Οι μαρμαρόπλακες στον κοινό τάφο, ίχνος από το πέρασμά τους από τούτη τη ζωή...

Αν δεν υπήρχε αυτός ο άνθρωπος δεν ξέρω κι εγώ τι θα έκαναν. Για τη Στασούλα λέω, την αδερφή μου στο χωριό που χθες βράδυ μου θύμισε ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Το “φευγιό” του πατέρα μου από τούτη τη ζωή...

“Σαν απόψε παρέδωσε ο μπαμπάς. Πρωινές ώρες, ξημέρωμα 18 του Νοέμβρη”. Ποιου χρόνου, πότε; Έχει σημασία; Στην “Κ” ήμουν, στην ύλη του Πολιτικού... Θυμάμαι, ότι πήρα άδεια για να κατέβω στο χωριό να τον αποχαιρετήσω.

Η Στασούλα είναι ένας θησαυρός. Μιλά με πολύ σεβασμό και για τους δυο γονείς μας. “Πόσο μας λείπουν ε;” σχολιάζει αναφερόμενη και στους δυο. Την μάνα και τον πατέρα. Και προσθέτει στο SMS της: “Υπάρχει όμως ελπίδα, με εγγύηση χάρη στη θυσία την αγία, του Χριστού, ότι θα ξαναβρεθούμε και μάλιστα με μεγάλη χαρά, χωρίς να έρχονται στη μνήμη τα λάθη. Αμήν”.

Και ποιος δεν θα το ήθελε αυτό; Ήταν υπέροχοι άνθρωποι. Έκαναν αυτό που θεωρούσαν καλύτερο στη ζωή τους για μας. Έβαζαν πιο ψηλά από το δικό τους συμφέρον, την αγάπη τους για τον συνάνθρωπο.

Έτσι μας έμαθαν κι εμάς. Να αγαπάμε τους ανθρώπους και να μοιραζόμαστε πράγματα χωρίς εγωισμούς. Δεν ξέρω πως ακούγεται αυτό στις μέρες μας, αλλά θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που έζησα στη σκιά τους και έμαθα από αυτούς.

Όσο ζω θα 'χω όμορφες όμορφες θύμισες και στις δύσκολες ώρες θα βάζω τον εαυτό μου στη θέση τους και θα αναρωτιέμαι τι έκαναν εκείνοι, να πράξω κι εγώ ανάλογα...

Πριν εννιά χρόνια τέτοια μέρα, ήμουν στην Κρήτη με την πρώτη πτήση της Ολυμπιακής, ειδοποιημένος από τη Στασούλα. Τον πρόλαβα κι είχε ακόμα τα μάτια του ανοιχτά. Είχα την αίσθηση ότι με περίμενε. Να μου κάνει με νεύμα το τελευταίο “αντίο”. Ο πατέρας μου έφευγε από τη ζωή “λαβωμένος” άσχημα από το πάρκινσον που τον ταλαιπώρησε πολύ.

Η Στασούλα έχει το χάρισμα να θυμάται τα πάντα. Αλλά κι εγώ δεν ξεχνώ ποτέ. Δεν υπάρχει περίπτωση να κατέβω καλοκαίρι στο χωριό και να μην πάω να τους... επισκεφθώ, με σεβασμό, στην τελευταία τους κατοικία.

Αχ και να έβλεπαν από κάπου πώς γίνεται, μέρα τη μέρα, το σπίτι μας. Είμαι βέβαιος ότι θα τους άρεσε...