Σκηνικό φθινοπωρινό. Σε κάποια άλλη χώρα. Στην Ελλάδα το Φθινόπωρο μυρίζει ακόμα καλοκαίρι και έχει γεύση παγωτό, και ο καιρός δεν έχει ακόμα κρυώσει τόσο ώστε τα φυτά και τα δέντρα μας να έχουν χάσει κάθε ελπίδα. Διανύουμε την ιδανική εποχή προετοιμασίας του κήπου ή της βεράντας μας για την οργιώδη ανθοφορία της Άνοιξης και τώρα περισσότερο από ποτέ πρέπει να επενδύσουμε σε καρπούς, βολβούς και ισχυρές δόσεις υπομονής –γιατί το καλό πράγμα αργεί να γίνει!


Με αφορμή τη φθινοπωρινή έκθεση στον Ομόνοια μιλήσαμε με γεωπόνο για τα φυτά, τα λουλούδια και τα δέντρα που μπορούμε ή δε μπορούμε να φυτέψουμε το φθινόπωρο, σε πόσο καιρό θα ανθίσουν και πώς αλλιώς μπορούμε να στολίσουμε τον κήπο ή την βεράντα μας. Πάρτε ιδέες και σπεύσατε για το κοντινότερο φυτώριο της περιοχής σας ή για τα καταστήματα Leroy Merlin, στα οποία θα βρείτε μεγάλη ποικιλία σε οπωροκηπευτικά είδη και εργαλεία.


Το Φθινόπωρο είναι η ιδανική εποχή για να φυτέψουμε βολβούς, οι οποίοι θα ανθίσουν την Άνοιξη, έχοντας 'πιάσει' καλά είτε στο χώμα του κήπου είτε της βεράντας μας, και έχοντας ποτιστεί και δροσιστεί κατάλληλα. Οι βολβοί αυτοί θα μας 'δώσουν' υπέροχα λουλούδια όταν έρθει η ώρα τους να ανθίσουν, όπως ζουμπούλια, νάρκισσους, υάκινθους, φρέζες, ανεμώνες και τουλίπες.


Αν πάλι βιαζόμαστε να δούμε τις γλάστρες μας ανθισμένες, κάποια από τα λουλούδια που ευδοκιμούν αυτήν την εποχή, περισσότερο μάλιστα από κάθε άλλη, είναι τα χρυσάνθεμα, οι πανσέδες και τα κυκλάμινα. Αυτά, ωστόσο, αν δεν έχουμε ήδη φροντίσει να τα φυτέψουμε από την Άνοιξη, θα πρέπει να τα αγοράσουμε έτοιμα -ανθισμένα- από το φυτώριο και να τα μεταφυτεύσουμε στις δικές μας γλάστρες.


Χρώμα και άρωμα στον κήπο ή τα παρτέρια μας μπορούν ακόμα να δώσουν τα μοσχομπίζελα, τα οποία θα χρειαστούν κάποια πέργκολα για να αναρριχηθούν, καθώς και οι πιπερίτσες που δείχνουν τώρα να απολαμβάνουν τον δροσερό καιρό περισσότερο από ποτέ.


Ωστόσο, μην παραμελήσετε τα φυτά που ήδη έχετε στο μπαλκόνι σας. Για παράδειγμα, οι τριανταφυλλιές θα αντέξουν λίγο καιρό ακόμα μέχρι να αρχίσουν σιγά-σιγά να χάνουν τα μπουμπούκια τους. Θα ασχοληθούμε ξανά μαζί τους όταν τα πολλά κρύα θα έχουν περάσει, γύρω στον Φλεβάρη-Μάρτη, οπότε τότε θα τις κλαδέψουμε, κόβοντας τα κλαδιά τους πολύ χαμηλά, αφήνοντάς τα να εξέχουν δέκα – δεκαπέντε εκατοστά από το χώμα.


Κλάδεμα αυτήν την εποχή θέλουν ακόμα οι ορτανσίες, οι λεβάντες και οι σάλβιες, οι οποίες θα ανθίσουν ξανά με τον ερχομό της Άνοιξης, ενώ μπορείτε να κλαδέψετε και τα γεράνια, τα οποία δεν αποκλείεται να ανθίσουν ξανά μέχρι τα 'γερά' κρύα. Το Φθινόπωρο προσφέρεται ιδανικά για να φτιάξετε τον ιδιωτικό σας λαχανόκηπο, είτε στον κήπο είτε σε γλάστρες τις βεράντες σας, στις οποίες έχετε βέβαια τοποθετήσει το κατάλληλο χώμα για το οποίο θα συμβουλευτείτε το φυτώριο της περιοχής σας.


Τι μπορεί να περιλαμβάνει ο μοναδικός αυτός λαχανόκηπος; Ραπανάκι και σπανάκι: Φυτέψτε τα και ετοιμαστείτε να τα καταναλώσετε μέσα στον επόμενο μήνα. Δεν χρειάζεται να προσθέσετε λίπασμα και φυτοφάρμακα. Αφήστε να αναπτυχθούν φυσικά και… βιολογικά. Μαϊντανός, σέλινο και άνηθος: Ρίξτε μερικά σποράκια σε μικρά γλαστράκια τα οποία θα αφήσετε σε ένα προστατευμένο από τις βροχές σημείο στο μπαλκόνι σας.


Σε λίγες μόνο ημέρες τα αρωματικά αυτά φυτά θα είναι έτοιμα προς κατανάλωση! Λάχανα, μπρόκολα και κουνουπίδια: Αυτά μπορείτε να τα φυτέψετε τώρα, αλλά θα κάνετε λίγη υπομονή μέχρι τα τέλη Φλεβάρη για να τα καταναλώσετε, καθώς θέλουν τον χρόνο τους για να αναπτυχθούν σωστά. Επιπλέον, τα είδη αυτά ευδοκιμούν καλύτερα σε λαχανόκηπο του κήπου και όχι της βεράντας σας.

Από τη μετάφραση Νεόφυτου Βάμβα όπου αναφέρεται το όνομα του Θεού Ιεχωβά. Υπήρξε βασικός συντελεστής της Νεοελληνικής Μετάφρασης της Αγίας Γραφής (1850), η οποία προκάλεσε μεγάλη αντίδραση και έντονες προσωπικές επιθέσεις από τους υποστηρικτές της Ορθόδοξης παράδοσης με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Οικονόμο. Ο ίδιος υποστήριζε πως «όστις εμποδίζει την μετάφραση των γραφών κλείει την Βασιλεία του Θεού έμπροσθεν των ανθρώπων και υπόκειται εις “το Ουαί”, εις το οποίο καταδίκασε ο Κύριος ημών τους Γραμματείς και Φαρισαίους».

