Στη μεγάλη αυτή βεράντα του 3ου ορόφου, έχουμε περάσει πολλά καλοκαιρινά βράδια, όταν η εποχές ήταν κάπως καλύτερες από τις σημερινές. Και πάντα μου άρεσαν τα λουλούδια της Χάρις. Αυτή τη φορά ανέλαβε τη φωτογράφηση η Σούλα. Είναι πολλές φορές που γίνεται βοηθός, εδώ, στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.


Και επίσης πολλές φορές έχουμε φιλοξενήσει το υλικό της. Έχει έναν δικό της τρόπο να προσεγγίζει τα αντικείμενα που φωτογραφίζει. Εστιάζει το κινητό της στο θέμα και μετά ζουμάρει στο σημείο που θέλει να κρατήσει. Κι έτσι έχει ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα, εντελώς δικό της.


Η Χάρις τα αγαπάει πολύ τα λουλούδια της... Πέρα από το αυτόματο πότισμα, διαθέτει χρόνο σ' αυτά, κάτι που την χαλαρώνει από την πίεση της καθημερινότητα. Ασχολείται προσωπικά, τα ποτίζει επιπρόσθετα, αν έχουν ανάγκη, τους "μιλάει" και καμιά φορά νοιώθει να της μιλάνε κι αυτά.


Δεν γίνονται τυχαία όμορφα μερικά πράγματα. Προφανώς όχι. Χρειάζεται δουλειά. Αλλά μόνο έτσι μπορεί ακόμα κι ένας κάκτος να δημιουργήσει αυτό το υπέροχο άνθος. Το ξέρουμε ότι σ' αυτόν τον κόσμο, τίποτα δεν μας χαρίζεται. Το αντίθετο μάλιστα. Χρειάζεται πολύ δουλειά για να εξασφαλιστεί η επιτυχία.


Καμιά φορά δεν είναι μόνο η παρέα που κάνει όμορφη μια καλοκαιρινή βραδιά. Είναι και το περιβάλλον γύρω σου. Τα ανθισμένα, μέσα στον Ιούλιο λουλούδια, ένα ελαφρύ βοριαδάκι που διώχνει μακριά τη ζέστη και τον καύσωνα. Ναι, όλα έχουν την ομορφιά τους και την αξία τους.


Ένα από τελευταία απογεύματα που πήγαμε σπίτι τους να τους δούμε με τον Άρη, τραβήξαμε αυτές τις φωτογραφίες. Και πιστεύω πως τέτοια όμορφα λουλούδια έχουν μια θέση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, προκειμένου να τα μοιραστούμε μαζί σας. Με σας τους αναγνώστες μας που μας σκέφτεστε και μας φροντίζετε.