Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Λίγο αέρα, επειγόντως...

Posted in Επικαιρότητα

Κυριακάτικη εκδρομή για το Αυλωνάρι της Εύβοιας. Να πάρουμε μια ανάσα. Ήταν μια δύσκολη μέρα, η επομένη της Πρωτομαγιάς. Και καλά κάναμε θαρρώ.

Η φύση αυτή την εποχή είναι πάνω στην ανθοφορία της. Υπέροχη. Οι φίλοι μας θέλουν να πάμε σε μια ταβέρνα στη θάλασσα. Είναι όμορφα στην Αχλαδερή, στην Κορασίδα. Αγνάντια στο Αιγαίο. Με μια παραλία όλο λευκό βότσαλο. Κάποιοι τολμηροί κάνουν μπάνιο. Αν και είχα μαζί μου μαγιό δεν το τόλμησα να μπω στη θάλασσα. Κι ας ήταν καλή η μέρα με μπόλικο ήλιο και μια θάλασσα λάδι. Σπάνια να δεις έτσι το ανοιχτό Αιγαίο.

Η παρέα ήταν καλή. Φάγαμε, ήπιαμε, συζητήσαμε. Ήρθε γρήγορα το απόγευμα για την επιστροφή.

Η παγωμάρα του κόσμου είναι ευδιάκριτη παντού. Καλό το σέρβις και οι τιμές λογικές. Για ένα τραπέζιο πλούσιο οκτώ ατόμων με τα ποτά γύρω στα 100 ευρώ.

Περπατήσαμε μετά το φαγητό με τον Γιώργο στην παραλία, λίγο πριν την επιστροφή. Είναι αλέγκρος τύπος, ευχάριστος με πολλές εμπειρίες, χείμαρρος όταν κουβεντιάζει. Κάτι τέτοιους ανθρώπους μ' αρέσει να τους ακούω. Νομίζω ότι έχω κάτι να πάρω.

Είναι και η μικρούλα ντίβα στο κέντρο του ενδιαφέροντος. Κάνει γκριμάτσες, γελάει. Μόλις τεσσάρων μηνών η εγγονή της Γωγώς. Πολύ χαριτωμένη και ήσυχη για την ηλικία της.

Στο καραβάκι της επιστροφής από Ερέτρια – Ωρωπό έχουν ειδήσεις στην τηλεόραση. Αλλά κάποιοι βαρέθηκαν να ακούν και να ξανακούν για τα νέα μέτρα και το γυρίζουν στο ποδόσφαιρο.

Εδώ ίσως χαμογελάσουν με τις επιτυχίες των παικτών της ομάδες τους. Ένα γκολ μπορεί να μη φέρνει φαΐ στο τραπέζι δημιουργεί όμως μια ατμόσφαιρα ευφορίας έστω για λίγο...

Εβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλίσαμε

Posted in Επικαιρότητα

Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σ' αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα

Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ' ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες

Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκε
είμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λάθος λήμματος
ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε
κι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος

Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι γεράσαμε
τις εμμονές μας περισυλλέγουνε τα σκουπιδιάρικα
όνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμε
και τώρα εισπράττουμε απ' την εξέδρα μας βροχή δεκάρικα

Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα
τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα
την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο

Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας

  • Το πήραμε από το PREZA TV και νομίζω ότι είναι το καλύτερο σχόλιο σ' αυτό τον καταιγισμό των μέτρων που μόλις ανακοινώθηκαν...

Όπου φτωχός κι η μοίρα του

Posted in Επικαιρότητα

Ο κύκλος της ζωής μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε, πεθαίνουμε. Ας είμαστε τουλάχιστον, σ' αυτό το σύντομο πέρασμά μας από τη ζωή καλύτεροι και χρήσιμοι άνθρωποι.

Το παρατήρησε ο Λάμπρος το μεσημέρι της Παρασκευής καθώς γυρίζαμε από την ορθοδοντικό και τη γραφίστρια Βίκη. Είχαμε πάει για να της δώσουμε υλικό για την εφημερίδα της ΕΚΑΠ και είμαστε στην Κωνσταντινουπόλεως, δίπλα στις σιδηροδρομικές γραμμές, στο ύψος του Ταύρου. Όλες, μα όλες η μια μετά την άλλη στον ίδιο δρόμο, οι διαφημιστικές πινακίδες, αυτές με τις γιγαντοαφίσες, είχαν διαφήμιση για το Casino 848”. Τυχερά παιχνίδια!... Μα όλες το ίδιο;

Είχε ζέστη, πολύ κίνηση ο δρόμος, όλο σταμάτα – ξεκίνα ήταν και βρήκαμε θέμα για συζήτηση πάνω στη μηχανή. Άμα ο κόσμος υποφέρει οικονομικά τότε είναι που “ανθούν” τέτοιου είδους επιχειρήσεις, τυχερών παιχνιδιών.

