Και καθώς ο Μάης πάει προς το τέλος του, η άνοιξη είναι ακόμα εδώ να μας δίνει αυτή την υπέροχη ομορφιά με τα ανθισμένα λουλούδια στου κήπους και να μας υπενθυμίζει ότι εκεί έξω υπάρχει πάντα κάποιος που μας αγαπά.


Και μαζί με την πλούσια αγάπη του είναι και η προστασία του από δύσκολες καταστάσεις που παραμονεύουν στην καθημερινότητα μας... Ένα πανέμορφο ανθισμένο λουλούδι θα μας το θυμίζει πάντα...


Αυτό το δέντρο με τα εντελώς ξεχωριστά φύλλα και άνθη το είδαμε το Σάββατο στην πλατεία Κάνιγγος. Ένα μικρό χώρο έχει με χώμα εκεί, στο κέντρο της Αθήνας, αλλά αυτό ήταν αρκετό για να ανθίσει αυτή η ακακία Κωνσταντινούπολης.


Μη φαντάζεστε πως το ήξερε κανείς από την παρέα μας... Το ψάξαμε μέσα στο διαδίκτυο. Και κάπως έτσι καταλήξαμε σ' αυτό. Αν κάποιος από τους αναγνώστες μας διακρίνει ότι το λένε αλλιώς, θα το διορθώσουμε.


Αυτό που εμείς κρατάμε κάθε φορά που βλέπουμε τέτοιες όμορφες εικόνες είναι ότι εκείνος υπάρχει και ενδιαφέρεται προσωπικά για μας. Θέλει να είμαστε χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι και μας βοηθά σ' αυτό.


Τόσες ξεχωριστέρς ομορφιές στα λουλούδια και χρώματα... Ατέλειωτα μοιάζουν. Εκεί που λες, τα είδα όλα ξεφυτρώνει μπροστά σου κάτι εντελώς καινούριο. Δεν ξέρεις το όνομα τους, αλλά σε ξετρελαίνει το άρωμα τους.


Για μένα αυτή η ομορφιά στο κέντρο της Αθήνας θα παραμείνει εντελώς ξεχωριστή... Την έζησα, την είδα, την απόλαυσα. Και σήμερα με τους φίλους μας επωφελούμαστε της αργίας να πάμε μια βόλτα στο Πόρτο Ράφτη...


Τι περιμένουμε; Μα το πιο απλό! Να αλλάξουμε εικόνες, καταστάσεις... Το χρειαζόμαστε από καιρό σε καιρό, αυτό. Αναρωτιόμαστε έτσι. Άσε που αν ο καιρός το επιτρέψει θα κάνουμε και το δεύτερο μπάνιο μας...