"Κλείσαμε" το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος". Και τώρα, πιεστήριο!

ilektrikos.176

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 176, το φύλλο που ολοκληρώσαμε προχθες και έφυγε για πιεστήριο. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Την Παρασκευή 27/12/2024 πήρα ύλη για το νέο τεύχος. Και την Τετάρτη το μεσημέρα κατά τη μία, πήγαμε στο τυπογραφείο κάναμε τις τελευταίες "πινελλιές" και την "κλείσαμε".

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176.  Και παρότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και χθες το μεσιμέρι, ώρα 13:00 πήγαμε εκεί και την "κλείσαμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο... 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Τοπία από το Θραψανό, το χωριό μου, με φωτογραφίες από αυτή την παράξενη εποχή...

Posted in Κρήτη

anixiatiko.thrapsano1
Αυτές τις μέρες, καθώς τη μια μετά την άλλη μέρα, οι ανακοινώσεις με τα μέτρα που αφορούν τον κορονοϊό covid-19, μας κάνουν να νιώθουμε κάπως και την ώρα που στον κόσμο κυριαρχεί ο φόβος, εμείς εδώ, σ' αυτή τη μικρή γωνιά, θα συνεχίσουμε να είμαστε αισιόδοξοι. Τέτοιες εικόνες, σαν αυτή την ανθισμένη αμυγδαλιά, μας βοηθούν.

anixiatiko.thrapsano2
Η Λειβάδα, η τεχνητή λίμνη του χωριού μου, είναι γεμάτη με νερά αυτή την περίοδο... Έβρεξε πολύ, βλέπεις, το φετινό χειμώνα κι έτσι τα νερά της, είναι ως επάνω... Καλό αυτό, γιατί το καλοκαίρι, αν όλα πάνε καλά και ξεπεράσουμε το πρόβλημα με τον covid-19, θα μπορούν να ποτίσουν τα γύρω χωράφια και θα τα  κάνουν ακόμα πιο όμορφα και πιο παραγωγικά.

anixiatiko.thrapsano3
Μου αρέσει αυτό το μέρος. Το ξέρετε, πια... Κι έχω κάνει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πολλά δημοσιεύματα που μπορείτε να δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ... Πατήστε πάνω στους συνδέσμους για να θυμηθείτε, αν είσαστε παλιοί αναγνώστες ή να γνωρίσετε, αν τώρα ήρθατε πρώτη φορά σ' αυτόν τον ιστότοπο.

anixiatiko.thrapsano4
Αυτός είναι ο δρόμος που οδηγεί, από τη Λειβάδα στο χωριό. Γνώριμος, για μένα, τόπος. Δεν υπάρχει περίπτωση να κατέβω στο Θραψανό και να μην πάω, από αυτόν τον δρόμο, για να δω τη λίμνη, να ηρεμήσει η ψυχή μου, να χαλαρώσει η καρδιά μου... Ναι, μου αρέσει πολύ αυτή την εποχή και κάθε εποχή στο χωριό.

anixiatiko.thrapsano5
Δείτε, η γης είναι πράσινη, λουλουδιασμένη... Μ' αρέσει πολύ αυτή η εποχή κι αυτή που θα ακολουθήσει σε λίγο ακόμα περισσότερο, καθώς θα λουλουδιάζει όλο και πιο πολύ. Κι επειδή η ζωή, είναι ένας δρόμος, αξίζει πότε - πότε, σε ώρες που θα επιλέξουμε εμείς, να κάνουμε μια στάση και να την απολαμβάνουμε!

anixiatiko.thrapsano6
Κρατάω αυτή τη συστάδα, των ταλαιπωρημένων από το χειμώνα που φεύγει, καλαμιών... Ακριβώς δίπλα τους, η πρασινάδα, είναι η αναδημιουργία της ζωής... Αυτό ακριβώς μας υπενθυμίζει η εποχή που έρχεται... Γι' αυτό ας είμαστε δυνατοί κι ας μην τρομάζουμε, επειδή ένας ιός, επικίνδυνος, τρομάζει τους ανθρώπους. Εμείς, είμαστε βέβαιοι για το μέλλον.

Με τα μάτια φίλων, είδαμε το σπήλαιο Αγγίτη στη Δράμα. Ο χαρακτηρισμός "υπέροχο" είναι λίγος

Posted in Επικαιρότητα

spileo. aggitis1
Το σπήλαιο Αγγίτη είναι το μεγαλύτερο ποτάμιο σπήλαιο του κόσμου (με μήκος ~11 χιλιόμετρα) και βρίσκεται στην Προσοτσάνη του νομού Δράμας. Είναι από τα τουριστικότερα αξιοθέατα της Ανατολικής Μακεδονίας και το μεγαλύτερο ποτάμιο σπήλαιο στον κόσμο... Όπως λέμε και στον τίτλο, οι φωτογραφίες είναι της καλής μας φίλης, Δέσποινας.

spileo. aggitis2
Η ιδιαιτερότητα του έγκειται στο γεγονός ότι στο δάπεδό του κυλάει ο ποταμός Αγγίτης. Ο πλούσιος διάκοσμός του περιλαμβάνει τεράστιους σταλακτίτες. Το σπήλαιο είναι επισκέψιμο σε μήκος 500 μέτρων, ενώ συνολικά εκτείνεται σε μήκος άνω των 10 χιλιομέτρων. Εντυπωσιακή είναι η έξοδος του ποταμού μέσα από το βουνό. Στον υπόγειο ποταμό του σπηλαίου καταλήγουν μεταξύ άλλων, τα νερά του λεκανοπεδίου του Κάτω Νευροκοπίου.

spileo. aggitis3
Είναι γνωστό και με το όνομα σπήλαιο "Μααρά", η ετυμολογία του οποίου είναι είτε από τα αραβικά και σημαίνει μικρό σπήλαιο είτε από τα εβραϊκά που σημαίνει νερό από το βουνό. Η ανακάλυψη του, όπως μάθαμε σε έρευνα που κάναμε, έγινε το 1978 από μια ομάδα Γάλλων σπηλαιολόγων, σε συνεργασία με την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρία.

spileo. aggitis4
Ένα πολύ μικρό κομμάτι του σπηλαίου στην έξοδο του ποταμού ήταν γνωστό από την αρχαιότητα. Στην περιοχή έχουν βρεθεί πολλά αρχαιολογικά ευρήματα καθώς και ένας χαυλιόδοντας από μαμούθ, που φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δράμας.

spileo. aggitis5
Στο σπήλαιο έχουν βρεθεί επίσης μοναδικά είδη ψαριών, όπως η μπριάνα και το τυλινάρι σε βάθη 6.500 μέτρων, καθώς και ένα μοναδικό είδος ημιδιάφανης πετροκαραβίδας σε βάθος 7.100 μέτρων από την επιφάνεια του σπηλαίου. Στο σπήλαιο έχει αναφερθεί η ύπαρξη διάφανων ψαριών.

spileo. aggitis6
Το σπήλαιο βρίσκεται, όπως είπαμε, στο Δήμο Προσοτσάνης Δράμας και είναι προσβάσιμο από τη Δράμα, την Καβάλα και τη Θεσσαλονίκη. Έχει αξιοποιηθεί και είναι επισκέψιμο από το 2001. Ο Αγγίτης είναι παραπόταμος του Στρυμώνα ποταμού, με περίπου 50 χιλιόμετρα...

Η άλλη πλευρά, η χαρούμενη και... σκοπτική, της Παύλιανης που γνωρίσαμε το Σάββατο...

Posted in Επικαιρότητα

pavliani1.skitsa
Ναι, γελάσαμε κι εμείς, με όλα αυτά τα ωραία σκίτσα που συναντήσαμε στη βόλτα μας μέσα στην Παύλιανη. Στο σημερινή σημείωμα θα δείτε μερικές φωτογραφίες από αυτά για να πάρετε μια γεύση. Την πρώτη την τράβηξα εγώ και αφορά το... Facebook, πολύ πριν το ανακαλύψει ο Μάρκ Zάκερμπεργκ. Δείτε, από εδώ σχολίαζαν τους περαστικούς.

pavliani2.skitsa
Οι υπόλοιπες φωτογραφίες είναι της Βιολέτας Καστοριάδη... Μας έκανε εντύπωση και ψάξαμε λίγο την ιστορία. Και ιδού τι ανακαλύψαμε. Πίσω από αυτή την ιστορία είναι η Μαρία Λιάγκα, μια νεαρή γυναίκα από την Αθήνα με σπουδές στα παιδαγωγικά, που λατρεύει το χωριό της και τις τέχνες.  

pavliani3.skitsa
Η Παύλιανη, 2:30 ώρες από την Αθήνα, προσφέρει ιδανικές διαδρομές σε όσους επιλέξουν πεζοπορία ή μηχανοκίνητο αθλητισμό. Αν και ο τουρισμός καλά κρατεί χειμώνα-καλοκαίρι, όσοι επισκεφτούν το όμορφο χωριουδάκι θα συναντήσουν πλέον σε κάθε γωνιά του, την υπογραφή της ταλαντούχας Μαρίας. Την είδαμε κι εμείς και την καταγράψαμε...

pavliani4.skitsa
Ακούστε τι λέει η δημιουργός: «Η δράση αυτή ξεκίνησε το προηγούμενο καλοκαίρι -με παρότρυνση του Βαγγέλη Ζωγράφου αυτός είναι η πηγή της τρέλας», εξομολογείται στο www.lifo.gr, η Μαρία. «Στην αρχή κάναμε μια βόλτα στο χωρίο και βλέποντας τοίχους ή παλιά αντικείμενα, σκεφτόμουν σε τι θα μπορούσαν να μεταμορφωθούν.

pavliani5.skitsa
Για αρχή έκανα μια μικρή ζωγραφιά... (ήταν μια εσοχή σε έναν τοίχο που την κάναμε να φαίνεται σαν κάδρο) και μετά, μεγαλύτερες επιφάνειες. Κάπου εκεί ξεθάρρεψα!» αναφέρει η Μαρία Λιάγκα. Και στη δράση αυτή, δεν είναι μόνη «Όλοι βοηθάνε, όσοι μπορούν παίρνουν το πινελάκι και ζωγραφίζουν».

pavliani6.skitsa
Η ιστορία αυτή ξεκινάει από πιο παλιά «Ήμουν δεν ήμουν γυμνάσιο, έφτιαχνα πινακίδες για το χωριό με χιουμοριστικό πάντα ύφος... Ό,τι θέλαμε να πούμε το λέγαμε έτσι, πάντα με χιούμορ. Είτε αυτό ήταν η πινακίδα για τη στάση του ΚΤΕΛ, είτε ήταν πινακίδα για να προσέχουν που ανάβουν την φωτιά! Ε, μετά έγινε εμμονή αυτό, κολλάς, ψάχνεσαι, εμπνέεσαι».

Γεμάτες οι μπαταρίες από όμορφες εικόνες, καθώς η Παύλιανη είναι κυριολεκτικά υπέροχη!

Posted in Επικαιρότητα

pavliani1 070320
Κουράστηκα, ναι. Μπορεί να είναι και η ηλικία που σιγά - σιγά προσθέτει πράγματα πάνω μας. Ήρθαμε κατά τις 9:30 -10:00 σπίτι και έπεσα "ξερός" στο κρεβάτι μου. Δεν είχα κουράγιο να κάνω καμιά προετοιμασία για τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Γι' αυτό συγχωρήστε μου λίγο, ότι άργησα να κάνω τη σημερινή ανάρτηση.

pavliani2 070320
Έχω πολλές φωτογραφίες, που τράβηξα από εκεί... Αλλά και πολλά τρεξίματα και ευθύνες, σήμερα... Και είναι πολύ έντονα τα συναισθήματα, οπότε θα κάνω λίγο κράτη και αρκετές αναρτήσεις, ώστε να μοιραστώ μαζί σας, όσο γίνεται περισσότερα πράγματα. Θα κάνετε λίγο υπομονή, ε;

pavliani3 070320
Σήμερα λοιπόν λέω να σας δώσω μερικές φωτογραφίες από την Παύλιανη... Είχα χρόνια να ζήσω, τόσο έντονα... Μπορεί και να το είχα ανάγκη, αλλά το μέρος είναι μοναδικό! Μέσα στα έλατα, με τρεχούμενα νερά... Φαντάζομαι πώς θα είναι το καλοκαίρι, με τα πλατάνια γεμάτα πράσινα φύλλα θα είναι μοναδικά. Και η παρέα στην εκδρομή, καλή! Εξαιρετική...

pavliani4 070320
Με αυτή τη φυσική ομορφιά, ανάμεσα στα έλατα και τα τρεχούμενα νερά, θα ήθελα να είναι η πρώτη επαφή... Αυτές είναι και οι εικόνες που έχουν από χθες καρφωθεί στο μυαλό μου και λειτουργούν ως οξυγόνο, για να μου δίνουν δύναμη... Τα υπόλοιπα, θα τα πούμε τις επόμενες μέρες. Είπαμε, χωρίς καμιά βιασύνη...

pavliani5 070320
Και είναι λογικό, τέτοιες υπέροχες φωτογραφίες, να έχουν εντυπωθεί στο μυαλό μου και την καρδιά μου... Μάλλον, τις χρειαζόμουνα. Και εγώ και όλοι όσοι συμμετείχαμε σ' αυτή την εκδρομή... Στο μεταξύ και οι φίλοι μου που έβλεπαν τις φωτογραφίες, άμεσα στο Facebook, συμφωνούσαν μαζί μου.

pavliani6 070320
Μερικοί μάλιστα τον ήξεραν ήδη αυτόν τον μαγευτικό τόπο, που είναι μόλις 2:30 ώρες από την Αθήνα. Και κάποιοι, πολύ σωστά, μας σύστησαν, επειδή εκείνοι το κάνουν και ξέρουν. πόσο όμορφα είναι, καθώς πηγαίνουμε για Θεσσαλονίκη να κάνουμε μια μικρή παράκαμψη και μια στάση καλοκαίρι στην Παύλιανη... Αξίζει και με το παραπάνω.

Με λεβάντες και τουλίπες, σας στέλνουμε τους χαιρετισμούς μας από την ωραία Παύλιανη

Posted in Επικαιρότητα

karditsa1.luludia.060320
Η ανάρτηση αυτή έγινε πολύ νωρίς το πρωί του Σαββάτου. Κι αυτό, επειδή έχουμε μπροστά μας μια όμορφη εκδρομή, με πολύ αγαπημένους φίλους. Το πούλμαν, σύμφωνα με το πρόγραμμα θα φύγει στις 8:30, έτσι όλα έπρεπε να γίνουν γρήγορα και οργανωμένα... Αποφάσισα λοιπόν να χρησιμοποιήσω, τι άλλο; Τα αγαπημένα μου λουλούδια.

karditsa2.luludia.060320
Κάτι τέτοιες ώρες είναι σωτηρία! Όχι πως θα γινόταν και τίποτα αν αυτή η ανάρτηση γινόταν... αύριο. Αλλά να, σας έχω συνηθίσει στις καθημερινές αλλαγές και είμαι βέβαιος ότι πολλοί από σας, τους αναγνώστες και φίλους, το περιμένετε.. Άσε που εννιά φορές στις δέκα, το μυαλό μας πάει στο κακό.

karditsa3.luludia.060320
Και φανταστείτε τώρα εγώ, με την όμορφη παρέα που θα έχω όλη την ημέρα, να πρέπει να... απολογούμαι. Δεν μ' αρέσει και δεν το θέλω... Ιδιαίτερα, όταν δεν υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο... Προτίμησα λοιπόν να τα προετοιμάσω όλα από χθες. Στο κάτω - κάτω της γραφής, τέτοιες ομορφιές της εποχής, δεν είναι και η απόλυτη επικαιρότητα.

karditsa4.luludia.060320
Θέλω την ώρα που θα διαβάζετε αυτή την ανάρτηση με τις υπέροχες φωτογραφίες, να ξέρετε πως εγώ θα είμαι καλά. Και αύριο θα έχουμε τη δυνατότητα να δούμε φωτογραφίες από τους τόπους που πάμε. Έριξα μια ματιά στο διαδίκτυο προσπαθώντας να μαζέψω πληροφορίες και είδα ότι είναι υπέροχα!

karditsa5.luludia.060320
Βέβαια τουλίπες δεν θα βρούμε στην Παύλιανη. Το μέρος είναι ορεινό, σε υψόμετρο 1040 μέτρα. Πού να ευδοκιμήσουν τέτοια καλλωπιστικά φυτά; Η Παύλιανη είναι στο νομό Φθιώτιδας. Βρίσκεται μέσα σε πυκνό ελατοδάσος και σήμερα είναι ταχύτατα αναπτυσσόμενη τουριστικά. Είναι χτισμένη στις πλαγιές της Οίτης και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς του νομού Φθιώτιδας.

karditsa6.luludia.060320
Η Παύλιανη, σύμφωνα με όσα διαβάσαμε, απετέλεσε έδρα κοινότητας έως την 31η Δεκεμβρίου 2010, οπότε καταργήθηκε με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης και εντάχθηκε στο διευρυμένο Δήμο Λαμιέων. Ο πληθυσμός της, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ανέρχεται σε 498 κατοίκους. Η Δημοτική Ενότητα Παύλιανης αποτελείται από τους οικισμούς: Νέα Παύλιανη ή Κάτω Παύλιανη, Παύλιανη ή Άνω Παύλιανη

Αρχίσαμε να νιώθουμε την... ανάσα του σοβαρού προβλήματος από τον κορονοϊό covit 19...

Posted in Δημοσιογραφικά

iefimerida050320
Ο Τύπος, μετά την καραντίνα σε Ηλεία και Αχαΐα, όπου παρουσιάστηκαν τα δυο τελευταία κρούσματα του ιού covid 19... Γεμάτος αγωνία ο πρωτοσέλιδος τίτλος της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ... Όλα τα πρωτοσέλιδα που συνοδεύουν το κείμενο σήμερα, είναι από την 5/3/2020.

patrisilias050320
Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της καθημερινής εφημερίδας της Ηλείας, ΠΑΤΡΙΣ. Εκεί οι άνθρωποι ζουν έντονα το πρόβλημα.... Έχουν μάλιστα να αντιμετωπίσουν και τα δύο πρώτα κρούσματα... Δικαιολογημένα βλέπουν να τους έρχεται με... φόρα, το πρόβλημα.

proti050320
Η ΠΡΩΤΗ της Ηλείας, είναι η δεύτερη τοπική εφημερίδα που προβάλει τα έκτακτα μέτρα τα οποία περιγράφουμε κι εμείς στο άρθρο μας, το οποίο θα διαβάσετε πιο κάτω. Όντως, πρωτοφανή πράγματα όλα αυτά... Και οι διαστάσεις που παίρνει το θέμα ξεπερνά κάθε φαντασία.

peloponnisos050320
Η ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ είναι μια παλιά ημερήσια εφημερίδα της Πάτρας... Και όπως μπορείτε να δείτε, επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίου, αλλά στο πρωτοσέλιδο της αναφέρει, έστω και ψυχρά, το γεγονός ότι ο ιός έφτασε σε Αχαϊα – Ηλεία.

magnisia050320
Και επειδή η ανησυχία είναι διάχυτη παντού, δείτε μια εφημερίδα αρκετά πιο ψηλά, στην Κεντρική Ελλάδα, τη ΜΑΓΝΗΣΙΑ που κάνει αυτό το θέμα, πρώτο... Σου λέει, ίσως να είναι ζήτημα χρόνου να φτάσει μέχρι της περιοχή τους. Άπαξ και ξεκίνησε το πράγμα, δεν είναι εύκολο να μαζευτεί.

typosthessalonikis050320
Και επειδή και η Θεσσαλονίκη νιώθει ανασφαλής ο πρωτοσέλιδος τίτλος του ΤΥΠΟΥ της πόλης, λέει ότι ήδη βρίσκονται σε πολιορκία. Λογικό. Εκεί ήταν το πρώτο θύμα στην Ελλάδα, οπότε έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν... Κι εδώ που τα λέμε, ποιος δεν ανησυχεί;
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 07/3/2020

Μάλλον θα πρέπει να το συνηθίσουμε από δω και πέρα… Επειδή τα πράγματα θα γίνονται όλα και χειρότερα και επειδή ο νέος κορoνοϊός Covid 19 θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη απειλή για τη ζωή μας. Και το σημαντικό είναι να προσαρμοζόμαστε και να υπακούμε στις οδηγίες των ειδικών.

Όχι όπως πολλοί, στο όνομα δήθεν της αντίστασης και της ανυπακοής των νόμων, αρνήθηκαν να υπακούσουν στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου σε ότι αφορούσε την απαγόρευση των καρναβαλικών εκδηλώσεων. Ποιος έχει το δικαίωμα να παίζει με τη ζωή του και τις ζωές των άλλων;

Μόλις την Τετάρτη το βράδυ διαβάσαμε στο διαδίκτυο αυτή την είδηση:

Έκτακτα μέτρα σε Αχαΐα, Ηλεία και Ζάκυνθο ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας, καθηγητής Λοιμωξιολογίας, Σωτήρης Τσιόδρας για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού.

«Μετά από εισήγηση της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για τη Λοίμωξη από το νέο κορονοϊό, αποφασίστηκε από την Κυβέρνηση η λήψη εκτάκτων προληπτικών μέτρων στους Νομούς Αχαΐας, Ηλείας και Ζακύνθου, σύμφωνα με τις οδηγίες του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων που αφορούν στην πιθανότητα τοπικής μετάδοσης του ιού στην περιοχή», είπε ο κ. Τσιόδρας και τόνισε:

«Τα μέτρα περιλαμβάνουν αναστολή της λειτουργίας όλων των δημοσίων και ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, όλων των βαθμίδων, καθώς και την αναστολή πάσης φύσεως μαζικών συναθροίσεων (θεάτρων, κινηματογράφων, αθλητικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, επισκέψεων σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία), για την περίοδο 5 έως 6 Μαρτίου 2020».

Τα μέτρα, όπως ανακοίνωσε, θα επαναξιολογηθούν εντός του επόμενου 48ώρου.episimansis.neo

«Με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα πάλι να σας τονίσω την ανάγκη για τη λήψη από όλους μας των μέτρων βασικής προστασίας, των μέτρων υγιεινής, των μέτρων που έχουν να κάνουν με το πλύσιμο των χεριών, με την κάλυψη του βήχα, των μέτρων που έχουν να κάνουν με την προστασία των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, τους παππούδες μας, τις γιαγιάδες μας, που αποφεύγουν τις συναθροίσεις, που αποφεύγουν τους χώρους που μπορούν να εκτεθούν σε ιώσεις, όπως και ο νέος ιός, τα μέτρα που έχουν να κάνουν με την αποφυγή επισκέψεων σε νοσοκομεία και ανθρώπους που είναι ασθενείς από τους ανθρώπους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, με τα μέτρα που αφορούν στη γενικότερη υγιεινή του βήχα και των ιώσεων που μιλάμε όλη αυτή την περίοδο.

Είναι πάρα πολύ σημαντικό να καταλάβουμε την αξία αυτών των μέτρων, ώστε να περιοριστεί όσο το δυνατόν, η εξάπλωση του ιού στην πατρίδα μας και να καθυστερήσει η διασπορά του».

Ζητάνε πολύ καθαρά να εφαρμόζουμε αυτά μέτρα. Είναι εύκολο; Καθόλου, για να έναν λαό απείθαρχο σαν τον δικό μας. Έναν λαό που βάζει ακόμα πιο μπροστά και από τη ζωή του τα έθιμα του… Μόνο που τώρα, τα πράγματα είναι αλλιώς και μάλλον οφείλουμε να το κατανοήσουμε.

Τα περιθώρια όσο πάει και στενεύουν. Ας είμαστε λοιπόν προετοιμασμένοι ότι θα ακούσουμε κι άλλα και ίσως πιο σοβαρά από όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα. Φυσικά δεν χρειάζεται να πανικοβληθούμε. Και δεν θα το κάνουμε αυτό αν ακολουθούμε τις οδηγίες που μας λένε οι γιατροί. Προσοχή οι γιατροί, όχι η τηλεόραση και οι ανεύθυνοι παρουσιαστές που κάνουν την κατάσταση να φαίνεται ακόμα πιο τραγική.

Στην Ελλάδα όλοι παρουσιάζονται ως ειδικοί. Αλλά δεν είναι! Χρέος μας να τους καταλάβουμε και να τους απομονώσουμε. Να απομακρυνθούμε από όσους «πουλάνε» τον φόβο. Και να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και τους ανθρώπους που αγαπάμε από μια πανδημία που φαίνεται να παίρνει το δρόμο της, απειλώντας την ανθρωπότητα.

Να το ξαναπούμε λοιπόν: Δεν παίρνουμε στα ελαφριά τον νέο κορονοϊό Covid 19. Αντιθέτως, μαθαίνουμε γι’ αυτόν και προσπαθούμε ψύχραιμα να πάρουμε όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα που θα μας προστατεύσουν. Κι αυτά έχουν να κάνουν με την προσωπική μας καθαριότητα κυρίως, αλλά και με την ανάγκη, αν χρειαστεί, να παραμείνουμε σπίτι μας όσο είναι αναγκαίο.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 7/3/2020 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Μαλακάσα: Από τους εξωτερικούς της χώρους με αφορμή την πρόσφατη Συνέλευση μας, εκεί...

Posted in Επικαιρότητα

 malakasa1.230220
Το κράταγα λίγο, για μια ώρα σαν αυτή... Πρόκειται για φωτογραφίες με τον εξωτερικό χώρο της Μαλακάσας, όπως τις είδα και τις κατέγραψα πριν δύο εβδομάδες στη Συνέλευση Περιοχής μας, όταν πήγαμε εκεί... Ένας μικρός επίγειος παράδεισος που αξίζει να τον περπατήσεις λίγο στο διάλειμμα όσο κρύο κι αν έκανε εκείνη την Κυριακή.

malakasa2.230220
Τα πλατάνια χωρίς φύλλα είναι κάπως, να τα βλέπεις... Αλλά ξέρεις ότι δεν θα κρατήσει πολύ αυτό. Θα πρασινίζουν ξανά! Θα γεμίσουν φύλλα και ο ίσκιος τους, το καλοκαίρι, θα είναι ιδιαίτερα όμορφος και θα τον αποζητάμε, τον Ιούλιο... Θυμηθείτε το, όσοι θα είμαστε εκεί, αυτή την περίοδο.

malakasa3.230220
Για μένα που αγαπώ πολύ τη φύση, όλο αυτό ήταν υπέροχο. Ένιωσα λοιπόν την ανάγκη να κάνω τη βόλτα μου, ανάμεσα στους λιγοστούς τολμηρούς που αψήφησαν την παγωνιά και περπάτησαν στον ήλιο. Και είναι αλήθεια πως όπου αυτός υπήρχε, όλα ήταν καλά. Θα μου πεις, τι μπορούσες να περιμένεις από έναν τόπο ακριβώς κάτω από την Πάρνηθα;

malakasa4.230220
Σήκωσα τα μάτια μου ψηλά και θαύμασα τη δημιουργία... Σας έχει συμβεί; Το έχετε κάνει; Να το κάνετε σε κάθε ευκαιρία, όταν φεύγετε μέσα από τις πόλεις - μπετόν και έχετε την τύχη και την χαρά να πάτε στην επαρχία. Όπως θα κάνουμε εμείς το ερχόμενο Σάββατο. Και το περιμένουμε πώς και πώς να πάμε εκδρομή στην Παύλιανη της Φθιώτιδας...

malakasa5.230220
Σκέψεις με αφορμή τις φωτογραφίες από τη Μαλακάσα που σας δίνουμε σήμερα... Σκέψεις που εμείς τις κάνουμε συχνά, διώχνωντας έτσι από πάνω μας τα προβλήματα και τα άγχη της καθημερινότητα που μας πολιορκούν και θέλουν να μας κάνουν να χάσουμε τη χαρά μας. Σιγά, που θα τους κάνουμε τη χάρη! Σιγά που θα σκύψουμε το κεφάλι!

malakasa6.230220
Θα συνεχίσουμε να κοιτάμε ψηλά ενδυναμώνοντας την πίστη μας και την βάσιμη ελπίδα μας, για ένα καλύτερο αύριο που δεν μπορεί παρά να έρθει, επειδή Εκείνος που το υποσχέθηκε, δεν λέει ποτέ ψέματα... Αντίθετα, ότι θέλει να γίνει, κάνει και γίνεται, δίνοντας αίνο και τιμή στο άγιο όνομα του... Ευχαριστούμε, Ιεχωβά!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA