Στα λευκά η Αναστασιά των Σερρών... Λίγο το χιόνι, αλλά όμορφο, όπως και να το κάνεις...

Εμείς εδώ στην Αθήνα, τις τελευταίες μέρες έχουμε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Κι ενώ ακούμε ή διαβάζουμε στην ειδησεογραφία, τις προβλέψεις των μετεωρολόγων για μια κακοκαιρία που θα συνεχιστεί και τις επόμενες μέρες, μόνο κρύο έχουμε...


Και παρ' όλο που φίλοι μας σε άλλα μέρη της Ελλάδας, ιδιαίτερα της κεντρικής, υποφέρουν από τις υπερβολικές βροχοπτώσεις, στην Αναστασιά των Σερρών, το χωριό του φίλου μας Ηλία Θεολόγου, το έστρωσε το χιόνι, έστω και λίγο. Η ομορφιά όμως, είναι αισθητή παντού.


Ο Ηλίας, σαν παιδί το χαίρονταν, φωτογράφιζε και ανέβαζε φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα, για να τις μοιραστεί με φίλους. Τις είδαμε, μας άρεσαν και τις δανειστήκαμε για μια δημοσίευση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Ο Ηλίας, μας έχει δώσει αυτή χαρά, από το παρελθόν και τον ευχαριστούμε.


Μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής τα δέντρα, καθώς ή άχνη του χιονιού έχει καθίσει πάνω στα κλαδιά τους. Σε όποια μέρη μπορούσε να είναι απάνεμο, το έστρωσε κιόλας. Δεν ξέρω αν ήταν αρκετό για να... παίξουν χιονοπόλεμο, πάντως όλα έδειξαν να το χάρηκε πολύ ο φίλος μας.


Ο Ηλίας, στο δικό του το σχόλιο, κάνει λόγο για τον μεγάλο Δημιουργό και την ομορφιά στο καθετί που κάνει. Και δεν έχει άδικο. Στις λεπτομέρειες, μπορεί κανείς να διακρίνει αυτά τα σημεία. Εκεί βλέπει και τη μεγάλη αγάπη του για το δημιούργημα του, τον άνθρωπο.


Μας αρέσουν τέτοιου είδους προσεγγίσεις... Δείχνουν βαθιά εκτίμηση για το έργο Του. Ένας ακόμα σοβαρός λόγος για να Τον αγαπούμε, να τον λατρεύουμε και να τον υπηρετούμε με ευλάβεια και σεβασμό. Εκείνος έχει κάνει όλα γύρω μας, για την ευχαρίστηση μας...


Κοίτα, τι όμορφος που είναι χιονισμένος ο κήπος του... Δεν χορταίνουμε να τον βλέπουμε. Ακόμα κι εδώ που πίνει τον καφέ του, θα χρειαστεί για λίγες μέρες και όσο κρατά η κακοκαιρία να... αλλάξει συνήθειες. Στο αναμμένο τζάκι του, μάλλον θα είναι καλύτερα.