Κάποιος σημαίνων Αιθίοπας επέστρεφε στην πατρίδα του από την Ιερουσαλήμ. Ενώ ταξίδευε με το άρμα του σε έναν ερημικό δρόμο, διάβαζε μεγαλόφωνα από κάποιον θρησκευτικό ρόλο. Η εξήγηση των όσων διάβαζε του έκανε τέτοια εντύπωση ώστε από τότε και έπειτα άλλαξε η ζωή του. (Πράξεις 8:26-38) Ο άνθρωπος αυτός διάβαζε τα εδάφια Ησαΐας 53:7, 8 από την πρώτη μετάφραση της Αγίας Γραφής—τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα. Αυτό το σύγγραμμα έχει επηρεάσει σε τόσο σημαντικό βαθμό τη διάδοση του αγγέλματος της Γραφής στο διάβα των αιώνων ώστε έχει χαρακτηριστεί ως η Βιβλική μετάφραση που άλλαξε τον κόσμο.

Πότε και υπό ποιες περιστάσεις ετοιμάστηκε η Μετάφραση των Εβδομήκοντα; Γιατί υπήρχε ανάγκη για μια τέτοια μετάφραση; Πόσο χρήσιμη έχει αποδειχτεί ανά τους αιώνες; Υπάρχει κάτι που μπορεί να μας διδάξει η Μετάφραση των Εβδομήκοντα σήμερα;

Έγινε για τους Ελληνόφωνους Ιουδαίους

Το 332 Π.Κ.Χ. όταν ο Μέγας Αλέξανδρος προέλασε στην Αίγυπτο αφού είχε καταστρέψει τη φοινικική πόλη της Τύρου, έγινε δεκτός ως ελευθερωτής. Εκεί ίδρυσε την Αλεξάνδρεια, ένα κέντρο μάθησης του αρχαίου κόσμου. Θέλοντας να διαδώσει τον ελληνικό πολιτισμό στους λαούς των κατακτημένων χωρών, ο Αλέξανδρος εισήγαγε στην αχανή επικράτειά του την κοινή ελληνική γλώσσα.

Τον τρίτο αιώνα Π.Κ.Χ., στην Αλεξάνδρεια υπήρχε ήδη ένας μεγάλος πληθυσμός Ιουδαίων. Πολλοί Ιουδαίοι οι οποίοι μετά τη βαβυλωνιακή εξορία ζούσαν σε διασκορπισμένες παροικίες έξω από την Παλαιστίνη μετανάστευσαν στην Αλεξάνδρεια. Πόσο καλά γνώριζαν εκείνοι οι Ιουδαίοι την εβραϊκή; Η Εγκυκλοπαίδεια (Cyclopedia) των Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ δηλώνει: «Είναι πασίγνωστο ότι αφότου οι Ιουδαίοι επέστρεψαν από τη βαβυλωνιακή αιχμαλωσία, έχοντας χάσει σε μεγάλο βαθμό την εξοικείωσή τους με την αρχαία εβραϊκή, οι αναγνώσεις από τα βιβλία του Μωυσή στις συναγωγές της Παλαιστίνης τούς εξηγούνταν στη χαλδαϊκή . . . Οι Ιουδαίοι της Αλεξάνδρειας πιθανώς είχαν ακόμη λιγότερη γνώση της εβραϊκής. Αυτοί γνώριζαν καλύτερα την αλεξανδρινή ελληνική». Προφανώς, το κλίμα που επικρατούσε στην Αλεξάνδρεια ευνοούσε τη μετάφραση των Εβραϊκών Γραφών στην ελληνική.

Ο Αριστόβουλος, Ιουδαίος του δεύτερου αιώνα Π.Κ.Χ., έγραψε ότι μια μετάφραση του εβραϊκού νόμου στην ελληνική ολοκληρώθηκε στη διάρκεια της βασιλείας του Πτολεμαίου του Φιλάδελφου (285-246 Π.Κ.Χ.). Οι απόψεις διαφέρουν ως προς το τι εννοούσε ο Αριστόβουλος μιλώντας περί «νόμου». Μερικοί πιστεύουν ότι αναφερόταν απλώς στην Πεντάτευχο, ενώ άλλοι λένε ότι μπορεί να είχε υπόψη του ολόκληρες τις Εβραϊκές Γραφές.

Όπως και να έχουν τα πράγματα, η παράδοση λέει ότι οι Ιουδαίοι λόγιοι που ασχολήθηκαν με αυτή την πρώτη γραπτή μετάφραση των Γραφών από την εβραϊκή στην ελληνική ήταν μάλλον 72. Αργότερα, άρχισε να χρησιμοποιείται ο στρογγυλοποιημένος αριθμός 70. Γι’ αυτό, το σύγγραμμα ονομάστηκε Μετάφραση των Εβδομήκοντα και ορίζεται από το ελληνικό αριθμητικό σύμβολο Ο΄ (στην αγγλική χρησιμοποιείται το λατινικό αριθμητικό σύμβολο LXX). Στα τέλη του δεύτερου αιώνα Π.Κ.Χ., όλα τα βιβλία των Εβραϊκών Γραφών μπορούσαν να διαβάζονται στην ελληνική. Έτσι λοιπόν, η ονομασία Μετάφραση των Εβδομήκοντα έφτασε στο σημείο να αναφέρεται σε ολόκληρες τις Εβραϊκές Γραφές που ήταν μεταφρασμένες στην ελληνική.

Χρήσιμη τον Πρώτο Αιώνα

Η Μετάφραση των Εβδομήκοντα χρησιμοποιούνταν εκτεταμένα από τους ελληνόφωνους Ιουδαίους πριν από την εποχή του Ιησού Χριστού και των αποστόλων του αλλά και στην εποχή τους. Πολλοί από τους Ιουδαίους και τους προσήλυτους που συγκεντρώθηκαν στην Ιερουσαλήμ την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. προέρχονταν από τις περιφέρειες της Ασίας, της Αιγύπτου, της Λιβύης, της Ρώμης και της Κρήτης — περιοχές στις οποίες μιλιούνταν η ελληνική. Αναμφίβολα, εκείνοι συνήθιζαν να διαβάζουν από τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα. (Πράξεις 2:9-11) Άρα λοιπόν, αυτή η μετάφραση άσκησε μεγάλη επιρροή στη διάδοση των καλών νέων τον πρώτο αιώνα.

Παραδείγματος χάρη, μιλώντας σε άτομα από την Κυρήνη, την Αλεξάνδρεια, την Κιλικία και την Ασία, ο μαθητής Στέφανος είπε: «Ο Ιωσήφ . . . έστειλε και κάλεσε από εκείνον τον τόπο [τη Χαναάν] τον Ιακώβ τον πατέρα του και όλους τους συγγενείς του, εβδομήντα πέντε ψυχές τον αριθμό». (Πράξεις 6:8-10· 7:12-14) Το εβραϊκό κείμενο στη Γένεση, κεφάλαιο 46, λέει ότι ο αριθμός των συγγενών του Ιωσήφ ήταν εβδομήντα. Η Μετάφραση των Εβδομήκοντα, όμως, αναφέρει εβδομήντα πέντε. Προφανώς, ο Στέφανος παρέθεσε από τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα.—Γένεση 46:20, 26, 27, υποσημείωση στη ΜΝΚ.

Καθώς ο απόστολος Παύλος διέσχιζε τη Μικρά Ασία και την Ελλάδα στη διάρκεια του δεύτερου και του τρίτου ιεραποστολικού του ταξιδιού, κήρυξε σε πολλούς Εθνικούς που φοβούνταν τον Θεό και σε «Έλληνες που λάτρευαν τον Θεό». (Πράξεις 13:16, 26· 17:4) Αυτοί οι άνθρωποι είχαν φτάσει στο σημείο να φοβούνται τον Θεό, δηλαδή να τον λατρεύουν, επειδή είχαν αποκτήσει κάποια γνώση για αυτόν από τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα. Κηρύττοντας σε εκείνους τους ελληνόφωνους, ο Παύλος παρέθετε ή παρέφραζε τμήματα από αυτή τη μετάφραση συχνά.—Γένεση 22:18, υποσημείωση στη ΜΝΚ· Γαλάτες 3:8.

Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές περιέχουν περίπου 320 άμεσες παραθέσεις και συνολικά πιθανόν 890 παραθέσεις και παραπομπές από τις Εβραϊκές Γραφές. Οι περισσότερες από αυτές βασίζονται στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα. Ως αποτέλεσμα, οι παραθέσεις από αυτή τη μετάφραση, και όχι από τα εβραϊκά χειρόγραφα, αποτέλεσαν μέρος των θεόπνευστων Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. Τι σημαντικό γεγονός ήταν αυτό! Ο Ιησούς είχε προείπει ότι τα καλά νέα της Βασιλείας θα κηρύττονταν σε όλη την κατοικημένη γη. (Ματθαίος 24:14) Για να επιτελεστεί αυτό, ο Ιεχωβά θα έπρεπε να επιτρέψει να μεταφραστεί ο θεόπνευστος Λόγος του στις διάφορες γλώσσες που διαβάζουν οι άνθρωποι παγκόσμια.

Χρήσιμη Σήμερα

Η Μετάφραση των Εβδομήκοντα εξακολουθεί να είναι πολύτιμη σήμερα και χρησιμοποιείται για να αποκαλυφτούν λάθη των αντιγραφέων τα οποία πιθανώς παρεισέφρησαν σε εβραϊκά χειρόγραφα που αντιγράφτηκαν σε μεταγενέστερη εποχή. Λόγου χάρη, η αφήγηση της Γένεσης στο κεφάλαιο 4 και εδάφιο 8 λέει: «Έπειτα από αυτό, ο Κάιν είπε στον Άβελ τον αδελφό του: [“Ας πάμε στον αγρό”]. Ενόσω, λοιπόν, βρίσκονταν στον αγρό, επιτέθηκε ο Κάιν στον Άβελ τον αδελφό του και τον σκότωσε».

Η πρόταση «ας πάμε στον αγρό», η οποία βρίσκεται μέσα σε αγκύλες, δεν υπάρχει στα εβραϊκά χειρόγραφα που χρονολογούνται από το δέκατο αιώνα Κ.Χ. Ωστόσο, υπάρχει σε παλαιότερα χειρόγραφα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα καθώς και σε μερικές άλλες αρχαίες πηγές. Το εβραϊκό κείμενο έχει τη λέξη που συνήθως εισάγει ομιλία, αλλά δεν ακολουθούν κάποια λόγια. Τι μπορεί να έχει συμβεί; Το εδάφιο Γένεση 4:8 περιέχει δύο διαδοχικές προτάσεις που ολοκληρώνονται με την έκφραση «στον αγρό». Η Εγκυκλοπαίδεια των Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ υποστηρίζει: «Το βλέμμα του Εβραίου αντιγραφέα πιθανώς παροδηγήθηκε από την [ίδια] λέξη . . . που ολοκληρώνει τις δύο προτάσεις». Έτσι λοιπόν, ο αντιγραφέας μπορεί να παρέλειψε την πρώτη περίπτωση όπου εμφανίζεται η έκφραση «στον αγρό». Είναι φανερό ότι η Μετάφραση των Εβδομήκοντα, καθώς και άλλα παλαιότερα σωζόμενα χειρόγραφα, αποδεικνύεται χρήσιμη στον προσδιορισμό λαθών σε μεταγενέστερα αντίγραφα του εβραϊκού κειμένου.

Από την άλλη μεριά, και τα αντίγραφα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα υπόκεινται σε λάθη, και μερικές φορές χρησιμοποιείται το εβραϊκό κείμενο για να διορθωθεί το ελληνικό. Επομένως, η σύγκριση των εβραϊκών χειρογράφων με την ελληνική μετάφραση καθώς και με μεταφράσεις σε άλλες γλώσσες έχει ως αποτέλεσμα να εντοπίζονται λάθη στη μετάφραση και στην αντιγραφή, και μας διαβεβαιώνει για την ακριβή απόδοση του Λόγου του Θεού.

Σήμερα υπάρχουν πλήρη αντίγραφα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα τα οποία χρονολογούνται από τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ. Τέτοια χειρόγραφα καθώς και μεταγενέστερα αντίγραφα δεν περιέχουν το θεϊκό όνομα, Ιεχωβά, το οποίο στην εβραϊκή παριστάνεται από το Τετραγράμματο (ΓΧΒΧ). Σε αυτά τα αντίγραφα, οπουδήποτε εμφανιζόταν το Τετραγράμματο στο εβραϊκό κείμενο, αντικαταστάθηκε από τις λέξεις «Θεός» και «Κύριος». Ωστόσο, μια ανακάλυψη στην Παλαιστίνη, πριν από 50 χρόνια περίπου, έριξε φως σε αυτό το ζήτημα. Κάποια ομάδα που εξερευνούσε σπηλιές κοντά στη δυτική ακτή της Νεκράς Θαλάσσης έφερε στο φως αποσπάσματα χειρογράφων από έναν αρχαίο δερμάτινο ρόλο που περιείχε τους 12 προφήτες (από τον Ωσηέ μέχρι τον Μαλαχία) στην ελληνική. Αυτά τα κείμενα χρονολογούνται μεταξύ του 50 Π.Κ.Χ. και του 50 Κ.Χ. Σε αυτά τα παλαιότερα αποσπάσματα, το Τετραγράμματο δεν έχει αντικατασταθεί από τις λέξεις «Θεός» και «Κύριος». Συνεπώς, επιβεβαιώνεται η χρήση του θεϊκού ονόματος στην αρχική απόδοση των Γραφών σύμφωνα με τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα.

Το 1971 δόθηκαν στην κυκλοφορία αποσπάσματα από έναν αρχαίο ρόλο σε πάπυρο (Πάπυροι Φουάντ 266). Τι αποκάλυψαν αυτά τα τμήματα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα, τα οποία ανάγονται στο δεύτερο ή στον πρώτο αιώνα Π.Κ.Χ.; Το θεϊκό όνομα σωζόταν και σε εκείνα επίσης. Αυτά τα αρχαία αποσπάσματα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα παρέχουν ισχυρές αποδείξεις για το ότι ο Ιησούς και οι μαθητές του τον πρώτο αιώνα ήξεραν και χρησιμοποιούσαν το όνομα του Θεού.

Σήμερα, η Αγία Γραφή είναι το πιο ευρέως μεταφρασμένο βιβλίο στην ιστορία. Πάνω από το 90 τοις εκατό της ανθρώπινης οικογένειας έχει πρόσβαση τουλάχιστον σε κάποιο τμήμα της στη δική του γλώσσα. Εμείς είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες που υπάρχει μια ακριβής σύγχρονη μετάφραση, η Μετάφραση Νέου Κόσμου, η οποία είναι τώρα διαθέσιμη ολόκληρη ή εν μέρει σε 40 και πλέον γλώσσες. Η Μετάφραση Νέου Κόσμου — Με Υποσημειώσεις (στην αγγλική) περιέχει εκατοντάδες υποσημειώσεις με αναφορές στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα και σε άλλα αρχαία χειρόγραφα. Πράγματι, η Μετάφραση των Εβδομήκοντα εξακολουθεί να αποτελεί ενδιαφέρον και πολύτιμο σύγγραμμα για τους μελετητές της Γραφής στις ημέρες μας.

• Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ 15 Σεπτεμβρίου 2002

Στην πλατεία Ομονοίας διοργανώνεται και φέτος έως και τις 28 Οκτωβρίου, η Φθινοπωρινή Ανθοκομική Έκθεση, που διοργανώνει ο Συνεταιρισμός Φυτωριούχων Αττικής.  Φυσικά την επισκεφθήκαμε, όπως και πέρσι. Δεν υπάρχει πιο ωραίο από τον βλέπεις ανθισμένη την Ομόνοια!


Η έκθεση λοιπόν αυτή που μεταμορφώνει για λίγες ημέρες την πλατεία Ομονοίας, σε πλατεία ολάνθιστη, δίνοντας χρώμα στο γκρίζο και βοηθώντας τους Αθηναίους να γεμίσουν ενόψει του χειμώνα τα μπαλκόνια τους με πολύχρωμα λουλούδια. Και αξίζει να την επισκεφθεί κανείς…


Η έκθεση  λειτουργεί από τις 9 το πρωί έως τις 8 το βράδυ, σκορπίζοντας χρώμα, αρώματα και πράσινο. Οι επισκέπτες θα μπορούν να βρουν μεγάλη ποικιλία από άνθη, φυτά και δέντρα ενώ εξειδικευμένοι γεωπόνοι θα δίνουν πληροφορίες για τη φύτευση και τη φροντίδα των φυτών.  


Οι επισκέπτες θα μπορούν να βρουν μεγάλη ποικιλία από άνθη, φυτά και δέντρα ενώ εξειδικευμένοι γεωπόνοι θα δίνουν πληροφορίες για τη φύτευση και των φροντίδα των φυτών. Οι λίγες φωτογραφίες που πήραμε με το κινητό μας τηλέφωνο το αποδεικνύουν. Βέβαια αλλιώς νιώθεις να είσαι εκεί…


Για λίγες ημέρες η Πλατεία της Ομόνοιας - η πολύπαθη, ταλαιπωρημένη κεντρική πλατεία της Πρωτεύουσας - θα είναι... καταπράσινη και γεμάτη λουλούδια.  Ο Δήμος Αθηναίων επέλεξε και φέτος να διοργανώσει την καθιερωμένη φθινοπωρινή ανθοκομική του έκθεση πάνω στην Πλατεία της Ομόνοιας και όχι στη γειτονική Πλατεία Κοτζιά, όπως συνήθιζε.


Έτσι, η γκρίζα Πλατεία απέκτησε - έστω και για λίγο - χρώμα και μπόλικο πράσινο. Σημειώνεται ότι η έκθεση διοργανώνεται σε συνεργασία με τον Αγροτικό Ανθοκομικό Συνεταιρισμό Φυτωριούχων Αττικής και τα φυτά θα προσφέρονται σε οικονομικές τιμές. Σας το βεβαιώνουμε εμείς που αγοράσαμε μερικά για το μπαλκόνι μας.


Η Φθινοπωρινή Ανθοκομική Έκθεση διοργανώνεται από τις 14 έως τις 28 Οκτωβρίου και η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, είτε με λεωφορεία, τρόλεϊ, αλλά και τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και το Μετρό. Προσωπικά μας διευκόλυνε η μηχανή. Παρκάρεις εύκολα και κινείσαι άνετα.


Πάντα μας αρέσουν τα λουλούδια στο μπαλκόνι μας. Και από καιρό τα ανανεώνουμε, είτε με νέα άνθη, είτε σε μεγαλύτερες γλάστρες, επειδή το χρειάζονται για να αναπτυχθούν φυσιολογικά. Έτσι η ζωή στην πόλη μπορεί να γίνει λίγο πιο ανθρώπινη… Και πιο ποιοτική. Το έχουμε ανάγκη.

Η φωτογραφία είναι πραγματική. Και η φιλική διάθεση είναι σαφέστατη και εμφανής. Την ίδια ώρα μιλούσαν για πατριωτισμό... Φίλοι της εκάστοτε εξουσίας. Αυτό έκαναν πάντα...

Η ιστορία είναι πολύ σημαντική για όλους μας. Ας ρίξουμε μια ματιά σε ένα έγγραφο ντοκουμέντο που έφτασε στο e-mail μας από τον φίλο μας Παύλο. Το 1941 η τριπλή κατοχή σκιάζει την Ελλάδα. Ξεκινά μια σειρά δύσκολων ετών, πείνα, εκτελέσεις και καταστροφή για όλο τον ελληνικό λαό. Μέρος της ελληνικής υπαίθρου αποτελεί και η χερσόνησος του Άθω, το γνωστό Άγιο Όρος, όμως εκεί η κατάσταση είναι διαφορετική.

Την στιγμή που ο Αδόλφος Χίτλερ κατασφάζει και κατακαίει την Ευρώπη, οι Αγιορείτες μοναχοί, άγιοι πρόγονοι του σημερινού Εφραίμ, αποφασίζουν να πάρουν κι αυτοί, πολιτική θέση στο πλευρό της ναζιστικής Γερμανίας. Ακολουθεί το πρώτο συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Αδόλφο Χίτλερ:

Εν Αγίω Όρει τη 13/26 Απριλίου 1941

Προς την Αυτού Εξοχότητα τον Αρχικαγκελλάριον του ενδόξου Γερμανικού Κράτους Κύριον Αδόλφον Χίτλερ εις Βερολίνον.

Εξοχότατε,

Οι βαθυσεβάστως υποσημειούμενοι Αντιπρόσωποι των Είκοσιν Ιερών Βασιλικών Πατριαρχικών καί Σταυροπηγιακών Μονών του Αγίου Όρους Άθω, λαμβάνομεν την εξαιρετικήν τιμήν ν’ απευθυνθώμεν προς την Υμετέραν Εξοχότητα καί παρακαλέσωμεν Αυτήν θερμώς, όπως, ευαρεστημένη, αναλάβη υπό την Υψηλήν προσωπικήν Αυτής προστασίαν καί κηδεμονίαν τον Ιερόν τούτον Τόπον, του οποίου Ηγούμενοι καί αντιπρόσωποι τυγχάνομεν, διαδεχομένη εν τούτω τους ιδρυτάς καί Ευεργέτας του Ιερού τούτου Τόπου Βυζαντινούς Αυτοκράτορας καί διαδόχους τούτων.

Το Άγιον Όρος, Εξοχώτατε, συνέστη εις Πανορθόδοξον μοναχικήν πολιτείαν, εις ήν ανέκαθεν διαβιούν εν αγαστή ομονοία μοναχοί ακωλύτως προσερχόμενοι από διάφορα ορθόδοξα Έθνη, κατά τον Θ΄ μ.Χ. αιώνα, πνευματικώς μέν εξαρτωμένων από του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, πολιτικώς δέ αυτοδιοικούμενον υπό της Ιεράς Συνάξεως των Αντιπροσώπων των Είκοσιν Ιερών καί Κυριάρχων Μονών καί πολιτειακώς υπαγομένων υπό την προστασίαν καί κηδεμονίαν των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων καί των διαδόχων Αυτών.

Το Αυτονομιακόν τούτο πολίτευμα περιεθριγκώθη δι’ αλλεπαλλήλων τυπικών καί Χρυσοβούλων των ιδρυτών καί ευεργετών των Ιερών μονών Βυζαντινών Αυτοκρατόρων Βασιλείου του Μακεδόνος(882), Ιωάννου Τσιμισκή(972), Κωνσταντίνου Μονομάχου(1046), Στεφάνου Δουσάν(1346) καί άλλων Σλαύων, Ουγγροβλάχων Ηγεμόνων καί των μετέπειτα Σουλτανικών Φιρμανίων τελευταίως δε υπό του Καταστατικού Χάρτου του 1926, ούτινος δύο αντίτυπα εσωκλείομεν.

Το ουτωσί καθιερωθέν προνομιακόν καί αυτοδιοίκητον καθεστώς του Ιερού τούτου Τόπου, αποτελέσαν αντικείμενον συζητήσεων καί επικυρώσεων διαφόρων διεθνών συνθηκών περιεθριγκώθη τέλος, διά του 62ου άρθρου της Βερολινείου συνθήκης του έτους 1878, έχοντος ούτω, οι μοναχοί του Όρους Άθω οθενδήποτε καί αν κατάγωνται θα διατηρήσωσι τά κτήματα καί τα πρότερα αυτών δικαιώματα καί θ’ απολαύωσιν, άνευ ουδεμιάς εξαιρέσεως, πλήρους ισότητος δικαιωμάτων καί προνομίων.

Των εν Αγίω Όρει ενασκουμένων Μοναχών, ανεξαρτήτως τόπου προελεύσεως καί Εθνικότητος, σκοπός καί αποστολή καθ’ όλον τον υπερχιλιετή βίον του Αγίου Όρους, υπήρξεν η διατήρησις, προαγωγή καί εξασφάλισις των Ιερών αυτού σκηνωμάτων, η διά της ακαταπονήτου φιλεργίας των εν αυτώ ενασκουμένων μοναχών καλλιέργεια της τε εκκλησιαστικής καί κλασσικής φιλολογίας καί καλλιτεχνίας, ο ασκητικός βίος καί η διηνεκής προσευχή υπέρ του σύμπαντος κόσμου.

Την διατήρησιν του καθεστώτος τούτου της αυτονόμου μοναχικής πολιτείας, ικανοποιούντος πλήρως άπαντας τους εν Αγίω Όρει ενασκουμένους ανεξαρτήτως εθνικότητος Ορθοδόξους μοναχούς καί εναρμονιζόμενοι προς τον σκοπόν καί την αποστολήν αυτών, παρακαλούμεν καί ικετεύομεν θερμώς την Υμετέραν Εξοχότητα όπως αναλάβη υπό την υψηλήν προστασίαν καί κηδεμονίαν Αυτής.

Τον Βασιλέα των Βασιλευόντων καί Κύριον των Κυριευόντων εξ όλης ψυχής καί καρδίας ικετεύοντες, όπως επιδαψιλεύση τη Υμετέρα Εξοχότητι υγείαν καί μακροημέρευσιν επ’ αγαθώ του ενδόξου Γερμανικού Έθνους.

Υποσημειούμεθα βαθυσεβάστως.

