλθει».+) δείχνει ότι αποτελεί ήδη μια πραγματικότητα για μας. Μπορούμε να στοχαζόμαστε τέτοια εδάφια και να ενισχύουμε την πεποίθηση μας…

Ένα ακόμα σημείο που μπορεί να μας βοηθήσει πολύ προς αυτή την κατεύθυνση είναι η τακτική μελέτη του Λόγου του Θεού και των βοηθημάτων μας, αλλά και το να επιτελούμε τη διακονία μας στο έργο, προσπαθώντας να γινουμε καλύτεροι δάσκαλοι.

Στο εδάφιο Ματαθαίος 11:12 (Από τις ημέρες δε του Ιωάννη του Βαφτιστή μέχρι τώρα η βασιλεία των ουρανών είναι ο στόχος προς τον οποίο άνθρωποι προχωρούν επίμονα, και εκείνοι που προχωρούν επίμονα την αρπάζουν.+) βλέπουμε ποιοι τα επικδιώκουν αυτά. Αδελφοί μας εργάζονται για τις πραγματικότητες της Βασιλείας.

Το σίγουρο είναι ότι οι κοσμικές φαντασιώσεις δεν θα κάνουν κανένα ευτυχισμένο για πάντα, αντίθετα η Βασιλεία του Θεού θα φέρει πολλές ευλογίες. Στο εδάφιο Ματθαίος 25:34 (»Τότε ο βασιλιάς θα πει σε αυτούς που είναι στα δεξιά του: “Ελάτε, εσείς οι ευλογημένοι από τον Πατέρα μου,+κληρονομήστε+ τη βασιλεία+ που έχει ετοιμαστεί για εσάς από τη θεμελίωση του κόσμου.+ ) αναφέρεται ότι η ώρα της κρίσης είναι πολύ κοντά.

Το σημαντικό λοιπόν είναι να είμαστε εκεί για να ακούσουμε αυτά τα πολύ όμορφα λόγια από το στόμα του Ιησού. Είναι πολύ σπουδαίο το βραβείο της ζωής και μας αφορά, προσωπικά τον καθένα. Είναι ένα βραβείο για τον συνεπή αγώνα που δώσαμε στην ακεραιότητα και την οσιότητα, όσο βρισκόμασταν και περπατούσαμε στη γη ως άνθρωποι…