Έτσι είναι. Καμιά φορά μας ανησυχούν άδικα οι μετεωρολόγοι με τις προβλέψεις τους. Άλλες φορές πάλι πέφτουν μέσα, αλλά δεν χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη ανησυχία. Το ξέρουμε τον Μάρτη. Έτσι είναι, άστατος. Ψάχνει κι αυτός το πέρασμα του για την άνοιξη.


Εμείς θα κρατήσουμε εικόνες σαν αυτή, από τον κήπο της καλής μας φίλης Δήμητρας από τα Αποίκια της Άνδρου. Τον έχουμε περπατήσει αυτόν τον κήπο, πέρσι τον Ιούνιο όταν ζήσαμε μαζί τους δέκα αξέχαστες, ξεχωριστές μέρες και την γνωρίζουμε από κοντά, την ομορφιά του...


Και θα ευχαριστήσουμε για άλλη μια φορά τον καλό φίλο μας, Λούη, που πάντα βοηθάει καθώς συνεργάζεται με τη Δήμητρα, προκειμένου να είμαστε σε επικοινωνία και επαφή, δίνοντας μας πάντα το καλύτερο. Τι, τυχαία νομίζετε, η Άνδρος κρατάει μια τέτοια περίοπτη θέση στην καρδιά μας;


Προσέξτε πώς ανασυντάσσεται η φύση, μετά τη βαρυχειμωνιά που φέτος επιβάρυνε πολύ τους ανθρώπους κι όχι μόνο στη χώρα μας... Έτσι καθώς απλά δυο λευκές ματγαρίτες δηλώνουν την παρουσία τους, ολόλευκες ανάμεσα στο άγριο πράσινο που έχει κατακλείσει τον κήπο του σπιτιού τους...


Και είναι τα χρώματα, αυτά που δίνουν τον τόνο και τη ζωή... Προσέξτε παρακαλώ αυτό το κίτρινο πόσο πολύ ξεχωρίζει και ομορφαίνει τα πάντα γύρω του... Απλές καθημερινές εικόνες που μας προμηθεύει ο Ιεχωβά Θεός για να έχει ποιότητα η ζωή μας. Επειδή θέλει να την απολαμβάνουν τα πλάσματα του.


Κάθε χρώμα στη γη από φυτά που βγαίνουν "από μόνα τους" χωρίς καμιά επιτήδευση, είναι φανταστικά... Για μας, ιδιαίτερα, που έχουμε την ατυχία να ζούμε σε πολυκατοικίες - κουτιά και χώρους όλο μπετόν, όπου δυσκολευόμαστε να δούμε τέτοιες ομορφιές, όλα αυτά είναι ένα βάλσαμο στην ψυχή μας.