Με την αδερφή μου Στασούλα, πριν δυο χρόνια στην Κρήτη, στο σπίτι της...

Πάντα έχει τον τρόπο να με ξαφνιάζει θετικά αυτό το κορίτσι. Ήρθε σήμερα το πρωί από το χωριό, η Ελένη Μαθιουδάκη με τον άντρα της, Αντώνη, και θεώρησε σκόπιμο να μαζέψει κάποια... μικροπράγματα και να γεμίσει δύο χαρτόκουτες μεγάλες.

Μου είχε στείλει μήνυμα η Στασούλα. Μιλήσαμε και στο τηλέφωνο. Ήξερα. Δεν μπορώ να πω, και τα περίμενα τα πράγματα.

Με τη Στασούλα, την αδερφή μου, αυτό παθαίνω. Από τη μια δεν θέλω να τη βάζω σε κόπο και ταλαιπωρία και από την άλλη μ' αρέσει αυτή η κίνησή της να με σκέφτεται και μου το δείχνει σε κάθε ευκαιρία, ετοιμάζοντάς μου δέμα.

Η Ελένη Μαθιουδάκη μένει κάπου στο Περιστέρι και πήγα από το σπίτι της να τα πάρω με το αυτοκίνητο. Δεν είναι μακριά από τον Κολωνό και οι άνθρωποι είναι ευγενικοί και φιλόξενοι. Μου έφτιαξαν καφέ και κάθισα καμιά ώρα και κουβεντιάσαμε.

Το καράβι έφτασε ξημερώματα στο λιμάνι του Πειραιά και οκτώ η ώρα ήταν προχωρημένη γι' αυτούς. Για μένα όμως που με ξύπνησαν με το τηλεφώνημά τους για να μου πουν πως έφτασαν, ήταν κάπως. Αλλά τελικά άξιζε τον κόπο. Πάντα αξίζει τον κόπο για μια τέτοια ιστορία. Κι αυτό το ξέρει καλά η Στασούλα που έχει τον τρόπο της να σου προσφέρει την καρδιά της με χαμόγελο.

Βγάζω τα δέματα στα τραπέζι της κουζίνας και τα κοιτάζω... Και τι δεν έχουν μέσα οι κούτες... Όλα τα καλά του κόσμου. Με αγάπη. Σαν τα δέματα που μας ετοίμαζε η μακαρίτισσα η μάνα μου. Δεν άφηνε “τρύπα” για “τρύπα” ανεκμετάλλευτη...

Εννιά η ώρα γυρίζω σπίτι. Νοιώθω ήδη καλύτερα. Να περιμένω να “σηκωθεί” λίγο η μέρα και να πάρω να την ευχαριστήσω. Για άλλη μια φορά και για όλα όσα κάνει για μένα.

Σε ένα μήνα, από τώρα, θα είμαστε κοντά της με τον Λάμπρο και θα 'χω τη δυνατότητα να πούμε περισσότερα πράγματα. Για την ώρα ένα “ευχαριστώ” είναι λίγο.

Πρωινό Σαββάτο. Με κρύο καιρό και απαλή βροχή. Αλλοιώτικη άνοιξη ετούτη. Ας κάτσουμε σπίτι και ας διαβάσουμε ένα υπέροχο, γεμάτο ευαισθησία διήγημα της Χαρούλας Βερίγου:

Θυμάμαι τα λόγια της γιαγιάς μου, σαν να ήταν χτες…

Ένα μεγάλο παραμύθι είναι η ζήση μας, παραμύθι και πρέπει απ' την αρχή ως το τέλος καθένας να το διαφεντέψει μόνος του. Δεν γίνεται και δεν έχει αξία αλλιώς. Συνοδοιπόρους μπορείς να 'χεις πολλούς στο ταξίδι της ζωής, μα το ταξίδι θα το κάνεις πάντα για σένα και ο φτασμός θα 'ναι δικός σου, ξεχωριστός και μοναχικός. Ύστερα από εκείνον το φτασμό μου φαίνεται πως σταματούν τα έργα του ανθρώπου κι αρχίζουν τ' άλλα , τα μεγάλα Του Θεού".

Το δικό μου ταξίδι έχει αλήθειες και ωραιότητες πολλές. Τώρα που ακόμα κουμαντάρω τη μνήμη, δίχως πρόθεση να παραλλάξω ιστορίες και γεγονότα , δίχως υπερβολές, πάω πίσω, πολύ πίσω, εκεί που ανταμώνω παιδιά, τότε, σαν εμένα κι εμένα, εκεί που οι αθωότητες ξεχειλίζουν στα μάτια και γίνονται στάλες φθινοπωρινής βροχής ή δάκρυα στ' άγρια ροδομάγουλα. Εκεί με ταπεινοσύνη επιστρέφω και λατρεύω , ναι λατρεύω την αμόλευτη αγιοσύνη μας.

Γυρίζω πίσω απ' τον καιρό, πίσω απ' το χρόνο και ψάχνω να ξεχωρίσω τις πατημασιές της ψυχής μου στο λασιθιώτικο κάμπο και τις αγγελοπατημασιές στον άνεμο. Σκαλίζω τις μνήμες, τις θύμησες. Γυρίζει ο νους ανεμόμυλος. Κάτι γίνεται. Όλα απείραχτα μένουν εκεί στο μυρογυάλι της καρδιάς.

Ανοίγω το παραθυράκι της ψυχής. Ξετυλίγεται σαν όνειρο και μ' αρέσει. Ανταμώνουμε όλοι , όλοι σ' εκείνη την αυλή κάτω απ' τον πλάτανο. Πέφτει ψιλόβροχο η ευτυχία στα χέρια μας. Τρέχουμε. Να προλάβουμε να την κρατήσουμε, να την φυλακίσουμε, ως αύριο που ίσως δεν θα βρέξει, ως αύριο. Μπροστά η ζωή κι εμείς ένα τσούρμο "κοπέλια" στο κατόπιν της·να την κατακτήσουμε, νικητές ως το τέλος.

Μ' αρέσουν τα μενεξεδένια δειλινά, τότε που μεθούσαμε με χρώματα ανέγγιχτοι από φόβους, κι αδιέξοδα. Ανασταίνονται άγιες οι ώρες κι οι μέρες κι οι νύχτες, όλα, όλα όσα έζησα παιδί. Γελάω και κλαίω, δηλαδή γεύομαι τη ζωή. Χαρά και δάκρυ, ανθούν όλα γύρω μου και τα θέλω όλα δικά μου. Φύση πλεονέχτρα, όχι μη βιαστείς να με κρίνεις, η πλάση είναι περιουσία ολονών κι όσα γοητεύουν τα μάτια μου θέλω να τα αγαπώ. Εξάλλου, ποιος μπορεί να μου πει "απαγορεύεται η όρασις". Δεν υπάρχει απαγορεύεται.

Στο θαμποχάρακα του νου, εκείνος ο περίβολος του σχολείου ξαναζωντανεύει, σαν πολιτεία που ξυπνά χαρούμενη μετά από γιορτή. Κλείνω τα μάτια και συλλογίζομαι. Κατεβαίνω απ' το χωματόδρομο, αντικρίζω τον Άγιο Χαράλαμπο και τον άγιο Τρύφωνα, ανασαίνω βαθιά τον πρωινό δροσερό αέρα, σμίγω μ' άλλες ανάσες, της Μαρίας του Κωστή, της Ναυσικάς, της Ρηνούλας, της Γεωργίας, του Μανόλη κι άλλες, κι άλλες πολλές, νιώθω κι εκείνη, γλυκιά κι απαλή της δασκάλας μου, της κυρίας Αντιγόνης και δραπετεύω απ' την πραγματικότητα και ταξιδεύω, στην ονειροφαντασία της καρδιάς μου και του σύμπαντος.

Θυμάμαι όλα αυτά με νοσταλγία. Θυμάμαι λεπτομέρειες πολλές, σημάδια και χνάρια της ζωής μου στο χρόνο. Θυμάμαι κάτι κόκκινα τριαντάφυλλα μέσα στον κισσό, μια ατμόσφαιρα υγρή, μελαγχολική, θυμάμαι τα μάτια σου αινιγματικά και μεγάλα στραμμένα στο πουθενά ή στο Θεό, δεν ξέρω, θυμάμαι, θυμάμαι, θυμάμαι και μια χαρμολύπη αναδύεται μέσα μου. Εικόνες όμορφες. Στην άκρη τους δεμένη ακόμα η αθωότητα και η αγάπη. Τα όνειρά μας ήταν όλα άστρα χρυσά και τα ταξιδεύαμε από καρδιά σε καρδιά και από θρανίο σε θρανίο.

-Έλα, μου είχες πει, απλώνοντας το χέρι να με κρατήσεις.

Ήσουν πάντα λιγομίλητος. Ίσως επειδή είχες χάσει τον πατέρα σου. Ποτέ δεν σε ρώτησα Καταλάβαινα πως δεν θα μου απαντούσες. Καταλάβαινα όμως και την πίκρα σου. (συνεχίζεται)

Ένα υποθετικό σενάριο, λέμε τώρα, από ένα παιδί με τα δικά του "αν". Απολαύστε το. Σαββατοκύριακο έρχεται! Ας είναι πιο χαλαρό για όλους μας...

Το ίδιο τραγούδι ερμηνευμένο από έναν μεγάλο με... άλλα λόγια. Πολύ ωραίο τραγούδι! Το άκουσα σήμερα στο Δεύτερο και μου άρεσε πολύ. Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε...

Από την Κυριακή 23 Μαΐου 2010 το 134, το γνωστό Κέντρο Τηλεφωνικής Εξυπηρέτησης του ΟΤΕ, αλλάζει σε 13888.

Το 13888 λειτουργεί Δευτέρα - Παρασκευή 08:00 – 22:00 και Σάββατο 09:00 - 15:00 και μπορεί να κληθεί από οποιοδήποτε δίκτυο σταθερής ή κινητής τηλεφωνίας από όλη την Ελλάδα.

Το Κέντρο Τηλεφωνικής Εξυπηρέτησης, 13888, είναι ένα αυτόνομο και ολοκληρωμένο κανάλι πώλησης προϊόντων και υπηρεσιών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας. Με έμπειρο και εξειδικευμένο προσωπικό, το 13888 βρίσκεται κοντά στον πελάτη για συμβουλές, ενημέρωση και τηλεφωνικές παραγγελίες.

Με ένα τηλεφώνημα στο 13888, οι πελάτες μπορούν να αγοράσουν προϊόντα και υπηρεσίες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας και η αγορά να ολοκληρωθεί με την αποστολή των προϊόντων στο χώρο τους χωρίς χρέωση. Δεν απαιτείται χρήση πιστωτικής κάρτας, αλλά η χρέωση των αγορών γίνεται στον τηλεφωνικό λογαριασμό ΟΤΕ του πελάτη.

Ενδεικτικά, με μια κλήση στο 13888, οι πελάτες μπορούν να αποκτήσουν εύκολα και απλά, με ένα τηλεφώνημα χωρίς να μετακινηθούν από το χώρο τους:

• Conn-x – internet, ομιλία, τηλεόραση
• Προσωπικά προγράμματα σταθερής τηλεφωνίας
• Προσφορές κινητής τηλεφωνίας COSMOTE

Με μέσο χρόνο απόκρισης 19 δευτερόλεπτα, πιστοποίηση ISO 9001:2000 και ποσοστό ικανοποίησης πελατών 95%, το 13888 είναι ένας εύκολος και άμεσος τρόπος επικοινωνίας με τον ΟΤΕ.

Τώρα μπορείτε και σεις να αποκτήσετε τα πάντα γύρω από σταθερή, κινητή τηλεφωνία και internet με ένα τηλεφώνημα στο 13888

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/05/2010

Σήμερα αποφάσισα να μην γράψω εγώ στη στήλη μου αλλά να δώσω το λόγο στους απεργούς της 20/5 και στο αίτημά τους για ένα ΔΗΜΟΣΙΟ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ - ΙΣΧΥΡΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που θα ενισχύει την κοινωνική συνοχή, τους οικονομικά αδύνατους, τους απλούς ανθρώπους του μόχθου.
και επισημαίνει ότι το πρόβλημα του ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας είναι πρόβλημα ΠΟΡΩΝ – ΕΣΟΔΩΝ και ΟΧΙ ΠΑΡΟΧΩΝ.

Γι’ αυτό καμία ΛΥΣΗ δεν είναι βιώσιμη, σοβαρή και αποδεκτή αν δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα των πόρων – εσόδων όπως:

Την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή, τη φοροκλοπή, τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, που αποτελούν διαχρονικά το κυρίαρχο  πρόβλημα εσόδων.

Τρόποι και «εργαλεία» να αντιμετωπισθεί υπάρχουν πολλοί και έχουν εφαρμοσθεί αποτελεσματικά στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με θεαματικά αποτελέσματα.

Την είσπραξη των βεβαιωμένων και καταλογισθέντων ασφαλιστικών οφειλών χρεών σε μεγάλους και ισχυρούς εργοδότες και επιχειρηματίες. (Για αρκετούς υπάρχουν και αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες κατά περίεργο τρόπο δεν ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ!

Επιτέλους να δοθεί στη ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ο κατάλογος των οφειλετών του

ΙΚΑ – ΕΤΑΜ τουλάχιστον για ποσά άνω των 50.000 Ευρώ.

Τα «κόλπα» των εικονικών πτωχεύσεων μεταβιβάσεων και τις προσχεδιασμένες εισφορο-αποφυγές των ιδιωτών που κατά τα άλλα οι ίδιοι γίνονται πλουσιότεροι, μέσω εξωχώριων εταιρειών και μεταβίβασης των περιουσιακών τους στοιχείων σε τρίτους.

Τη λεηλασία των Ασφαλιστικών Ταμείων απ’ τις ανεξέλεγκτες δαπάνες Υγείας (φαρμάκων, έξω-νοσοκομειακών υπηρεσιών, προσθετικών υλικών κλπ.) που έχουν γίνει η μεγαλύτερη πληγή σπατάλης.

Την αποτελεσματική αξιοποίηση των αποθεματικών και της ακίνητης περιουσίας των Ασφαλιστικών Ταμείων, που απαξιώνετε ανεκμετάλλευτη.

Τη συνεπή καταβολή των υποχρεώσεων του Κράτους προς τον κλάδο σύνταξης και υγείας των Ταμείων, τα χρέη του οποίου έχουν ξεπεράσει τα 8 ΔΙΣ €.

Την άντληση πρόσθετων πόρων από χρηματιστηριακές δραστηριότητες, την κίνηση κεφαλαίων, τα τυχερά παιχνίδια, την εκποίηση δημόσιας περιουσίας κλπ.

Την ίδρυση ειδικής Τράπεζας Ασφαλιστικών Ταμείων για την αξιοποίηση των αποθεματικών, των διαθέσιμων, των συνταξιοδοτικών λογαριασμών και πράξεων.

Οι εργαζόμενοι, οι Συνταξιούχοι, οι άνεργοι αρνούνται να πληρώσουν για ακόμα μια φορά τα εγκληματικά πολιτικά και ασφαλιστικά λάθη των κυβερνήσεων, με μειώσεις των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων και παροχών.

Οι εργαζόμενοι ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ και απορρίπτουν τη λογική ότι δεν υπάρχει άλλη λύση για τη σωτηρία του ασφαλιστικού συστήματος, ότι δεν μπορεί να διασφαλισθεί το μέλλον των ΝΕΩΝ που αναγκάζονται να δουλεύουν ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΙ.

ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ στις παράλογες αντεργατικές, και αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις της Κυβέρνησης και των «Τοκογλύφων» δανειστών.

Λύση ΥΠΑΡΧΕΙ το θέμα είναι αν ΥΠΑΡΧΕΙ πολιτική βούληση.

Εδώ και χρόνια τα συνδικάτα έχουν καταθέσει ολοκληρωμένη, τεκμηριωμένη και ρεαλιστική πρόταση, που σέβεται και ενισχύει τα δικαιώματα των ασφαλισμένων ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζει την οικονομική βιωσιμότητα του συστήματος.

Το θέμα είναι ότι αυτή έρχεται σε αντίθεση, με τις Νεοφιλελεύθερες συνταγές που έχουν κυρίαρχο στόχο, την ακύρωση κάθε κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, γιατί αυτές το αντιμετωπίζουν αποκλειστικά ως οικονομικό πρόβλημα, αγνοώντας προκλητικά τον άνθρωπο και τις ανάγκες του!

Προτάσεις ΕΝΙΑΙΕΣ και ΔΙΚΑΙΕΣ με εξίσωση παροχών προς τα πάνω για όλες τις κοινωνικές ομάδες και όλες τις κατηγορίες, που δεν θα διαχωρίζουν τους ασφαλισμένους σε «καλούς» και «κακούς» σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας πολίτες!

Τι άλλο να πω εγώ. Προσυπογράφω απλώς…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ
  

"...Θα  σου ζωγραφίσω μιά καλημέρα  για πάντα.... "είπε  ο μικρός άγγελος και στο τίναγμα των
φτερών του  γέμισε νιφάδες χιονιού το ξέφωτο στο μακρινό έρημο
δάσος... " και να έρχεσαι πιό συχνά και μόνη σου... έτσι έμαθα να σε
βλέπω ... πάντα μόνη σου..."  τόνισε  κλείνοντας το καλό του μάτι και
της χάρισε μισό ακόμη χαμόγελο για να συμπληρώσει το προηγούμενο που
ήταν και αυτό μισό. Όλα στη ζωή της έδειχναν μισά  κι όταν τη ρωτούσαν
γιατί... δεν ήξερε τι να απαντήσει. Δεν ήξερε μέχρι χτες... χτες , νύχτα με
βροχή, δηλαδή μιά υπέροχη νύχτα, πως της ήρθε έτσι ξαφνικά, φόρεσε τα
κόκκινα  παπούτσια, πήρε ένα καλάθι  και κατέβηκε στον κήπο... την
ίδια ώρα που το μικρό ξωτικό κολυμπούσε σε μιά τεράστια σταγόνα πάνω
στο παλιό κάγκελο του φράχτη ανάμεσα στους κισσούς και τις 
μολόχες...

μόνη  και σήμερα στη σχολή... και με παρέα πάλι μόνη θα
ήμουν... δεν είναι δύσκολο... έχω ότι πολύτιμο στην καρδιά μου  και ξέρω
καλά το παιχνίδι της αντοχής  γιατί... τώρα πιά μάλλον μοιάζει παιχνίδι...