Αυτή κι αν είναι Χριστιανική Αγάπη σε Δράση! Οι αδελφοί μας από την Florida USA συγκεντρώνουν εφόδια για τους αδελφούς στην Αϊτη, Κούβα που επλήγησαν από τον τυφώνα Μάθιου. Η Γκραντ Ανς, στη νότια Αϊτή, είναι η επαρχία που επλήγη περισσότερο, με 198 νεκρούς, 97 τραυματίες και 99.400 ανθρώπους σε προσωρινά καταλύματα.


Ο απολογισμός των θυμάτων του Μάθιου αυξήθηκε σήμερα σε τουλάχιστον 372 νεκροί, 4 αγνοούμενους και 246 τραυματίες, σύμφωνα με την πολιτική προστασία στην Αϊτή. Ένας προηγούμενος απολογισμός από την ίδια πηγή έκανε λόγο για 336 νεκρούς. Πάνω από 175.500 φιλοξενούνται σε προσωρινά καταλύματα.


Τεράστιες περιοχές παραμένουν αποκομμένες, ενώ 1 εκατομμύριο άνθρωποι εκτιμάται πως χρειάζονται βοήθεια. Μετά την Αϊτή, ο Μάθιου έπληξε τις νοτιοανατολικές ΗΠΑ, όπου ο απολογισμός των νεκρών κατά τα πιο πρόσφατα στοιχεία που έδωσαν στη δημοσιότητα οι αρχές ανήλθε σε 21. Αυτά από τις ειδήσεις. Ας δούμε όμως τι γίνεται στην πραγματικότητα.


Τι σημαίνει αλήθεια για εμάς το να δείχνουμε αδελφική αγάπη; Η λέξη φιλαδελφία του πρωτότυπου κειμένου, που χρησιμοποίησε ο Παύλος, σημαίνει κυριολεκτικά «στοργή για αδελφό». Η αδελφική αγάπη είναι το είδος της στοργής που περιλαμβάνει ένα ισχυρό, θερμό αίσθημα προσωπικής προσκόλλησης, όπως αυτό που εκδηλώνεται προς έναν συγγενή ή κάποιον καλό φίλο. (Ιωάν. 11:36)


Δεν προσποιούμαστε ότι είμαστε αδελφοί και αδελφές—είμαστε αδελφοί και αδελφές. (Ματθ. 23:8) Το ισχυρό αίσθημα προσκόλλησης που νιώθουμε ο ένας για τον άλλον συνοψίζεται όμορφα στα εξής λόγια: «Με αδελφική αγάπη, να νιώθετε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον. Στην απόδοση αμοιβαίας τιμής, να παίρνετε την πρωτοβουλία». (Ρωμ. 12:10) Όταν συνδυάζεται με την ἀγάπη που βασίζεται σε αρχές, αυτό το είδος στοργής προάγει ένα κλίμα στενής συντροφικότητας ανάμεσα στον λαό του Θεού.


«Η “αδελφική αγάπη”», σύμφωνα με κάποιον λόγιο, «είναι ένας όρος που συναντάμε σχετικά σπάνια σε μη Χριστιανικά κείμενα». Στον Ιουδαϊσμό, η έννοια της λέξης «αδελφός» μερικές φορές επεκτεινόταν και πέρα από τους σαρκικούς συγγενείς. Αλλά, όπως και να έχει, η σημασία της περιοριζόταν σε όσους ανήκαν στο Ιουδαϊκό έθνος—δεν συμπεριλάμβανε τους Εθνικούς.


Ωστόσο, η Χριστιανοσύνη «αγκαλιάζει» όλους τους πιστούς, ανεξαρτήτως εθνικότητας. (Ρωμ. 10:12). Ως αδελφοί, έχουμε διδαχτεί από τον Ιεχωβά να νιώθουμε αδελφική στοργή ο ένας για τον άλλον. (1 Θεσ. 4:9) Αλλά γιατί είναι ζωτικό να παραμένει η αδελφική μας αγάπη; Ας το δούμε.


Η απλή απάντηση είναι ότι ο Ιεχωβά απαιτεί από εμάς να δείχνουμε αδελφική αγάπη ο ένας στον άλλον. Δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι αγαπάμε τον Θεό και την ίδια στιγμή να μην αγαπάμε τους αδελφούς μας. (1 Ιωάν. 4:7, 20, 21) Επιπρόσθετα, έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε καιρούς δυσκολιών. Όπως εδώ, στην περίπτωση των αδελφών μας της Αϊτής.