Αυτή και η επόμενη φωτογραφία είναι της Renata Kouraki, τραβηγμένες στο Μυλοπόταμο Ρεθύμνου, δημοσιευμένες στην ομάδα "Cretan Flora". Είναι ένα από εκείνα τα χαρούμενα φυτά πρώιμης άνοιξης που καλύπτουν τις παρυφές του δρόμου, τις όχθες και τα ρέματα τον Μάρτιο και τον Απρίλιο.


Θα τα βρεις σε μεγάλα υψόμετρα. Κι εδώ που τα λέμε ο Μυλοπόταμος, για όσους γνωρίζουν, δεν είναι και κάπου χαμηλά. Είναι όμως πανέμορφα, μου άρεσαν και είπα να τα μοιραστώ μαζί σας. Μαθαίνουμε τα φυτά, σιγά - σιγά. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.


Οι επόμενες τέσσερις φωτογραφίες είναι της Μαρία Βακωνακη τραβηγμένες στην τοποθεσία Κακό Όρος, στο Λασίθι, δημοσιευμένες στην ομάδα "Cretan Flora", eίναι ένα αειθαλές παρασυρόμενο φυτό με χαλαρές τερματικές συστάδες φωτεινών κίτρινων λουλουδιών σε σχήμα πιάτου.


Στο κέντρο των λουλουδιών υπάρχει μια σφιχτή συστάδα από πορτοκαλί στήμονες, οι οποίοι είναι ευαίσθητοι στην αφή και απλώνονται προς τα έξω για να αποκαλύψουν το ψηλό στίγμα στη μέση. Το φυτό είναι κοινό σε βυθούς κιμωλίας και περιστασιακά σε άλλα λιβάδια, πάντα σε ξηρό, πλούσιο σε βάση έδαφος.


Το άγριο είδος έχει κίτρινα άνθη, αλλά οι ποικιλίες του κήπου κυμαίνονται από λευκό έως κίτρινο έως βαθύ κόκκινο. Αν και οι μεμονωμένες ανθοφορίες είναι βραχύβιες, το φυτό παράγει μια μάζα λουλουδιών κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.


Χρειάζεται ένα ξηρό, ηλιόλουστο μέρος, όπως σε ένα βράχο ή λιβάδι με νότιο προσανατολισμό. Όπως υποδηλώνει η λατινική ονομασία Helianthemum, πρόκειται για ηλιοτρόπια. Αυτό είναι μια καλή πηγή νέκταρ για τις μέλισσες και υπάρχουν πολλά είδη μικρών σκαθαριών που τρέφονται με το φύλλωμα.