Και το πορτραίτο του Χίτλερ στο μοναστήρι

Οι Αγιορείτες μοναχοί μάλιστα δεν θα σταματήσουν εκεί. Σύντομα θα αναρτήσουν και πορτραίτο του δικτάτορα στο ρώσικο μοναστήρι στην αίθουσα των πορτραίτων. Εκεί αργότερα θα δειπνήσει και γερμανική αντιπροσωπεία που θα γίνει δεκτή με τιμές από τους μοναχούς. Αργότερα το ίδιο έτος θα αποσταλεί και δεύτερο τηλεγράφημα προς τον Αδόλφο Χίτλερ:

"«Ανοικτή Επιστολή Ιεράς Επιστασίας

Προς την Αυτού Εξοχότητα

Αρχηγόν του Γ΄ Ράιχ

Αδόλφον Χίτλερ

Ημείς οι 20 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των ισάριθμων ιερών μονών των αποτελουσών την Μοναστικήν Πολιτείαν του Αγιωνύμου Όρους Άθω δημοσιεύομεν εις επήκοον πάντων την ανοικτήν ταύτην συγχαρητήριον επιστολήν διά τάς κατά των Σοβιετικών νίκας σας. Καί αγαλλόμενοι κραυγάζομεν εν θαυμασμώ: Έπεσεν το Ζιτομίρ καί εσώθη η Χριστιανοσύνη.

Κύριος ο Θεός κρατύνη την υμετέραν εξουσίαν εις έτη πλείστα.

Οι 20 αντιπρόσωποι της ενιαυσίου συνάξεως των 20 κυριάρχων μονών της Αθωνικής Πολιτείας.

Α΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Λαύρας, Δοχειαρίου, Ξενοφώντος, Εσφιγμένου.

Β΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Βατοπεδίου, Κουτλουμουσίου, Καρακάλου, Σταυρονικήτα.

Γ΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Ιβήρων, Παντοκράτορος, Φιλοθέου, Σίμωνος Π¨ετρας.

Δ΄ ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Χιλιανδαρίου, Ξηροποτάμου, Αγ. Παύλου, Οσίου Γρηγορίου.

Ε΄ΤΕΤΡΑΔΟΣ: Αγ. Διονυσίου, Ζωγράφου, Αγ. Παντελεήμονος, Κωνσταμονίτου»."

Γιατί όμως μια τέτοια βιασύνη των μοναχών απέναντι στο πρόσωπο του Χίτλερ; Η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι απλή και για να την εντοπίσουμε πρέπει να κατεβούμε στο βαθύ άδυτο της παρασκηνιακής πολιτικής των αγιορείτικων μονών.

Το βουλγαρικό μοναστήρι κατά μιαν ιστορική άποψη επιχειρούσε μέσω της συμμαχίας των Βούλγαρων με την Γερμανία να αποσχίσει την χερσόνησο από την ελληνική επικράτεια. Έτσι με την αποστολή των επιστολών αυτών, οι άλλες μονές επιχειρούσαν να στρέψουν τον γερμανό δικτάτορα προς το μέρος τους.

Μια διαφορετική ιστορική άποψη, θεωρεί το γεγονός τμήμα της πάγιας πολιτικής των αγιορειτών σε ότι αφορά τους κατακτητές. Η απόλυτη υποτέλεια εξασφάλισε και εξασφαλίζει την ακεραιότητα της θέσης τους και του αμύθητου πλούτου τους. Η ίδια άποψη τονίζει ότι και κατά την τουρκική κατοχή, το Άγιο Όρος παραδόθηκε ολοκληρωτικά και μετά βαΐων και κλάδων στον Τούρκο κατακτητή και έλαβε από αυτόν τεράστιο ποσό για την συνέχιση της λειτουργίας του.

Όποια κι αν είναι η ιστορική αλήθεια, ένα παραμένει αδιάψευστο γεγονός: Την στιγμή που ο ελληνικός λαός μάχονταν τον κατακτητή, θυσίαζε τα παιδιά του και δέχονταν βαρύ το τίμημα της ελευθερίας, το Άγιο Όρος παρέθετε δείπνα και συνέχαιρε τον κατακτητή για τις νίκες του στον σοβιετικό λαό.

Οι σχέσεις τους με τους Γερμανούς

Ας δούμε όμως και ένα ακόμα ενδιαφέρον θέμα, σχετικό με τις σχέσεις των Γερμανών και των μοναχών του Άθω.

Με την κατάρρευση του μετώπου, οι αγιορείτες μοναχοί θεώρησαν σωστό να εξοπλίσουν με τα χρήματα των μονών τους ένα στρατιωτικό σώμα, για την προστασία τους. Το σώμα αυτό που έφερε παραδοσιακή φορεσιά με φουστανέλα, έτυχε της αναγνώρισης και της έγκρισης των τοπικών γερμανικών αρχών, οι οποίες δεσμευτήκαν να το συνδράμουν σε περίπτωση ανάγκης, από την Ιερισσό, στην οποία εδράζονταν μικρή γερμανική δύναμη. Το σώμα αυτό αντικαταστάθηκε από την τακτική χωροφυλακή (υπό την γερμανική διοίκηση πάντα) που απέστειλε, τον Μάιο του 1941, μικρή δύναμη φρουράς στο Άγιο Όρος. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει για μια ακόμη φορά την αγαστή σύμπνοια των μονών του Άγιου Όρους με τη Βέρμαχτ.

Είναι όμως ξέχωρα όλα αυτά από την γενικότερη στάση της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας; Σαφέστατα όχι. Πάμπολλα είναι τα παραδείγματα σύμπνοιας και συνεργασίας της επίσημης ορθοδόξου εκκλησίας με τον Γερμανό κατακτητή. Για να μην μακρηγορήσουμε θα αναφερθούμε μόνο σε μερικά (μιας που θα παραθέσουμε αργότερα άρθρο για το θέμα).

1. Το 1941 ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, ορκίζεται σε μια νύχτα από τους ναζί, και με την σειρά του ορκίζει την κυβέρνηση των Ναζί.

2. Ο επίσκοπος Ιωαννίνων Σπυρίδων, με επιστολή του στο ποίμνιό του, το προτρέπει να εμπιστεύεται τις γερμανικές αρχές κατοχής και να μην βοηθά τους αντάρτες

3. Ο επίσκοπος Μεσολογγίου Ιερόθεος, συνεργάτης των ναζί, που με την βοήθειά τους καταλήστευσε το ποίμνιο του και άνοιξε, το 1944, με την βοήθειά τους τον τάφο του προκατόχου του για να του κλέψει την χρυσή ράβδο.

