Η πρώτη εικόνα πάνω στο καράβι τραβηγμένη από το κινητό του Λάμπρου που βοήθησε σημαντικά σ' αυτή την ανάρτηση... O ουρανός είναι λίγο συννεφιασμένος αλλά η ζέστη καλά κρατεί...

Κυριακή πρωί. Έφτασε η ώρα για το ταξίδι μας. Τα πράγματα στις βαλίτσες τα έχουμε ετοιμάσει από χθες. Ξέρετε, τα γνωστά: “Κι αυτό χρειαζούμενο είναι...”, αν κι εγώ, εδώ που τα λέμε, η ανάγκη μου να φύγω σ' αυτό το ταξίδι και να ξεκουραστώ, ήθελε μόνο τα απαραίτητα και στοιχειώδη σε μια κοινωνία που ζουν κι άλλοι άνθρωποι.

Το ραντεβού μας στο λιμάνι στην ώρα του. Τακτοποίησα τη μηχανή στο γκαράζ του πλοίου και ανεβήκαμε να αφήσουμε τα πράγματα στην καμπίνα. Ύστερα κατεβήκαμε ξανά στην είσοδο να περιμένουμε τη Μαλάμω. Κι αυτή στην ώρα της.

Μέσα στο KNOSSOS έχει μια δροσιά έντονη. Αποδεκτή κι ας είναι από αιρκοντίσιον. Έξω έχει ζέστη και σήμερα. Και η αρμύρα της θάλασσας στο λιμάνι δείχνει να κολλάει πάνω μας. Στο σαλόνι όλα τα καθίσματα είναι πιασμένα.

Κι η προφορά των επιβατών είναι ήδη ευδιάκριτη. Βαριά κρητικά με το “τσι” σε πρώτη χρήση. “Μυρίζει” κι όλας Κρήτη κι ας είμαστε ακόμα στον Πειραιά. Στο Ηράκλειο θα φτάσουμε, κατά τα λεγόμενα των ειδικών του πλοίου, γύρω στις; 5.30.

Τηλεφώνησε ήδη η Στασούλα και θα μας περιμένει στο λιμάνι. Να πάρει με το αυτοκίνητό της τον Λάμπρο, τη Μαλάμω και τα πράγματα. Κι έτσι θα είναι πιο άνετο το δικό μου ταξίδι με τη μηχανή μέχρι το χωριό, 30 χιλιόμετρα δρόμος.

Στα e-mail μου έφτασαν κι όλας οι πρώτες ευχές από τους φίλους για καλές διακοπές. Ο Μιχάλης από την ΕΚΑΠ κάνει την έκπληξη πιο ευχάριστη. Είναι όμορφο να νιώθεις ότι κάποιοι άνθρωποι σε σκέφτονται στις πιο δικές σου στιγμές.

Ευχαριστώ παιδιά...

• Η ανάρτηση αυτού του σημειώματος του Site έγινε μέσα από το internet corner του ΚNOSSOS κι ενώ βρισκόμαστε αρκετά μέσα στη θάλασσα με το ταξίδι προχωρημένο. Τεχνολογίες...