Γιατί, αλήθεια, ποιος παίζει πέρα από απ' αυτούς που είναι άρρωστα κολλημένοι με τα τυχερά παιχνίδια; Παίζουν κι αυτοί που είναι πνιγμένοι στα χρέη και βρίσκονται σε απόγνωση και προσδοκούν στο εύκολο και γρήγορο κέρδος που θα τους βγάλει από την ανέχεια.

Γι' αυτό και δεν είναι τυχαίο που λένε πως όταν βλέπεις να παίζονται πολλά τυχερά παιχνίδια, όταν ο κόσμος το ρίχνει στον τζόγο, τότε υπάρχει μεγάλη φτώχεια.

Κι αυτό το' χουν μυριστεί τα κοράκια, οι εταιρίες που διαθέτουν τέτοια παιχνίδια και μας έχουν τρελάνει στις διαφημίσεις. Το μότο τους “παίξε όπως είσαι” σε γιγαντοαφίσες με το πιο απίθανα περιθωριακά πρόσωπα. Μέχρι και ένας με χαρακωμένο πρόσωπο με... ράμματα είναι σε αφίσα. Και προπαγανδίζουν και μπόνους 140 ευρώ για όποιον γραφτεί και αρχίσει να παίζει. Με μεγάλα γράμματα είναι το ποσό. Και γιατί να μην είναι. Σάμπως στο τέλος θα πληρώσουν; Αυτοί θα τα πάρουν όλα.

  • Δείτε ΕΔΩ τρεις εκπληκτικές φωτογραφίες του Κώστα Κίτσιου και διαβάστε και το σχόλιο που τις συνοδεύει αλλά και αυτό της Ματίνας που ακολουθεί το δημοσίευμα.
  • Κι ΕΔΩ ένα πολύ καλό κείμενο της Γλύκας. Ελπίζω να είναι δικό της γιατί ξέρω πως γράφει καλά όταν θέλει.

Επεισόδια στην Αθήνα

Posted in Επικαιρότητα

Δεκαεννέα άτομα έχουν προσαχθεί μέχρι στιγμής από τα οποία δέκα συνελήφθησαν και οδηγούνται στον εισαγγελέα, κατά τη διάρκεια επεισοδίων που έγιναν στο κέντρο της Αθήνας στις συγκεντρώσεις για την Πρωτομαγιά.

Ανάμεσα στα περιστατικά που σημειώθηκαν ήταν και ο προπηλακισμός του πρώην προέδρου της Βουλής Απόστολου Κακλαμάνη στις 14.20 μετά το μεσημέρι στην οδό Κοραή από ομάδα διαδηλωτών, που τον περικύκλωσαν και τον εξύβρισαν.

Οι δράστες απωθήθηκαν από αστυνομική δύναμη που έφθασε στο σημείο, ενώ ο κ. Κακλαμάνης ζήτησε να μεταφερθεί προληπτικά σε νοσοκομείο, λόγω του στρες που του δημιούργησε η επίθεση.

Επεισόδια σημειώθηκαν στις 13.45 στα Χαυτεία, όπου ομάδα νεαρών πετούσαν πέτρες εναντίον των αστυνομικών δυνάμεων, αλλά και μπροστά στη Βουλή όπου πέταξαν δύο μολότοφ. Και στις δύο περιπτώσεις οι αστυνομικοί έκαναν χρήση χημικών και απώθησαν τους διαδηλωτές. Νωρίτερα στη 1.35 άγνωστοι πυρπόλησαν ένα βαν κινητού συνεργείου της ΕΡΤ, στην οδό Κοραή.

Πετσάλνικος: «Απαράδεκτες ενέργειες»

Ο πρόεδρος της Βουλής κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, αμέσως μετά τα επεισόδια σε βάρος του πρώην Προέδρου της Βουλής κ. Απόστολου Κακλαμάνη, προέβη στην ακόλουθη δήλωση: «Καταδικάζω με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τη σημερινή επίθεση σε βάρος του πρώην προέδρου της Βουλής κ. Απόστολου Κακλαμάνη, ο οποίος υπηρετεί επί δεκαετίες με ήθος, συνέπεια και πάθος τα συμφέροντα του λαού και του τόπου.

Τέτοιου είδους απαράδεκτες ενέργειες αμαυρώνουν τον εορτασμό της επετείου της Εργατικής Πρωτομαγιάς σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο για τη χώρα μας και τους εργαζομένους». Ο πρόεδρος της Βουλής επικοινώνησε τηλεφωνικά με τους θεράποντες γιατρούς του κ. Κακλαμάνη και ενημερώθηκε για την κατάσταση της υγείας του. Αργότερα, ο κ. Πετσάλνικος είχε τηλεφωνική επικοινωνία και με τον ίδιο τον κ. Κακλαμάνη.

Δένδιας: «Το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα μας είναι σκηνές σαν αυτές»

Ο υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Προστασίας του Πολίτη της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Κέρκυρας, κ. Νικόλαος Δένδιας, δήλωσε για τα επεισόδια σήμερα στο κέντρο της Αθήνας και την επίθεση στον πρώην πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων κ. Απόστολο Κακλαμάνη: «H Νέα Δημοκρατία καταδικάζει τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, όπως και την επίθεση στον πρώην πρόεδρο της Βουλής κ. Απόστολο Κακλαμάνη.

Για μία ακόμη φορά διαδραματίσθηκαν οι γνωστές σκηνές βίας, λεηλασίας και καταστροφών από τους κουκουλοφόρους ταραχοποιούς, που επιχείρησαν να αμαυρώσουν τις εκδηλώσεις για την Εργατική Πρωτομαγιά. Είναι επιτέλους ώρα, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος.

Η Αθήνα δεν είναι ανοχύρωτη ή αφύλακτη πόλη. Η Πολιτεία οφείλει να προστατεύσει την κοινωνία, αλλά και κάθε μεγάλη κινητοποίηση ειρηνικά διαμαρτυρόμενων διαδηλωτών από τη δράση μιας μικρής μειοψηφίας που προσφεύγει με κάθε αφορμή στη βία. Ειδικά την κρίσιμη αυτή περίοδο, το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα μας είναι σκηνές σαν αυτές που διαδραματίσθηκαν σήμερα στην πρωτεύουσα».

  • Η είδηση είναι από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

Εκδηλώσεις των συνδικάτων στην Αθήνα

Posted in Επικαιρότητα

Από τη σημερινή απεργιακή συγκέντρωση. Τη φωτογραφία αυτή την έδωσαν τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία... Και δείχνει μια μαχητικότητα, όπως και να το κάνουμε...

Στη σκιά της αναμονής των κυβερνητικών μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης, πραγματοποιήθηκαν σήμερα οι πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις των συνδικάτων στην Αθήνα.

Η επίσημη εκδήλωση των συνδικάτων έγινε στην πλατεία Κλαυθμώνος, όπου με την ευθύνη του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και την στήριξη των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, πραγματοποιήθηκε συναυλία με τον Λάκη Χαλκιά και το συγκρότημα "Κίτρινα Ποδήλατα".

Την ίδια στιγμή, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ διαδήλωναν στην πλατεία Συντάγματος, ενώ στο Μουσείο συγκεντρώθηκαν δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και πρωτοβάθμιων σωματείων και της άκρας Αριστεράς.

Τμήμα της προσυγκέντρωσης στο Μουσείο βάδισε προς την πλατεία Κλαυθμώνος και αφού ενώθηκε με τους εκεί διαδηλωτές, πραγματοποίησε συλλαλητήριο προς την πλατεία Συντάγματος.

Ο Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπύρος Παπασπύρος προσερχόμενος στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση δήλωσε οτι η συμμετοχή στα σημερινά συλλαλητήρια, αποτελεί ένα πρώτο μήνυμα, ενόψει της πανελλαδικής απεργίας της 5ης Μαϊου, στην οποία κάλεσε τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν μαζικά και αποφασιστικά.

Συνδικαλιστές του Εργατικού Κέντρου Αθήνας που μίλησαν στη συγκέντρωση κάλεσαν την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στα μέτρα, προειδοποιώντας ότι οι μισθοί, οι συντάξεις αλλά και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι αδιαπραγμάτευτα μέτωπα για τα συνδικάτα.

Οι διαδηλώσεις που ακολούθησαν ολοκληρώθηκαν ειρηνικά, αν και υπήρξαν περιορισμένης έκτασης επεισόδια μετά το τέλος της.

  • Η είδηση είναι από το ΑΠΕ.

Η Πρωτομαγιά που “έφυγε” ο Αλέκος Παναγούλης

Posted in Τα δικά μου

Εκείνη την Πρωτομαγιά του 1976 που έφυγε για πάντα από κοντά μας ο Αλέκος Παναγούλης έτυχε να είμαι στην Κρήτη, σε ένα μικρό χωριό νότια του νομού Ρεθύμνου, το Κεραμέ. Δεν έχω ξαναπάει από τότε, αν και πολλά καλοκαίρια ήμουν πολύ κοντά, στον Πλακιά, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που δεν θα ήθελα να τη συζητήσουμε τώρα.

Θυμάμαι ωστόσο κι ας ήμουν μικρός και απολίτικος που μπορούσα και... ψιχανεμιζούμουν κάποια πράγματα.

Εφημερίδες δεν υπήρχαν τότε και θυμάμαι που άκουσα από το ραδιόφωνο, στη θάλασσα που είχαμε πάει για την Πρωτομαγιά, το θλιβερό νέο. Και ταράχτηκα. Κατάλαβα πως ήταν κάτι πολύ κακό, ιδιαίτερα κάτω από τις αδιευκρίνιστες συνθήκες που έγινε το αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη λεωφόρο Βουλιαγμένης.

Ήταν 38 χρονών, εκείνο τον καιρό ως βουλευτής της Ένωσης Κέντρου έκανε τις αποκαλύψεις στα ΝΕΑ της εποχής για τα αρχεία της ΕΑΤ/ ΕΣΑ και η φαντασία μας οργίαζε...

Κι όταν αργότερα διάβασα στο βιβλίο της Οριάνας Φαλάτση γι' αυτόν και έμαθα περισσότερα πράγματα για τη δράση του, τόσο και τον θαύμαζα περισσότερο.

Για σκέψου, ήταν εκείνος που αποφάσισε να βάλει βόμβα στη γέφυρα , στην Βάρκιζα από την οποία θα περνούσε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, την ώρα που ήταν ακόμα στα ντουζένια του. Συνελήφθη, γιατί η επιχείρηση απέτυχε, βασανίστηκε σκληρά από τα ΕΑΤ/ΕΣΑ, φυλακίστηκε στο Μπογιάτι, καταδικάστηκε σε θάνατο, απέδρασε κι έγινε πραγματικός ήρωας στη συνείδηση των σκλαβωμένων Ελλήνων. Πολύ περισσότερο εμάς των νέων που τον θαυμάζαμε για τη συνεπή στάση του.

Στη μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής. Μοναχικός, δραστήριος, σοβαρός, επαναστατικός, τράβηξε το δικό τους δρόμο, έξω ακόμα και από το κόμμα που τον εξέλεξε. Κι αυτή η ανυπότακτη μέχρι το τέλος, ανυπακοή, ίσως και να του κόστισε τη ζωή εκείνο το μοιραίο βράδυ της Πρωτομαγιάς.

  • Διαβάστε περισσότερα πράγματα για τον Αλέκο Παναγούλη ΕΔΩ.  
  • Και ΕΔΩ δείτε για το σημερινό μνημόσυνο τιμής στην ήρωα που έφυγε πρόωρα.
  • Και ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή ΕΔΩ.

Στις εργατικές συγκεντρώσεις

Posted in Επικαιρότητα

Η κεντρική πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ – ΕΚΑ. Με τεράστιες ευθύνες για τους διοργανωτές. Δεν μπορεί να είναι μόνο αυτοί οι εργαζόμενοι που εκφράζει...

Το ρεπορτάζ αυτό γράφτηκε πριν από λίγο. Τμηματικά. Το βλέπετε από τις ώρες που έχω βάλει μπροστά. Πήγαν στις εργατικές συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς. Και στις τρεις. Μουσείο. Κλαυθμώνος. Σύνταγμα. Περπάτησα μέσα σ' αυτές. Όπου γνώρισα ανθρώπους και μίλησα μαζί τους. Προσπάθησα να δώσω μια εξήγηση γιατί ήταν μικρές σε συμμετοχή. Υπάρχουν πολλές ερμηνείες. Μερικές από αυτές θα τις βρείτε καταγραμμένες παρακάτω.

Και η μέρα είναι καλή. Ο ήλιος καυτός. Και κάτι που παρατήρησα: Απλοί εργαζόμενοι κινούνται ανάμεσα στις συγκεντρώσεις. Περνάνε από τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ και πάνε στην Κλαυθμώνος. Μήνυμα ενότητας; Μακάρι να έπαιρναν το μήνυμα οι ηγεσίες.

11.15 στο Μουσείο. Με τις μουσικές να παίζουν στο φουλ από τους διαδηλωτές. Η τροχαία έχει κλείσει περιφερειακά τους δρόμους. Εδώ είναι συνδικαλιστές από κάποιες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Διακρίνω πανό και πικέτες της Εργατικής Αλληλεγγύης, του ΚΚΕ (μ-λ) και αναρχικών.

Είναι ο χώρος που έχει προαναγγελθεί ως σημείο συνάντησης και συγκέντρωσης των πρωτοβάθμιων σωματείων. Δεν είδα κανένα τέτοιο. Αν ήταν μεμονωμένοι συνδικαλιστές, δεν μπορώ να ξέρω. Η πυκνότητα δεν είναι μεγάλη. Και οι περισσότεροι έχουν “πιάσει” ίσκιο κάτω από τα δέντρα της πλατείας του Μουσείου και του Πολυτεχνείου.

12.00 μεσημέρι στην πλατεία Κλαυθμώνος. Η κεντρική συγκέντρωση για τη ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ – ΕΚΑ και μόλις που είναι κατηλειμμένο το οδόστρωμα μπροστά από την εξέδρα. Αλλά και η οδός Αδ. Κοραή μπροστά από την πλατεία Κλαυθμώνος έχει κόσμο τουλάχιστον στον ίσκιο και τις καφετέριες ένα γύρω.

Έχουν ήδη μιλήσει δύο εκπρόσωποι των εργαζομένων και ετοιμάζονται να βγουν για τη συναυλία το Κίτρινα Ποδήλατα και ο Λάκης Χαλκιάς. Εδώ βρίσκω γνωστούς συνδικαλιστές εν ενεργεία και πολλούς από την ΠΕΤ ΟΤΕ. Παρόντες ο πρόεδρος Βασίλης Λάμπρου, ο Γενικός Γραμματέας Θωμάς Τασσιός, ο Γραμματέας Δημοσίων Σχέσεων Αντώνης Παναγιωτακόπουλος, ο Θεόφιλος Μπιρμπιλής κ. α. Είδα και μίλησα επίσης – και πολύ το χάρηκα- με κάποιους παλιούς, συνταξιούχους σήμερα, όπως τον Κώστα Ανέστο και τη γυναίκα του Κική, τον Παναγιώτη κ.α.

Σχολιάζουμε το γεγονός ότι δεν είναι πολύς ο κόσμος ενώ θα έπρεπε με όλα αυτά που συμβαίνουν, στην αναμονή της ανακοίνωσης νέου πακέτου σκληρών αντεργατικών μέτρων. Ο καθένας έχει την ερμηνεία του. Ο κόσμος δεν εμπιστεύεται τις ηγεσίες. Έχει τρομάξει, έχει “παγώσει” και χωρίς να το θέλει παίρνει το μέρος των ισχυρών που είναι εναντίον του. Η λειτουργία της μάζας. Δεν είναι και πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Δείτε στον περίγυρό σας και θα αντιληφθείτε για τι πράγμα μιλάω.

12.30 στην πλατεία Συντάγματος. Σαφώς μεγαλύτερη η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Και τι μ' αυτό; Ο κατακερματισμός των δυνάμεων της εργατικής τάξης δεν βοηθάει. Το αντίθετο: Ενθαρρύνει αυτόν που βρίσκεται απέναντι και επιβουλεύεται τα συμφέροντά του.

Οι ένθετες φωτογραφίες είναι: Η επάνω από τη συγκέντρωση στο Μουσείο και η κάτω από τη συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA