Τρέχουμε πολύ καθημερινά... Τις περισσότερες φορές δεν μας το επιβάλλει κανείς, το επιλέγπυμε μόνοι μας. Και είναι ωραίο, αφού ο χρόνος μοιράζεται παραγωγικά σε συγκεκριμένες δουέιές που μας γεμίζουν χαρά/ Αλλά δεν χρειάζεται να το παρακάνουμε...


Συχνά πυκνά αξίζει τον κόπο να κάνουμε διαλείμματα - ανάσες. Να ξαποσταίνουμε λίγο. Να βλέπουμε γύρω μας, δίπλα μας. Να ανασαίνουμε και να χαιρόμαστε τη δημιουργία, αντιλαμβανόμενοι κι αυτή την πλευρά του αληθινού Θεού που τόσο πλουσιοπάροχα μας χαρίζει.


Το επιχειρούμε σήμερα εμείς σ' αυτή την ανάρτηση με τα υπέροχα λουλούδια που μας στέλνετε, καθώς έχετε δει ότι μας αρέσουν. Τα συγκεκριμένα είναι από την Άνδρο, αλλά θα τα δείτε σε κάθε κήπο αυτή που σέβεται τον εαυτό του, αυτή την περίοδο καθώς η άνοιξη είναι εδώ και μας το υπενθυμίζει.


Το ότι το κάνετε εσείς είναι ακόμα καλύτερο, γιατί ως πραγματικοί συνεργάτες γινόσαστε το μάτι και το αυτί μας. Και μοιραζόμαστε αυθεντικά πράγματα και όχι ενθαρρυντικές εικονίτσες δουλεμένες στο φώτοσοπ. Όχι πως κι εμείς όταν κυκλοφορούμε δεν καταγράφουμε πράγματα.


Αλλά είναι ωραίο αυτό μοίρασμα! θα το λέμε και θα το ξαναλέμε, όσο κι αν αυτή η επανάληψι μπορεί να κουράζει κάποιους. Χρησιμοποιούμε για καλό το διαδίκτυο και επιλέγουμε οι εικόνες και το κείμενο που χρησιμοποιούμε να ανοίγουν και όχι να κλείνουν τη διάνοια.


Να, ας πούμε μια δικιά μας φωτογραφία από τη Λιοσίων, έναν κεντρικό δρόμο της Αθήνας που ενώνει το κέντρο με τα προάστια, Αγίους Αναργύρου, Πετρούπολη, Μενίδι, Νέα Λιόσια, Καματερό κ.α. Θα το περίμενε κανείς πως στο παρτέρι του Δήμου, μπορεί να δει όμορφα πράγματα;