Με φωτογραφίες μνήμης θα καλύψω τη σημερινή ανάρτηση. Φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί το 2016, πριν δυο χρόνια δηλαδή, όταν είχαμε την ευκαιρία να πάμε για μια εβδομάδα στο Πολύχρονο Χαλκιδικής και να περάσαμε, μαζί τους, μέρες μοναδικές.


Με τους φίλους μας, μοιραζόμαστε πράγματα, μικρές ή μεγάλες στιγμές της καθημερινότητας τους ή ξεχωριστές όπως αυτή εδώ από μια επέτειο του γάμου τους σε μια ταβέρνα στον Κολωνό, στη γειτονιά που μένουμε. Αυτά τα μικρά είναι που δένουν τους ανθρώπους.


Άλλη μια ανάμνηση από ένα καραόκε του Θωμά στο τότε "Άκρον" στη Λένορμαν. Σήμερα δεν υπάρχει πια αυτό μαγαζί. Στη θέση του έχει ανοίξει η "Γιαννιώτικη Γωνιά" με σπεσιαλιτέ από την Ήπειρο. Αλλά εμάς, μας έμειναν οι στιγμές.


Την επόμενη χρονιά ο φίλος μας ο Άρης μας λαχτάρησε όλους, καθώς πέρασε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, αλλά βγήκε νικητής. Δεν πήγε τότε διακοπές. Εμείς θα κρατάμε πάντα στη μνήμη μας τον Άρη στη Νεμέα, δυνατό και ισχυρό, μπροστά στα αρχαία...


Στο Πολύχρονο, όπως έγραψα και πιο πάνω περάσαμε πολύ όμορφα... Να θυμηθώ μόνο κάτι από τις βόλτες μας στη θάλασσα. Απόγευμα, είναι η πρώτη μέρα που πήγαμε και βγήκαμε να γνωρίσουμε λίγο τον τόπο, οπότε και οι φίλες Σούλα και Χάρις, βρήκαν την ευκαιρία να φωτογραφηθούν.


Μια ακόμα φωτογραφία από τις βόλτες μας. Εδώ είμαστε στην Πάρνηθα από την πλευρά του Κατσιμιδιού. Είχαμε πάει να φάμε ένα κοψίδι στην ταβέρνα του Λάμπρου και βρήκαμε την ευκαιρία να περπατήσουμε λίγο μέσα στο δάσος.


Με τους φίλους μας κάνουμε μαζί προετοιμασία της ΣΚΟΠΙΑΣ. Εδώ είναι μια τέτοια νύχτα στο σπίτι τους στα Κάτω Πατήσια. Έτσι, δεν είπαμε. Οι φίλοι μοιράζονται τα πάντα. Γι' αυτό αν και ξέρουμε ότι θα περάσουν καλά, σε μας θα λείψουν.


Αυτή η φωτογραφία έχει τραβηχτεί από το σπίτι τους, στο Πολύχρονο, έναν πολύ όμορφο οικισμό στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής. Έχουμε περάσει πολύ όμορφα εδώ. Μακάρι και φέτος να τα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στην πρόσκληση τους και να ξαναπάμε.