Δεν πάει ούτε μήνας που μου έστειλαν φωτογραφίες από τις ντοματιές που φυτέψανε, ο Αγησίλαος με τη Στασούλα στον κήπο τους στου Γρέγο, εκεί που τον κάνουν κάθε χρόνο. Και δείτε πρόσφατες φωτογραφίες πώς μεγάλωσαν τα φυτά και ο κήπος, μοιάζει πια με... αληθινό κήπο που σε λίγο θα δίνει τα κηπευτικά του.


Οι φασολιές, τα κρεμμύδια, τα λάχανα... Το καθένα στο χρόνο του και όλα μαζί συνθέτουν κάτι σαν ποίημα. Χαίρεσαι να τα βλέπεις και πολύ περισσότερο να είσαι εκεί και να τα τρυγάς. Καρπός των χεριών σου, όλο αυτό. Και ίσως γι' αυτό το χαίρεσαι διπλά και τριπλά...


Αυτό που μοιάζει με λευκό πάνω στα φύλλα των φυτών είναι μάλλον γαλαζόπετρα ή θειάφι. Για να προλάβουν αρρώστιες ή ζουζούνια που ίσως δημιουργήσουν προβλήματα. Αβλαβές, ωστόσο, στον άνθρωπο. Δεν έχουν σχέση με τα φυτοφάρμακα που είναι όλο χημικά και τελικά, πολύ επικίνδυνα για την υγεία.


Όλη αυτή η ομορφιά σε λίγο θα αρχίσει να δίδει καρπό... Ότι καλύτερο στο καλοκαιρινό πιάτο της οικογένειας. Χρόνια τώρα, ο Αγησίλαος με τη Στασούλα έχουν αυτόν το κήπο. Τον φροντίζουν με πολύ αγάπη και είναι η προμήθεια για το σπίτι τους. Ότι πιο καλό και υγιεινό...


Φυσικά, θα χρειαστεί λίγο χρόνο ακόμα. Η υπομονή χαρακτηρίζει όλους αυτούς τους αθρώπους που αποφασίζουν να ασχοληθούν με τις αγροτικές δουλειές. Έχουν μάθει, με τα χρόνια, πως δεν έχουν κι άλλη επιλογή... Και το καλύτερο έρχεται με την εγκαρτέρηση. Γιατί καλό καρπό θα δώσουν, σίγουρα, στον καιρό τους.


Ο κήπος από μια άλλη πλευρά... Και στο βάθος φαίνονται μερικά σπίτια από το Θραψανό. Τόσο κοντά και τόσο μακριά, ταυτόχρονα... Από τα πιο όμορφα μέρη που θέλω να επισκεφτώ, όταν κατεβαίνω στο χωριό. Μ' αρέσει να περνώ λίγο χρόνο εκεί, τα απογεύματα. Η ώρα του δειλινού είναι η καλύτερη.