Ένας από τους λόγους που κάναμε το ταξίδι που αναφέρουμε στη χθεσινή μας ανάρτηση στις Ροβιές της Εύβοιας ήταν να πάμε και ως την Οικιστική Ένωση ΘΡΑΨΕΡΗ και να δούμε το οικόπεδο που έχουμε εκεί. Κάποτε ξέραμε ένα μερίδιο. Τώρα γνωρίζαμε το νούμερο του, δηλωμένο και στο Κτηματολόγιο.


Αλλά δεν ήταν αρκετή η καλή πρόσθεση. Χρειάζονταν και κάτι παραπάνω. Ήταν αναγκαίο να μας οδηγήσει κάποιος που ξέρει και κυρίως να έχουμε έναν χάρτη των οικοπέδων με την αρίθμηση τους. Έτσι θα βρίσκαμε το δικό μας. Τώρα, ο κόπος μας ήταν μάταιος. Δεν υπήρχε πουθενά εμφανής αρίθμηση ή περίφραξη.


Φωτογράφησα το μέρος. Είχα ξαναπάει πριν αρκετά χρόνια με ένα μικρό 22άρι πούλμαν της Οικιστικής Ένωσης για να μας δείξουν το χώρο. Ελάχιστα πράγματα μου θύμιζε το μέρος και πάντως δεν κατάφερα να εντοπίσω ούτε κατά διάνοια το κομμάτι που ανήκε στην ιδιοκτησία μου.


Βέβαια δεν είναι καθόλου άσχημα. Αλλά οι θάμνοι και έλλειψη σήμανσης δεν βοηθούσαν και πολύ. Ας είναι, πήραμε τουλάχιστον μια μικρή γεύση. Έτσι ώστε να ξέρουμε τουλάχιστον, τι εννοούμε για την ώρα, όταν μιλάμε για τη ΘΡΑΨΕΡΗ. Επικλινές καθώς είναι, μπορείς να βλέπεις πιάτο μπροστά σου, τη θάλασσα στις Ροβιές.


Κάπου εκεί, στο πουθενά, ανακαλύψαμε κι αυτό το μικρό έργο. Μάλλον πρόκειται για νερά από τις βροχές σε αποχέτευση που έχουν φτιάξει μέσα στο συνεταιρισμό. Δεν ξέρω. Ας μην το πω με βεβαιότητα. Μου έκανε όμως εντύπωση, γιατί ξεχώριζε μέσα σε όλη αυτή την ερημιά.


Ήταν βροχερός ο καιρός, πρώτη φορά πηγαίναμε μόνοι μας και δυσκολευτήκαμε να βρούμε το δρόμο της επιστροφής για να φύγουμε. Ευτυχώς το Subaru αποδείχτηκε πολύ δυνατό, ώστε να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της Google που με τους χάρτες της μας έλεγε να προχωρήσουμε σε ένα μονοπάτι πολύ δύσκολο έως αδιάβατο.