Αυτές είναι μόνο μερικές από τις αυθαιρεσίες και δεν είναι καθόλου μεμονωμένες ή άσχετες από την κατάσταση στο Άγιο Όρος.

• Πηγή: Ιστορικόν Διπλωματικόν Αρχείον του Υπουργείου Εξωτερικών.
• Στοιχεία από το Blog http://kokkinosfakelos.blogspot.gr/

Έχετε βρει ποτέ έναν βόλο χρυσού; Ελάχιστοι έχουν βρει. Ωστόσο, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανακαλύψει κάτι πολύ καλύτερο. Πρόκειται για τη θεϊκή σοφία, για την οποία “δεν μπορεί να δοθεί ως αντάλλαγμα καθαρό χρυσάφι”.—Ιώβ 28:12, 15.


Σαν τον χρυσοθήρα που καταβάλλει σθεναρές προσπάθειες για να βρει χρυσό, εργάζεστε εσείς σκληρά για να μαθαίνετε πολύτιμες Γραφικές αλήθειες;

Από μερικές απόψεις, οι ειλικρινείς σπουδαστές της Αγίας Γραφής είναι σαν χρυσοθήρες που ψάχνουν για χρυσό. Αυτοί οι σπουδαστές χρειάζεται να εργάζονται σκληρά και να συνεχίζουν να ερευνούν τις Γραφές προκειμένου να βρίσκουν ανεκτίμητη σοφία. Σε αυτόν τον τομέα, τι μπορούμε να μάθουμε εμείς εξετάζοντας τρεις τρόπους με τους οποίους κάποιος βρίσκει χρυσό;

Βρίσκετε έναν βόλο χρυσού!

Φανταστείτε ότι περπατάτε δίπλα στην όχθη ενός ποταμού και βλέπετε κάτι που μοιάζει με μικροσκοπικό βότσαλο να λαμπυρίζει στον ήλιο. Σκύβετε να το δείτε και πανευτυχής ανακαλύπτετε έναν βόλο χρυσού. Είναι πιο μικρός από το κεφάλι ενός σπίρτου και πιο σπάνιος από ένα διαμάντι υψηλής ποιότητας. Φυσικά, κοιτάζετε γύρω σας μήπως υπάρχουν και άλλοι βόλοι.

Παρόμοια, μια αξέχαστη μέρα πριν από κάποιο διάστημα, ίσως ήρθε στην πόρτα σας ένας υπηρέτης του Ιεχωβά για να σας μιλήσει σχετικά με το ελπιδοφόρο άγγελμα της Γραφής. Ίσως θυμάστε ολοζώντανα τη στιγμή που ανακαλύψατε τον πρώτο σας πνευματικό βόλο χρυσού, σαν να λέγαμε. Αυτό μπορεί να συνέβη όταν είδατε για πρώτη φορά το όνομα του Θεού, Ιεχωβά, στη Γραφή. (Ψαλμ. 83:18) Ή ίσως όταν μάθατε ότι μπορείτε να γίνετε φίλος του Ιεχωβά. (Ιακ. 2:23) Καταλάβατε αμέσως ότι είχατε βρει κάτι καλύτερο από το χρυσάφι! Και ενδεχομένως λαχταρούσατε να βρείτε περισσότερους πνευματικούς βόλους.

Βρίσκετε περισσότερους βόλους!

Μικροσκοπικά ψήγματα ή νιφάδες χρυσού συσσωρεύονται μερικές φορές σε ρέματα και ποτάμια. Αυτό ονομάζεται προσχωσιγενής χρυσός. Σε μία και μόνο περίοδο φιλόπονης χρυσοθηρίας, σε τέτοιες αποθέσεις μπορούν να βρεθούν μερικά κιλά χρυσού, αξίας δεκάδων χιλιάδων ευρώ.

Όταν αρχίσατε να μελετάτε τη Γραφή με κάποιον Μάρτυρα του Ιεχωβά, ίσως νιώθατε σαν έναν χρυσοθήρα που κοσκινίζει μια πλούσια απόθεση χρυσού. Ο στοχασμός γύρω από το ένα Γραφικό εδάφιο μετά το άλλο πιθανότατα πρόσθετε στο απόθεμα γνώσης σας, πράγμα το οποίο σας πλούτιζε πνευματικά. Καθώς σκάβατε με λαχτάρα σε αυτές τις πολύτιμες Γραφικές αλήθειες, μάθατε πώς θα μπορούσατε να πλησιάσετε τον Ιεχωβά και να κρατήσετε τον εαυτό σας στην αγάπη του, με προοπτική την αιώνια ζωή.—Ιακ. 4:8· Ιούδα 20, 21

Όπως ένας χρυσοθήρας ψάχνει για πολύτιμες αποθέσεις προσχωσιγενούς χρυσού, μπορεί και εσείς να ήσασταν πολύ επιμελείς στην αναζήτηση πολύτιμων πνευματικών θησαυρών. Αφού μάθατε τις θεμελιώδεις Γραφικές αλήθειες, πιθανώς υποκινηθήκατε να κάνετε τα βήματα που οδήγησαν στην αφιέρωση και στο βάφτισμα.—Ματθ. 28:19, 20.

Συνεχίστε να ψάχνετε!

Ένας χρυσοθήρας μπορεί να βρει μικροσκοπικές ποσότητες χρυσού μέσα σε πυριγενή πετρώματα. Η περιεκτικότητα που έχουν ορισμένα κοιτάσματα τέτοιων πετρωμάτων σε χρυσό είναι τόσο μεγάλη ώστε ο χρυσοθήρας εξορύσσει το μετάλλευμα και το θρυμματίζει προκειμένου να αφαιρέσει τον χρυσό. Με μια πρώτη ματιά, ο χρυσός ίσως να μην είναι ορατός στο μετάλλευμα. Γιατί; Επειδή το μετάλλευμα υψηλής ποιότητας μπορεί να περιέχει μόνο γύρω στα 10 γραμμάρια χρυσού ανά τόνο πετρώματος! Παρ’ όλα αυτά, ο χρυσοθήρας νιώθει ότι αξίζει την προσπάθεια να το εξορύξει.

Προσπάθεια απαιτείται και αφού κάποιος έχει προχωρήσει πέρα από «τα αρχικά δόγματα σχετικά με τον Χριστό». (Εβρ. 6:1, 2) Χρειάζεται να εργάζεστε σκληρά για να «εξορύσσετε» καινούρια σημεία και πρακτικά μαθήματα καθώς μελετάτε τη Γραφή. Πώς μπορείτε να διασφαλίσετε λοιπόν ότι η προσωπική σας μελέτη της Γραφής παραμένει παραγωγική, ακόμη και αν τη μελετάτε επί χρόνια;

Διατηρήστε τη λαχτάρα σας για μάθηση. Να δίνετε μεγάλη προσοχή στις λεπτομέρειες. Συνεχίστε να καταβάλλετε προσπάθειες, και θα βρίσκετε πολύτιμους Γραφικούς βόλους θεϊκής σοφίας και καθοδηγίας. (Ρωμ. 11:33) Προκειμένου να αυξήσετε τη Γραφική σας γνώση, να αξιοποιείτε τα εργαλεία έρευνας που είναι διαθέσιμα στη γλώσσα σας. Να ψάχνετε υπομονετικά για την κατεύθυνση που χρειάζεστε και για τις απαντήσεις στις Γραφικές σας ερωτήσεις. Να ρωτάτε άλλους ποια εδάφια και άρθρα έχουν βρει ιδιαιτέρως υποβοηθητικά και ενθαρρυντικά. Να μοιράζεστε με άλλους ενδιαφέροντα σημεία που ανακαλύπτετε καθώς μελετάτε τον Λόγο του Θεού.

Φυσικά, στόχος σας δεν είναι απλώς να αυξήσετε την αντικειμενική σας γνώση. Ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε ότι «η γνώση κάνει κάποιον να φουσκώνει από υπερηφάνεια». (1 Κορ. 8:1) Επομένως, να εργάζεστε σκληρά ώστε να παραμένετε ταπεινοί και ισχυροί στην πίστη. Η οικογενειακή λατρεία και η προσωπική μελέτη της Γραφής που γίνονται σε τακτική βάση θα σας βοηθούν να ζείτε σε αρμονία με τους κανόνες του Ιεχωβά και θα σας υποκινούν να βοηθάτε άλλους. Πάνω από όλα, θα χαίρεστε επειδή έχετε βρει κάτι πολύ καλύτερο από το χρυσάφι.—Παρ. 3:13, 14.

• Αναδημοσίευση από το τεύχος Μελέτης της ΣΚΟΠΙΑΣ Αυγούστου 2016

Αυτή κι αν είναι Χριστιανική Αγάπη σε Δράση! Οι αδελφοί μας από την Florida USA συγκεντρώνουν εφόδια για τους αδελφούς στην Αϊτη, Κούβα που επλήγησαν από τον τυφώνα Μάθιου. Η Γκραντ Ανς, στη νότια Αϊτή, είναι η επαρχία που επλήγη περισσότερο, με 198 νεκρούς, 97 τραυματίες και 99.400 ανθρώπους σε προσωρινά καταλύματα.


Ο απολογισμός των θυμάτων του Μάθιου αυξήθηκε σήμερα σε τουλάχιστον 372 νεκροί, 4 αγνοούμενους και 246 τραυματίες, σύμφωνα με την πολιτική προστασία στην Αϊτή. Ένας προηγούμενος απολογισμός από την ίδια πηγή έκανε λόγο για 336 νεκρούς. Πάνω από 175.500 φιλοξενούνται σε προσωρινά καταλύματα.


Τεράστιες περιοχές παραμένουν αποκομμένες, ενώ 1 εκατομμύριο άνθρωποι εκτιμάται πως χρειάζονται βοήθεια. Μετά την Αϊτή, ο Μάθιου έπληξε τις νοτιοανατολικές ΗΠΑ, όπου ο απολογισμός των νεκρών κατά τα πιο πρόσφατα στοιχεία που έδωσαν στη δημοσιότητα οι αρχές ανήλθε σε 21. Αυτά από τις ειδήσεις. Ας δούμε όμως τι γίνεται στην πραγματικότητα.


Τι σημαίνει αλήθεια για εμάς το να δείχνουμε αδελφική αγάπη; Η λέξη φιλαδελφία του πρωτότυπου κειμένου, που χρησιμοποίησε ο Παύλος, σημαίνει κυριολεκτικά «στοργή για αδελφό». Η αδελφική αγάπη είναι το είδος της στοργής που περιλαμβάνει ένα ισχυρό, θερμό αίσθημα προσωπικής προσκόλλησης, όπως αυτό που εκδηλώνεται προς έναν συγγενή ή κάποιον καλό φίλο. (Ιωάν. 11:36)


Δεν προσποιούμαστε ότι είμαστε αδελφοί και αδελφές—είμαστε αδελφοί και αδελφές. (Ματθ. 23:8) Το ισχυρό αίσθημα προσκόλλησης που νιώθουμε ο ένας για τον άλλον συνοψίζεται όμορφα στα εξής λόγια: «Με αδελφική αγάπη, να νιώθετε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον. Στην απόδοση αμοιβαίας τιμής, να παίρνετε την πρωτοβουλία». (Ρωμ. 12:10) Όταν συνδυάζεται με την ἀγάπη που βασίζεται σε αρχές, αυτό το είδος στοργής προάγει ένα κλίμα στενής συντροφικότητας ανάμεσα στον λαό του Θεού.


«Η “αδελφική αγάπη”», σύμφωνα με κάποιον λόγιο, «είναι ένας όρος που συναντάμε σχετικά σπάνια σε μη Χριστιανικά κείμενα». Στον Ιουδαϊσμό, η έννοια της λέξης «αδελφός» μερικές φορές επεκτεινόταν και πέρα από τους σαρκικούς συγγενείς. Αλλά, όπως και να έχει, η σημασία της περιοριζόταν σε όσους ανήκαν στο Ιουδαϊκό έθνος—δεν συμπεριλάμβανε τους Εθνικούς.


Ωστόσο, η Χριστιανοσύνη «αγκαλιάζει» όλους τους πιστούς, ανεξαρτήτως εθνικότητας. (Ρωμ. 10:12). Ως αδελφοί, έχουμε διδαχτεί από τον Ιεχωβά να νιώθουμε αδελφική στοργή ο ένας για τον άλλον. (1 Θεσ. 4:9) Αλλά γιατί είναι ζωτικό να παραμένει η αδελφική μας αγάπη; Ας το δούμε.


Η απλή απάντηση είναι ότι ο Ιεχωβά απαιτεί από εμάς να δείχνουμε αδελφική αγάπη ο ένας στον άλλον. Δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι αγαπάμε τον Θεό και την ίδια στιγμή να μην αγαπάμε τους αδελφούς μας. (1 Ιωάν. 4:7, 20, 21) Επιπρόσθετα, έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε καιρούς δυσκολιών. Όπως εδώ, στην περίπτωση των αδελφών μας της Αϊτής.