Αυτό είναι το... πολυπόθητο χαρτάκι για το οποία χρειάστηκε να περιμένω δυο – τρεις ώρες μετά που πέρασαν οι γιατροί για να φύγω “κανονικά” από το ΚΑΤ. Το εξιτήριο...

Το ότι οι ρυθμοί που που κινείται το δημόσιο είναι ραχατλίδικο, το ξέραμε... Σε σπάνιες περιπτώσεις, όταν θέλουν να αποκαταστήσουν την τάξη όπως αυτοί την εννοούν (δες σύλληψη Βαξεβάνη και αυτόφωρο μέσα σε αργία...) κινητοποιούνται. Το ίδιο συμβαίνει κι εδώ στο νοσοκομείο ΚΑΤ...

Ήξερα από χθες ότι θα βγω... Μου το είχε αναφέρει ο διευθυντής της Γναθοχειρουργικής κλινικής κ. Ράλλης. Όμως έπρεπε να περιμένω τη σημερινή πρωινή τους επίσκεψη. Ήρθαν λίγο μετά τις 10. Επίσημο: βγαίνω.

Και πώς γίνεται παρακαλώ, αυτό; “Θα περιμένεις να σου πούμε εμείς πότε θα πας κάτω στους γιατρούς να πάρεις το εξιτήριο... Περίμενα... Πήγα στο κυλικείο. Πήρα τον τελευταίο καφέ μου και γύρισα στο θάλαμο μου να γράψω, να περάσει η ώρα, μέχρι να πάρω το τηλεφώνημα που περίμενα. Έγραφα κοντά 600 λέξεις, το κομμάτι μου “Επισημάνσεις” για το ΡΕΘΕΜΝΟΣ. Τουλάχιστον πέρασε παραγωγικά ο χρόνος. Ξεκίνησα να γράφω κι αυτό το κομμάτι όταν με ειδοποίησαν ότι έπρεπε να κατέβω...

Τ' άφησα όπως ήταν και πήγα. Με παρέλαβε ο γιατρός που με χειρούργησε, ο κ. Μουρούζης. Μου εξήγησε ότι θα πρέπει να έρθω ξανά την Παρασκευή για να κόψω τα ράμματα και μου είπε να κλείσω, για το σκοπό αυτό, ένα ραντεβού στα εξωτερικά ιατρεία.

Ύστερα μου έδωσε το εξιτήριο και με χαιρέτησε με μια ξεχωριστή χειραψία... Τι άνθρωπος!..

Πήγα στα ραντεβού και έκλεισα για την Παρασκευή στις 9 το πρωί.Ύστερα ανέβηκα στο λογιστήριο για τις τελευταίες ρυθμίσεις. Πήρα τα χαρτιά που χρειαζόμουν, αυτά που βλέπετε και στη φωτογραφία, επάνω και τώρα μπορούσα να ανέβω στο θάλαμο 3020 να πάρω τα προσωπικά μου πράγματα...

Μια τελευταία επίσκεψη στο γραφείο της προϊσταμένης για να μου βγάλουν την πεταλούδα από το αριστερό χέρι, χαιρετισμός και... τσάο ΚΑΤ. Έφυγα για το σταθμό του ηλεκτρικού σταθμού. Ο δρόμος για το σπίτι ήταν ανοιχτός. Είχε μια μέρα υπέροχη έξω, εντελώς καλοκαιρινή...

Κοίτα παιχνίδια που κάνει ο καιρός. Χθες κατάμαυρος και βροχερός, σήμερα ηλιόλουστος...

Σαν να μου φαίνεται ότι γιορτάζει κι αυτός μαζί μου την επανένταξή μου στην ενεργό ζωή...