Η Πάρνηθα, το βουνό στην αυλή μας μια βροχερή μέρα του Μάρτη...
Έχετε δει ήδη μια ανάρτηση του καταφυγίου στο Μπάφι που βρίσκεται στην κορυφή της Πάρνηθας. Ήταν μια πρώτη γνωριμία με το χώρο. Σήμερα θα σας δώσουμε περισσότερες φωτογραφίες από τον εξωτερικό χώρο.
Η Πάρνηθα ήταν πάντα ένα καταπράσινο βουνό. Λέω ήταν, γιατί δυστυχώς οι φωτιές κατέκαψαν ένα μεγάλο τμήμα της και σήμερα είναι υπό αναδάσωση. Θα πάρει όμως πολύ χρόνο έως ότου τα δέντρα μεγαλώσουν...
Όπως και να έχει, ακόμα και μ' αυτήν την ομίχλη που συνόδευε τη βροχή την περασμένη Δευτέρα που την είδαμε για περίπου πέντε ώρες από κοντά ήταν όμορφη. Ήταν μαγευτική. Δε χορταίνεις να τη βλέπεις. Ίσως μπορείτε να διακρίνετε τον Πύργο του ΟΤΕ ανάμεσα στα έλατα.
Όταν την είδα για πρώτη φορά εγώ, γεννημένος σε ένα νησί όπου τα βουνά είναι άγονα κι έχουν μόνο πέτρα και θυμάρι, τη θαύμασα και είπα: “Απορώ που δεν τα καλλιεργούν, μάλλον λείπει το νερό...” Η Πάρνηθα δεν ήταν από τα βουνά που ήξερα...
Συχνά ανέβαινα μια βόλτα ώς εδώ, όταν η οικονομική μου κατάσταση ήταν καλύτερη από τη σημερινή. Έβρισκα και βρίσκω μια γαλήνη και ομορφιά ξεχωριστή. Με παρέα ή όχι, εδώ μπορείς να κάνεις στοχασμούς γι' αυτή την υπέροχη δημιουργία και για εκείνον που την έφτιαξε...
Ποτέ δεν χορταίνω αυτό το βουνό. Και επειδή οι φωτογραφίες που πήρα είναι πολλές, με χαρά θα επιστρέψω να δώσω κι άλλα πράγματα από τις θύμισες μου. Ελπίζω μόνο να αρέσουν και σε σας και να μοιραστούμε αυτή τη χαρά των ματιών και των αισθήσεων.
Σχόλια (0)