Μια βόλτα στο Κασσανδρινό που δεν είναι πολύ μακριά από το Πολύχρονο, άξιζε τον κόπο!
Η πρόταση ήταν από τη Χάρις. Να μη μαγειρέψουν το Σάββατο και να πάμε σε μια ταβέρνα στο Κασσανδρινό να φάμε γουρουνοπούλα... Αμ έπος αμ έργο, λοιπόν! Τι διακοπές θα είμαστε αν δεν παίρναμε γρήγορες αποφάσεις; Όλα έγιναν σχετικά γρήγορα. Μόνο που δεν έφτιαχναν πια γουρουνοπούλα...
Βέβαια αυτό δεν μας χάλασε καθόλου τη διάθεση... Ο πατέρας Ζάχος που το έφτιαχνε, όπως μας εξήγησε ένα από τα παιδιά της ταβέρνας, είχε αποσυρθεί πια και εδώ και τρία χρόνια, δεν έφτιαχναν γουρουνοπούλα... Έκαναν όμως τόσο όμορφα άλλα πράγματα. Πριν καθίσουμε, κάναμε μια βόλτα στην πλατεία του χωριού με την πηγή.
Το Κασσανδρινό (και Κασσανδρηνό) είναι παραδοσιακό χωριό και έδρα του ομώνυμου Δημοτικού διαμερίσματος στο Δήμο Κασσάνδρας του νομού Χαλκιδικής. Η θέση του είναι σε χώρο γεμάτο πεύκα, στο κέντρο της Κασσάνδρας. Εδώ η Σούλα επιμελείται το χώρο μέσα στην ταβέρνα "Ο Ζάχος". Και βρίσκει το τραπέζι που θα καθίσουμε.
Ευκαιρία και για μια φωτογραφία αναμνηστική, από το πέρασμα μας από το χωριό Κασσανδρινό. Πάντα δίπλα στην πηγή με το τρεχούμενο νερό που έφτιαξε ο Πολιτιστικός Σύλλογος, όπως λέει η πινακίδα, πάνω της. Το χωριό διαθέτει νηπιαγωγείο, ταχυδρομείο, ΟΤΕ και πολιτιστικό σύλλογο μεταξύ άλλων.
Αυτή είναι η ταβέρνα "Ο Ζάχος" ,προσεγμένη και με ιστορία από ότι μάθαμε... Με αναφορές από τη Google maps που την προτείνει ώς ιδανικό τόπο για φαγητό και με σελίδα στα κοινωνικά δίκτυα Facebook και Instagram... Ψάχνοντας για περισσότερες πληροφορίες, μάθαμε ότι τα κύρια προϊόντα του Κασσανδρινού, είναι το λάδι και το μέλι.
Το χωριό πήρε την ονομασία του, σύμφωνα με μια εκδοχή, από το όμορο χωριό Κασσανδρεία. Η κοιλάδα στην οποία κείται το χωριό κατοικούνταν τόσο από τα αρχαία όσο και στα βυζαντινά χρόνια. Κατά την Επανάσταση του 1821 καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Τούρκους. Από το 1826 οι κάτοικοι άρχισαν να επιστρέφουν και ξανάκτισαν το χωριό.
Σχόλια (0)