Το κάναμε σχεδιασμένα… Θέλαμε να πάμε έστω για μια μέρα με συγκεκριμένο σκοπό και σκέψη… Και το κάναμε… Ξεκινήσαμε το πρωί, κάναμε μια στάση στη Χαλκίδα και συνεχίσαμε βόρεια προς τις Ροβιές της Εύβοιας. Εδώ μάλιστα καθίσαμε για φαγητό. Στην «ψαροταβέρνα της Λίτσας», δίπλα στη θάλασσα. Και μετά κατεβήκαμε στην παραλία για μερικές φωτογραφίες.


Η μέρα (η περασμένη Πέμπτη) ήταν δύσκολη, σχετικά… Είχε αρχίσει ήδη να δροσίζει και όταν αρχίσαμε να ανεβαίνουμε βόρεια, ψιλόβρεχε . Κι έκανε και μια ψυχρούλα! Από τον καύσωνα της Αθήνας βρεθήκαμε σε έναν άλλο κόσμο. Αλλά μας άρεσε πολύ αυτή η αλλαγή. Και όλη η διαδρομή ήταν όμορφη. Με πολύ πράσινο και τρεχούμενα νερά παντού.


Και η παραλία στις Ροβιές ήταν καλή. Χωρίς κόσμο, αν και Ιούλιος. Φαίνεται ότι μάλλον οι εκλογές, πήγαν λίγο πίσω και την καλοκαιρινή σεζόν. Παντού έβλεπες ενοικιαζόμενα δωμάτια. Δεν ρωτήσαμε για τιμές, αλλά με την… κίνηση που είχε μου δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι μπορούσες να βρεις σε σχετικά καλή τιμή.


Η θάλασσα, από τη μεριά τους Ευβοϊκού, ήρεμη. Το ψιλό βότσαλο δεν δυσκόλευε καθόλου τα πράγματα. Αλλά σκέφτηκα το ταξίδι, την κούραση και την ανάγκη να είμαι καλά στην επιστροφή, οπότε απέφυγα το κολύμπι, αν και θα το ήθελα. Την επόμενη φορά ωστόσο που θα βρεθώ εκει, μάλλον δεν θα μου ξεφύγει…


Άρεσε και στη Σούλα όλος αυτός ο περιβάλλοντας χώρος. Μετά το φαγητό, τα ψαράκια και το ουζάκι μας, περπατήσαμε λίγο στην παραλία. Σ’ αυτή τη βάρκα, φωτογραφήθηκε ύστερα από δική μου παράκληση. Ήθελα να πάρουμε κάτι μαζί μας στην επιστροφή. Και τα καταφέραμε. Πήραμε πολύ όμορφες αναμνήσεις από έναν υπέροχο τόπο.


Κάτω από αυτόν τον παχύ ίσκιο μια μουριάς, δίπλα ακριβώς στη θάλασσα έβαλα το αυτοκίνητο, ρίξαμε τα καθίσματα και ξαπλώσαμε κανά δυο ώρες. Δεν κοιμήθηκα αλλά αυτή η σιέστα με ξεκούρασε αρκετά. Από το παρμπρίζ του αυτοκινήτου βλέπαμε μπροστά μας αυτή την την ομορφιά. Τα πράσινα φύλλα της μουριάς, μερικούς θάμνους μπροστά μας και η θάλασσα που ακουμπούσε πάνω της ο συννεφιασμένος ουρανός.