Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Επικαιρότητα

Ζούμε απίστευτους καιρούς! Έντονη χαλαζόπτωση στο κέντρο της Αθήνας, μήνα Απρίλη

xalazi.athina1.150419
Αντιμέτωποι με έντονα καιρικά φαινόμενα βρέθηκαν χθες το απόγευμα, οι κάτοικοι του Λεκανοπεδίου Αττικής. Ζούμε πρωτόγνωρα πράγματα! Χαλάζι στο κέντρο της Αθήνας και μάλιστα στα μέσα Απριλίου; 45 χρόνια στην Αθήνα δεν το έχω ξαναδεί αυτό... Και όμως συνλεβη. Η φωτογραφία ©Theodota Nantsou/Facebook

xalazi.athina2.150419
Η καταρρακτώδης βροχή συνοδεύτηκε από έντονη χαλαζόπτωση για αρκετά λεπτά, με τους πεζούς να προσπαθούν άρον - άρον να προστατευτούν κάτω από υπόστεγα. Χαλάζι έπεσε και στο κέντρο της Αθήνας, με ένα λευκό στρώμα να σχηματίζεται σε πεζοδρόμια και δρόμους, στο Κολωνάκι και στο Σύνταγμα. Εδώ στις στύλες του Ολυμπίου Διός. Φωτογραφία © George Papoulias

xalazi.athina3.150419
Παρόμοια η εικόνα σε Παγκράτι, Νέο Κόσμο και Κουκάκι, με οδηγούς και περαστικούς να μην πιστεύουν αυτό που έβλεπαν μπροστά στα μάτια τους: Λίγο πριν από τις 16.00, ο ουρανός σκοτείνιασε ξαφνικά, οι βροντές και οι αστραπές δεν σταματούσαν και έντονο χαλάζι άρχισε να πέφτει. Εδώ, το Ζάππειο. Από το διαδικτυακό τόπο του ΕΘΝΟΥΣ.

xalazi.athina4.150419
Έντονα κυκλοφοριακά προβλήματα στις κεντρικές οδικές αρτηρίες της πρωτεύουσας, με την κίνηση των οχημάτων να διεξάγεται με μεγάλη δυσκολία. Σύμφωνα με ενημέρωση από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, έγιναν πολλές κλήσεις για απεγκλωβισμούς ατόμων από ασανσέρ και για απάντληση υδάτων από κτίρια.

xalazi.athina5.150419
Βάσει των όσων αναφέρει το meteo, ο καιρός θα είναι άστατος καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, με τις βροχές και τις καταιγίδες να συνεχίζονται μέχρι και μεθαύριο, Πέμπτη. Η φωτογραφία είναι του ΑΝΤΩΝΗ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ/EUROKINISSI

xalazi.athina6.150419
Ομολογουμένως, όλη αυτή κατάσταση ανέτρεψε τους όποιους προγραμματισμούς είχαμε κάνει... Εμείς δεν... ξεμυτίσαμε από το σπίτι. Και όλες οι φωτογραφίες είναι παρμένες από το διαδίκτυο. Κάποιες αναφέρουν πηγή, κάποιες άλλες έχουν τη στάμπα του μέσου που ανέβηκαν.

Περπατώντας στη γειτονιά τη δική μας ή των φίλων μας που στέλνουν τα λουλούδια τους…

musmulia1.140419
Ήταν πολύ όμορφη η μέρα χθες... Και το απόγευμα είπαμε να πάμε μια βόλτα για να περπατήσουμε καμιά ώρα. Βρεθήκαμε στη οδό Βασιλικών. Και εκεί είδαμε αυτές τις μουσμουλιές, ένα δέντρο αειθαλές, ιθαγενές της Κίνας και Ιαπωνίας. Στη Μεσόγειο εισήχθη γύρω στα τέλη του 17ου αιώνα, αλλά άρχισε να καλλιεργείται συστηματικά στα μέσα του 18ου αιώνα.

luludi.110419.1
Η τριανταφυλλιά είναι ένα από τα αγαπημένα μας φυτά. Τα γνωστά υπέροχα λουλούδια της, τα αρώματα της και η μεγάλη ποικιλία χρωμάτων είναι οι βασικοί λόγοι που της εξασφαλίζουν μία θέση στον κήπο ή τη βεράντα μας. Ανήκει στην οικογένεια Rosaceae στο γένος Rosa, όπου υπάγονται 200 περίπου είδη.

musmulia2.140419
Στην Ελλάδα το ενδιαφέρον για την καλλιέργειά της μουσμουλιάς, αναζωπυρώθηκε τα τελευταία χρόνια λόγω του ότι τα μούσμουλα εμφανίζονται στην αγορά μια περίοδο που υπάρχει πραγματικό έλλειμμα από φρέσκα φρούτα. Το δέντρο ανθίζει από το Σεπτέμβριο ως το Δεκέμβριο και δίνει ώριμους καρπούς από τον Απρίλιο ως το Μάιο.

luludi1.120419
Κάθε φυτό όμως έχει την ομορφιά του. Κι εμάς που μας αρέσουν πολύ τα φυτά κάναμε τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ έναν κήπο για να μοιραστούμε μαζί σας τις ευωδιές τους. Επιβάλλεται. Στο κάτω - κάτω τα περισσότερα από αυτά μας τα έχετε στείλει εσείς και συνεχίζετε να μας στέλνετε. Σας ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό.

luludi2.120419
Όλα είναι πανέμορφα. Ακόμα κι αυτά τα άγρια που φύτρωσαν "από μόνα τους". Φυσικά εμείς ξέρουμε πως δεν είναι και τόσο από μόνα τους και γελάμε μ' αυτούς που το πιστεύουν στ' αλήθεια, όταν ξέρουν πόσος κόπος χρειάζεται για να φτιάξεις έναν κήπο, χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα έχεις επιτυχία... Όσοι ασχολούνται μ' αυτά το γνωρίζουν πολύ καλά.

luludi.130419
Συνεχίζουμε να μην τα ξέρουμε όλα. Και σας μιλάμε γι' αυτά που ξέρουμε με το όνομα τους ψάχνοντας συνήθως να βρούμε στοιχεία για να τα μοιραστούμε μαζί σας. Και θα συνεχίσουμε να σας λέμε, αφού οι φωτογραφίες είναι δικές σας, ρωτήστε και μάθετε τα ονόματα τους. Και πες τε μας κι εμάς. Αφού μας αρέσει να μαθαίνουμε.

Εικόνες ανοιξιάτικες κι ας κάνει ο καιρός τα δικά του κορδελάκια... Επειδή εμείς το θέλουμε!

sula1.250319
Με μια βόλτα στο πάρκο, συνεχίζουμε να "βλέπουμε" μπροστά μας την άνοιξη που η ίδια αρνείται να σταθεροποιηθεί και να μας γλυκάνει, Οι ειδήσεις που μας έρχονται από τη μετεωρολογική υπηρεσία, δεν είναι και οι καλύτερες. Συνεχιζόμενη λασποβροχή κι ένας καιρός όλο μαυρίλα...

fisi.050419
Αλλά η φύση εκεί έξω έχει πάρει το δρόμο της και κανείς και τίποτα δεν μπορεί να μπει φραγμός στο δρόμο της... Όσα σκαμπανευάσματα κι αν κάνει ο καιρός, όσα προβλήματα κι αν βάζει μπροστά. Τα φύλλα πρασινίζουν, τα δέντρα το νιώθουν και μας το μεταφέρουν ότι όλα αλλάζουν.

dentro.thalasa
Κι εμείς παίρνουμε τα μηνύματα... Λίγο πρόωρο θα μου πείτε, για θάλασσα... Μπορεί, αλλά εγώ θυμάμαι άλλες χρονιές σε δεκαπέντε μέρες από σήμερα, την Πρωτομαγιά, κάναμε το πρώτο μπάνιο μας. Και σήμερα, άμα οι συνθήκες μας το επιτρέπουν, δεν έχουμε λόγους να μην το κάνουμε.

karditsa2.150319
Ή καμιά φορά, μας αρέσει να παίρνουμε τους δρόμους κι όπου μας βγάλει... Αυτά τα ξαφνικά, τα απρογραμμάτιστα, είναι τα καλύτερα. Επειδή είναι αυθεντικά, αληθινά και αποτελούν καθαρές εκφράσεις της ψυχής, χωρίς κανένα επιτήδευμα. Τόσο απλά, τόσο όμορφα!

karditsa4.170319
Πάντα θα υπάρχει κάτι, να μας προκαλεί να βγούμε από το σπίτι μας. Ακόμα κι αν ο καιρός ,όπως είπαμε, δεν έχει τη σταθερότητα που θα θέλαμε... Το μάτι μας θα βρει πράγματα, να εστιάσει. Θα βρει υπέροχα πράγματα, να κρατηθεί και να κάνει σχέδια και όνειρα. Έτσι είμαστε φτιαγμένοι.

lulusi.100419
Κι ένα λουλούδι στην αυλή μας, στο παρτέρι, θα μας δίνει την αίσθηση και τη σιγουριά, ότι δεν κάναμε τίποτα λάθος. Ότι κινούμαστε στη σωστή κατεύθυνση κι αυτή την ιδιαίτερη Κυριακή που προσπαθούμε να βρούμε τρόπο να την αξιοποιήσουμε όσο καλύτερα γίνεται...

Τι όμορφα που μοσχοβολούν οι ανθισμένες νεραντζιές, στα πεζοδρόμια της Αθήνας!...

anthismenes.neratzies1
Αρκεί να κάνει μια "ανάσα", ανάμεσα στις βροχές των τελευταίων ημερών... Αρκεί να περπατάς στην Αθήνα και ένα τέτοιο θέαμα θα πέσει οπωσδήποτε στην αντίληψη σου... Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες είναι παρμένες στην οδό Αταλάντης, στην περιοχή του Μετρό Αττικής. Τι θεσπέσιο για την αίσθηση της όσφρησης...

anthismenes.neratzies2
Μυρίζει ο κόσμος ευωδιές! Αλήθεια μυρίζει... Περπατούσα και στάθηκα για λίγο να τις φωτογραφίσω. Δείτε αυτή εδώ τη νεραντζιά. Νυφούλα ντυμένη. Ολάνθιστη! Και ξαφνικά, η πόλη αλλάζει όψη. Και η διάθεση σου, αλλάζει. Χαμογελάς και συνεχίζεις να περπατάς. Η ζωή, τελικά, έχει και ομορφιές.

anthismenes.neratzies3
Το μόνο που χρειάζεται, είναι να πάψεις να προχωράς με σκημένο το κεφάλι. Να περπατάς και να σηκώνεις το βλέμμα σου, ψηλά. Να ψάχνεις ανάμεσα στα κλαράκια τις νερατζιές και να αφήνεις τις αισθήσεις σου να  σε ταξιδεύουν στο πιο όμορφο, φυσικό άρωμα του κόσμου...

anthismenes.neratzies4
Η οδός Αταλάντης είναι ένας μικρός δρόμος. Ξεκινά από τη Λιοσίων, κάθετα και φτάνει μέχρι την Κωνσταντινουπόλεως, αφού περάσει τη Σεπολίων. Τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα θα τα δεις κι εδώ, όπως παντού άλλωστε. Και μάλιστα και από τη μια και από την άλλη πλευρά του δρόμου.

anthismenes.neratzies5
Μάλιστα από τους λίγους, πια, διπλή κυκλοφορίας δρόμους, αν και έχει αρκετή κίνηση. Μοιάζει πολύ με τη δική μας Άργους, στον Κολωνό, που είναι κι αυτή γεμάτη νεραντζιές, δεξιά και αριστερά. Ότι πιο όμορφο αυτή την εποχή της άνοιξης, που παίζει το κρυφτό με τον χειμώνα.

anthismenes.neratzies6
Δείτε κι αλλιώς. Ολόκληρη σχεδόν, σε μια στιγμή χωρίς αυτοκίνητα να κινούνται στο οδόστρωμα της. Μα, θα μου πείτε πώς το πέτυχες αυτό Απρίλιο μήνα στην Αθήνα; Λίγη, μόνο, υπομονή χρειάζεται και όλα μπορούν να γίνουν. Αχ, να το καταλαβαίναμε, αυτό, πόσο καλύτερα θα είμαστε.

Λίγη ακόμα, λίγη άνοιξη κι ας συνεχίζει ο καιρός να μην έχει την σταθερότητα του...

luludi.santorini
Εμείς θα συνεχίσουμε να εστιάζουμε στην άνοιξη που έρχεται, με το δικό της τρόπο. Πότε με κρύο, πότε με βροχή, πότε με ζέστη... Η γη όμως άρχισε κιόλας να πετά πρασινάδα και να γεμίζει ο τόπος ομορφιές. Δείτε εδώ, τη Σαντορίνη, πώς τη βρήκαμε τις προηγούμενες μέρες που πήγαμε.

luludi.100419
Διότι, αν αυτή η ομορφιά, από τα λουλούδια που μας στείλατε, δεν είναι άνοιξη, τότε τι είναι; Πρόκειται για άγρια φυτά και είναι, όπως βλέπετε κι εσείς, ολάνθιστα με το δικό τους, εξαιρετικό τρόπο. Αχ αυτή η φύση! Πόσο τυχαία είναι, άραγε, όλα αυτά; Ερώτηση για προβληματισμό.

luludi.thalassa
Εικόνα όμορφη. Λίγο θαμπή, επειδή ο φωτογράφος έχει εστιάσει στα βότσαλα της θάλασσας και όχι στα ανθισμένα φυτά που βρίσκονται εκεί. Κι ωστόσο, όπου και επιλέξει να κοιτάξει κανείς, θα βρει να χαρεί το μάτι του. Θα βρει να ηρεμήσει η ψυχή του. Έτσι δεν είναι;

luludi.270319
Άλλο ένα υπέροχο λουλούδι εποχής, που παραπέμπει ευθέως στην άνοιξη. Τι νόημα έχει το δικό μας σχόλιο, ότι τάχα μου, αργεί να μπει στη ζωή μας ή ότι έχει το δικό της δρομολόγιο, μέχρι να φτάσει σε μας; Ότι κι αν είναι, ένα είναι περισσότερο από βέβαιο: Η ομορφιά της είναι ήδη εδώ!

luludi.060419
Χρώματα κι αρώματα... Εδώ, το μωβ κυριαρχεί! Και προσέξτε, παρακαλώ, τι όμορφα που δένει με το πράσινο των φύλλων, αλλά και με τον πετρόχτιστο τοίχο που βρίσκεται πίσω του... Θέλω, για άλλη μια φορά, να σας ευχαριστήσω που μας στέλνετε τις δικές σας φωτογραφίες. Δεν υπάρχει πιο ωραίο...

luludi.070419
Στο παρτέρι του κήπου μικρά θαμνοειδή με τα λουλούδια τους που δίνουν μια ξεχωριστή ομορφιά σε όλο το χώρο του σπιτιού... Ξέρετε, επειδή εμείς στο σπίτι μας στην Αθήνα έχουμε μικρό σχετικά μπαλκόνι, μας ξετρελαίνει ότι βλέπουμε στα σπίτια φίλων μας αυτή την ομορφιά.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA