Ολοταχώς για τις 31.000 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

310926

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που κοντεύουμε να φτάσουμε τις  31.000 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ.  στον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το, πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

29.969
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει όπως είπαμε ως ιστορία. Εδλώ θα βρείτε δημοσιεύματα σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

29011

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε κάποια από τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

28.000
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

27.000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 29.048 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ. Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Επικαιρότητα

Ένα ακόμα δημοσίευμα για την παραλία του Σχινιά στο Μαραθώνα που πήγαμε βόλτα...

sxinias.marathonas11.181020
Την περασμένη Κυριακή πήγαμε με τους φίλους μας μια βόλτα στην παραλία του Σχινιά στο Μαραθώνα. Θυμάστε; Αν όχι δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα που κάναμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Ήταν μια μέρα όμορφη, ηλιόλουστη και τη χαρήκαμε. Σήμερα θα σας δείξουμε μερικές ακόμα φωτογραφίες.

sxinias.marathonas7.181020
Μπορεί στο μέρος που φτάσαμε με το αυτοκίνητο μας να είχε πολλά φύκια, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τη Σoύλα και τη Χάρις να βγάλουν τα παπούτσια τους και να τσαλαβουτήσουν στο νερό. Είπαμε η μέρα ήταν ζεστή και το... σήκωνε. Και όπως βλέπετε κάποιοι έκαναν το μπάνιο τους.

sxinias.marathonas9.181020
Το περιβάλλον γύρω, εκπληκτικό: Πεύκα που κάνουν ένα υπέροχο ίσκιο, δυο βήματα από τη θάλασσα, ιδανικά για πικνίκ, αρκεί να διαθέτει κανείς στοιχειώδη πράγματα, όπως πτυσσόμενες καρέκλες και τραπεζάκι από αλουμίνιο, ελαφρά, για να μην είναι πρόβλημα στη μεταφορά.

sxinias.marathonas8.181020
Και ο Άρης κοντά! Επιλέγει την σιγουριά της άμμου, αντί τα φύκια. Με τη μάσκα του και όλα τα μέτρα ασφαλείας που επιβάλλεται σε ένα μέρος όπου υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι, όπως είναι μια παραλία... Εδώ, οι φιλενάδες διάλεξαν διαφορετικό, αλλά παράλληλο δρόμο...

sxinias.marathonas10.181020
Επιστροφή! Τραβάω αυτή τη φωτογραφία από μακριά, τόσο που οι ίδιες μάλλον ούτε που το αντιλαμβάνονται. Είναι που έχουν να πουν και τα δικά τους. Οι καλύτερες ώρες... Περπατώντας μόνες τους στην ακροθαλασσιά και τσαλαβουτώντας στο νερό.

sxinias.marathonasqq12.181020
Μια τελευταία ματιά πριν φύγουμε. Το μέρος είναι πανέμορφο. Και τελικά τώρα που το ξαναβλέπω καλά έκαναν και το προστάτευσαν κλείνοντας όλες τις διόδους που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι για να φτάσουν με τα αυτοκίνητα κοντά στην παραλία... Θα ξανάρθουμε οπωσδήποτε.

Συνέχεια στις σκέψεις για ένα τραγούδι. Πράγματα που αξίζει να έχουν το δικό τους χρόνο

thalasa.sxinias1.181020
Οικολογική καταστροφή. Αυτό το βλέπουμε καθημερινά σε πολλούς τομείς. Οι πάγοι λιώνουν σαν τα παγάκια στο φρέντο κι εμείς αγοράζουμε συσκευασμένα ένα - ένα τα βιολογικά καρότα μέσα σε νάιλον περιτύλιγμα και πλαστικό ταψάκι. Και το πετάμε στη θάλασσα μετά, για να κάνει η χελώνα το ταψάκι σανίδα του σερφ.  Δείτε ΕΔΩ το προηγούμενο σημείωμα...

thalasa.sxinias2.181020
Αλήθεια τα μακαρόνια γιατί δεν τα συσκευάζουμε ένα - ένα; Γιατί τα βάζουμε μισόκιλα ακόμα. Πέρασε η εποχή του χύμα. Στον 21ο αιώνα ζούμε!! Οικολογική καταστροφή. Το έχουμε δει και αυτό. Αλλά πάμε με ορμή καταπάνω του, όπως ο «Τιτανικός» στο παγόβουνο. Ξέρουμε βέβαια τη συνέχεια…

thalasa.sxinias3.181020
Και για να μην ξεφύγω από τη μουσική που είναι το κύριο θέμα μας, έχει αυτή την τάση η μουσική να σου υπενθυμίζει πράγματα. Σα να σου χτυπάει φιλικά την πλάτη. Σου θυμίζει λάθη του παρελθόντος, κακές στιγμές, αναμνήσεις, όμορφα χρόνια. Στα θυμίζει τόσο ευγενικά και στοργικά μπορώ να πω που μακάρι να ήταν και όλοι οι άνθρωποι έτσι. Δεν χρειαζόμαστε εχθρούς. Φίλους χρειαζόμαστε.

thalasa.sxinias4.181020
"Όπου κι αν πας θα είσαι εδώ, θα έχεις κλειδί και θα ανοίγεις την πόρτα". Σε πόσους και ποιους θα έδινες κλειδί για το σπίτι σου; Όσες φορές και να βάλω να ακούσω αυτόν τον στίχο και ειδικά τραγουδισμένο από την Άλκιστης, ποτέ δεν θα τον χορτάσω. Πόσο ανάγκη έχουμε τέτοιους φίλους... Να έχεις κάποιον τόσο κοντά σου. Να μοιράζεσαι τις δυσκολίες, τα καλά, τα άσχημα.

thalasa.sxinias5.181020
Να ξέρεις ότι είναι εκεί. Και ότι κι εσύ είσαι εκεί για αυτόν. Και ο στίχος σου δίνει την εντύπωση πως μιλάει για μια φιλία όπου δεν θα χαθεί ούτε θα τερματιστεί ποτέ. Πόσο πολύτιμη είναι οι φίλοι που ενώ ζούμε σε μια εποχή που "ο,τι κι αν ζήσουμε το 'χουμε δει" και που τα κακά και τα στραβά επαναλαμβάνονται, αυτοί είναι εκεί, σταθεροί, έτοιμοι να συνδράμουν.

thalasa.sxinias6.181020
"Να μπορούσα στα σύννεφα την ψυχή μου ν' ανέβαζα". Πόσες φορές έχεις νιώσει έτσι; Να θες να φύγεις. Να τα παρατήσεις όλα και να εξαφανιστείς. Μια ανάταση ψυχής αποζητάς μονάχα. Μια ανάσα δροσερή. Μια ματιά αλλιώτικη στο μέλλον. Μια βόλτα στην ακρογιαλιά. Ναι, όλα αυτά μπορεί να στα προσφέρει η μουσική!!! Και ειδικά η Άλκιστης έχει έναν τρόπο μοναδικό να ερμηνεύει τα τραγούδια. Δείτε ΕΔΩ.

Η μουσική και τα τραγούδια μας επηρεάζουν… Με αφορμή τους στίχους ενός τραγουδιού…

epomeni.mera1.211020
Πόση αλήθεια μπορεί να κρύβει η μουσική; Η πραγματικότητα του καθενός πηγάζει μέσα από ένα τραγούδι. Η ζωή μας ξεπηδά και ορμάει έξω από ένα πεντάγραμμο με 10 στίχους. Με αφορμή την συναυλία που παρουσίασε το Mega την Παρασκευή το βράδυ με την Άλκηστις Πρωτοψάλτη, κάθισα να γράψω αυτές τις γραμμές.

epomeni.mera2.211020
Θυμήθηκα στίχους που πραγματικά είναι κομμένοι και ραμμένοι για τη ζωή. Ίσως αναρωτιέσαι κάποιες φορές αν ο στιχουργός έγραψε έχοντας υπόψη εσένα. Μην ανησυχείς, και άλλοι τόσοι το ίδιο αναρωτιούνται. Και έρχεται η κατάλληλη μουσική και ντύνει σαν με πέπλο τις λέξεις και δημιουργείται ένα αριστούργημα ψυχικής ανάτασης.

epomeni.mera3.211020
"Ό,τι κι αν ζήσουμε το χουμε δει". Πόσο μεγάλη αλήθεια!!! Πραγματικά, ό,τι κι αν ζήσουμε το έχουμε ήδη δει. Αν ξεκινήσουμε από τώρα προς τα πίσω, πανδημία είχαμε και πριν έναν αιώνα περίπου, με την Ισπανική γρίπη. Πάλι είμαστε δύσπιστοι μερικοί.

epomeni.mera4.211020
Οικονομική κρίση είχαμε το 1930 με το μεγάλο κραχ, στα χρόνια μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1989 και πάλι το 2009. Για να μην τολμήσω να πω ότι δεν βγήκαμε ποτέ από το 2009 και έπειτα από αυτήν. Όμως ελάχιστοι θέλησαν να αλλάξουν ρώτα στη ζωή τους.

epomeni.mera5.211020
Πολεμικές συρράξεις και θερμά επεισόδια. Απειλές και εντάσεις. Τα έχουμε δει στη Βοσνία, στο Ιράκ, στην Κορέα, στα Ίμια και τώρα δεν μπορώ να αναφέρω όλα τα μέρη. Αλλά γιατί όλα αυτά; Λεφτά και περηφάνια. Αυτά και μόνο αυτά σε τελική ανάλυση.

epomeni.mera6.211020
Κανείς όμως δεν έχει χαμηλώσει το κεφάλι. Κανείς δεν έχει ταπεινωθεί. Η ταπεινότητα βλέπεις στην εποχή μας θεωρείται μεγάλη αδυναμία προσωπικότητας. Όμορφες σκέψεις, με αφορμή ένα μόνο τραγούδι. Ακούστε το, πατώντας ΕΔΩ. Και προσθέστε τις δικές σας σκέψεις…

Ένα κρινάκι, αισιόδοξο μήνυμα για ότι έχουμε μπροστά μας... Εκείνο ανθίζει, αξιοπρεπώς!

agria.krinakia1.201020
Ένα άγριο κρινάκι από το δάσος έρχεται να μας υπενθυμίσει μεγάλες αλήθειες... Από το τίποτα μπορεί να έρθει η ζωή, η δύναμη και η αισιοδοξία. προσέξτε αυτό το λουλουδάκι. Γύρω του άχρηστα πράγματα, αλλά αυτό γεννήθηκε, μεγάλωσε και άνθισε εκεί... Τι μεγαλείο!

agria.krinakia2.201020
Άλλη μια υπενθύμιση του καλού μας φίλου Πέτρου, που συνεχίζει να δίνει μεγάλη σημασία στη λεπτομέρεια, επειδή εκεί συνήθως κρύβονται οι μεγάλες αλήθειες. Εκεί σταματάς, χαμηλώνεις το βλέμμα, σιωπάς, ευχαριστείς τον Θεό και παίρνεις μαθήματα...

agria.krinakia3.201020
Δες την ξεχωριστή ομορφιά, την τόλμη του και το θάρρος του, να αψηφά το γύρω περιβάλλον και να θέλει να ζήσει. Κι όχι μόνο τα καταφέρνει, αλλά "μιλά" και σε μας, υπενθυμίζοντας μας ότι δεν πρέπει να τα βάζουμε κάτω, να τα παρατάμε στην πρώτη μεγάλη αναποδιά. Όλα διορθώνονται, όλα ξαναφτιάχνουν.

agria.krinakia4.201020
Και τι είναι αισιοδοξία; Η αισιοδοξία είναι η στάση που έχουν οι άνθρωποι που τους εμποδίζει να πέσουν σε απάθεια, απελπισία ή κατάθλιψη όταν αντιμετωπίζουν μια δυσκολία. Τεχνικά ορίζεται ως ο τρόπος που έχουν να ερμηνεύουν στον εαυτό τους τις αποτυχίες τους και τις επιτυχίες τους.

agria.krinakia5.201020
Οι αισιόδοξοι άνθρωποι πιστεύουν πως μια αποτυχία οφείλεται σε παράγοντες που μπορούν να αλλάξουν με διαφορετική προσέγγιση, ώστε την επόμενη φορά να έρθει η επιτυχία. Βλέπουν δηλαδή την αναποδιά ως κάτι που μπορεί να διορθωθεί και θεωρούν πως το εμπόδιο δεν οφείλεται σε κάποιο προσωπικό τους μειονέκτημα από το οποίο δε μπορούν να ξεφύγουν.

agria.krinakia6.201020
Η φωνή μέσα τους λέει: «Η τακτική που χρησιμοποιώ είναι λάθος» ή «Σήμερα οι κακές ειδήσεις στην τηλεόραση έκαναν τους υποψήφιους πελάτες μου πραγματικά μαγκωμένους». Αντίθετα με τον απαισιόδοξο, που η διανοητική στάση του τον οδηγεί στην απελπισία, στον αισιόδοξο ξυπνά την ελπίδα.

Μια γεύση από τη Λίμνη Μαραθώνα, από εδώ πίνει νερό, μέσω της ΕΥΔΑΠ, η Αθήνα...

marathonas1.181020
Στην επιστροφή μας από τον Σχινιά του Μαραθώνα κάναμε μια στάση στη Λίμνη Μαραθώνα... Διαλέξαμε αυτή τη διαδρομή, ώστε μέσω του Αγίου Στεφάνουν να οδηγηθούμε Εθνική Οδό κι από εκεί στο σπίτι μας. Άξιζε λοιπόν να σταματήσουμε λίγο εδώ και να βγάλουμε μερικές φωτογραφίες. Διαδρομή από τον Σχινιά του Μαραθώνα...

marathonas2.181020
Η Λίμνη μοιάζει με... θάλασσα, στην πρώτη της όψη. Σκεφτείτε ότι είναι τεχνητή, "εγκλώβισαν" τα νερά στη υπάρχουσα φυσική χαράδρα, χτίζοντας ένα μεγάλο και ισχυρό φράγμα. Μεγάλο έργο για την εποχή του! Η Λίμνη του Μαραθώνα ήταν το κυριότερο απόθεμα νερού για την ύδρευση της Αθήνας από το 1931, οπότε άρχισε να δίνει νερό, μέχρι το 1959.

marathonas3.181020
Η Λίμνη του Μαραθώνα είναι μία τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε με σκοπό τη συγκέντρωση νερού για την ύδρευση της πρωτεύουσας. Σχηματίσθηκε από την ανέγερση του Φράγματος του Μαραθώνα στη συμβολή των χειμάρρων Χαράδρου και Βαρνάβα και σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από την κωμόπολη Μαραθώνας Αττικής.

marathonas4.181020
Είναι εντυπωσιακό ότι το 1959 άρχισε να λειτουργεί σύνδεση παροχής από τη λίμνη Υλίκη, ενώ από το 1981 το περισσότερο νερό για την ύδρευση της ελληνικής πρωτεύουσας προέρχεται από την τεχνητή Λίμνη του Μόρνου. Σήμερα πλέον όλο το νερό της Λίμνης Μαραθώνα δεν θα επαρκούσε παρά μόνο για λίγες ημέρες υδροδοτήσεως της Αθήνας.

marathonas5.181020
Η έκταση της λίμνης με το νερό στο ύψος του υπερχειλιστή είναι 2,45 τετρ. χιλιόμετρα (2450 στρέμματα) και το μέγιστο βάθος της είναι 54 μέτρα. Η λίμνη συγκεντρώνει νερά από μία περιοχή, που ονομάζεται λεκάνη απορροής, εκτάσεως 118 τετρ. χιλιομέτρων, με μέση απόδοση 14.400.000 m³ ανά έτος, με μέση ετήσια βροχόπτωση της τάξης των 580 χιλιοστών.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA