Ολοταχώς για τις 31.000 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

310926

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που κοντεύουμε να φτάσουμε τις  31.000 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ.  στον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το, πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

29.969
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει όπως είπαμε ως ιστορία. Εδλώ θα βρείτε δημοσιεύματα σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

29011

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε κάποια από τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

28.000
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

27.000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 29.048 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ. Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Επικαιρότητα

Η επόμενη μέρα έχει μέσα της υπομονή κι αγάπη. Αντέχουμε και συνεχίζουμε τον αγώνα!

klius.tixos1.091220
Ξέρω οτι είστε αναγνώστες με ευαισθησία και χαίρομαι που είστε οι αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Αγωνιάτε, ρωτάτε, θέλετε να μάθετε... Αλλά δεν κάνετε τίποτα πιεστικά. Το αντίθετο, με περισσή διακριτικότητα. Όπως βλέπετε κι εμείς έτσι αντιμετωπίσαμε το ζήτημα. Με ευαισθησία!

klius.tixos2.091220
Προχθές λοιπόν σας είχαμε όμορφα λουλούδια... Θυμάστε την ανάρτηση; Αν όχι δείτε ΕΔΩ. Σήμερα αλλάζουμε μοτίβο... Παρατηρήσαμε και καταγράψαμε το σπίτι με τη συκιά στη γειτονιά που μένουμε. Ναι, αυτό το σπίτι, για οποίο έχουμε ξαναγράψει. Δείτε το ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Τίποτα δεν έχει αλλάξει.

klius.tixos3.091220
Μόνο που αυτό αντέχει στο χρόνο, περισσότερο από όσο νομίζαμε. Ενώ το άνοιγμα, η ρωγμή στον τοίχο, μεγαλώνει καθώς οι ρίζες της συκιάς, μέσα στο εγκαταλειμμένο σπίτι το πιέζουν όλο και περισσότερα. Αλλά αντέχει και είναι όρθιο. Για την ώρα τουλάχιστον, αντέχει...

klius.tixos4.091220
Οι εποχές αλλάζουν. Το φθινόπωρο δίνει τη θέση του στο χειμώνα. Κάπως πρόωρα ημερολογιακά, αλλά όλο το χθεσινό σκηνικό του καιρού ήταν χειμωνιάτικος, βροχερός. Τα φύλλα της άγριας συκιάς που δεν κάνει σύκα και πέφτουν στο δρόμο. Ευτυχώς έχουμε δει τις καθαρίστριες του δήμου να τα καθαρίζουν.

klius.tixos5.091220
Αλλά ο τοίχος αντέχει στο χρόνο και στην πίεση που ασκείται πάνω του... Και φυσικά δίνει τη μάχη μόνο του. Κανένας δημόσιος φορέας, παρά τα πολλαπλά δημοσιεύματα που έχουμε κάνει, δεν έχει ευαισθητοποιηθεί να κάνει κάτι και να προστετεύσει του πολίτες. Μόνο οι υπηρεσίες της Δήμου Αθηναίων "κλαδεύουν", κατά καιρούς, το δέντρο.

klius.tixos6.091220
Αλλά αρκεί αυτό; Όχι βέβαια! Το άνοιγμα συνεχώς μεγαλώνει... Θα έρθει μια στιγμή που, είτε αρέσει, είτε όχι σε κάποιους, το κακό θα γίνει και μακάρι οι ζημιές να είναι μόνο υλικές. Να μη θρηνήσουμε θύματα. Εμείς, θα συνεχίσουμε να το παρακολουθούμε και να γράφουμε...

Συννεφιασμένος ουρανός... Η καρδιά μας ζει αυτές τις απότομες εναλλαγές του καιρού...

mia.mera.telioni1
Ήταν μια μέρα βροχερή, χθες στην Αθήνα... Έβρεχε όλη τη νύχτα και τις πρωινές ώρες. Ύστερα, όπως κάνει συνήθως, η κατάσταση άλλαξε. Βγήκε ήλιος και σα να μη ζήσαμε ποτέ αυτή την ιδιαίτερη κακοκαιρία. Πώς γίνεται έτσι και στη ζωή μας, πώς αλλάζουν τα πράγματα από τη μια στιγμή στην άλλη...

mia.mera.telioni2
Είμαστε άνθρωποι. Μικροί και με περιορισμένες δυνατότητες... Εκεί που νομίζουμε ότι έχουμε ξεπεράσει τα προβλήματα, εκεί που προσπαθούμε να βάλουμε σε μια σειρά τη ζωή μας, έρχεται μια απρόσμενη είδηση να μας συνταράξει. Πόσο υπομονή, πόσο κουράγιο να κάνεις για να αντέξεις τα συνεχή χτυπήματα;

mia.mera.telioni3
Σαν τον συννεφιασμένο ουρανό που δείχνουν οι σημερινές φωτογραφίες από την πόλη της Χαλκίδας, που συνοδεύουν αυτές τι σκέψεις, κάπως έτσι νιώθουμε. Να' ναι καλά ο παρατηρητικός φίλος μας Πέτρος που καταγράφει την αληθινή ζωή, όπως τη ζει... Θα αλλάξει αυτό; Οπωσδήποτε! Δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Μια δυσκολία είναι, που θα την περάσουμε.

mia.mera.telioni4
Και όλα αυτά μέσα στη δεύτερη παράταση της δεύτερης καραντίνας. Αποστασιοποιημένοι από τις κοινωνικές συναναστροφές και έχοντας βγει από μια πολύ ενισχυτική εβδομάδα με τον επίσκοπο περιοχής μας. Ευτυχώς που υπάρχει αυτή η στοργική προμήθεια να μας δίνει δύναμη!

mia.mera.telioni5
Και καθώς δεν νιώθουμε μόνοι σ' αυτό που περνάμε, είναι πολύ ενθαρρυντικό ότι αισθανόμαστε το αληθινό ενδιαφέρον και την αγάπη των δικών μας ανθρώπων και των αδελφών μας. Ένα τηλέφωνο, μια επίσκεψη σπίτι ή μέσω τηλεδιάσκεψης, μια καλή κουβέντα και σαν να παραμερίζονται τα σύννεφα...

mia.mera.telioni6
Αντιλαμβανόμαστε τις δυσκολίες. Ξέρουμε ότι ο δρόμος θα είναι ανηφορικός, αλλά χαμογελάμε! Και προσπαθούμε να κρατήσουμε θετική τη σκέψη μας προσανατολισμένη σε καλά πράγματα. Ότι δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, είμαστε αποφασισμένοι να το περάσουμε όρθιοι και μαζί... Όλα θα γίνουν!

Όμορφες θύμισες από τα παιδικά μου χρόνια... Τις έφερε μπροστά μου, μια πολύ όμορφη ομάδα

lemonia
Για την ομάδα "Κρήτη των γεύσεων" στο Facebook, σας έχω ξαναμιλήσει. Σ' αυτήν αναφέρομαι και στη σημερινή μου ανάρτηση. Με δεδομένη την καραντίνα και καθώς δεν μπορούμε να βγούμε από τα σπίτια μας, παρακολουθούμε τη ζωή μέσα από ενδιαφέρουσες αναρτήσεις. Εκεί είδαμε όλες τις σημερινές φωτογραφίες. Κι αυτά τα λεμόνια.

xorta
Όπως κι αυτά τα καλοδιαλεγμένα χόρτα, από εκεί είναι. Έχει γεμίσει ο τόπος μετά τις βροχές. Μόνο που πρέπει να ξέρεις πού θα τα βρεις. Για να μην είναι ραντισμένα με φάρμακα, να είναι καθαρά, ώστε να τα απολαύσουμε στο τραπέζι μας. Αν και δεν ξέρω να τα βρω, τα αγαπώ πολύ, όταν τα έχω σπίτι μου για φαγητό.

sparagia
Αυτά είναι σπαράγγια! Καιπρέπει να ξέρεις πού θα τα βρεις. Συνήθως φυτρώνουν σε μέρη που υπάρχει υγρασία, κοντά ή μέσα σε ποτάμια που δημιουργούνται από βροχές για λίγο. Οι άνθρωποι που μένουν σε χωριά, ξέρουν και έχουν εντοπίσει αυτά τα μέρη. Και είναι τα ίδια κάθε φορά... Φανταστείτε τα στο τιγάνι με αυγά, σφουγγάτο!

askolibri
Και ασκολύμπροι... Τι χόρτα είναι αυτά; Ο ασκόλυμπρος είναι ένα διετές ή πολυετές φυτό, που φθάνει το ύψος του 1 μέτρου και είναι πολύ αγκαθωτό. Οι μίσχοι είναι μεταξύ 5 και 250 mm διακλαδισμένoι στην κορυφή, με ασυνεχή ακανθώδη, οδοντωτά πτερύγια. Τα νεαρά φυτά, φρέσκα μαζεύονται αφαιρούνται τα αγκάθια και τρώγονται ωμά ή βραστά.

tsakistes.elies
Ελιές τσακιστές, φετινές. Οι πρώτες που γίνονται αυτή την εποχή... Μια καλαθιά ήταν αρκετή για την πρώτη μέρα. Μια βοτσαλόπετρα την έχουν κάποιοι φυλαγμένη, μόνο για να τις τσακίζει ή όπως το λέμε στο χωριό μου για να τις κοπανίζουν τσι ελιές. Κοπανιστές, λοιπόν τις λέμε αυτές που σπάμε την ψίχα τους, συνήθως με μια μικρή πέτρα.

aginarofila
Και κάτι επίσης μοναδικό, που το ξέρουν καλά οι Κρητικοί. Αγκυναρόφυλλα καθαρισμένα στο πιάτο μας με λεμόνι. Ένας μεζές θεσπέσιος για τη ρακή! Μιλάμε από εμπειρία. Αυτά τουλάχιστον τα ξέρουμε καλά, τα έχουμε κάνει, τα έχουμε ζήσει. Και μας αρέσουν πάντα.

Τι θα λέγατε σήμερα για μερικά φρούτα εποχής και κάτι από το καλοκαίρι. Η ζωή αλλιώς...

portokalia2.041220
Ένα καλάθι γεμάτο πορτοκάλια και μανταρίνια από του Γρέγο, ότι καλύτερο για το σπίτι, αυτή την εποχή. Πολύ πρόσφατα θα είδατε ΕΔΩ μια ανάρτηση από τις μανταρινιές του καλού μου φίλου από τα Αποίκια της Άνδρου, του Λεωνίδα. Επομένως ξέρετε πόσο μας αρέσουν.

bananes1
Κι αυτές οι μπανάνες είναι στο παράθυρο του Λούη... Έχει στον κήπο του μια μπανανιά... Εντελώς έξω, όχι σε θερμοκήπιο και όμως κατάφερε να κάνει αυτές τις μπανάνες. Μικρές στο μέγεθος, αλλά πολύ νόστιμες. Χρειάστηκε τώρα με τα κρύα να τις βάλει μέσα κι αμέσως άρχισαν να κιτρινίζουν και να ωριμάζουν.

portokalia1.041220
Προσέξτε τη... θήκη του μαχαιριού, δεξιά όπως βλέπουμε το καλάθι. Προφανώς και είναι πολύ χρήσιμο εργαλεία, επειδή όταν τα κόβεις πάνω από την πορτοκαλιά, δεν κόβονται εύκολα. Και όπως ξέρουν καλά, εκείνοι που τα παρατηρούν, "κρατούν" περισσότερο από τον συνηθισμένο καιρό.

bananes2
Πίσω στις μπανάνες του Λούη... Χρειάζεται υπομονή για να ωριμάσουν. Και δεν ωριμάζουν όλες μαζί όπως μπορείτε να διαπιστώσετε κι εσείς από τη φωτογραφία. Άλλες προηγούνται και άλλες έπονται... Για όλα τα πράγματα πρέπει να έχουμε υπομονή επειδή οι χρόνοι είναι διαφορετικοί.

nektarinia
Και κάτι από τα... παλιά. Αν μπορούμε να πούμε παλιά μερικούς μήνες, πίσω. Είνα νεκταρίνια από ένα δέντρο του φίλου μας Ηλία από τα βόρεια, την Αναστασιά των Σερρών. Σήμερα δεν θα τα βρεις, παρά μόνο ίσως σε ψυγεία με ειδική ψύξη, επαγγελματικά, αλλά έχουν την ομορφιά τους και την αξία τους.

Μερικά από τα αγριολούλουδα του Πέτρου, που ομορφαίνουν τη ζωή μας... Ευχαριστούμε!

agrioluludo1.021220
Σε καιρούς καραντίνας κι ενώ ο Δεκέμβρης προχωρεί με συνεχείς ανακοινώσεις για παρατάσεις και με δυνατές βροχές, αναμενόμενες για την εποχή, έχουμε ανάγκη να πάρουμε κάτι από την ομορφιά της άγριας φύσης. Εκεί, που ο άνθρωπος δεν έχει τη δυνατότητα να παρέμβει...

agrioluludo2.021220
Εκεί, λοιπόν, στο δάσος, θα πάμε να ανακαλύψουμε την ομορφιά των αγριολούλουδων που ομορφαίνουν τη ζωή μας... Θα μπορούσε να είναι κυκλάμινα. Και μας αρέσουν τόσο, καθώς ανθίζουν αυτή την εποχή, μέσα στο χειμώνα. Τι υπέροχη, ξεχωριστή ομορφιά είναι αυτή!

agrioluludo3.021220
Ας τα δούμε λίγο από πιο κοντά... Μ' αρέσουν πολύ. Τα χρώματα, η ζωντάνια τους, καθετί που έχουν τα κάνουν να ξεχωρίζουν... Και πόσο ωραίο είναι που ο καλός μας φίλος από τη Χαλκίδα, ο Πέτρος, χρησιμοποιεί τις δυνατότητες της τεχνολογίας για να τα φέρνει σπίτι μας...

agrioluludo4.021220
Πραγματικά εντυπωσιακά! Όλα, ακόμα και οι πεσμένες βελόνες από τα πεύκα, ακόμα και οι κουκουναριές, όλα είναι ωραία. Αν διαθέσει κανείς λίγο χρόνο και είναι παρατηρητικός, θα τα δει όλα αυτά. Λίγη παραπάνω προσοχή, είναι απαραίτητη για να δεις λεπτομέρειες.

agrioluludo5.021220
Και τα έχουμε τόσο ανάγκη! Κλεισμένοι μέσα, τόσον καιρό, είναι ωραίο να διαπιστώνεις πως ανεξάρτητα από το τι βιώνουμε ο καθένας μας στην προσωπική ή οικογενειακή ζωή του, πάντα η δημιουργία του αληθινού Θεού, θα μας δίνει μαθήματα αισιοδοξίας!

agrioluludo6.021220
Κάθε φορά που βλέπω τέτοια πράγματα στον τοίχο του Πέτρου, στο Facebook, χαμογελώ και ευχαριστώ τον Θεό που τον γνώρισα και από κοντά και ξέρω τι παιδί - μάλαμα είναι... Τίποτα, προφανώς δεν γίνεται τυχαία. Κι εμείς το ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA