Όντως, είναι πολύ υψηλές για την εποχή, οι θερμοκρασίες… Η άνοιξη σαν να έδωσε κιόλας το χέρι της στο καλοκαίρι… Πραγματικά έτσι το αισθανόμαστε αυτή την εποχή… Ίσως μάλιστα η ομορφιάς της να έγκειται στο γεγονός ότι κρατάει λίγο.


Έτσι ζούμε ή πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή… Σε ότι έχουμε επιλέξει να κάνουμε, καθημερινά στη ζωή μας. Κι αν επιλέξαμε να ντύσουμε με λουλούδια αυτό το σημείωμα, είναι επειδή εκτιμούμε που η εποχή το ζητά και το θέλει…


Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, ανακαλύπτουμε νέα πράγματα… Προσπαθούμε να τα ζήσουμε και συμμετέχουμε σε δράσεις που έχουν να κάνουν με όμορφα πράγματα. Έτσι θα κάνουμε και σήμερα παρέα με ανθρώπους που θέλουμε να γνωρίσουμε καλύτερα.


Κι εμάς, μας αρέσει να κάνουμε παρέα με αδελφούς μας, να ρωτάμε, να μαθαίνουμε, να απαντάμε… Αυτή είναι η ομορφιά μιας χαλαρής συζήτησης με ουσία. Λίγο πριν το φαγητό ή στη διάρκεια του. Και το μεσημέρι της Κυριακής ήταν πάντα ξεχωριστό…


Αυτό που έχω αντιληφθεί, όλα αυτά τα χρόνια της ζωής μου, είναι ότι δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να νιώσει κανείς καλά… Μόνο ανοιχτά αυτιά για να ακούς τους ανθρώπους κι ένα χαμόγελο που οδηγεί σε όμορφα μονοπάτια της συζήτηση,


Σε μια λεπτή κόκκινη γραμμή είναι όλη η ομορφιά… Τη ζεις , τη ρουφάς, ανασαίνεις κάθε στιγμή και προσπαθείς να κάνεις και τους άλλους γύρω σου να νιώσουν το ίδιο… Εύκολο; Όχι πάντα… Η ψυχολογία είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.


Αλλά δεν καταθέτουμε τα όπλα , δεν παραιτούμαστε… Στο κάτω – κάτω της γραφής, το ξέρουμε πως είναι δύσκολα τα πράγματα και χρειάζεται αγώνας για να έχουμε θετικά αποτελέσματα. Αλλά χαμογελάμε… Επειδή σήμερα είναι Κυριακή, μια μέρα πολύ ξεχωριστή…