Η αφορμή δόθηκε από τον φίλο Άγγελο Φίσκιλη, όταν για δικούς του λόγους δημοσίευσε αυτή τη φωτογραφία στο Facebook. Πρόκειται για τη στοά του City Link που ενώνει τη Βουκουρεστίου με την Αμερικής. Κι εμείς έχουμε ωραίες αναμνήσεις από εκεί… Ένα βράδυ μετά από μια όχι και τόσο καλή θεατρική παράσταση... Μια βόλτα στη νυχτερινή Αθήνα με μηχανή κι ένα ποτήρι κόκκινο ισπανικό, ξηρό, κρασί με θαυμάσιο μεζέ να το συνοδεύει…  Τελικά δεν θέλει πολλά ο άνθρωπος για να νιώσει καλά. Λίγα και καλά… Κι εδώ είναι μια ζεστή γωνιά στο κέντρο της Αθήνας. Εδώ ένα ποτό είναι μια ξεχωριστή απόλαυση.


Καλοκαιρινό κι ανάλαφρο με τις πρώτες νοσταλγίες ετούτο το δημοσίευμα… Του πάνε γάντι τα ξεραμένα, χρυσά στάχυα… Το κουβεντιάζαμε προχθές με τον παππού Διονύση… Παλιότερα, τέτοιον καιρό ετοιμάζονταν για τον θερισμό… Τότε που οι οικογένειες στα χωριά θεωρούσαν υποχρέωση τους να σπείρουν το σιτάρι της χρονιάς για το ψωμί τους. Τότε που ήξεραν τι έβαζαν στο τραπέζι τους και το εμπιστευότανε, γιατί οι ίδιοι πήγαιναν το στάρι στο μύλο, να το αλέσουν για το αλεύρι που θα χρησιμοποιούσε η νοικοκυρά για να ζυμώσει… Τώρα όλα αυτά μοιάζουν πολύ μακρινά…

Ένα όμορφο τραγούδι σε στοίχους Γιάννη Ζαχαριουδάκη και μουσική Κώστα Παπασύκα

Ενορχήστρωση - προγραμματισμός: Παύλος Αρβανίτης

Κιθάρες: Παύλος Αρβανίτης - Κώστας Παπασύκας

Πλήκτρα: Κατερίνα Καραθανάση

Μπουζούκι - Μπαγκλαμαδάκι: Χάρης Βεγλετζής

Επιμέλεια παραγωγής: Οδυσσέας Τσατσούλης

Track 8 από το ομώνυμο cd, copyright 2011

Το τραγούδι ονομάζεται «Τέκνα Ειρήνης» και να οι στοίχοι του

Με θαρραλέα τη ψυχή

αρνήθηκε συμμετοχή

σε μια σκακιέρα σκοτεινή

άβουλο πιόνι να γενεί

Με της αλήθειας τη καρδιά

κόντρα σε κάθε μια ψευθιά

πετούσε πάντοτε ψηλά

ειρήνης άνοιγε φτερά

Αγνό ελεύθερο μυαλό

και με μητρώο καθαρό

οδεύει για τη φυλακή

σαν το πουλί μες στο κλουβί

Ήταν το έγκλημα βαρύ

όπλο στο χέρι ν' αρνηθεί

μα θα του κόψουν τα φτερά

και θα ναι η ποινή βαριά

Κι εγώ αναρωτήθηκα , κοιτώντας τον στα μάτια ρεφρέν ( δις )

είν' η ζωή μου ένα κελί;

ή το κελί μου έχει ζωή;

και αίμα στα ντουβάρια, κι αίμα στα ντουβάρια

Τι κι αν το σώμα στο κλουβί

είναι σε κάποια φυλακή

τι κι αν του κόψαν τα φτερά

να μη πετάει στα ψηλά

Οι φύλακες να απορούν

και κάποιοι να μονολογούν

δε τον εβλέπουν σκυθρωπό

μα πάντα χαμογελαστό

Κι εγώ αναρωτήθηκα , κοιτώντας τον στα μάτια ρεφρεν ( δις )

είν' η ζωή μου ένα κελί;

ή το κελί μου έχει ζωή;

και αίμα στα ντουβάρια, κι αίμα στα ντουβάρια

Τον είδα κάπου το '49

να τον φορτώνουν μεταγωγικά

και εξορία σε ξερό νησί

μάτι ανθρώπου μη τον δει

Είχε μεγάλο τσαγανό

κόντρα να πάει στον ποταμό

είχε ελπίδα στη καρδιά

για τη μεγάλη λευτεριά

Κι εγώ αναρωτήθηκα , κοιτώντας τον στα μάτια ρεφρέν ( δις )

είν' η ζωή μου ένα κελί;

ή το κελί μου έχει ζωή;

και αίμα στα ντουβάρια, κι αίμα στα ντουβάρια.

Γιάννη Ζαχαριουδάκη, ευχαριστώ που μου το επεσήμανες… Εύχομαι να έχεις πάντα τέτοιες εμπνεύσεις. Και να συνεχίσεις να γράφεις. Κάνει σε όλους μας καλό. Πίστεψε με…

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο του περιοδικού του συνδικάτου των τεχνικών του ΟΤΕ, η ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ, τεύχος 262. Μπορείτε να το διαβάσετε, όπως κυκλοφορεί τυπωμένο, πατώντας ΕΔΩ.

Πριν δέκα μέρες περίπου ολοκληρώσαμε τη ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ τ. 262. Αλλά προέκυψαν τόσα πράγματα στο μεταξύ που αφήσαμε πίσω αυτό το γεγονός για να ασχοληθούμε με την επικαιρότητα… Τώρα που ηρέμησαν κάπως, ας δούμε λίγο πως έχουν τα πράγματα…

Το περιοδικό, λοιπόν, έχει ένα μεγάλο αφιέρωμα στις εκλογικές διαδικασίες που πραγματοποιήθηκαν στην ΠΕΤ ΟΤΕ στις αρχές Μαρτίου και έδωσαν νέα διοίκηση για την επόμενη τριετία… Την τελευταία μου μάλλον, ως υπαλλήλου στο συνδικάτο…

Φυσικά υπάρχει πολύ φωτογραφικό υλικό, τόσο από τις εκλογές, όσο και από τις Γενικές Συνελεύσεις στις ΤΔΕ που προηγήθηκαν σε όλη την Ελλάδα… Και μπορεί για τους αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ να μη λέει πολλά πράγματα αυτό, αλλά σίγουρα ενδιαφέρει τους αποδέκτες του περιοδικού.

Έχω την ευθύνη της δημοσιογραφικής επιμέλειας του εντύπου, από το 1983, όταν νέος, ήρθα στο Σωματείο που τότε αριθμούσε κάπου 16.000 μέλη  (σήμερα είναι μόλις 5.000) και έβγαζα μια 16σέλιδη, 2χρωμη εφημερίδα με τον ίδιο τίτλο… Ακόμα κι όταν άλλαξε σχήμα και έγινε περιοδικό. Έχω αλλάξει πολλούς 'προϊσταμένους' – υπεύθυνους για τη θέση αυτή στην Εκτελεστική Επιτροπή… Τελευταίος ανέλαβε ο Σπύρος Καράμπουλας. Το τ. 262 που βγάλαμε μαζί, έδειξε ότι υπάρχει ένα καλό επίπεδο επαφής και επικοινωνίας…

Έτσι ετοιμαζόμαστε για το 263 τεύχος καθώς σχεδιάζουμε και προγραμματίζουμε το περιεχόμενο και τη θεματολογία του. Στόχος είναι κι αυτό το φύλλο να κυκλοφορήσει πριν μπούμε για τα καλά στο καλοκαίρι, ώστε να κλείσουμε τους μήνες Απρίλιο. Μάιο, Ιούνιο του 2015… Τρίμηνη είναι, έτσι κι αλλιώς η έκδοση του περιοδικού.

Παράλληλα ενημερώνουμε τακτικά το Site του Σωματείου (δείτε το ΕΔΩ). Η άμεση ενημέρωση όταν υπάρχει λόγος, είναι σίγουρα ένα μεγάλο πλεονέκτημα μιας και τα μέλη της ΠΕΤ ΟΤΕ, οι τεχνικοί του ΟΤΕ μπορεί να είναι πολύ λιγότεροι σήμερα σε σχέση με όταν ήρθα εγώ και συνεργάστηκα μαζί τους, είναι όμως διάσπαρτοι σε όλη την Ελλάδα…

Όσοι έχουν ασχοληθεί στοιχειωδώς με τον συνδικαλισμό ξέρουν ότι, ιδιαίτερα στους δύσκολους καιρούς που ζούμε η ενημέρωση είναι δύναμη. Κι εδώ, στην ΠΕΤ ΟΤΕ, χρόνια τώρα, προσπαθούμε να το κάνουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή συνέπεια.

Δεν είναι πάντα εύκολο αυτό, διότι καμιά φορά (παλιές «παιδικές» ασθένειες του συνδικαλισμού) εμφιλοχωρούν οι μικροπαραταξιακές διαφορές και κάποια πράγματα παραπέμπονται στις καλένδες. Όμως, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, πολλοί που είναι γραμμένοι, μέλη του Συνδικάτου, σίγουρα αισθάνονται λίγο καλύτερα, επειδή κάποιοι, συζητούν με τη διοίκηση του ΟΤΕ στο όνομα τους και υπερασπίζονται τα δικαιώματα τους. Κάτι είναι κι αυτό, δε νομίζετε;

Μπροστά στον καταρράκτη του Λουτρακίου! Έχει καταρράκτη το Λουτράκι; Στην πραγματικότητα πρόκειται για έργο του δήμου, το οποίο υλοποιήθηκε πριν περίπου 2 δεκαετίες και θεωρήθηκε πρωτοποριακό για εκείνη την εποχή! Στο πέρασμα του χρόνου οι τεχνητοί Καταρράκτες έχουν διατηρήσει τον τίτλο της πιο must στάσης της πόλης, ενώ η καφετέρια που στεγάζεται ακριβώς δίπλα τους αποτελεί ιδανική επιλογή για ένα ευχάριστο διάλειμμα με τη θέα στη θάλασσα και τον ήχο των νερών που κυλούν να σου... δροσίζουν τη διάθεση!


