Εργοτάξιο, ξανά, το πατρικό μου...
Εικόνες όμορφες, δημιουργικές...Το είδα κι αυτό φέτος λίγο πριν φύγω... Το πατρικό μου ξαναέγινε, για λίγο,εργοτάξιο, όσο να πέσουν οι τσιμεντοκονίες που πάνω τους θα κολλήσουν τα πλακάκια, στο μπάνιο και την κουζίνα...
Ο Μιχάλης, ο μάστορας με τον πήχη του ετοιμάζει την τσιμεντοκονία μέσα στο μπάνιο...Έχει το μέτρο του για να φέρει σε μια ευθεία το δάπεδο που θα το βοηθήσει να εργαστεί μετά κανονικά, πάνω του...
Μαζί του ο Νίκος, αδερφός και συνεταίρος του στη δουλειά. Είναι κοντάτου, του διδει τα υλικα που χρειάζεται ώστε η δουλειά να προχωρεί με ικανοποιητικούς ρυθμούς και να έχει τα καλύτερα αποτελέσματα...
Τα πλακάκια περιμένουν αγορασμένα από τον περσινό Νοέμβριο σε άλλα δωμάτια... Και οι κόλλες και όλα τα υλικά που θα χρειαστούν στη δουλειά τους οι μαστόροι... Είπαμε: βήμα – βήμα, γίνεται όλη η δουλειά...
Έξω στην αυλή, ο Κωστής με τη μπετονιέρα, ετοιμάζει το υλικό που θα χρειαστούν οι μαστόροι για την τσιμεντοκονία... Όλα δουλεύουν ρολόι. Με ρυθμό... Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Μεθοδικά και δημιουργικά λειτουργούν...
Το καρότσι φορτωμένο με το χαλίκι, το τσιμέντο που θα χρησιμοποιήσουν για την αμμοκονία. Είμαι, νοιώθω, πολύ χαρούμενος που τελικά είχα την τύχη να παρακολουθήσω από κοντά, όλη αυτή τη διαδικασία.
Η κουζίνα είναι η πρώτη που στρώθηκε... Μέχρι αύριο θα “τραβήξει” και θα μπορούν να δουλέψουν πάνω στην τσιμεντοκονία... Δεν είχα δει ποτέ πώς βάζουν πλακάκια... Και να, που μου δόθηκε η ευκαιρία να το δω στο δικό μου σπίτι...
Άλλη μια πλευρά της εσωτερικής αυλής με φόντο το μπάνιο όπου εργάζονται οι μαστόροι... Σε λίγο θα στρωθεί και η εσωτερική αυλή. Να καλυφθούν τα καλώδια και οι σωληνώσεις, να μην υποστούν τον κίνδυνο της έκθεσης στη φθορά του χρόνου...
Σχόλια (0)