Το μεσημέρι πήγαμε για δουλειά στο Αρκαλοχώρι. Αλλά είπαμε, εδώ στο χωριό οι ρυθμοί είναι χαλαροί. Με την επιστροφή περάσαμε από το καμίνι. Ο μικρός Αγησίλαος δουλεύει στον τροχό. Άργησε λιγάκι σήμερα να ξεκινήσει γιατί έδινε εξετάσεις πανελλήνιες όντας μαθητής του ΕΠΑΛ Αρκαλοχωρίου κι αυτό ήταν η αιτία της καθυστέρησης.

Είναι μια ευκαιρία να δούμε και τον αδερφό μου τον Κωστή. Δουλεύει στο διπλανό καμίνι. Είναι πάνω στον τροχό, με το καλαμπούρι του. Στην ηλικία του είναι θαύμα που τα καταφέρνει. Και έχει και τόση ζωντάνια.

Δευτέρα σήμερα κι έχει πολύ ζέστη. Μετά τις 12 το μεσημέρι δεν υποφέρεται. Και μέσα στο εργαστήριο με το στέγαστρο η ζέστη είναι ακόμα πιο ανυπόφορη. Οι ντόπιοι λένε πως την προηγούμενη εβδομάδα τα πράγματα, από πλευράς ζέστης, ήταν ακόμα πιο δύσκολα.

Στο σπίτι της Στασούλας έχει δροσιά. Φυσάει κι ένα ελαφρό αεράκι που γίνεται ρεύμα καθώς η απέναντι πόρτα είναι ανοιχτή. Η Στασούλα βάζει στο DVD το CD με τη μουσική που μεταγράψαμε από μια 90άρα κασέτα. Μια εγγραφή πριν από 28 χρόνια. Με ιστορική αξία κι ας ήταν με ένα απλό μαγνητόφωνο. Παίζουν λαούτο ο πεθερός της Στασούλας και πατέρας του Αγησίλαου ο Μανώλης, ένας χωριανός μας, ο Χανιωτάκης, παίζει λύρα και τραγουδά ο πατέρας μου.

Για τα μέσα της εποχής ακούγεται πολύ καλά. Η Στασούλα είχε την ιδέα να διασώσουμε το υλικό μεταγράφοντάς το σε C.D. Κι εγώ το υλοποίησα. Και τώρα που το ακούω θεωρώ ότι καλά κάναμε...

Έχω ζήσει γλέντια με κρητική μουσική και τώρα όλα ξαναγυρνάνε στη μνήμη μου καθώς ακούω τη φωνή του πατέρα μου να τραγουδά. Κι αυτό το φευγιό από τη ζωή είναι που κάνει το άκουσμα αυτής της εγγραφής, με όλα τα τεχνικά μειονεκτήματά της, υπέροχο.

Λένε όσοι δεν έχουν την κρητική κουλτούρα ότι αυτό ο ήχος στα κρητικά γλέντια είναι μονότονος καθώς έχει λίγα και συγκεκριμένα μουσικά όργανα. Δεν το είδα ποτέ έτσι. Κυλά μέσα στο αίμα μου.