Ας δούμε τώρα μερικά πράγματα για την πόλη… Το Λουτράκι είναι πόλη του νομού Κορινθίας, αναγνωρισμένη λουτρόπολη από το 1925, τουριστικό θέρετρο γνωστό για τα ιαματικά λουτρά, τα μεταλλικά νερά του και το καζίνο του. Βρέχεται από τον Κορινθιακό κόλπο, και είναι έδρα του δήμου Λουτρακίου-Αγίων Θεοδώρων, ενώ πάνω από την πόλη δεσπόζουν τα Γεράνεια όρη. Απέχει 84 χιλιόμετρα από την Αθήνα και 4 από την Κόρινθο, και κατά την απογραφή του 2011 είχε 11564 κατοίκους.


Στην αρχαιότητα η περιοχή ήταν γνωστή σαν Περαία γη και στη θέση του Λουτρακίου ήταν η αρχαία κώμη Θέρμες ή Θέρμαι, γνωστή από την αρχαιότητα για τις ιαματικές πηγές της. Θεωρούνταν αγαπημένη πόλη των θεών και προστάτιδά της ήταν η Θερμία Αρτέμιδα. Η σημερινή ονομασία του Λουτρακίου οφείλεται στις ιαματικές πηγές του - λουτρά. Το Λουτράκι αποτελεί δήμο του Νομού Κορινθίας, μαζί με την Περαχώρα -της οποίας αρχικά απετέλεσε επίνειο- τους Αγίους Θεοδώρους, τα Ίσθμια, την Ποσειδωνία, τον Σχίνο, τα Πίσια και τους παραθεριστικούς οικισμούς γύρω και κοντά στην Λίμνη Βουλιαγμένης.


Το Λουτράκι καταστράφηκε τελείως από τον ισχυρό σεισμό της Κορίνθου του 1928. Διασώθηκαν μόνο μερικά κτήρια στο μικρό βραχώδες ακρωτήριο μεταξύ του πάρκου και των ιαματικών πηγών. Συγκροτήθηκε τότε οργανισμός ανοικοδόμησης που κατασκεύασε πολλά αντισεισμικά κτήρια σύμφωνα με τις αντιλήψεις της τότε τεχνολογίας. Πρόκειται για απλά, αυστηρά διώροφα κτήρια κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από μπετόν. Αρκετά υπάρχουν ακόμα στον κεντρικό δρόμο. Με τα μπάζα των κατεδαφισμένων κτηρίων και με γαίες που υποχώρησαν από το ύψωμα Γκράβα, επιχώθηκε μεγάλο μέρος της βόρειας πλευράς της ακτής και δημιουργήθηκε το πλούσιο μεγάλο δημοτικό πάρκο.


Κτίστηκε επίσης η ιαματική πηγή με το χαρακτηριστικό κυκλικό σχήμα, διακοσμημένη εσωτερικά με πλούσια μεγάλα ψηφιδωτά που φιλοτέχνησαν καλλιτέχνες και φοιτητές της σχολής Καλών Τεχνών. Στις 24 Φεβρουαρίου του 1981 το Λουτράκι χτυπήθηκε ξανά από τριπλό σεισμό με αποτέλεσμα μερικές καταρρεύσεις κτηρίων και πολλές ζημιές. Πιο εντυπωσιακή ήταν η κατάρρευση του οκταώροφου ξενοδοχείου που βρισκόταν στον χώρο όπου αργότερα κτίστηκε το καζίνο και ενός ακόμα πολυόροφου ξενοδοχείου στην οδό Κορίνθου.


Στον ίδιο σεισμό είχαμε σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της Περαχώρας. Τις ζημιές αυτές ακολούθησαν εκτεταμένες εργασίες ενίσχυσης των φερόντων οργανισμών των περισσοτέρων κτηρίων. Τώρα το Λουτράκι θεωρείται πόλη ιδιαίτερα θωρακισμένη απέναντι στο ενδεχόμενο νέου σεισμού. Στο Λουτράκι λειτούργησε το πρώτο καζίνο στην Ελλάδα το 1930. Το σημερινό καζίνο λειτουργεί από το 1995. Σε απόσταση 14 χλμ στα Δυτικά βρίσκεται η Λίμνη της Βουλιαγμένης, όπου παρατηρείται σε μικρή έκταση το φαινόμενο εισροής και εκροής υδάτων λόγω παλίρροιας. Σε απόσταση 4 χλμ προς τα Νότια, στην κατεύθυνση της Κορίνθου βρίσκεται η Διώρυγα της Κορίνθου.


Το Λουτράκι διαθέτει κοσμοπολίτικη παραλία. Πρόκειται για μια παραλία 3,5 χιλιομέτρων που ξεκινά από την διώρυγα της Κορίνθου και τελειώνει στο παραλιακό πάρκο του Λουτρακίου. Αποτελείται από μικρό βότσαλο και βαθαίνει γρήγορα. Πολλές καφετέριες της παραλιακής οδού παρέχουν στους λουόμενους ξαπλώστρες και ομπρέλες, χωρίς επιπλέον χρέωση. Ο δήμος μεριμνά για την ασφαλή κολύμβηση, με την παρουσία ναυαγοσωστών. Σε όλο το μήκος της παραλίας προβλέπονται και ντους για τους λουόμενους, ενώ η παραλία είναι και προσβάσιμη για άτομα με κινητικά προβλήματα. Ο προσανατολισμός της είναι δυτικός, έτσι οι λουόμενοι απολαμβάνουν τα ηλιοβασιλέματα πίσω από την ακτογραμμή της Κορινθίας από την μια μεριά και το ακρωτήριο Ηραίον από την άλλη.


Κάπως έτσι, όμορφα, ολοκληρώθηκε η εκδρομή της Εκκλησίας μας Αθήνα Αττική στην αρχαία Κόρινθο… Μας έφερε πιο κοντά και δημιούργησε πολύ καλές προϋποθέσεις για τη συνέχεια στην καθημερινότητα μας. Χαίρομαι που βλέπω και το κάνουν και άλλοι, αδελφοί αυτό… Ο ίδιος μάλιστα γίνομαι λήπτης προτάσεων για ανάλογες εκδρομές σε άλλα μέρη της Ελλάδος…

Παρότι προχωρούμε μέσα στον Ιούνη εντούτοις ο καιρός έχει ακόμα αναφορές στην άστατη άνοιξη… Οι βροχούλες φέρνουν ένα απαλό κρύο… Αλλά εμείς την Παρασκευή το βράδυ πήγαμε το πρώτο μας θερινό σινεμά…


Καθίσαμε αναπαυτικά στις καρέκλες του «Θησείον», ήμασταν από τους πρώτους που πήγαμε στην παράσταση των 9 μ.μ., αργότερα ήρθαν άλλοι 100 περίπου θεατές, οι περισσότεροι ξένοι τουρίστες… Ήπιαμε τα ποτά μας με νάτσος και απολαύσαμε την ταινία…


Το έργο, παλιό μεν, αλλά υπέροχο. Φανταστείτε, παραγωγής 1957, ασπρόμαυρη και ήταν σα να γυρίστηκε χθες… Μόνο το χρώμα της έλλειπε... Οι ερμηνείες και η κινηματογράφηση ήταν πολύ προχωρημένα για την εποχή τους…


Εκπληκτικός ο Πήτερ Σέλερ στο ρόλο του αλκοολικού κινηματογραφιστή, στη μηχανή προβολής του κινηματογράφου (ο Θεός να τον κάνει τέτοιον…) Άσε που η ταινία μας γυρνάει πολύ πίσω στο χρόνο και μπορούμε να δούμε πώς γινότανε οι προβολές ταινιών εκείνη την εποχή. Για τους νέους θα είναι μια μοναδική εμπειρία…

Παρασκευή βράδυ, πρώτη φορά για φέτος στο θερινό σινεμαδάκι «Θησείον» στην Αποστόλου Παύλου, κάτω από την Ακρόπολη… Ένα από τα πιο παλιά σινεμά της Αθήνας, από το 1935, με την πρασινάδα στον περίβολο του. Αν και ο καιρός ζητούσε να ρίξουμε κάτι παραπάνω πάνω μας… Ευτυχώς στο ταμείο έδιναν κουβερτούλα! Αλλά το απολαύσαμε πίνοντας την μπυρίτσα και το κρασάκι μας με μεζέ μια μερίδα νάτσος…

Ενεργοποιήσαμε τα κινητά μας στο Wi-Fi του κινηματογράφου και ανεβάσαμε τις πρώτες φωτογραφίες μας. Και οι αντιδράσεις των φίλων ήταν άμεσες… Στα διαλλείματα απαντούσαμε όπου μπορούσαμε…

Όσο για την ταινία είναι παραγωγής του 1957 και προβάλλεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015, στους θερινούς κινηματογράφους. Μιλάμε για το φιλμ «The Smallest Show on earth – Ραντεβού στο σινεμά» με πρωταγωνιστή τον αξέχαστο ηθοποιό Πίτερ Σέλερς.

Το φιλμ ήταν και υποψήφιο για βραβείο BAFTA Καλύτερου σεναρίου, της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Μερικά πράγματα για την ταινία...

Ένα νεαρό ζευγάρι, ο Matt και η Jean Spenser (το πραγματικό ζευγάρι στη ζωή Bill Travers και Virginia McKenna) δεν μπορούν να πιστέψουν την τύχη τους, όταν ένας μακρινός θείος αφήνει όλη την περιουσία του σε αυτούς.

Αυτό που κληρονομούν είναι ένας ετοιμόρροπος παλιός κινηματογράφος που ονομάζεται «The Bijou», στον οποίο εργάζονται τρεις ηλικιωμένοι υπάλληλοι: ο θυρωρός (Bernard Miles), η ταμίας (Margaret Rutherford) και ο αλκοολικός μηχανικός προβολής (Peter Sellers).

Ωστόσο, ο κινηματογράφος τυγχάνει να βρίσκεται σε προνομιακή θέση, και ο ιδιοκτήτης του μεγάλου γειτονικού κινηματογράφου «The Grand» θέλει να το αγοράσει για να το κάνει παρκινγκ.

Σε μια προσπάθεια να πείσουν τον ιδιοκτήτη του Grand να αυξήσει την προσβλητικά χαμηλή προσφορά του (£ 750), οι Spensers ανακοινώνουν τη πρόθεσή τους να επαναλειτουργήσουν το Bijou.

Αλλά πρώτα πρέπει να μάθουν πώς λειτουργεί ένας κινηματογράφος…

Σκηνοθεσία: BasilDearden, Έτος παραγωγής - 1957, Διάρκεια: 80 λεπτά, Γλώσσα: Αγγλικά.

*Ο Βρετανός Πίτερ Σέλερς (1925-1980) υπήρξε από τους πιο θρυλικούς ηθοποιούς της ψαγμένης κωμωδίας στο σινεμά τις δεκαετίες του ’60 και ’70. Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ήταν το «Πάρτυ» αλλά και ο ρόλος του «Επιθεωρητή Κλουζώ», στη σειρά ταινιών «Ροζ Πάνθηρας». Επίσης το 1979 προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα και για Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου για την δραματική κομεντί «Να είσαι εκεί κύριε Τσανς» του Χαλς Άσμπι.

Η ταινία διανέμεται από την εταιρεία filmboy. Εμάς μας άρεσε πολύ το έργο… Αν σας βολεύει, δοκιμάστε να το δείτε. Σας το προτείνουμε…

Θερινός κινηματογράφος ΘΗΣΕΙΟΝ: Αγαπάμε την παράδοση κι ας άλλαξαν πολλά από το 1935!

Ψάχνοντας να βρούμε πράγματα για το «Θησείον» είδαμε ένα όμορφο σημείωμα από τον κινηματογράφο στην ιστοσελίδα του: Ξεκινάμε λοιπόν! Πρώτη μέρα για τη νέα σεζόν το Σάββατο 2 Μαΐου 2015 και μπροστά μας έχουμε ένα ολόκληρο καλοκαίρι που θα είμαστε μαζί καθημερινά με ταινίες, οι οποίες επιλέγονται με σκοπό να σας προσφέρουν όμορφες στιγμές χαλάρωσης στην ολάνθιστη αυλή μας σαν να είστε στη δική σας.

Από τη φετινή σεζόν το θερινό σινεμά ΘΗΣΕΙΟΝ εισέρχεται στον ψηφιακό κόσμο σε σχέση με τον τρόπο προβολής των ταινιών. Ένας από τους πιο προηγμένους ψηφιακούς προβολείς ταινιών έχει λάβει εδώ και μέρες τη θέση του στην καμπίνα προβολής, οι άνθρωποι του σινεμά εκπαιδευτήκαμε στον χειρισμό του και τα τελευταία βράδια κάνουμε τις απαραίτητες δοκιμές για να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι όλα λειτουργούν αποτελεσματικά. 

Παράλληλα, εγκαταστήσαμε και το νέο ψηφιακό σύστημα ήχου DolbySurround, καθώς και τον νέο ενισχυτή ήχου, ώστε να απολαμβάνετε την απόλυτη κινηματογραφική εμπειρία στο όμορφο και προσεγμένο περιβάλλον του θερινού σινεμά ΘΗΣΕΙΟΝ, στο πιο όμορφο σημείο της πόλης… κάτω από την Ακρόπολη.

Και όλα τα άλλα βεβαίως είναι έτοιμα. Οι καρέκλες μας και τα τραπεζάκια καθαρά και στοιχισμένα, το wi-fi μας ενεργό, οι κουβερτούλες σε ετοιμότητα για τα ανοιξιάτικα βράδια που ίσως έχει λίγη ψυχρούλα, το κυλικείο έχει απ’ όλα τα καλά (παγωμένες μπύρες, αναψυκτικά και άλλα ποτά, ποπ κορν, ξηρούς καρπούς κ.α.) και τα σπιτικά εδέσματα για τα οποία ξεχωρίζουμε (βυσσινάδα, λικέρ και γλυκό του κουταλιού βύσσινο, σπέσιαλ τυρόπιτες που ψήνουμε καθημερινά για να τις βρίσκετε φρέσκες και ζεστές πριν την έναρξη και στα διαλείμματα) κι εμείς είμαστε πολύ χαρούμενοι που μπαίνουμε πάλι σε ρυθμούς καλοκαιριού.

Οι τιμές των εισιτηρίων παραμένουν στα ίδια επίπεδα με τις προηγούμενες χρονιές και διατηρούμε το μειωμένο εισιτήριο για όλους για τις ημέρες Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη!

Πιο συγκεκριμένα: Κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη το εισιτήριο για όλους κοστίζει 6 ευρώ.

Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή η γενική είσοδος κοστίζει 8 ευρώ και υπάρχει μειωμένο εισιτήριο με τιμή 6 ευρώ για τα παιδιά, τους φοιτητές, τους ανέργους και τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών.

• Τα στοιχεία για την ταινία είναι από το web site http://www.thebest.gr/ και τον δημοσιογράφο Τ. Μαρτάτο, ενώ τα στοιχεία για τον κινηματογράφο ΘΗΣΕΙΟΝ είναι από το site http://cine-thisio.gr/

Αυτή είναι η αφίσα της συναυλίας αφιέρωμα στα 20 χρόνια προσφοράς του Μίλτου Πασχαλίδη στο τραγούδι που δεν μπορέσαμε τελικά να πάμε να δούμε παρά τις προσπάθειες σε ότι είχαμε πρόσβαση ξεκινώντας από τα σημεία προπώλησης εισιτηρίων στον ΙΑΝΟ.


Κι άλλο ένα λόγο που φτιάχτηκε ειδικά γι’ αυτές τις δύο συναυλίες, τις αφιερωμένες στον Μίλτο. Την επόμενη φορά θα έχουμε το χρόνο σύμμαχο μας κι έτσι θα μπορέσουμε να το προγραμματίσουμε έγκαιρα, ώστε να μη χάσουμε μια τέτοια όμορφη βραδιά…

Για μια μέρα προγραμμάτισαν τη συναυλία που είναι αφιερωμένη στα 20 χρόνια στο τραγούδι του Μίλτου Πασχαλίδη. Και διάλεξαν το Θέατρο Βράχων στον Βύρωνα για τις 5 & 7 Ιουνίου 2015. Επειδή 20 χρόνια δε χωράνε σε μια μέρα, ο Μίλτος με τους καλεσμένους του προχώρησαν και σε δεύτερη συναυλία στον ίδιο χώρο, αύριο Κυριακή.

Θελήσαμε να πάμε. Γνωρίζω προσωπικά τον Μίλτο Πασχαλίδη και ξέρω τι υπέροχος χαρακτήρας είναι… Αλλά στάθηκε αδύνατον. Δεν υπήρχαν εισιτήρια πουθενά! Αν και μας κακοφάνηκε, είναι ωστόσο πολύ ενθαρρυντικό που σε τέτοιες εποχές κρίσης ο κόσμος στηρίζει με τη συμμετοχή και την παρουσία τους τέτοιες ωραίες συναυλίες…

Τα εισιτήρια όπως είπα, για την 5η Ιουνίου εξαντλήθηκαν γρήγορα και έτσι ο Μίλτος Πασχαλίδης και οι καλεσμένοι του θα ανέβουν και πάλι στη σκηνή του Θεάτρου Βράχων αύριο Κυριακή 7 Ιουνίου για μια δεύτερη συναυλία – γιορτή, για τα 20 χρόνια προσωπικής δισκογραφίας του. Αλλά κι εδώ πολύ γρήγορα τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν…

Στην προσμονή μιας νέας του συναυλίας που δεν θα χάσουμε, καθώς θα την προγραμματίσουμε πρόωρα, ας δούμε μερικά πράγματα γι’ αυτόν, ως καλλιτέχνη και τραγουδιστή…

Για μαθηματικός ξεκίνησε αλλά τελικά τον κέρδισε η μουσική για τα καλά και έτσι φέτος ο Μίλτος Πασχαλίδης συμπληρώνει αισίως 20 συνεχή χρόνια προσωπικής δισκογραφίας.

Στις 5 και στις 7 Ιουνίου, το θέατρο Βράχων μεταμορφώθηκε σε ένα μεγάλο μπαλκόνι, για να χωρέσει φίλους εγκάρδιους κι αγαπημένους. Όσους συμπορεύτηκαν και τραγούδησαν μαζί κάποιες νότες και λόγια από τα τραγούδια αυτής της εικοσαετίας.

Αυτό που φέρνει μαζί της η πρώτη εικοσαετία είναι μια σειρά από σπουδαίες μπαλάντες- κάποιες πιο ηλεκτρισμένες- μερικά δυνατά λαϊκά που εξέφρασαν το μη προφανές και τίτλοι που αποτέλεσαν την μουσική υπόκρουση μιας μεθυσμένης πορείας: «Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος, Κακές συνήθειες, Παραμύθι με Λυπημένο τέλος, Στα είπα όλα, Τα μπλουζ της άγριας νιότης, Ηράκλειο – Καλαμάτα, Απουσία, Σου τηλεφωνώ, Βυθισμένες άγκυρες».

Καλεσμένοι στη γιορτή ήταν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Φίλιππος Πλιάτσικας, ο Μπάμπης Στόκας, η Γιώτα Νέγκα, ο Νότης Μαυρουδής και η Μιρέλα Πάχου.

Όσο ηχηρές οι παρουσίες άλλο τόσο και οι απουσίες των φίλων: Δημήτρης Μητροπάνος, Αλκης Αλκαίος, Μάνος Ξυδούς , Μάριος Τόκας. Ήταν κι αυτοί παρόντες μέσα από τα τραγούδια τους.

Αν η «μόνη μας πατρίδα είναι ο χρόνος» η Παρασκευή 5 και η Κυριακή 7 Ιουνίου είναι σηματοδοτούν την επιστροφή σ’ αυτή την πατρίδα και τη βόλτα στις πιο όμορφες γωνιές της, στα πιο συγκινητικά παράθυρα της.

«Τα χρόνια, από μόνα τους, ίσως και να μην έχουν σημασία. Σημασία έχει με ποιους τα μοιράζεσαι» λέει ο ίδιος ο Μίλτος Πασχαλίδης.

Συμμετείχαν οι μουσικοί: ΜΙΡΕΛΑ ΠΑΧΟΥ – Πιάνο, ακορντεόν, ΘΥΜΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ – Πνευστά, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ – Κιθάρες, ΠΑΡΙΣ ΠΕΡΥΣΙΝΑΚΗΣ – Λύρα, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΥΤΑΦΗΣ – Μπάσο, ΗΛΙΑΣ ΔΟΥΜΑΝΗΣ – Τύμπανα, ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ - Κρουστά

Ηχοληψία: ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΟΣ, ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΚΟΛΕΝΤΣΗΣ Φωτισμοί: ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΠΡΑΤΣΗ, Παραγωγή: STRAYMUSIC

• Δείτε ΕΔΩ μια ολόκληρη εκπομπή «Στην υγεία μας ρε παιδιά» του Σπύρου Παπαδόπουλου αφιερωμένη αποκλειστικά στον Μίλτο Πασχαλίδη. Ανοίξτε την οθόνη και καθίστε καλά για την απολαύσετε γιατί κρατάει κάπου δύο ώρες…

Μ’ αυτά τα χαρακτηριστικά πρωτοσέλιδα υποδέχθηκαν την Πέμπτη 04/06/2015 το μηδενικό για άλλη μια φορά αποτέλεσμα των συζητήσεων στις Βρυξέλλες. Εδώ ΤΑ ΝΕΑ. Πρόκειται για τις ίδιες εφημερίδες που τις προηγούμενες μέρες είχαν καλλιεργήσει προσδοκίες στους πολίτες…


«Εμπρηστικός» ο τίτλος του ΕΘΝΟΥΣ της γνωστής οικογένειας του εθνικού μεγαλοεργολάβου κ. Μπόμπολα. Αν και προκαλεί εντύπωση ότι παίρνουν το μέρος της Ελλάδας και όχι των δανειστών. Γιατί δυστυχώς το έχουμε δει κι αυτό…


Στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ βλέπουν πολύ κοντά τη ρήξη… Ή κάποιος μας δουλεύει άγρια ή κάποιοι «παίζουν» με τα νεύρα μας, καθώς ξέρουμε καλά πως ο χρόνος που περνάει «δουλεύει» σε βάρος μας. Κάποια στιγμή τα ταμεία θα «στεγνώσουν»…


Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ σωστά βλέπει σε όλα αυτά να εξελίσσεται ένα θρίλερ πολύ επικίνδυνο… Το ζήτημα βέβαια δεν είναι να κλείσει όπως – όπως μια οποιαδήποτε συμφωνία, αλλά να μη βγούμε υπερβολικά χαμένοι. Ξέρουμε άλλωστε πως εργαζόμενοι καιν συνταξιούχοι θα κληθούν να «πληρώσουν» τη νύφη…


Δεν ξέρω ειλικρινά με όσα έχω μάθει υπηρετώντας περισσότερα από 30 χρόνια τη δημοσιογραφία, ποιος ήταν ο λόγος που ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ έβγαλε στο περίπτερο δεύτερη έκδοση. Δεν έχει τίποτα πιο διαφορετικό, μια νέα πληροφορία, ας πούμε… Δημοσιογραφικά «παιχνιδάκια». Κάτω, μ’ αυτόν τον τίτλο παρουσίασε η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ το ίδιο θέμα…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 06/06/2015

Η είδηση όπως μεταδίδονταν την Πέμπτη το πρωί από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Την ώρα που νέοι τίτλοι απελπισίας ήταν στα περίπτερα με γοερούς προβληματισμούς του στιλ, κάπου στράβωσε πάλι το πράγμα και πού θα βρούμε τα χρήματα να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας ως κράτος… Να συνεχίσουμε το φαύλο κύκλο να παίρνουμε νέα δάνεια για να πληρώνουμε τα παλιά δάνεια… Αφορά μια δήλωση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και λέει:

«Η πρόταση που έχει καταθέσει η ελληνική πλευρά παραμένει η μόνη ρεαλιστική και εποικοδομητική πρόταση στο τραπέζι». Αυτά ειπώθηκαν λίγο μετά τη συνάντηση που είχε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.

Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «εποικοδομητική και φιλική» τη συζήτηση με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ανέφερε ότι στη συζήτηση των δύο ανδρών προστέθηκε αργότερα το επιτελείο του κ. Γιούνκερ και στη συνέχεια και ο πρόεδρος του Eurogroup, Γέρουν Ντάισελμπλουμ.

Μας αρέσει να εντρυφούμε στις ειδήσεις… Φυσικά δεν ξενυχτήσαμε μέχρι τη μία τα ξημερώματα για να δούμε τις εξελίξεις. Γι’ αυτό υπάρχουν οι δημοσιογράφοι, για να μας ενημερώνουν. Έτσι διαβάζουμε: Συνεχίζοντας, ο πρωθυπουργός δήλωσε τα εξής:

«Από τις προτάσεις που ακούσαμε από τους τρεις θεσμούς θέλω να κρατήσω ως βάση συζήτησης τα χαμηλότερα πλεονάσματα, σε σχέση με τα προηγούμενα προγράμματα. Βεβαίως υπάρχουν και πολλά άλλα κοινά σημεία. Υπάρχουν όμως και σημεία τα οποία κανείς δεν θα μπορούσε να προσεγγίσει γιατί όλοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μιλάμε για μία χώρα που τα τελευταία πέντε χρόνια έχει υποστεί μια μεγάλη οικονομική καταστροφή. Χάθηκε το 25% του ΑΕΠ σε 5 χρόνια σκληρής λιτότητας. Οι προτάσεις που επαναφέρουν στο τραπέζι, ιδέες όπως να κοπεί το ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους ή να αυξηθεί ο ΦΠΑ στο ηλεκτρικό κατά 10 μονάδες, είναι προτάσεις που δεν μπορούν να έχουν καμία βάση συζήτησης. Υπήρξε, ωστόσο, από την πλευρά της Επιτροπής εποικοδομητική διάθεση να φτάσουμε σε έναν κοινό τόπο.

Οι προτάσεις που ούτως ή άλλως η ελληνική κυβέρνηση έχει καταθέσει αποτελούν τον μέχρι τώρα κοινό τόπο και οι συζητήσεις θα συνεχιστούν και νομίζω ότι το θετικό της σημερινής ημέρας είναι η απόδειξη από την πλευρά της Κομισιόν τουλάχιστον, των συνομιλητών μας δηλαδή, ότι υπάρχει διάθεση προκειμένου πολύ σύντομα να καταλήξουμε σε μία ρεαλιστική συμφωνία. Η ρεαλιστική βάση της συζήτησης παραμένει η ελληνική πρόταση. Οι συζητήσεις θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα, τις επόμενες ημέρες και μπορώ να πω ότι όσο κανείς συζητάει με ειλικρίνεια, τόσο πιο πολύ μπορεί να προσεγγίσει μια κοινώς αποδεκτή λύση».

Καταλήγοντας ο πρωθυπουργός είπε ότι δεν υπάρχει τελεσιγραφικού χαρακτήρα πρόταση (take it or leave it), μόνο διάλογος για μια λύση επωφελή για όλους. Ο κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, με ανακοίνωση που εξέδωσε λίγο μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στις Βρυξέλλες, είπε, «Ήταν μια καλή, εποικοδομητική συνάντηση. Σημειώθηκε πρόοδος ως προς την κατανόηση των θέσεων της κάθε πλευράς, στη βάση διαφορετικών προτάσεων».

Αυτό είναι που με τρελαίνει στις ανακοινώσεις… Πάντα εκτιμούν ότι σημειώνεται πρόοδος στις συζητήσεις, αλλά ποτέ δεν γίνεται ένα βήμα πιο πέρα από αυτά που γνωρίζαμε ώς σήμερα. Το μόνο σταθερό είναι η αγωνία που σπέρνουν στον κόσμο, τους πολίτες, ώστε όποια μέτρα τελικά πάρουν να μην έχουν μεγάλες αντιδράσεις, αφού, θεωρητικά δεν υπάρχει άλλη λύση… Κάποιος που είναι με την πλάτη στον τοίχο δεν έχει και πολλές δυνατότητες διαπραγμάτευσης…

Λυπάμαι που στο σημείωμα της περασμένης εβδομάδας υιοθέτησα και εγώ την εκτίμηση ότι ίσως σε κείνο το τριήμερο βρισκόταν η λύση και ότι ίσως προέκυπτε μια συμφωνία, υποφερτή και από τις δύο ενδιαφερόμενες πλευρές… Αλλά, ξέρετε, όταν προσπαθείς να προσεγγίσεις ένα θέμα κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να είσαι εκπρόθεσμος… Ναι, υπάρχει αυτό το ρίσκο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς θα πάψουμε να λέμε την άποψη μας και τη γνώμη μας. Διότι αυτό είναι το χρέος μας…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».