ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 27/3/2010

Αυτό μόνο εδώ μπορούσε να συμβεί. Δε φτάνει που μας τα “παίρνουν” από τους έμμεσους φόρους, δε φτάνει που με τις πολιτικές που ακολουθούν μας κάνουν να ζούμε μέσα στο άγχος και την ανασφάλεια από το φόβο της ανεργίας, δε φτάνει που βάζουν “χέρι” στο ασφαλιστικό , τις κατακτήσεις των δώρων του Πάσχα, των Χριστουγέννων και το επίδομα της άδειας, τώρα μας ζητάνε να να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη και να συνεισφέρουμε στον ειδικό λογαριασμό για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας.

Και να, οι τηλεοπτικές διαφημίσεις και ειδική προβολή της πρωτοβουλίας που πήρε ο πρόεδρος της Βουλής κ. Πετσάλνικος να “στήσει” αυτό το λογαριασμό – κουμπαρά επισημαίνοντας πως με παρέμβαση – παράκληση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, οι τράπεζες που θα εξυπηρετούν τους ευαίσθητους πολίτες δεν θα... καταβάλουν προμήθεια. Τέτοια θυσία, για το ελληνικό έθνος, οι τράπεζες!

Ναι, μόνο εδώ, στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλαία μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Λες και δεν ξέρουμε από ειδικούς λογαριασμούς... Πού πάνε αυτά τα λεφτά, ποιος τα διαχειρίζεται...

Δεν είναι και τόσο μακριά που η τότε κυβέρνηση της Ν. Δ. άνοιξε ειδικό λογαριασμό για τους πυρόπληκτους της Ηλείας. Και τι έγινε, αλήθεια, με τα χρήματα που μαζεύτηκαν; Ο κ, Μολυβιάτης, αν δεν κάνω λάθος, είχε αναλάβει να το διαχειριστεί με διαφάνεια.

Δεν ξέρω αν εγώ είμαι ανενημέρωτος, αλλά αν εσείς έχετε καμιά πληροφορία προωθήστε τη μου να μάθει κι ο κόσμος πού πάνε οι οικονομίες που δίνει για καλό σκοπό.

Εδώ όμως το πράγμα παραπάει... Είναι σα να μας θεωρούν εντελώς ηλίθιους, που θα τρέξουμε για να... σώσουμε την ελληνική οικονομία, να αποκατασταθεί η τάξη, να μη πτωχεύσει η χώρα και να συνεχίσει κανονικά η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Αλλά πάλι, μπορεί και να μην έχουν άδικο στην εκτίμησή τους. Τόσοι “περίεργοι” κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Ας είναι αλήθεια όσα διαρρέουν τα παπαγαλάκια του Μαξίμου, απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, σαν κι εμάς, σταματούν στο δρόμο τον πρωθυπουργό (πότε τον βλέπουν; τον περισσότερο καιρό είναι εκτός Ελλάδος;) και του εκφράζουν την διάθεσή τους να δώσουν το μισθό τους, τη σύνταξή τους, τις λίγες οικονομίες τους γι' αυτή τη σπουδαία εθνική υπόθεση.

Μπορεί και να το πουν οι παπάδες στο κήρυγμα της Κυριακής και να καλέσουν το ποίμνιο τους να “τρέξει” και να βάλει κάτι στο λογαριασμό – κουμπαρά για τον ιερό σκοπό. Θα καταφέρει έτσι να κάνει... γαργάρα τη δική της φορολόγηση. Και τι έγινε που κάποιοι “γραφικοί” θα συνεχίσουν να το απαιτούν; Οι καλοί χριστιανοί θα βγαίνουν στα κανάλια και θα μιλούν για το σπουδαίο φιλανθρωπικό έργο τους.

Ελπίζω να μη μου “κολλήσουν” τη ρετσινιά του.. άπατρη για τη θέση που παίρνω, αλλά μου είναι αδύνατον να το αντιμετωπίσω με χιουμοριστική διάθεση. Έτσι κι αλλιώς εκείνοι που προωθούν την ιδέα το κάνουν με μεγάλη σοβαρότητα που εκνευρίζει...

Πόσοι από αυτούς ξέρουν πώς περνούν οι ελληνικές οικογένειες, πώς τα βγάζουν πέρα και τους ζητούν μια ακόμα θυσία;

Ειλικρινά, ο πιο καλόηχος χαρακτηρισμός που θα μπορούσα να κάνω γι' αυτό το λογαριασμό είναι “κατάντια” μιας, υποτίθεται, υπεύθυνης Πολιτείας. Και λυπάμαι διπλά που τόσο σκληρά μέτρα κατά των εργαζομένων και τέτοιου είδους τραπεζικούς λογαριασμούς τα κάνει μια κατ' ευφημισμό... σοσιαλιστική κυβέρνηση. Θα τρίζουν τα κόκαλα του μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου για τα καμώματα του γιου του...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου, "ΡΕΘΕΜΝΟΣ"