"Κλείσαμε" το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος". Και τώρα, πιεστήριο!

ilektrikos.176

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 176, το φύλλο που ολοκληρώσαμε προχθες και έφυγε για πιεστήριο. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Την Παρασκευή 27/12/2024 πήρα ύλη για το νέο τεύχος. Και την Τετάρτη το μεσημέρα κατά τη μία, πήγαμε στο τυπογραφείο κάναμε τις τελευταίες "πινελλιές" και την "κλείσαμε".

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176.  Και παρότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και χθες το μεσιμέρι, ώρα 13:00 πήγαμε εκεί και την "κλείσαμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο... 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Λουλούδια από την Αναστασιά των Σερρών... Μια ευωδιαστή προσφορά του φίλου μου Ηλία!

Posted in Επικαιρότητα

anastasia.luludi1
Ο καλός μου φίλος Ηλίας από την Αναστασιά Σερρών μου έστειλε τις φωτογραφίες που δημοσιεύω σήμερα. Ήταν μια μέρα που είχε κέφια και με πείραξε; "Είναι καλό ή κακό πού σού στέλνω ομορφιές;" μου έγραψε... Υπέροχο είναι, του απάντησα και σε ευχαριστώ πολύ. Θα ομορφύνουν πολύ τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ! Δείτε εδώ μια καλεντούλα!

anastasia.luludi2
Και να που ήρθε η ώρα τους! "Τα πορτοκαλή άνθη τα βρήκα στο βουνό, μου έγραψε και τα μεταφύτευσα. Δεν ξέρω πώς λέγονται. Πολλοί τα υποτιμούν, όμως όταν ανθίσουν όλα κάνουν ένα πανέμορφο τοπίο σε λίγες μέρες θα σού στείλω από την εξοχή, χαλί λουλουδάτο πού άλλος φρόντισε πριν από εμάς, για εμάς.

anastasia.luludi3
Τό μπλε άνθος είναι μια άγρια ανεμονιά... Προφανώς ο Ηλίας αναφέρεται στην Ανεμώνη... Η ανεμώνη ή ανεμώνα είναι αγγειόσπερμο, δικοτυλήδονο φυτό, ανήκει δε στην οικογένεια των Βατραχιίδων ή Ρανουγκουλίδων της τάξης των Bατραχιωδών. Είναι εξαπλωμένη σε ολόκληρο τον κόσμο, είτε ως αυτοφυής είτε ως καλλιεργούμενη, αλλά βασικά βρίσκεται στις δασικές εκτάσεις και τα λιβάδια των βόρειων και εύκρατων περιοχών.

anastasia.luludi4
Η ονομασία ανεμώνη προέρχεται από τη λέξη άνεμος εξ αιτίας της υπόθεσης που έκαναν οι Αρχαίοι Έλληνες ότι τα φυτά αυτά άνθιζαν μόνον όταν φυσούσε άνεμος. Υπάρχουν 150 περίπου είδη ανεμώνης. Πολλές ποικιλίες καλλιεργούνται σε κήπους και πάρκα για τα όμορφα άνθη τους.

anastasia.luludi5
Λίγο πριν ανθίσει η Κρανιά. Η Κρανιά ή και κρανειά είναι φυλλοβόλο δέντρο . Ανήκει στα αγγειόσπερμα, στην οικογένεια των Κρανειοειδών . Χαρακτηρίζεται από πυκνό φύλλωμα. Τα άνθη της είναι κίτρινα με τέσσερα πέταλα και οι καρποί της σφαιρικοί με έντονο κόκκινο χρώμα και ξινή γεύση - ονομάζονται κράνα. Η περίοδος ανθοφορίας της είναι νωρίς την άνοιξη Τα φύλλα της είναι λογχοειδή με μικρή διαφορά στο χρώμα της εσωτερικής από την εξωτερική όψη.

anastasia.luludi6
Και η αμυγδαλιά. Είναι είδος φυτών της οικογένειας των Ροδιδών. Το κοινότερο είδος είναι η Προύμνη η γλυκεία που φύεται σε όλες σχεδόν τις θερμές και ξηρές περιοχές της Παραμεσογειακής ζώνης όπου καλλιεργείται από τα αρχαία χρόνια. Για αυτόν το λόγο ο καθορισμός τού τόπου προέλευσής του είναι πολύ δύσκολος. Είναι δένδρο φυλλοβόλο με ύψος από 4 ως 12 μέτρα, κορμό διαμέτρου μέχρι 30 εκατοστά και φύλλα ελλειψοειδή, λογχοειδή και οδοντωτά.

Στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης "Αντώνης Τρίτσης" με πολύ κόσμο...

Posted in Επικαιρότητα

parko.tritsi1.020320
Ήταν η μέρα, χθες, κάπως διαφορετική. Αλλά είχε έναν ήλιο εξαιρετικό και άξιζε τον κόπο να πάμε μια βόλτα στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης "Αντώνης Τρίτσης". Πήγαμε με φίλους. Αν και είχε πολύ κόσμο, εντούτοις καταφέραμε να περπατήσουμε μιάμιση ώρα σε ένα μεγάλο μέρος του και να πάρουμε αυτές τις όμορφες φωτογραφίες.

parko.tritsi2.020320
Αν δεν έχετε πάει ακόμα, σας το συστήνουμε ανεπιφύλακτα... Η πρόσβαση είναι εύκολη και θα το βρείτε πανεύκολα ακολουθώντας τις οδηγίες της Google. Εγώ βέβαια το ήξερα και το ξέρω καλά. Χρόνια τώρα πήγαινα και μου αρέσει να πηγαίνω. Είναι ένας τόπος πολύ όμορφος. Μπορείς να χαζέψεις τις πάπιες σ' αυτή την τεχνητή λίμνη...

parko.tritsi3.020320
Το Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης "Αντώνης Τρίτσης", γνωστό και ως Μητροπολιτικό Πάρκο "Αντώνης Τρίτσης", είναι δημόσιο πάρκο μεγάλης έκτασης και θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα της Ελλάδας. Βρίσκεται στα όρια του δήμου Ιλίου. Ιδρύθηκε το 1832 από τους μόνιμους κατοίκους της περιοχής. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που κάναμε πριν χρόνια...

parko.tritsi4.020320
Η τελική ονομασία του πάρκου δόθηκε εξαιτίας των ακτιβιστικών δράσεων που διοργάνωσε και γενικότερα το ενδιαφέρον που έδειξε προς αυτό ο πρώην δήμαρχος Αθηναίων Αντώνης Τρίτσης. Το πάρκο έχει μια ολόκληρη ιστορία. Ξεκινάει από το 1833, τα χρόνια της απελευθέρωσης, όταν πολλά τουρκικά κτήματα στην Αττική πουλήθηκαν και από εύπορους Έλληνες και ξένους γαιοκτήμονες.

parko.tritsi5.020320
Τον Σεπτέμβριο του 1848, το κτήμα Κοντάκη αγοράστηκε από βασιλείς, οι οποίοι πολύ σύντομα προχώρησαν σε νέες αγορές, προκειμένου να το επεκτείνουν. Από το 1848 έως το 1861, η βασιλική Αυλή είχε συνάψει 47 νέες συμφωνίες αγοράς ακινήτων στην περιοχή, δημιουργώντας ένα ενιαίο κτήμα 2.500 στρεμμάτων.

parko.tritsi6.020320
Το 1993 η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου παραχώρησε στον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προστασίας Περιβάλλοντος Αθήνας, έκταση 913 στρεμμάτων με αόριστη διάρκεια. Σκοπός της παραχώρησης ήταν η δημιουργία υπερτοπικού πόλου αναψυχής. Δέκα χρόνια μετά η ΚΕΔ, ανανέωσε την παραχώρηση της έκτασης των 913 στρεμμάτων στον Φορέα Διαχείρισης του Πάρκου.

Όμορφη βόλτα στου Φιλοπάππου με φόντο την Ακρόπολη και το Λυκαβηττό... Με καιρό καλό!

Posted in Επικαιρότητα

filopapu1.010320
Ο καιρός χθες ήταν σκέτη πρόκληση... Πολύ όμορφος και με ηλιοφάνεια. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα στου Φιλοπάππου. Μια διαδρομή με τα πόδια που μας αρέσει πολύ, καθώς αφήνουμε τη μηχανή στο Θησείο και πάμε με τα πόδια, περπατώντας πάνω στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου... Αλλά στου Φιλοπάππου έχουμε ξαναπάει. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που κάναμε το 2014.

filopapu2.010320
Η φύση έχει αρχίσει να ανθίζει, δείγμα ότι η άνοιξη είναι πολύ κοντά. Δείτε αυτά τα υπέροχα λουλούδια που έχουν φυτρώσει πάνω στο λίγο χώμα που έχει μαζευτεί από τις σκόνες πάνω στους βράχους... Δείτε ΕΔΩ μια βόλτα που καταγράψαμε, πριν έξι χρόνια, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ... Αξίζει να την ξαναθυμηθούμε, γιατί δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα από τότε.

filopapu3.010320
Ευκαιρία για μια φωτογραφία δίπλα στο κομμένο και ξεραμένο δέντρο. ΕΔΩ έχουμε ξανάρθει, πέρσι πάλι, μήνα Μάρτη, αλλά λίγο πιο προχωρημένα στην ημερομηνία... Ήταν 18 ήταν ο μήνας και τότε βρήκαμε τις συκιές, να έχουν πετάξει τα πρώτα φύλλα τους. Και φυσικά καταγράψαμε το γεγονός και το κάναμε ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

filopapu4.010320
Είπαμε, η φύση αρχίζει και ντύνεται τα ανοιξιάτικα της... Το είδατε και στη χθεσινή ανάρτηση με τις ανθισμένες αμυγδαλιές από την Άνδρο, το βλέπετε και σήμερα με τα όμορφα αυτά φυτά, από το λόφο του Φιλοπάππου. Απέναντι ακριβώς είναι η Ακρόπολη. Και εκεί, μπορείς αν δεις μια ολόκληρη ιστορία. Δείτε ΕΔΩ μια άλλη αφορά που ανεβήκαμε και το κάναμε θέμα.

filopapu5.010320
Ευκαιρία να χαλαρώσουμε κι εμείς λίγο... Το χρειαζόμαστε και επωφεληθήκαμε από αυτές τις ημέρες των αργιών... Θα μου πεις, μα αφού δεν εργάζεσαι; Ναι, αλλά δεν εργάζονται και οι άλλοι, οπότε αν το σκεφτείς από πολλές απόψεις, έχουμε κι εμείς μια μορφή ελευθερίας που μπορούμε να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο.

filopapu6.010320
Με φόντο την Ακρόπολη λοιπόν, ψηλά πάνω από τον Λοφο του Φιλοπάππου... Μη σας μπερδεύουν τα ρούχα που φοράμε. Όπου υπήρχε ήλιος, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα! Μάλιστα νιώθαμε τα ρούχα που φορούσαμε, τα χειμωνιάτικα, βαριά... Μόλις όμως πιάναμε λίγο ίσκιο, στο μονοπάτι που περπατούσαμε, αισθανόμαστε ότι τα χρειαζόμαστε. Αρχές του Μάρτη είναι...

Πανέμορφες ανθισμένες αμυγδαλιές από την Άνδρο της καρδιάς μας... Η άνοιξη θα έρθει…

Posted in Επικαιρότητα

amigdalia1.280220
Υποδεχτήκαμε αυτές τις μοναδικές φωτογραφίες με τις ανθισμένες αμυγδαλιές γεμάτοι χαρά και με την πίστη πως ο Μάρτης που μπήκε σήμερα στη ζωή μας θα φέρει την άνοιξη στην ώρα της. Οι ίδιες βιάζονται, όπως πάντα... Στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πάντα μας άρεσε και παρακολουθήσαμε τις ανθισμένες αμυγδαλιές. Δείτε ΕΔΩ, πριν δυο χρόνια πάλι τέτοιες μέρες.

amigdalia2.280220
ΕΔΩ σας έχουμε ένα δημοσίευμα πάλι πριν δυο χρόνια, αλλά αυτή τη φορά από τα βόρεια. Το χωριό Αναστασιά του φίλου μας, Ηλία Θεολόγου... Και η φωτογραφία που συνοδεύει τη λεζάντα (λίγο ανάποδα τα λέμε αλλά αξίζει...) είναι πανέμορφη. Ναι, είναι από την Άνδρο όλες οι σημερινές φωτογραφίες σ' αυτό το δημοσίευμα.

amigdalia3.280220
Είναι πραγματικά ωραίο αυτό το δέντρο. Και τώρα ακόμα πιο ωραίο. Αυτό που μου άρεσε πάντα ήταν η τόλμη της σε σχέση με τα υπόλοιπα δέντρα. Κάνει κρύο ακόμα, παγωνιά κι αυτή εκεί... Ετοιμάζει με την ανθοφορία τον καρπό της. Και μάλιστα πριν βγάλει τα πράσινα φύλλα της. Δείτε ΕΔΩ ένα ακόμα δημοσίευμα με ανθισμένες αμυγδαλιάς πάλι από την Άνδρο, πριν δυο χρόνια.

amigdalia4.280220
Κρατάμε όλη αυτή την ομορφιά και τη μοιραζόμαστε μαζί σας... Το δημοσίευμα που σας φέρνουμε από τα παλιά ΕΔΩ, είναι πάλι από την Άνδρο, μόνο που αυτή τη φορά είναι τέσσερα χρόνια πίσω... Δεν είναι μόνο ανθισμένες αμυγδαλιές (που έχει και από αυτές...) αλλά έχει κι άλλα πανέμορφα λουλούδια που θα δεις στο νησί αυτή την εποχή.

amigdalia5.280220
Έξι χρόνια πίσω... Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που έκανα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ τότε, πράγμα που αποδεικνύει πως διαχρονικά, πάντα μου άρεσαν οι ανθισμένες αμυγδαλιές. Είτε μέσα στην πόλη, είτε έξω από αυτή, για μένα αποτελεί μια πολύ όμορφη εμπειρία. Και όχι μόνο για μένα. Πολλοί φαντάζομαι έχετε την ίδια γνώμη.

amigdalia6.280220
Ευχαριστώ πολύ την Ευαγγελία, που ανταποκρίθηκε άμεσα στο κάλεσμα μου και μου έδωσε περισσότερες φωτογραφίες από όσες ζήτησα, προκειμένου κάνω αυτή την ανάρτηση... Είναι υπέροχο να μοιράζεσαι αυτό τον θησαυρό με τους φίλους σου. Εμείς το κάνουμε και χαιρόμαστε όταν συναντούμε στο δρόμο μας ανθρώπους που τους αρέσει να κάνουν το ίδιο.

Μοσχομυρισμένες καλημέρες μέσα από τα λουλούδια ενός κήπου καθαρού και αυθεντικού...

Posted in Γενικά

luludia1.flevaris
Μ' έναν κρίνο ξεκινάμε σήμερα, θέλοντας να σας δώσουμε λίγη αισιοδοξία, επειδή φαντάζομαι κι εσάς έχει μαυρίσει η ψυχή σας, με όλα όσα ακούτε από τα ΜΜΕ για τον νέο κορονοϊό covid 19... Υπερβολές και μια ανεύθυνη παρουσίαση που κάνει τους ανθρώπους να τρέχουν στα φαρμακεία για μάσκες και στα... σούπερ μάρκετ. Ψυχραιμία...

luludia2.flevaris
Εκεί έξω υπάρχουν όμορφα πράγματα που μας καλούν να τα πλησιάσουμε. Αν είναι δυνατόν να σκύψουμε, να κατέβουμε στο ύψος τους και να τα μυρίσουμε. Μοσχοβολούν! Όπως αυτά τα μαρουλάκια σύμφωνα με την τοπική ορολογία. Αν ξέρετε μια άλλη ονομασία τους, είμαστε πάντα ανοιχτοί στο να μαθαίνουμε.

luludia3.flevaris
Πώς να προσπεράσεις μια τέτοια υπέροχη ομορφιά; Και γιατί θα πρέπει να μας καταβάλλει η αγωνία, αντί να μας δίνει αισιοδοξία; Ερωτήματα που μάλλον πρέπει να μας απασχολήσουν όλους, ώστε να μην κλεινόμαστε στον εαυτό μας και, παίρνοντας φυσικά τα μέτρα καθαριότητας και προστασίας που είναι απαραίτητα, να νιώθουμε καλύτερα.

luludia4.flevaris
Είναι κι αυτές οι γυφτσόλες, πανέμορφες με τα κίτρινα λουλούδια τους που σε παρασέρνουν πολύ όμορφα... Κι εμείς θέλουμε, συνειδητά, να το κάνουμε αυτό. Το χρειαζόμαστε και το επιζητούμε... Ναι, η ζωή δεν μπορεί να προχωρήσει, έχοντας στο κέντρο του ενδιαφέροντος της, το φόβο. Η χαρά είναι απαραίτητη. Την έχουμε ανάγκη.

luludia5.flevaris
Αυτά τα μικρά κρινάκια μοσχοβουλούν. Αν βρεθούν στο δρόμο σας, αξίζει να σταματήσετε λίγο και να απολαύσετε αυτή την ευωδιά... Και είναι και πανέμορφα έτσι μωβ προς το μπλε που είναι, ανάμεσα στα πυκνά πράσινα πλατύφυλλα τους... Θα τα βρείτε συστάδες, συστάδες, ιδιαίτερα σε κήπους που έχουν μπόλικο χώμα για να αναπτυχθούν.

luludia6.flevaris
Κρατάμε αυτές τις ομορφιές για τα μάτια μας και την ψυχή μας... Το κάνουμε από καιρό σε καιρό, εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, αυτό. Επειδή το χρειαζόμαστε να ενισχύουμε την άμυνα μας, απέναντι στις επιθέσεις που δεχόμαστε από τις ειδήσεις που επιμένουν να μας λένε πως από... θαύμα ζούμε... Ας τους δείξουμε πως εκεί έξω είναι η ζωή, όχι ο θάνατος.

Εντάσεις στο προσφυγικό… Οι κάτοικοι των νησιών του ανατολικού Αιγαίου ξεσηκώνονται

Posted in Δημοσιογραφικά

iefimerida
Μερικά πρωτοσέλιδα από τις εφημερίδες της Πέμπτης 27/2/2020 που αναφέρονται στο θέμα των θερμών καταστάσεων που ζουν τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Εδώ, η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Δίδει το θέμα με ρεαλιστικό τρόπο, σε αντίθεση με τις φιλοκυβερνητικές εφημερίδες που αποκρύπτουν, συνειδητά, όσα συνέβησαν σε Χίο - Μυτιλήνη.

avgi270220
Δυστυχώς και στην ΑΥΓΗ, το θέμα δεν προβάλλεται αντικειμενικά... Λογικό, για όσους ασχολούνται με την πολιτική. Έτσι παίζονται αυτά τα παιγνίδια. Η αλήθεια είναι πολύ ελαστική για τις συνειδήσεις τους και ο καθένας επιδιώκει να τη φέρει στα μέτρα του... Εδώ η κυβέρνηση εμφανίζεται αποτυχημένη. Αλλά, αυτό είναι το ζητούμενο;

tanea270220
Να το ίδιο λάθος από εντελώς διαφορετική οπτική... Προσέξτε πόσο χαμηλά βάζουν ΤΑ ΝΕΑ (που υποστηρίζουν την κυβέρνηση) τα γεγονότα σε Χίο και Λέσβο... Θα μου πεις, άλλες δεν έβαλαν λέξη! Ναι, αλλά αυτό δεν κάνει τη συγκεκριμένη εφημερίδα να μην πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της στην ενημέρωση. Ευθύνες; Τι είναι αυτό;
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 29/2/2020

Από την ειδησεογραφία, διαβάζουμε: Συνεχίζονται τα επεισόδια στην Μυτιλήνη. Αυτή την φορά πολίτες της Μυτιλήνης φέρονται να έχουν πολιορκήσει το στρατόπεδο Κυριαζή, στο οποίο βρίσκονται οι αστυνομικές δυνάμεις.

Μεγάλος αριθμός πολιτών της Μυτιλήνης, περικύκλωσαν το στρατόπεδο Κυριαζή, στην είσοδο της πόλης, όπου βρίσκονται οι άνδρες των ΜΑΤ μετά τη επιστροφή τους από την περιοχή της Καράβας.

Οι πολίτες έσπασαν την πύλη του στρατοπέδου, άναψαν φωτιές και σημειώνονται επεισόδια, όπως αναφέρει το ΑΠΕ. Νωρίτερα, υπήρξαν πληροφορίες ότι αστυνομικοί πυροβόλησαν κατά των διαδηλωτών.

Όλα δείχνουν λοιπόν πως η κατάσταση στο προσφυγικό και ιδιαίτερα στα νησιά Χίο και Μυτιλήνη, έχει ξεφύγει. Αιτία το γεγονός ότι η κυβέρνηση, μέχρι στιγμή,ς δείχνει να μην κάνει πίσω στο σχέδιό της να προχωρήσει η κατασκευή κλειστών κέντρων φιλοξενίας για την αποσυμφόρηση των νησιών του Αιγαίου.

Η κυβέρνηση πιστεύει ότι οι αντιδράσεις και οι διαδηλώσεις στα νησιά θα περιοριστούν, με τον πρωθυπουργό να απευθύνει έκκληση να πέσουν οι τόνοι: «Θέλω να κάνω ακόμα μία έκκληση: Να πέσουν οι τόνοι, να μετριαστεί αυτή η άγονη αντίδραση, η οποία δεν οδηγεί ουσιαστικά πουθενά. Διότι είναι προς όφελος, τελικά, των ίδιων των νησιών να κατασκευαστούν σύγχρονες φυλασσόμενες δομές».

Προχωρώντας σε μια κίνηση αποσυμφόρησης της έντασης, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας ανακοίνωσε, μέσω του τηλεοπτικού σταθμού Alpha, τη μερική αποχώρηση των δυνάμεων των ΜΑΤ από τη Μυτιλήνη και τη Χίο.

Η κυβέρνηση είχε καλέσει τον περιφερειάρχη Κώστα Μουτζούρη για να συναντηθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Μέγαρο Μαξίμου, με στόχο να εκτονωθεί η ένταση. Ωστόσο μετά από την κυκλοφορία ενός υβριστικού προς τον πρωθυπουργό βίντεο, στο οποίο «πρωταγωνιστεί» ο περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου, κυβερνητικοί κύκλοι ανέφεραν:episimansis.neo

«Δεν έχουμε να πούμε κάτι με τον κ. Μουτζούρη. Θα συνομιλήσουμε με τους υπόλοιπους αυτοδιοικητικούς. Είναι κρίμα για τα νησιά του Βορείου Αιγαίου να είναι σε αυτή την δύσκολη συγκυρία περιφερειάρχης ο κ. Μουτζούρης».

Στο εν λόγω βίντεο, ο κ. Μουτζούρης εμφανίζεται να μιλά στο κινητό του τηλέφωνο με τον Γιώργο Γεραπετρίτη, να δηλώνει πατριώτης και να χαρακτηρίζει τα ΜΑΤ που πήγαν στη Μυτιλήνη «στρατό κατοχής».

Την ώρα που η κυβέρνηση αναζητά λύσεις, η αντιπολίτευση της επιρρίπτει ευθύνες για το χάος που έχει δημιουργηθεί στα νησιά.

Ο Αλέξης Τσίπρας την κατηγορεί για αυταρχισμό, δηλώνοντας ωστόσο ότι θα βάλει «πλάτη» στη διαμόρφωση ενός εθνικού σχεδίου για την διαχείριση του προβλήματος:

«Αν όμως η κυβέρνηση επιμείνει στις αδιέξοδες και αυταρχικές της επιλογές, δεν μπορούμε παρά να είμαστε απέναντι της και δίπλα στους συμπολίτες μας στα νησιά που δικαίως αγωνιούν και αντιστέκονται».

Στην ίδια γραμμή και η Φώφη Γεννηματά. Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ τονίζει ότι «η κυβέρνηση πρόθυμη, άφωνη και αδύναμη στην Ευρώπη, κάνει επίδειξη πυγμής με επιτάξεις και ΜΑΤ στα νησιά. Η “συμφωνία αλήθειας” του κ. Μητσοτάκη με τους νησιώτες αποδείχθηκε ένα μεγάλο ψέμα και ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό».

Για ξεσηκωμό του λαού έκανε λόγο το ΚΚΕ. Όπως και να έχουν τα πράγματα, ένα είναι βέβαιο: Μια κίνηση εκτόνωσης από τη μεριά της κυβέρνησης, είναι περισσότερο από αναγκαία. Αν δεν θέλουμε να δούμε και θύματα, κάτι που δεν θέλει και πολύ να το δούμε να συμβαίνει καθώς η κατάσταση εκεί, είναι ήδη έκρυθμη.

Δεν είναι δουλειά της στήλης να δίνει συμβουλές. Γεγονότα καταγράφει και προσπαθεί να κάνει μια ψύχραιμη ανάλυση. Και όπως είπαμε ήδη, εδώ η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι… Ότι κινήσεις πρέπει να γίνουν για την εκτόνωση της κατάστασης, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να γίνουν. Αύριο θα είναι πολύ αργά… Ας το κατανοήσουν αυτό στο Μέγαρο Μαξίμου, αντί να προκαλούν με μέτρα πυγμής και επίδειξη δύναμης.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 29/2/2020 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Ξημέρωμα, όπως δεν το έχετε δει... Οι κάτοικοι της πόλης δεν έχουμε αυτό το πλεονέκτημα

Posted in Επικαιρότητα

ximeroma1.260220
Τέτοιες εικόνες, λαχταρώ να τις δω όταν είμαι στο χωριό μου ή όταν πάμε κάπου εκδρομή, ίσως στις καλοκαιρινές διακοπές μας, εκεί πάντως που δεν δυσκολεύεται η οπτική ματιά να απλωθεί στον ουρανό. Επιπλέον αρκετοί είναι εκείνοι που έχουν τη συνήθεια να κοιμόνται αργά και φυσιολογικά ξυπνάνε αργά, όταν πια έχει ξημερώσει.

ximeroma2.260220
Αλλά τελικά, είναι πάρα πολύ όμορφη αυτή η ώρα που πήραμε από τους φίλους μας οι οποίοι έχουν το προνόμιο να ζουν στην επαρχία και να απολαμβάνουν τέτοια πρωινά ξυπνήματα με τη θέληση τους ή όχι. Τέτοιες όμορφες εικόνες, στη χαραυγή μια νέας μέρας, δεν είναι εύκολο να τις έχεις συχνά...

ximeroma3.260220
Κι ωστόσο, σχεδόν καθημερινά ο φίλος μου, Πέτρος Πατασαλαρήδης, από τη Χαλκίδα, τροφοδοτεί τη σελίδα του στο Facebook, με παρόμοιες εικόνες. Εκείνος βρίσκεται νωρίς στο βουνό, λόγω της δουλειάς του και μοιράζεται μαζί μας αυτή την ομορφιά. Εδώ η χιονισμένη Δίρφυ που κυριαρχεί στο τοπίο, καθώς η μέρα χαράζει.

ximeroma4.260220
Προσωπικά, μου αρέσει πολύ! Και είμαι σίγουρος πως κι εγώ θα μπορούσα να τραβήξω τέτοιες φωτογραφίες για να τις μοιραστώ με τους φίλους μου. Ιδιαίτερα εκείνους που δεν έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν τέτοιες όμορφες στιγμές. Το έχω κάνει στο παρελθόν και θα το ξανακάνω στο μέλλον.

ximeroma5.260220
Βλέπεις, μου λείπει πολύ, εδώ που μένω στην πόλη. Αν και ξυπνάω νωρίς το πρωί οι όγκοι των πολυκατοικιών δεν μου επιτρέπουν να το κάνω. Αντιλαμβάνομαι το φως της μέρας, αλλιώς, από το παράθυρο μου. Ναι, είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα... Γι' αυτό και χαίρομαι σαν παιδί όταν έχω την ευκαιρία, όπως τώρα, να δω την αυγή.

ximeroma6.260220
Και κρατήστε, παρακαλώ, αυτή την μοναδική εικόνα της ανατολής του ήλιου κάπου στο βουνό που κινείται και εργάζεται ο φίλος μου, Πέτρος. Δεν είναι υπέροχη; Δεν γεμίζεις ενέργεια; Δεν είναι μια υπόσχεση Εκείνου που ελέγχει τα πάντα, ότι κι αυτή μέρα που έχουμε μπροστά μας θα κυλήσει όμορφα; Και βέβαια είναι.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA