Όμορφες εικόνες εποχής... Δείτε τα ζουμπούλια ή μανουσάκια, όπως τα λένε στην Κρήτη

manusakia3.310122
Μερικά από τα λουλούδια αυτής της εποχής που μας αρέσουν πολύ, είναι τα μανουσάκια... Για αυτά έχουμε γράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, πολλές φορές. Δείτε μια από αυτές, ΕΔΩ. Αρέσουν και στη Στασούλα μας και όποτε έχει χρόνο και μπορεί, ξέρει πού θα πάει για να τα βρει... Η φωτογραφία αυτή είναι της φίλης μας Frideriki Fotinou.



manusakia1.1310122
Τα μανουσάκια πάντα μας άρεσαν και μας αρέσουν. Το "κλικ" γι' αυτό το δημοσίευμα το πήραμε από μια ανάρτηση της Spyridoyla Geraniotaki στην ομάδα "ΜΕΤΕΩΚΡΗΤΕΣ". Για να ευχηθεί «Καλή βδομάδα στην ομάδα μας με υγεία, ομορφιές και αρώματα». Έτσι είναι. Στο διαδίκτυο υπάρχει αλληλεπίδραση...

manusakia2.310122
Δεν λέει σε ποια περιοχή της Κρήτης τα βρήκε, κάτι που κάνουν οι περισσότεροι στο διαδίκτυο. Έχουν την αίσθηση ότι  αφού ξ΄λερουν εκείνοι, "όλοι ξέρουν". Αλλά δεν ξέρουν. Και μερικοί, όπως εμείς, θα θέλαμε να ξέρουμε, επειδή ως παιδιά, τα ψάχναμε κάποτε... Και γνωρίζαμε πού θα τα βρούμε....

manusakia2018.1
Τις πρώτες τρεις φωτογραφίες τις πήραμε από το διαδίκτυο. Αλλά αυτή και η επόμενη είναι από παλιότερες δημοσιεύσεις εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ, άλλο ένα δημοσιεύουμα που κάναμε για τα μανουσάκια. Είναι από την Άνδρο και η φίλη μας, Δήμητρα, είναι που τα μαζεύει. Αρέσουν και σε εκείνη...

manusakia2018.4

Αχ αυτά τα μανουσάκια! Τελικά τα βρήκε και φέτος η Στασούλα. Αψήφησε τη βροχή και την κακοκαιρία και πήγε εκεί, που ξέρει πως βγαίνουν. Και γέμισε το ανθοδοχείο της. Και γέμισε ο τόπος ευωδιές…

manusakia.stasulas
Έτσι για να αλλάξει λίγο η διάθεση μας καθώς συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία ύστερα από την εισβολή της Ρωσίας πριν τρία χρόνια και εδώ μας ταλανίζει η ακρίβεια και ο πληθωρισμός που ροκανίζουν το εισόδημα μας... Ναι, ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές. Αλλά το να είμαστε ψύχραιμοι, θα μας βοηθήσει να βλέπουμε πιο καθαρά τα πράγματα... Κάτι που το έχουμε πολύ ανάγκη... 

Βραδινή βόλτα στην Ακρόπολη και τα πέριξ. Είδαμε τον νέο της φωτισμό και είναι πολύ καλός!

Posted in Επικαιρότητα

volta.akropoli1.121020
Δευτέρα απόγευμα, την ώρα που η ΕΜΥ έλεγε ότι θα χάλαγε ο καιρός και η Αρχή Πολιτικής Προστασίας μας προειδοποιούσε για ακραία καιρικά φαινόμενα, εμείς κάναμε έτσι από το παράθυρο μας και είδαμε ότι είναι καλά. Και αποφασίσαμε να βγούμε μια βόλτα που μας αρέσει. Στο Θησείο, κάτω από την Ακρόπολη.

volta.akropoli2.121020
Επάνω η Σούλα τραβάει φωτογραφίες. Έχει βραδιάσει πια... Και ιδού το αποτέλεσμα από τη μηχανή της. Ναι, είναι όμορφη η Ακρόπολη με τον νέο φωτισμό της. Πάντα ήταν δηλαδή, αλλά τώρα είναι ακόμα πιο όμορφη. Το διαπιστώνουμε, φαντάζομαι κι εσείς μ' αυτό που βλέπετε.

volta.akropoli3.121020
Η Σούλα φωτογράφισε κι αυτό το ιδιαίτερα φωτισμένο αρχοντικό. Και καλά έκανε. Λίγος κόσμος κυκλοφορούσε... Φοβήθηκαν οι άνθρωποι. Σου λέει, εδώ μιλάνε για ακραία καιρικά φαινόμενα, πού να βγεις από το σπίτι; Καλύτερα μέσα, να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Εμείς πάντως το απολαύσαμε αυτό το περπάτημα.

volta.akropoli4.121020
Πήραμε όλη την ομορφιά της Ακρόπολης, από τον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγήτου. Έχει πέσει αισθητά η θερμοκρασία, αλλά εμείς με το περπάτημα, ούτε που το καταλάβαμε. Το νιώσαμε όμως στον αισθητά μειωμένο κόσμο και στους μουσικούς δρόμου που απουσίαζαν.

volta.akropoli5.121020
Δηλαδή για να είμαστε απόλυτα ακριβείς, είδαμε μερικούς πιτσιρικάδες, αλλά μάλλον το κέφι τους έκαναν σαν παρέα, αν κρίνουμε από τη φωτογραφία, παρά ήταν εκεί για το χαρτζιλίκι τους. Κάτω άρχισαν να πέφτουν τα κιτρινισμένα φύλλα του πλάτανου, σημάδι πως το φθινόπωρο είναι εδώ...

volta.akropoli6.121020
Ένα ακόμα στιγμιότυπο από τη φωτισμένη Ακρόπολη. Τόσο λίγο κόσμο είχαμε πολύ καιρό να δούμε. Μ' αρέσει που λένε στα νέα μέτρα, ότι τα τραπέζια στα μαγαζιά δεν πρέπει να είναι περισσότερα από 4 άτομα και η πληρότητα όχι μεγαλύτερη του 50%. Εκτός πραγματικότητας είναι οι άνθρωποι. Πού να βρεθούν τόσοι άνθρωποι για να πάνε;

Απόγευμα, ταξιδεύοντας στο Αιγαίο… Σκέψεις γραμμένες πάνω στο κατάστρωμα ενός πλοίου…

Posted in Επικαιρότητα

iliovasilema.aigeo1
"Είναι φορές που χωρίς αφορμή κάτι γιορτάζει βαθιά στο κορμί" τραγουδάει από το μακρινό 1997 η Πασπαλά. Μπορώ να το αλλάξω και να πω "είναι φορές που χωρίς αφορμή κάτι γιορτάζει βαθιά στην ψυχή";

iliovasilema.aigeo2
Ναι, μπορώ. Έτσι ένιωσα μόλις έφτασα στην πρύμνη του πλοίου και αντίκρισα το Αιγαίο μαζί με αυτό το φοβερό ηλιοβασίλεμα. Ναι, κάτι σκίρτησε μέσα μου. Είχα καιρό να νιώσω έτσι.

iliovasilema.aigeo3
Να αγναντεύεις το Αιγαίο. Όπως έλεγε και ο δίσκος της Γαλάνη το 1985 (όχι δεν είχα γεννηθεί τότε, αλλά φρόντισαν οι γονείς μου να υπάρχουν τα βινύλια στο σπίτι)... Χάνομαι γιατί ρεμβάζω... Νομίζω σήμερα αντιλήφτηκα το εύρος αυτού του τίτλου.

iliovasilema.aigeo4
Το Αιγαίο δεν είναι μόνο μια θάλασσα. Κρύβει μέσα του πολλές ιστορίες. Από τον ξεριζωμό του 1922 και τις σκληρές ιστορίες του Β Παγκόσμιου Πολέμου μέχρι την μεγάλη μετακόμιση των οικογενειών της υπαίθρου στην Κυψέλη και στου Γκύζη του 1960.

iliovasilema.aigeo5
Ιστορίες απλών ανθρώπων που συνθέτουν ένα κομμάτι του παζλ της ανθρωπότητας. Περίεργο πράγμα η θάλασσα. Μπορεί να σε κάνει να νιώθεις φυλακισμένος σε μια στεριά. Ή να νιώθεις απελευθερωμένος μακριά από μια στεριά. Ίσως μόνο οι γλάροι να γνωρίζουν την ιστορία του κάθε ταξιδιώτη.

iliovasilema.aigeo6
Αυτοί που ακολουθούν πιστά τη ρότα των πλοίων, που προϋπαντούν τους ντόπιους που επιστρέφουν και χαιρετούν του ξένους που φεύγουν. Ναι, το Αιγαίο συνεχίζει να μας συνεπαίρνει.

Ξαφνικά η μουσική μέσα στην πόλη μπορεί να σε κάνει να αλλάξεις διάθεση, να νιώσεις καλά

Posted in Επικαιρότητα

musiki1.101020
Είναι αλήθεια ότι οι ρυθμοί ζωής στην πόλη δεν είναι και τόσο εντυπωσιακοί. Το αντίθετο, μοιάζουν σχεδόν προβλέψιμοι. Αλλά μερικές φορές συμβαίνει κάτι απρόσμενο που τ' αλλάζει όλα. Μια μουσική που ακούς, πέρα από το θόρυβο της πόλης, είναι που κάνει αυτή τη διαφορά.

musiki2.101020
Συνέβη το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου. Ήμουν για δουλειά στο Κολωνάκι και κάθισα σε ένα καφέ, για να απολαύσω λίγο την ηλιοφάνεια που είχε εκείνη την ημέρα. Ήθελα την ησυχία μου και ανέβηκα στο πατάρι του Le Pain, να δουλέψω για λίγο στον υπολογιστή μου.

musiki3.101020
Ξαφνικά, ακούω μουσικές... Υπέροχες μουσικές! Χωρίς να βλέπω, την αρχή υπέθεσα πως ήταν η Φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων που έπαιζε γνωστές μελωδίες. Κατέβηκα και πήγα κοντά να δω και να θαυμάσω τους μουσικούς. Και τότε είδα αυτό το θέαμα...

musiki4.101020
Ήταν στη γωνία Κανάρη με τον πεζόδρομο της Μηλιώνη, εκεί με τα καφέ και τα μπαράκια. Οι άνθρωποι ήταν έξω από το μαγαζί SEPHORA πάνω στο μεγάλο πεζοδρόμιο και είχαν τραβήξει το ενδιαφέρον όλων. Καλλιτέχνες δρόμου με καπέλο, για να εισπράξουν την αμοιβή, από την ευχαρίστηση τους

musiki5.101020
Μπορεί και να τους έχετε ξαναδεί σε άλλα σημεία της Αθήνας. Οι άνθρωποι κάνουν αυτή τη δουλειά για να ζήσουν. Και ήταν φανερό πόσο πολύ την αγαπούσαν από την ποιότητα της μουσικής που έβγαζαν και τον αξιόλογο συντονισμό που είχαν, για τόσα πολλά άτομα. Χαιρόσουν να τους ακούς.

musiki6.101020
Έκανα ένα κύκλο γύρω τους, για να τους φωτογραφήσω. Κι αυτοί εκεί ατάραχοι, σα να μη συνέβαινε τίποτα, είχαν το μυαλό τους αποκλειστικά στις μουσικές τους. Ο κόσμος χάζεψε. Και όλοι, όπως εγώ ήθελαν να τους φωτογραφίσουν. Και δεν ήταν λίγοι αυτοί που τραβούσαν βίντεο. Για τον ήχο τους!

Τα φρούτα εποχής πάνω στα δέντρα του Ηλία, στην αυλή του, στο χωριό Αναστασιά Σερρών…

Posted in Επικαιρότητα

rodia.ilias1.081020
Να ξεκινήσουμε από τα ρόδια... Αυτήν την εποχή, άρχισαν να ωριμάζουν. Τα είδαμε προχθές στη λαϊκή και φυσικά στον κήπο του φίλου μας Ηλία Θεολόγου στην Αναστασιά των Σερρών.... Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που γράφουμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για τα ρόδια. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα πριν δυο χρόνια...

mila.ilias
Με τα μήλα επίσης έχουμε μια πολύ όμορφη σχέση. Δεν θέλουμε να λείπουν ποτέ από το σπίτι. Και στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ έχουμε ασχοληθεί ξανά και μάλιστα πριν τρία χρόνια καθώς κάναμε σχεδόν ζωντανό ρεπορτάζ από το μάζεμα των μήλων που έκαναν φίλοι μας από τη Ζαγορά Πηλίου. Δείτε ΕΔΩ.

rodia.ilias.011020
Ο Ηλίας δεν έχει μόνο φρούτα στον κήπο του σπιτιού του. Έχει ότι του είναι χρήσιμο στην κουζίνα του και στην καθημερινότητα του. Μια έτσι να κάνει η Κατερίνα, θα βρει τα πάντα και φρεσκότατα. Και φυσικά, όπως είναι φιλόξενοι ανοίγουν το σπίτι τους και την καρδιά τους για καφέ. Δες ΕΔΩ.

kidonia.ilias
Με τα κυδώνια πάλι έχουμε μια πολύ όμορφη σχέση. Εμένα μου αρέσουν να τα τρώω ωμά. Κι ας έχουν αυτή τη στιφάδα που τα χαρακτηρίζει. ΕΔΩ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πάντα τα θυμόμαστε και αφιερώνουμε χώρο γι' αυτά τα φρούτα. Άλλοι, βέβαια, τα κάνουν γλυκό του κουταλιού. Ο καθένας όπως του αρέσει.

rodia.ilias2.081020
Κι άλλα ρόδια ΕΔΩ, ανάμεσα στα άλλα φρούτα εποχής. Κι αυτά από τον κήπο του Ηλία. Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, ο Ηλίας έχει γίνει ο σύμβουλος μας επί αγροτικών θεμάτων. Κι αν στο νέο κόσμο θα χρειαστεί να ασχοληθούμε με τη γη, θα θέλαμε να είμαστε κοντά στον Ηλία, για να αντλήσουμε εμπειρία και να εκπαιδευτούμε.

Σκέψεις και προβληματισμοί, ενός νέου ανθρώπου, καθώς βιώνει την ανασφάλεια παντού…

Posted in Επικαιρότητα

leo.andros1.081020
Βρισκόμαστε εν έτη 2020. 11 χρόνια από το 2009. Και η νέα δεκαετία φαίνεται πως δεν έχει ξεκινήσει με τον καλύτερο τρόπο. Η οικονομική κρίση άλλαξε τα πάντα. Άλλαξε νοοτροπίες και τρόπους λειτουργίας στην καθημερινότητα. Ακούστηκε ότι ήρθε η ανάκαμψη και ότι τελικά μόλις ανακάμψαμε... Tι κρίμα.... Ήρθε ο κορονοϊός και έφερε ξανά ύφεση στην οικονομία. Η οικονομία είναι σαν ένα ακορντεόν, που παίζει ανάλογα του πως τα φέρνουν οι καιροί. Φουσκώνει και ξεφουσκώνει. Αν αύριο το πρωί δολοφονηθεί κάποιο στέλεχος κάποιας πολυεθνικής εταιρείας η κάποιας κυβέρνησης στον κόσμο, τα χρηματιστήρια θα πάρουν τον κατήφορο. Γιατί; Οι επενδυτές θεωρούν ανασφαλές το πεδίο για να επενδύσουν.

leo.andros2.081020
Κατακερματίζεται μια οικονομία. Ανεργία. Ύφεση. Όταν η μεγαλύτερη επίπτωση τέτοιων θλιβερών γεγονότων έχει άμεσο αντίκτυπο στην οικονομία, τότε πόσο απευαισθητοποιημένη και πωρωμένη κοινωνία μας περιβάλει; Όταν έχεις φτάσει ως κοινωνία στο σημείο ώστε κάθε ενεργός παράγοντας, είτε είναι κοινωνική αναστάτωση, είτε πολιτική αλλαγή και αντιπαράθεση, είτε υγειονομική απειλή, να επηρεάζει ως επί το πλείστον την οικονομία σου, τότε κατά βάθος δεν έχεις οικονομική κρίση.

leo.andros3.081020
Έχεις κρίση αξιών. Και κρίση αξιών δυστυχώς έχει σχεδόν όλος ο πλανήτης. Σχεδόν ό,τι και να συμβεί έχει επίπτωση στην οικονομία. Τα χρηματιστήρια ανεβοκατεβαίνουν κάθε μέρα επειδή οι αξίες μας έχουν πιάσει πάτο. Τα πάντα μετριούνται σε χρήματα. Λίγοι είναι αυτοί που είναι ικανοποιημένοι με αυτά που έχουν. Όλοι θέλουν περισσότερα και περισσότερα και βυθίζονται στην απληστία. Βέβαια δεν μπορούν να έχουν όλα αυτά που θέλουν. Αυτό το ονομάζουν λοιπόν "οικονομική κρίση".

leo.andros4.081020
Όσο είμαστε άπληστοι δεν θα βγούμε ποτέ από την "οικονομική μας κρίση". Γιατί πάντα θα θέλουμε περισσότερα και πάντα δεν θα μπορούμε να τα αποκτήσουμε. Πότε δεν υπήρχε οικονομική κρίση; Αν πάμε πίσω, τοτε που πολλοί σκορπούσαν τεράστια ποσά στα νυχτερινά κέντρα, είχαν δύο δάνεια, διέθεταν 2 εξοχικά, κάθε μέλος της οικογένειας είχε δικό του αμάξι και έκαναν διακοπές στην Ευρώπη. Τότε δεν είχαμε οικονομική κρίση γιατί είχαμε ό,τι θέλαμε. Άρα η οικονομική κρίση είναι στην πραγματικότητα κρίση αξιών.

leo.andros5.081020
Αν χρειάζεσαι 5,5 χρόνια για να καταλάβεις ότι αυτός που σκοτώνει, ο συνεργός του και οι ηθικοί αυτουργοί του φόνου είναι εγκληματίες, αυτό πώς λέγεται; Όταν η εισαγγελική πρόταση της εισαγγελέας κ. Αδαμαντία Οικονόμου πρότεινε την απαλλαγή των πολιτικών στελεχών της Χρυσής Αυγής για την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης, αυτό πως λέγεται; Κρίση κοινωνικής ταυτότητας; Έλλειψη ευσυνειδησίας; Έλλειψη αγάπης; Όλα αυτά μαζί.

leo.andros6.081020
Ζούμε σε μια εγωκεντρική και κακομαθημένη κοινωνία αχόρταγων ανθρώπων που ξέρει εντέχνως να μας γεννά νέες "ανάγκες" καθημερινά. Ζούμε σε μια κοινωνία με έλλειψη αγάπης για τον πλησίον. Μόλις συνειδητοποιήσουμε ότι τα πιο σημαντικά πράγματα δεν είναι τα χρήματα και ότι ούτε αγοράζονται με αυτά τότε θα ξεπεράσουμε και την "οικονομική μας κρίση". Μόλις καλλιεργούμε αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον τότε θα βρούμε αληθινή ευτυχία και δικαιοσύνη.

Χαρακτηρίστηκε "ιστορική απόφαση" και ίσως να μην είναι δημοσιογραφική υπερβολή...

Posted in Δημοσιογραφικά

lepenioti
Επάνω η δικαστίνα που ανακοίνωσε τη απόφαση για την ενοχή των στελεχών της Χρυσής Αυγής ωε εγκληματική οργάνωση. Κάτω η αίθουσα του δικαστηρίου στο Εφετείο Αθηνών (παρά το γεγονός ότι ήταν μια πρωτόδικη δίκη). Και το πιο εντυπωσιακό; Πεντέμισι χρόνια ήταν η διάρκεια της και δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει ακόμα μέχρι να οριστικοποιηθούν οι ποινές...

apofasi.dikastiriu

efimeridesΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 10/10/2020

Την Τετάρτη που μας πέρασε εκδόθηκε αυτή η ιστορική απόφαση του δικαστηρίου που ανοίγει τον δρόμο για το ξερίζωμα της ναζιστικής ιδεολογίας από την κοινωνία. Όπου η Χρυσή Αυγή κρίθηκε ως εγκληματική οργάνωση του δικαστηρίου με πρόεδρο την Μαρία Λεπενιώτη. Κάπως έτσι, μερικά πράγματα, περνάνε στην ιστορία.

Ύστερα από 5,5 χρόνια, τη μεγαλύτερη διάρκεια σε δίκη πρωτοβάθμια που έχει γίνει ποτέ, όλα τα πολιτικά στελέχη της Χρυσής Αυγής, ανάμεσά τους και ο αρχηγός της οργάνωσης, Νίκος Μιχαλολιάκος, καταδικάστηκαν. Το ρολόι έδειχνε 11.49 π.μ. όταν από τα χείλη της κυρίας προέδρου, ακούστηκε το «ένοχοι».

Η ειδησεογραφία αναφέρει ότι σε χειροκροτήματα ξέσπασε το ακροατήριο, ενώ αντίστοιχο κλίμα επικρατούσε και έξω από το Εφετείο, καθώς χιλιάδες συγκεντρωμένοι, υποδέχθηκαν την ανακοίνωση με πανηγυρικό τρόπο!

Από τους 18 πολιτικούς που δικαστήκαν σε αυτή τη δίκη, οι επτά μεταξύ άλλων, Μιχαλολιάκος, Παπας, Κασιδιαρης, Λαγός, Γερμενής, κρίθηκαν ένοχοι όχι απλώς για συμμετοχή, αλλά για διεύθυνση της εγκληματικής οργάνωσης.

Το δικαστήριο έκρινε ότι αυτός ο στενός πυρήνας της Χρυσής Αυγής εκπονούσε το σχέδιο για να γίνονται επιθέσεις και χτυπήματα που έφτασαν έως τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Τα επτά αυτά πολιτικά στελέχη που καταδικάστηκαν για διεύθυνση πολιτικής οργάνωσης, ένα τόσο σοβαρό αδίκημα, που είναι πολύ πιθανό να τους ανοίξει την πόρτα των φυλακών Κορυδαλλού.

Με δεδομένο ότι κανείς εκ των κατηγορουμένων δεν ήταν στο δικαστήριο και καθώς μετά την ανακοίνωση της ετυμηγορίας οι δικαστές καλούνται να συζητήσουν επί των αιτημάτων των συνηγόρων για αναγνώριση ελαφρυντικών (!) και βεβαίως τις ποινές, το θέμα είναι τι θα γίνει με τους επτά που απειλούνται με φυλάκιση. Κι αυτό μπορεί και να πάρει μερικές μέρες.

Νομικοί κύκλοι από την πρώτη στιγμή εκτιμούσαν ότι η ΕΛ.ΑΣ. έχει κάνει ήδη την προεργασία της και εφόσον εκδοθούν εντάλματα θα τα εκτελέσει, ξέροντας πού βρίσκονται οι ένοχοι, οι οποίο ως γνωστόν κυκλοφορούν ελεύθεροι.

Ένα άλλο ζήτημα είναι τι θα γίνει με τον Λαγό που είναι ευρωβουλευτής.

Κατά τα άλλα, το δικαστήριο κήρυξε όπως είπαμε ενόχους για ένταξη και συμμετοχή στην εγκληματική οργάνωση της ΧΑ τους πρώην βουλευτές Παναγιώτη Ηλιόπουλο, Πολύβιο Ζησιμόπουλο, Αντώνιο Γρέγο, Νικόλαο Μίχο, Νικόλαο Κούζηλο, Κωνσταντίνο Μπαρμπαρούση, Ευστάθιο Μπούκουρα, Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλο, Μχιάλη Αρβανίτη, Ελένη Ζαρούλια και Δημήτριο Κουκούτση.episimansis.neo

Τραγική φιγούρα και εκείνη που κίνησε πραγματικά γη και ουρανό για να καταφέρει να αναδείξει τη Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση, είναι η μάνα του Παύλου Φύσσα, Μάγδα...

Με αξιοπρέπεια, αυτή η γυναίκα, παρακολούθησε όλες τις συνεδριάσεις και περίμενε με αγωνία από το πρωί της Τετάρτης, την τιμωρία που θα επιφυλάξουν οι φυσικοί δικαστές στο δράστη και τους συμμέτοχους στο έγκλημα, καθώς έχουν πλέον συμπληρωθεί επτά χρόνια από τη δολοφονία του παιδιού της.

Απόφαση, μήνυμα της δικαιοσύνης προς την κοινωνία, που επίσης περίμενε με ξεχωριστό ενδιαφέρον το αποτέλεσμα της ιστορικής αυτής δίκης.

Η Μάγδα Φύσσα, μετά το άκουσμα της απόφασης για την ενοχή της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση αλλά και της ενοχής Ρουπακιά, ξέσπασε.

Με δάκρυα στα μάτια, η Μάγδα Φύσσα φώναζε «Εσύ τους καταδίκασες Παύλο μου, μόνος σου τους καταδίκασες», σε μια συγκλονιστική στιγμή που σφράγισε μια ιστορική στιγμή για την Ελληνική Δικαιοσύνη.

Η Μάγδα Φύσσα μετά την έξοδό της από το Εφετείο με δάκρυα στα μάτια και μέσα σε χειροκροτήματα από όσους βρίσκονταν εκεί, φώναζε «Τους νίκησες γιέ μου»! Στιγμές ανθρώπινες, μακριά από το στοιχείο οποιασδήποτε πολιτική εκμετάλλευσης. Μ’ αυτή τη λογική κάνουμε και μεις την αναφορά μας στο σημερινό άρθρο μας…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 10/10/2020 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Ήρεμα, όμορφα, όπως θέλουμε τη ζωή μας. Βόλτα στη θάλασσα για να αποφορτιστούμε...

Posted in Επικαιρότητα

thalasa1
Δείτε τι όμορφη που είναι η θάλασσα αυτόν τον καιρό... Βέβαια η ΕΜΥ μας προειδοποιεί ότι θα χαλάσει ο καιρός τις επόμενες μέρες, αλλά όσο κρατάει, ας πάμε, έστω και με τη φαντασία μας, στη γαληνεμένη θάλασσα του Οκτώβρη. Που είναι γλυκιά για να μπούμε μέσα, αλλά αξίζει ακόμα και μόνο για ψάρεμα...

thalasa2
Σε ένα τέτοιο όμορφο περιβάλλον μπορείς να αποφορτιστείς από ότι σε καίει και σου δημιουργεί πρόβλημα... Και το ξέρετε καλά, εμείς οι άνθρωποι κουβαλάμε τέτοια ζητήματα, συχνά - πυκνά. Μας απασχολούν πράγματα που αδυνατεί να χωρέσει το μυαλό μας, λόγω της ατέλειας μας, δυσκολεύεται να τα βάλει σε μια λογική σειρά και να τα δεχτεί.

thalasa3
Δεν έχει τόσο σημασία το μέρος. Ο καθένας μας έχει ένα δικό του μέρος. Αλλά παντού η θάλασσα μπορεί και γαληνεύει την ψυχή. Το έχω νιώσει και γω σε στιγμές μεγάλης συναισθηματικής φόρτισης. Κι αυτό το πλατσούρισμα του νερού, αυτό το ανεπαίσθητο κυματάκι είναι που σε ηρεμεί.

thalasa4
Πραγματικά, μπορείς να μη νιώθεις καλά εδώ; Σ' αυτή την μοναδική φυσική ομορφιά; Και βέβαια μπορείς. Η γαλήνη και η συναισθηματική ανασφάλεια φεύγει και έρχεται ξανά η σιγουριά, να πάρει το χώρο της στην καρδιά μας. Και το έχουμε τόσο ανάγκη για να συνεχίσουμε να ζούμε.

thalasa5
Αναζητούμε τέτοιους μικρούς παραδείσους. Για ηρεμία με τον άνθρωπο μας. Όσο και όπως μπορούμε. Και όσο ο καιρός μας το επιτρέπει, επειδή μας προετοιμάζουν ότι έρχεται το φθινόπωρο που ημερολογιακά είναι ήδη εδώ, αλλά δεν το βλέπουμε.

thalasa6
Ως τελευταίο, κρατήστε τα λόγια που είναι χαραγμένα πάνω στην άμμο. "Εδώ που όλα περνούν"... Ναι, περνούν! Είναι κάτι που το νιώθεις, το αισθάνεσαι. Φεύγοντας από αυτόν τον όμορφο τόπο, θα νιώθεις καλύτερα. Και οπωσδήποτε ποιο ήρεμα...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA