Φόβος και τρόμος οι αντλίες καυσίμων για τους οδηγούς Ι.Χ. που πρέπει να γεμίζουν τα ντεπόζιτά τους. Τι φταίει αλήθεια και έχουν πάρει αυτές τις αψυχολόγητες και μακριά από κάθε λογική, αυξήσεις. Στο κομμάτι που ακολουθεί θα προσπαθήσουμε να το διερευνήσουμε προσεκτικά, εκφράζοντας τις απόψεις μας.
Αυτή η φωτογραφία με την χθεσινή απόδειξη από τη βενζίνη που έβαλα εγώ στο αυτοκίνητό μου, αποτυπώνει την μεγάλη αλήθεια για το τι πληρώνουμε στα καύσιμα… Είναι φοβερό αν προσέξεις το τι πληρώνεις για το καύσιμο και τι για τη φορολογία. Αντιλαμβάνεσαι ότι αυτοί που μας κυβερνούν είναι αδίστακτοι βάζοντας στα ύψη μια έμεση φορολογία.
Κι έχουν μετά το θράσος να λένε, για να δικαιολογήσουν τις υπέρογκες αυξήσεις ότι τάχα μου φταίνε οι… διεθνείς ανατιμήσεις. Και για τη διπλή φορολογία πάνω στα καύσιμα κουβέντα, παιδιά; Ή σας αρκεί να λέτε ότι σας υποχρεώνουν να το κάνετε οι «φίλοι» μας – δανειστές μας; Ακόμα κι έχει ίχνη αλήθειας, νομίζετε ότι σας τιμά κάτι τέτοιο;
Δείτε ΕΔΩ το σποτάκι που έκανε ένα πολιτικό κόμμα για να εκμεταλλευτεί την κατάσταση. Αγνοήστε το κόμμα, αλλά κρατήστε τις αλήθειες που λέει...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 02/06/2018
Θα τις συνηθίσουμε κι αυτές τις αυξήσεις; Θα σκύψουμε για άλλη μια φορά το κεφάλι απογοητευμένοι πως σ’ αυτό σύστημα πραγμάτων δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτα και τελικά, όλα ότι σχεδιάζουν για μας χωρίς εμάς, θα μπορούν να τα εφαρμόζουν, ανεμπόδιστα;
Ναι, για τις συνεχείς αυξήσεις στα καύσιμα λέω που τις τελευταίες εβδομάδες έχουν πάρει μια ξέφρενη ανοδική πορεία, που δεν ξέρουμε πού θα σταματήσει... Και δείτε μια ενορχηστρωμένη σιωπή από τα ΜΜΕ που θα έπρεπε να ξεσκεπάζουν τέτοιες μεθοδεύσεις. Το Θεό τους, δεν έχουν!
Κι εντάξει, να δεχτώ ότι δεν βγαίνουν πια στους δρόμους να κάνουν ρεπορτάζ οι νέοι συνάδελφοι, δεν το απαιτούν πια ούτε οι διευθυντές και οι αρχισυντάκτες τμημάτων, αλλά οι ίδιοι ως ιδιοκτήτες Ι. Χ. δεν βάζουν βενζίνη στα αυτοκίνητα τους; Τα θεωρούν όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό, φυσιολογικά; Δεν εκτιμούν ότι έχουν μέσα τους το στοιχείο της είδησης, για να ασχοληθούν μαζί του;
Απορίες ενός παλιού (στη δουλειά...) δημοσιογράφου που μπορεί και να μη λένε τίποτα σε εκείνους που έχουν την ευθύνη διοίκησης των μέσω ενημέρωσης, σήμερα... Αλλά αποτελούν μεγάλες αξίες στη δουλειά μας…
Στην Ελλάδα λοιπόν, η μέση τιμή της αμόλυβδης βρίσκεται στα 1,85 ευρώ ανά λίτρο, με τις πραγματικές τιμές όμως να αγγίζουν τα 2 ευρώ το λίτρο. Σε περισσότερα από 22 νησιά και νομούς η τιμή της βενζίνης είναι πάνω από 1,90 ευρώ ανά λίτρο, ενώ υψηλότατη είναι και η τιμή του πετρελαίου κίνησης και του μαζούτ.
Στα Δωδεκάνησα επίσης η βενζίνη βρίσκεται στα 1,768 ευρώ το λίτρο, στη Σάμο είναι στα 1,743 ευρώ, στην Ευρυτανία 1,724 ευρώ, στο Λασίθι 1,702 ευρώ το λίτρο κ.ο.κ. Το λεγόμενο «καπέλο» σε σχέση με τη μέση πανελλαδική τιμή της αμόλυβδης είναι στα 22 λεπτά το λίτρο.
Οι ανατιμήσεις επιταχύνθηκαν εξαιτίας της ραγδαίας ανόδου των διεθνών τιμών του αργού αλλά και της υποχώρησης της ισοτιμίας του ευρώ έναντι του δολαρίου. Και εντάξει να παραδεχτούμε ότι οι αυξήσεις στις διεθνείς τιμές δεν συμφέρουν τις Εταιρείες Εμπορίας επειδή δημιουργούν την ανάγκη για περισσότερα κεφάλαια κίνησης, μειώνουν τις πωλήσεις και αυξάνουν τις οφειλές των πελατών και τις επισφάλειες. Να το δεχτούμε.
Η μέση τιμή της αμόλυβδης την προηγούμενη Παρασκευή 18 Μαΐου ήταν 1,624 ευρώ το λίτρο έναντι 1,54 ευρώ στην αρχή του χρόνου, δηλαδή αυξήθηκε κατά 8,4 λεπτά το λίτρο. Στο ίδιο διάστημα η τιμή διυλιστηρίου, λόγω της ανόδου των διεθνών τιμών, αυξήθηκε κατά 7,4 λεπτά (από 0,4299 ευρώ σε 0,5043) ενώ άλλο 1,5 λεπτό αυξήθηκαν οι φόροι.
Να ξαναθέσουμε μερικά ερωτήματα: Ως ποτέ οι δανειστές φίλοι μας θα επιβάλουν αυτή τη δυσβάστακτη φορολογία στα καύσιμα και θα τα κάνουν να είναι δυσπρόσιτα στον μέσο Έλληνα;
Ως ποτέ θα ακούμε «ειδικούς» αναλυτές να λένε, πως τάχα μου είναι τα πιο φτήνια καύσιμα στην Ευρώπη. Ένα παιδί δεν θα έκανε τέτοιες συγκρίσεις, αλλά θα έλεγε τα αυτονόητα, η μόνη σχέση που μπορείς να κάνεις είναι με το ύψος των μισθών και των συντάξεων. Τα οποία σ’ αυτό το ρευστό κλίμα στον καιρό των μνημονίων και της συνεχούς λιτότητας, τείνουν συνεχώς μειούμενα...
Πόσο θα τους ανεχόμαστε να λένε ότι είναι δεσμεύσεις προς τους δανειστές όλα αυτά; Κι αφού δεν συμφωνούν αυτοί που μας κυβερνούν, που θέλουν να αυτοαποκαλούνται και… αριστεροί, γιατί δεν πάνε σπίτι τους, αλλά εφαρμόζουν όλα αυτά τα μέτρα. Γιατί να ήθελαν να τους χάσουν τέτοιους εξαιρετικούς συνεργάτες;
Κλείνοντας θεωρώ ότι είναι ντροπή όλο αυτό το σκηνικό που έχει στηθεί σε βάρος των Ελλήνων πολιτών. Και είναι καιρός να αλλάξουν τακτική. Κι αν δεν το καταλαβαίνουν αυτοί ας τους το δείξουμε εμείς, με τον τρόπο μας. Ας απέχουμε για ένα μήνα από τα πρατήρια τους. Οργανωμένα όμως... Να δεις για ποτέ θα πιάσουν επαφή με τη λογική, με την οποία σκόπιμα, βρίσκονται σε... διάσταση.
- Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο 2 Ιουνίου 2018 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
