Τελικά έρχεται ολοένα και πιο κοντά στην πραγματικότητα ο Ιούλιος, μετά τα σκαμπανεβάσματα του προηγούμενου μήνα... Οι αλλαγές είναι μεγάλες κι εγώ θυμάμαι τις διακοπές που έκανα, άλλοτε, τέτοιους καιρούς στο χωριό μου. Κι ένας βασιλικός, ήταν πάντα διαθέσιμος.


Αλλά το τοπίο είναι θολό σαν αυτή την εικόνα που μου έστειλε η Βοκτόρια από την Ζαγορά Πηλίου. Χρειάζεται να είμαστε στην Αθήνα, δεδομένου ότι την Παρασκευή αναλαμβάνω μια εφημερίδα που πρέπει να διεκπεραιώσω μέσα στον μήνα, επειδή τον Αύγουστο είναι κλειστά τα πιεστήρια.


Ασκώ λοιπόν υπομονή, ψυχραιμία, όπως αρμόζει στη στιγμή. Και παίρνω θάρρος κάθε φορά που βλέπω έναν κή[πο στις ομορφιές του, επειδή κάποιοι τον φροντίζουν και τον καλλιεργούν με ιδιαίτερο τρόπο, όπως του αξίζει, παρά τη ζέστη της εποχής.


Μαργαρίτες υπάρχουν ακόμα! Τις είδαμε και στο κτήμα της Ευαγγελίας, στην Άνδρο και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες. Είναι ένα υπέροχο φυτό και δίνει τα άνθη του από την άνοιξη ώς βαθιά το καλοκαίρι... Και είναι πανέμορφες, δε βρίσκετε;


Είναι και οι μικρές γλάστρες με τη μαντζουράνα, ένα φυτό με σπουδαίες ιδιότητες, ως βότανο. Το είδα στην πράξη, όταν "εχασα" για λίγο τη φωνή μου στην Άνδρο και χειάστηκε να μου δώσει η φίλη μας, η Δήμητρα, δυο δόσεις αποξηραμένη μαντζουράνα, ως ρόφημα.


Ναι, όπως και να το κάνεις και παρά τις έντονες ζέστες, ο Ιούλιος είναι ωραίος μήνες. Φτάνει να ξέρεις ποιες ώρες θα βγεις έξω. Και να βάζεις που και που, στις πιο δύσκολες ώρες, λίγο αιαρκοντίσιον για να δροσερεύει το σπίτι...


Μ' αυτό το λουλούδι που το λένε καναρίνι και είναι άνθος εποχής σας στέλνω της αγάπη μου. Χθες στη Λαϊκή, πήραμε τα πρώτα σταφύλια. Το καλοκαίρι είναι εδώ, με τα πάνω τουςκαι τα κάτω του. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε εμείς, όπως είπαμε, είναι υπομονή.